Gospodarka i geopolityka dzięki energii - Nicolas Meilhan -

[kokopelli]

to rzeczywiście bardzo dobra konferencja,
dzięki Sen Non Sen za ten link

Hmm ...

„Nie, szczyt zanieczyszczeń nie pochodził z niemieckich elektrowni węglowych (...)
Ekspert ds. „energii i transportu” (przyp. red. Nicolasa Meilhana) już kilka dni wcześniej na Twitterze zirytował się tym, że niemieckie zanieczyszczenia zostały pominięte milczeniem (...)”
http://www.lemonde.fr/les-decodeurs/art ... 55770.html

#Toksyczny

[Ahmed]

Ropa jest wprawdzie wskaźnikiem intensywności gospodarczej: są to przepływy, które nakładają się na siebie, jednak zestawienie tych dwóch zjawisk prowadzi do pozbawienia się innych czynników wyjaśniających; co więcej, jak odróżnić przyczynowość od korelacji?

Na dowód przytoczę analizę szoków naftowych z lat 70. XX w.: co prawda możemy ograniczyć się do twierdzenia, że ​​nagły wzrost cen ropy naftowej w 73 r., a następnie w 79 r. był przyczyną recesji gospodarczej we Francji, ale pozostaje to powierzchowna wizja. Ze swojej strony uważam, że wzrost cen ropy naftowej przyniósł tylko takie skutki, ponieważ podstawy wyceny wartości stopniowo ulegały erozji i nie były już w stanie absorbować dodatkowych kosztów produkcji. Okazuje się, że przeszkodą była cena ropy, ale tak czy inaczej sprzeczności strukturalne (te, które polityczni „odpowiedzialni” chcą ignorować [lub prawdopodobnie doskonale ignorować]) szybko by się pojawiły.

PS: Widziałem w innym filmie Nicolasa Meilhana że Chiny kupują ropę od Rosji od początku 2016 roku, za którą obecnie zapłacono yuan! To kamień w stawie w USA!

[Sen-no-sen]

Film z ekonoklastami z Oliviera Delamarche,Pierre’a Sabatier’a et Nicolasa Meilhana w szkole wojennej przedmioty obejmowały: przyszły rozwój gospodarczy i oczywiście energię:

https://www.youtube.com/watch?time_continue=2044&v=2ZYs-AVZSPQ

[Ahmed]

Demografia jest ważnym czynnikiem wyjaśniającym, a jej znaczna inercja pozostawia niewiele pola manewru, rzuca jednak światło głównie na zróżnicowaną ewolucję krajów, a nie na zachowania związane z treścią produkcji i konsumpcji, a tym samym na załamanie stopy zysku co oznacza masowe uciekanie się do sztuczek monetarnych. Fakt podkreślania tych ostatnich i ich znaczenia jest bardzo pozytywnym punktem prezentacji, ale bez łączenia tego z dobrym czynnikiem… Ja też nie jestem tymi mówcami, gdy deklarują, że Chiny będą w kryzysie nastoletnim: moim zdaniem jest to, że kraj ten przeszedł pełną parą powolną ewolucję krajów europejskich i znajduje się w stanie im bliskim pod względem narastania wewnętrznych sprzeczności i stagnacji stopy zysku. Niejasną kwestią pozostaje to, że niemożność wzrostu w systemie, który się na niej opiera, nie wydaje się zbytnio przeszkadzać drugiemu mówcy, co można (być może) zrozumieć, ponieważ nie przedstawia on wielkiego argumentu (przedstawia chęć rozszerzenia dla biznesu jako „naturalne”).

Ostatni mówca podejmuje temat energii, przedstawiając ją jako przyczynową, co z pewnością jest, ale przedstawia to również wyłącznie. Ze swojej strony postrzegałbym to raczej jako korelację z kryzysami niż jako ścisły związek przyczynowy. Rzeczywiście ropa naftowa stanowi przede wszystkim dochód ze względu na jej bardzo niski koszt; oznacza to, że gospodarka znajdująca się w stagnacji, a nawet recesywna (jeśli uwzględnimy rozwiązania pieniężne) jest bardzo wrażliwa na zmiany kosztów zakupu (biorąc pod uwagę wielość jej zastosowań wynikającą z tej renty).
Dobra analiza impasu intelektualnego i gospodarczego, jaki reprezentuje samochód elektryczny jako zamiennik pojazdów termicznych...

W przypadku „środków zaradczych” zauważyłem potrzebę ożywienia demograficznego w naszych starych krajach: w pierwszej kolejności byłoby to dodatkowe bezpośrednie obciążenie, a następnie w dłuższej perspektywie pogłębiłoby problem... We wszystkich propozycjach nie ma nic, co wykracza poza ustalone ramy, pomimo często dużej przydatności analizy.

[Sen-no-sen]

Nie jestem też tymi wykładowcami, którzy deklarują, że Chiny przeżywają kryzys adolescencji: moim zdaniem kraj ten przeszedł pełną parą powolną ewolucję krajów europejskich i znajduje się w stanie zbliżonym do tego, jeśli chodzi o akumulację wewnętrznych sprzeczności i stagnację stopy zysku.

Całkowicie się z tym zgadzam, Chiny po prostu skorzystały ze współczesnych środków technicznych, aby przejść od feudalizmu do ery przemysłowej poprzez fazę komunistyczną.
Chiny są jak sklonowana owcaLaleczka, choć młody (mówię o bycie gospodarczym, a nie historycznym oczywiście), ten zestarzał się przedwcześnie i grozi mu zniknięcie nawet przed jego amerykańsko-europejskimi modelami.

W przypadku „środków zaradczych” zauważyłem potrzebę ożywienia demograficznego w naszych starych krajach: byłoby to najpierw dodatkowym, bezpośrednim obciążeniem, a następnie, w dłuższej perspektywie, pogłębiłoby problem…

Zwiększanie wskaźnika urodzeń nie ma większego sensu, biorąc pod uwagę, że proporcja rodzin jest konsekwencją samych procesów kulturowych wywołanych rozpraszaniem energii: zazwyczaj rodziny w modzie K to znaczy ma niewielką liczbę potomstwa, ale ma wysoką średnią długość życia i duży dostęp do edukacji.
Starzenie się społeczeństwa we Francji nie jest niepokojące, jest to sprawiedliwy powrót baby boomw nadchodzących dziesięcioleciach należy to wszystko ponownie zrównoważyć.
Kolejna zasadnicza kwestia: starzenie się społeczeństwa i ewentualny brak odnowy populacji (jak w Japonii) to problem tylko dla ekonomistów.
Należy zrozumieć, że odwołanie się do wskaźnika urodzeń lub imigracji ma tylko jeden cel:produkować przyszłych konsumentów.
Cóż, Japonia licząca 80 milionów mieszkańców zamiast 126 milionów wydaje mi się zmierzać w dobrym kierunku dla „innych obserwatorów” (mam na myśli faunę i florę).

[Ahmed]

Sen-no-senPiszesz:

Kolejna zasadnicza kwestia: starzenie się społeczeństwa i jego ewentualny brak odnowy (jak w Japonii) to tylko problem dla ekonomistów.

W wielu punktach tych „ekonoklastów” jest bardzo mało… Redukcja populacji nie jest poważna, ale odwrócenie piramidy wieku, jak w Japonii, stwarza pewne praktyczne trudności, gdy stajemy się zależni od gospodarki jako fundament więzi społecznych...

Nieoczekiwane połączenie, które nawiązujesz między Chinami a owcą „Dolly” jest bardzo istotne.

Dalej;

Należy jasno zrozumieć, że odwołanie się do wskaźnika urodzeń lub do imigracji ma tylko jeden cel: wytworzenie przyszłych konsumentów.

...co nie jest dobrym pomysłem na przyszłość w przypadku „prostego” tortu, ale te kolumny nie potrafią zdystansować się od bardzo tradycyjnej wizji. Wbrew temu, co twierdzą niektórzy (zresztą dość powszechną opinią), produkcja towarów przez roboty nie może generować wartości przekraczającej ich wartość wewnętrzną (z wyjątkiem ewentualnego efektu renty na początku uruchomienia), a zatem nie może się opłacać (w jednym takiej czy innej formie) tych, których użyteczność desantuje i skazuje na bezrobocie.

[Sen-no-sen]

Nieoczekiwane połączenie, które nawiązujesz między Chinami a owcą „Dolly” jest bardzo istotne.

Porównanie sprowadza się do tego, że jest to proces identyczny, wystarczy zastąpić klonowanie genetyczne klonowaniem memetycznym.

...co jest nierozsądne w przyszłości w przypadku ciasta w formacie „shagreen”, ale te głośniki nie potrafią oderwać się od bardzo tradycyjnej wizji.

To sprawiedliwe, ale trzeba podkreślić, że prezentacja odbyła się w bardzo instytucjonalnej szkole wojny, więc trudno o przemówienie zbyt awangardowe.
Uważam jednak, że zastosowane rozumowanie idzie we właściwym kierunku i że mówcy wyjaśniają – nie mówiąc tego bezpośrednio – że obecny system jest skazany na upadek.
Tak naprawdę poruszano jedynie tematy związane z gospodarką i dostawami energii, zatem brakuje problemu ekologicznego i przyszłego ryzyka (bio)terrorystycznego, ale hej, nie powinniśmy się też bać, bo szybko przynosi to efekt przeciwny do zamierzonego.

[Ahmed]

To prawda, że ​​to miejsce zasadniczo nie jest odpowiednie na zbyt radykalną prezentację! Mam jednak poważne wątpliwości, czy kolumny rzeczywiście wnikają głęboko w swoje analizy (?).
Nie mam im za złe, że ograniczyli swoje uwagi, biorąc pod uwagę przydzielony czas, ale nawet w tych ramach łatwo jest dostrzec niemożność kontynuacji w obecnej postaci. Zastanawiam się, czy samoograniczenie, jakie sobie narzucają, nie wynika raczej z funkcji, jaką pełnią, a która zawęża ich pole widzenia do tego, co jest jedynie dopuszczalne do rozważenia. Na przykład nacjonalistyczne wycofanie się do gospodarki o zmienionym ukierunkowaniu pozostaje typowe dla wizji wstecznej, która widzi ocalenie we wcześniejszej fazie gospodarki, fazie, która stała się anachroniczna (porzuciliśmy ją, ponieważ nie było już prawdopodobne, że będzie ona generować wystarczająco abstrakcyjną wartość). . Samowystarczalność (nawet częściową) w skali kraju można pojmować jedynie w kategoriach wartości użytkowej, podczas gdy świadomy wybór pozostania w ramach gospodarki zakłada ostateczność waloryzacji abstrakcyjnej wartości, która jest radykalnie inaczej: gospodarka rozwija się, niszcząc drogę za nią, możliwy punkt powrotu. Jedynym wyjściem z tego impasu jest uchylenie się, ale czy ekonomistę można poprosić o samobójstwo?

[Sen-no-sen]

Jedynym wyjściem z tego impasu jest uchylenie się, ale czy ekonomistę można poprosić o samobójstwo?

Jeśli pozwolicie mi na nową analogię, możemy porównać gospodarkę do religii, co jest czymś więcej niż zwykłą figurą retoryczną, ponieważ religia wywodzi się z religare* co oznacza łączenie, tyle że właśnie tym zajmuje się ekonomia: łączy ze sobą jednostki i szerzej podmioty w celu stworzenia totalizującej struktury.
Ekonomia jest nową religią w ścisłym tego słowa znaczeniu, a jej bogiem jest wytwarzanie abstrakcyjnej wartości (wykładniczej funkcji ekonomizm).
Odtąd także jeśli chodzi o religie deiści, jeśli zrozumiemy, że Bóg nie istnieje (przynajmniej nie w ścisłym tego słowa znaczeniu), to wspomniane religie i ich panele kaznodziei nie mają już powodu istnieć…
Dla gospodarki to samo, sprowadzenie wymiany do prostych funkcji termodynamicznych i przyznanie się do ich ograniczenia to położenie kresu kultowi gospodarki demiurgicznej i jej irracjonalnym fantazjom, stąd nasze wyrocznie.. .przepraszam, ekonomiści straciliby swą wielkość i zwłaszcza ich praca!






*Aby być precyzyjnym, istnieją dwa źródła etymologiczne słowa „religia”: spadać (wybierać, zbierać) i religare (link, connect), ogólna koncepcja jest taka, że koalescencyjny.

[Ahmed]

Zapomniałem o drobnej uwadze: ostatni mówca wydaje się zaskoczony brakiem efektywności, w szczególności naszych indywidualnych środków transportu, ale na etapie konsumpcji logiczne jest, że tak jest: odpady są składnikiem istotnej części „ pracy” *konsumpcji**. Liczenie na możliwe zyski (wprawdzie ogromne) w celu przezwyciężenia ograniczeń jutra oznacza ignorowanie głównego dogmatu gospodarki…

Jeśli chodzi o Twoje przesłanie, mogę się tylko z Tobą zgodzić: gospodarka zastępuje powiązania między ludźmi w stosunkach społecznych, w których pośredniczą dobra (oraz jej „ogólny substytut”, którym są pieniądze).

* Im więcej odpadów, tym większe zużycie, a zatem efektywne pod względem przepływu zużytej energii.
** Co zatem jest symetrycznie przeciwstawne pracy produkcyjnej.