Las przed inwazją dżdżownic (po lewej) i po (po prawej). Scott Loss, nrdc.org
Szacuje się, że w nienaruszonym lesie północnoamerykańskim, a więc pozbawionym dżdżownic, całkowite zniknięcie liścia klonu zajmuje 5 lat; w lesie z dżdżownicami, w wieku poniżej 2 lat. Zauważyliśmy, że na dotkniętych obszarach kilka gatunków nie jest już w stanie regenerować się tak jak poprzednio: tryllium, paprocie, cis kanadyjski, a nawet klejnot lasu Quebecu, klon cukrowy (Acer saccharum). Zamiast tego wydaje się, że klon pospolity (A. platanoides), sprowadzony z Europy i w związku z tym wyewoluowany w obecności dżdżownic, zajmuje swoje miejsce jako pan w „nowym lesie północnoamerykańskim” ze szkodą dla naszych rodzimych gatunków. drzewo.
Często skutki dla zwierząt leśnych są katastrofalne. Odnotowaliśmy np. spadek liczebności niektórych owadów i ssaków żyjących w zaroślach oraz ptaków zakładających gniazda na ziemi. Populacja kilku gatunków salamandrów spada w wyniku inwazji egzotycznych dżdżownic, ponieważ ich pożywieniem (owady i inne małe bezkręgowce) żyją głównie w gęstej ściółce.
