Zmniejszony rozmiar przełącznika obejmuje tylko bardzo zawodną mechanikę, z niepewnymi stykami, które ostatecznie ulegają zniszczeniu przez wyładowanie łukowe, nawet jeśli uważa się, aby nie kupować low-endu.
Wymiana uszkodzonego elementu (niezależnie od ceny i dostępności) jedynie odracza problem; to co proponuję to adaptacja klasycznego włącznika naściennego.
Zaznaczam, że nie wynika to z prymitywnej ekonomii, ale dlatego, że posiadanie odpowiedniego sprzętu daje satysfakcję, a ponadto nie przychodzi to po to, by karmić niewolnictwo praktykowane dla naszego komfortu w domu po drugiej stronie świata.
Procedura: przeciąć pionowo (nie można go usunąć) na prawo od przegrody oddzielającej część przeznaczoną na wyłącznik i okablowanie od tej, w której znajdują się gniazda, do połowy grubości; następnie tnij poziomo od końca do poprzedniej linii cięcia (łącznie z kołkami blokującymi przełącznik i wystającymi): w ten sposób określasz miejsce, w którym zostanie umieszczony nowy przełącznik; stary należy usunąć, odlutowując dołączone do niego przewody; następnie te przewody* należy nakręcić na zaciski nowego wyłącznika w zależności od jego typu.
W prezentowanym przykładzie użyłem przełącznika dwukierunkowego, ponieważ taki miałem pod ręką, ale bardziej pasowałby inny model, a na życzenie istnieje możliwość zamontowania takiego ze zintegrowaną diodą, jak oryginalnie.
Na koniec pozostaje już tylko skleić oba elementy silikonowym uszczelniaczem, kładąc nacisk na osłonę kabla, która nie jest już zaciśnięta w gnieździe.
Wisienką na torcie jest to, że ten duży klawisz jest znacznie łatwiejszy w obsłudze niż oryginalny mały bujaczek.
*Przewód uziemiający, zielony i żółty, przechodzi bezpośrednio z kabla zasilającego do wewnętrznego uziemienia i nie wolno go przecinać.
co do końcówek palców... Trochę szorstkie do intymnych kobiecych masaży... Wolę odwrócić uwagę innego mięśnia w ciele od jego używania... Kwestia gustu...