Wrzucam je do waszej surowej kopii, żeby sprawdzić przed debatą.
Upraszczam pisanie, przenosząc opłaty elektroniczne:
Kod: wybierać
2H --> H2 + 437,6 kJ/mol
O --> 1/2 O2 + 248,4 kJ/mol
Te 2 pierwsze entalpie należy sprawdzić, nie wiem gdzie je znalazłem!
Kod: wybierać
H2 + 1/2 O2 --> H2O + 242,7 kJ/mol (celle là, tout le monde connait)
Więc jeśli zaczniemy od atomów, aby uzyskać wodę, oto uwolnione entalpie:
Kod: wybierać
2H + O --> H2 + 1/2 O2 (+ 437,6 + 248,4 kJ/mol) --> H2O (+ 242,7 kJ/mol)
Całkowita energia uwolniona w tej reakcji „spalania” pierwiastków atomowych: 437,6 +248,4 + 242,7 = 928,7 kJ/mol
Wiesz, że najwyraźniej myśli o dopingu wodnym.
Tak więc 1 L wody frakcjonowanej w 100% w silniku (pod wpływem ciepła spalania) na H^+ i O^2- dałby:
928,7 * 1000 / 18 = 51 600 kJ/L (bo masa molowa wody = 18 g/L a 1 L wody = 1000 g) a to więcej niż olej opałowy! Jesteśmy w przybliżeniu na poziomie 1L wody = 1,3L/oleju opałowego
Jeśli zastosujemy to samo rozumowanie, ale wychodząc z diwodoru H2, otrzymamy: 120 000 kJ/kg H2 (121 300 zgodnie z entalpią)
1 l wody = 2/18 * 1000 = 111,1 g H2 lub 120 000 * 0.111 = 13 330 kJ/l wody.
Widzimy, że to znacznie mniej, niż gdybyśmy zaczęli od pierwiastków atomowych!
Wnioski: 1 L wody frakcjonowanej do 100% diwodoru zawierałby zatem ekwiwalent 0.37 L oleju opałowego, czyli 3.5 razy mniej niż przy przejściu przez stany atomowe.
Innymi słowy: wodór atomowy jest 3.5 razy bardziej energetyczny niż wodór dwuatomowy.
Pytanie: czy w silniku dochodzimy do stanów atomowych? Jest to prawdopodobne przy pewnym wysokim obciążeniu T°, a biorąc pod uwagę, że zmniejszenie zużycia jest związane z (wysokim) obciążeniem silnika… z pewnością istnieje racjonalne wyjaśnienie (jeszcze jedno) dopingu w wodzie.
Krótko mówiąc: rozumowanie, aby sprawdzić i śledzić, aby podążać ...