Silnik słoneczny: koło Minto?

[Christophe]

Cieszę się, że cię swędzi Już dawno nie chciałem dowiedzieć się więcej o tym silniku słonecznym o osiągach, zdaniem wynalazcy, dość rewolucyjnych...

Nie sądzę, aby w twoim przypadku koniecznie były potrzebne zawory, ponieważ kondensacja gazów stworzy próżnię, w ten sposób naturalnie zasysając gaz.

Główną trudnością byłoby, jak sądzę, chłodzenie i podgrzewanie płynu, a tym samym koła, przy jak najmniejszej bezwładności. To powinno tłumaczyć duże rozmiary kół, ponieważ ich prędkość obrotowa musi być niska...

Mylę?

[rescwood]

Bez zaworów stworzę ruch płynu w kole, ale nie będzie się obracał lub będzie bardzo mały (tarcie płynu o ścianki).

W moim rozumowaniu:

Po stronie gorącej odparowanie płynu powoduje wzrost ciśnienia w komorze odsłoniętej, ciśnienie wzrasta, ciecz jest wypychana od dołu w kierunku strony zimnej powodując przesunięcie środka ciężkości układu, a co za tym idzie obrót system.

Po stronie zimnej, w komorze odsłoniętej, gaz skrapla się, powstaje podciśnienie, ciecz jest zasysana w kierunku strony zimnej, uczestnicząc w przesunięciu środka ciężkości, a tym samym w ruchu obrotowym.

Mój schemat prawdopodobnie nie był jasny

[rescwood]

Na pierwszy rzut oka, w porównaniu z tym, co mogłem zobaczyć w sieci (przygotowuję małą kompilację adresów), prędkość obrotowa „klasycznego” koła Minto byłaby raczej powiązana z liczbą pięter i ilością płynu do przeniesiony na etap. Im więcej etapów, tym mniejsza średnica i mniejsza objętość do przeniesienia, tym szybszy byłby obrót… i tym bardziej zmniejsza się moment obrotowy…

Tutaj, jeśli moje rozumowanie jest poprawne, liczba pięter jest praktycznie nieograniczona. Jeśli chodzi o użyteczny moment obrotowy, prototyp prawdopodobnie pozwoli na znalezienie dobrego kompromisu między uzyskiwaną prędkością obrotową a ilością cieczy do przeniesienia.

Moim zdaniem kolejnym ważnym punktem będzie powierzchnia wymiany i jej przewodność cieplna. Decydująca dla prędkości obrotowej będzie również zdolność wymiany ciepła układu.

[rescwood]

Kilka stron na ten temat:
http://www.eskimo.com/~billb/freenrg/minto.html
http://www.watchtv.net/~rburmeister/Randys%20Mintos%20Wheel.html
http://keelynet.com/minto/minto2.htm
i dwa filmy
http://www.youtube.com/watch?v=-fUlKBH1sY8
http://www.youtube.com/watch?v=bs_OtCsDJoY

[Obelix]

Witam,

Znalezione w moich lekturach:

CHLOREK METYLENU JAKO ŚRODEK PRZENOSZĄCY CIEPŁO DLA KOŁA MINTO Oto opracowanie dotyczące chlorku metylenu do napędzania koła MINTO. CH2CL2 masa cząsteczkowa 84.94. Pary nie są palne i po zmieszaniu z powietrzem nie wybuchają. Temperatura wrzenia na poziomie morza wynosi 39.75 C. (103.55 F.), skrapla się 5 stopni F poniżej temperatury wrzenia. Rozpuszczalny w około 50 częściach wody. Wymieniony jako środek znieczulający do inhalacji. Słodko pachnący. Porównaj z Freonem 12 (dichlorodiflurometanem) Masa cząsteczkowa 120. Temperatura wrzenia -29.8 C (-21.64 F.). Temperatura krytyczna 115.5°C (239.9°F). Porównaj oba z Wodą. Molekularny H20 wt 18.016. W porównaniu z wodą chlorek metylenu (MCL) jest dwa razy cięższy. Freon 12 jest jeszcze cięższy, ale stwarza problem gwałtownego wzrostu ciśnienia przy łagodnym wzroście temperatury. Pojemnik stojący na słońcu może z łatwością osiągnąć 200 - 300 psi. W porównaniu z tym stosunek temperatury do ciśnienia w chlorku metylenu jest łagodny. Głównym powodem wyboru MCL jest wąska różnica płyn/wrzenie. Wadą jest to, że wszelka wilgoć pozostawiona wewnątrz zbiorników i rur spowoduje ich utlenienie z chloru uwalnianego z powodu kwasu solnego wytwarzanego z wilgoci reagującej z MCL. Stal nierdzewna nie zapewnia żadnej ochrony. Na szczęście istnieje kilka opcji, aby tego uniknąć. Niezależnie od wybranego płynu, zbiorniki i przewody muszą być wystarczająco mocne, aby uniknąć zapadnięcia się pod ciśnieniem 15 psi (ciśnienie atmosferyczne).

Źródło: http://keelynet.com/minto/minto2.htm
u dołu strony

Obelix

[rescwood]

„Chlorek metylenu”, czyli dichlorometan, jest chlorowcowanym rozpuszczalnikiem, obecnie zabronionym do produkcji i stosowania (jeśli jeszcze nie jest, to nie potrwa długo). Podobnie jak CFC jest jednym z produktów atakujących warstwę ozonową... Freon 12 (dichlorodifluorometan) jest pod tym względem jeszcze gorszy. Gęstość DCM jest daleko od dwukrotności gęstości wody: 1.3255 w fazie ciekłej.

Butan czy propan są znacznie mniej niebezpieczne dla środowiska. W zamkniętej obudowie ryzyko zapłonu lub wybuchu jest ograniczone: temperatura samozapłonu 495°C dla propanu i 480°C dla butanu, górna granica palności 9.3 i 9.8%. Jedyną naprawdę ryzykowną operacją podczas użytkowania jest napełnianie zbiorników. Dodatkowo ich temperatura wrzenia wydaje mi się bardziej zgodna z użytkowaniem w niskich temperaturach: -42°C dla propanu, -0.5°C dla butanu.

Moim zdaniem różnica temperatur parowania/kondensacji będzie głównie związana z ciepłem parowania: propan 356 KJ/kg, butan 362 KJ/kg, DCM 341 KJ/kg. Tu trzeba uzyskać energię mechaniczną odzyskiwalną przez układ: im mniej energii cieplnej potrzeba do podniesienia ciśnienia, pozostając w zakresach temperatur zbliżonych do atmosfery (niska temperatura wrzenia), tym lepsza efektywność przemiany w energię mechaniczną energia.

[Christophe]

Czy zaczynamy prototyp społeczności? Już od jakiegoś czasu chciałem wypróbować ten silnik słoneczny!

Jeśli chodzi o filmy, jestem dość niebieski, ponieważ już działa dobrze, po prostu pompując kalorie z powietrza!

[rescwood]

Bardzo chcę też zbudować prototyp, aby zweryfikować mój pierwotny pomysł, ale nadal mam pytania dotyczące rodzaju zastosowanego zaworu zwrotnego i odporności uszczelnień butan/propan. W porównaniu do "klasycznego" układu mam mały pomysł, który mógłby zoptymalizować wymianę ciepła: oś obrotu, która jednocześnie pełniłaby funkcję obrotowego dystrybutora płynu grzewczego i chłodzącego... ale może mi się śni... Robię crobard i publikuję

[vincent27]

Witam,

Oto wynik moich badań, nie miałem zbyt wiele czasu, aby spróbować:
Konieczne jest wykonanie testu i pomiarów z 1 parą rurek, jak w poniższym dokumencie:
https://www.econologie.info/share/partag ... y7kVeg.pdf

Dzięki temu rozwiązaniu:
- Cięższy płyn (woda) jest przemieszczany, a lotny płyn nie jest przenoszony z jednego zbiornika do drugiego.
- Ciśnienie płynu można łatwo regulować, aby zmodyfikować jego temperaturę parowania.
Moment obrotowy jest optymalny, zbiorniki są wyrównane na obwodzie koła (wbrew początkowemu rysunkowi).
- Obecność wymiennika (np. rura miedziana) optymalizuje prędkość wymiany, a tym samym prędkość obrotową.
- Możesz wykonać test z 1 parą zbiorników (mierząc czas przechodzenia płynu z jednego zbiornika do drugiego), bez obracania, aby następnie obliczyć prędkość obrotową i moc.
- Następnie, jeśli to konieczne, zbiorniki mnoży się wzdłuż tworzącej (równolegle do osi obrotu), aby uzyskać koło o średnicy 1 m lub 2 m, czyli szerokości zbiornika.

Jeśli ktoś chce więcej informacji to też wykonałem sporo obliczeń, ale wszystkie zależą od prędkości przepływu płynu.... Konieczny jest więc test dla potwierdzenia.

[toto65]

Twój pomysł jest świetny.
Ponadto minimalizuje ilość produktu, który może mieć wpływ na środowisko.

umożliwia optymalizację prędkości wymiany, a tym samym prędkości obrotowej.

Zastanawiam się:
Co jest dobrego w używaniu grawitacji, a nie bezpośrednio energii.
Ciepło=>płyn nośnik ciepła=>ciecz (grawitacja)=>energia mechaniczna
Ciepło=>płyn nośnika ciepła=>energia mechaniczna