Dodatkowe koszty wytwarzania sporadycznej energii odnawialnej są finansowane z podatków.
Finansowanie to było zapewniane w ramach wkładu na rzecz publicznych usług elektroenergetycznych (CSPE) do 2015 r.
Od 1 stycznia 2016 roku finansowanie to zapewnia Specjalny Konto Alokacyjne na rzecz Transformacji Energetycznej (CASTE) finansowane z Krajowego Podatku Konsumpcyjnego od Produktów Energetycznych (TICPE), pobieranego w części od paliw.
W 4,2 r. kwota projektu CASTE wyniosła 2016 miliarda euro.
W 7,2 r. wyniosły one 2018 mld euro, w tym 5,4 mld euro przypadało na energię wiatrową i fotowoltaiczną.
Budżet zaplanowany na 2019 rok wynosi 7,3 miliarda euro.
Wsparcie dla nieciągłych źródeł energii odnawialnej stanowi ponad 50% podatku CSPE (sama fotowoltaika stanowi 40%).
Nie pokrywa on w pełni niedoboru EDF wynikającego z obowiązku zakupu przerywanej produkcji po cenach znacznie wyższych od cen rynkowych energii elektrycznej, pomimo jego 5-krotnego pomnożenia w latach 2009–2016.
Co roku Komisja Regulacji Energetyki (CRE) proponowała stawkę CSPE, która umożliwiłaby zmniejszenie tego niedoboru. Jednak przyjęta stopa zawsze była niższa od proponowanej, co pogłębiło „dziurę” związaną ze zobowiązaniami zakupowymi (państwo zobowiązało się na początku 2014 roku do wypłacenia EDF 5 miliardów euro w ramach rekompensaty za ten niedobór).
Wzrost widoczny na wykresie z 2009 r. odpowiada pojawieniu się nieciągłych źródeł energii odnawialnej.
https://metainfos.fr/2019/03/27/electri ... ecialiste/