Did67 napisał:Właśnie rzuciłem okiem na ten wątek - przypadkiem wczoraj w Strasburgu poproszono mnie o przedstawienie ogólnego poglądu na ten temat. Omówmy podstawy – jak zawsze, zanim zaczniemy spierać się o przepisy, najlepiej zapoznać się z podstawami.
A) Rozmnażanie bezpłciowe
Wiele roślin rozmnaża się bezpłciowo: szczepienie, sadzonki, nawarstwianie, stolonaż itp.
Jest to zatem klonowanie: uzyskana roślina jest genetycznie identyczna z przodkiem (z wyjątkiem rzadkich przypadków mutacji zachodzących w międzyczasie).
Jeszcze bardziej zaskakujące: możemy na przykład wziąć pod uwagę, że wszystkie wiśnie Burlat na świecie lub wszystkie „klementynki” są „kawałkiem” wyjątkowej istoty, rozproszonej przy każdym szczepieniu; to „kawałek” przodka, który wyhodowaliśmy gdzie indziej...
W ogrodzie warzywnym dotyczy to zwłaszcza ziemniaków, czosnku i szalotki. W ogrodzie ozdobnym dodaje się rośliny, których pnie są „połamane”…
Zaleta: ścisła ochrona znaków
Wady (chyba zauważyłeś, nic na tym świecie nie jest idealne):
- brak różnorodności biologicznej: jeśli choroba „dostosuje się” do tej różnorodności, wszyscy ludzie na świecie będą na nią podatni! Nie jest małą rzeczą, że to właśnie w uprawie winorośli i sadownictwie stosujemy pestycydy na masową skalę i że przejście na produkcję „ekologiczną” nie zawsze jest łatwe…
- stopniowo pojawiają się choroby wirusowe (mniej lub bardziej wytłoczone liście, karłowatość itp.), często przenoszone przez mszyce (lub inne zwierzęta gryzące i ssące); choroby te przenoszone są poprzez rozmnażanie wegetatywne.
Z tego powodu „hodowcy” postępują poprzez namnażanie wolnych od wirusów merystemów, które dzięki odpowiednim roztworom odżywczym można „wyhodować” w celu odbudowania zdrowego osobnika. Które następnie rozmnaża się ostrożnie (dezynfekcja narzędzi, przeszczepów itp.). Szkółki są kontrolowane. Etykieta gwarantuje, że roślina jest zdrowa.
[Kultura merystemu to kultura serca pąka, w której „niezróżnicowane” komórki rozmnażają się, zanim staną się wyspecjalizowanymi komórkami tworzącymi drewno i różne części gałęzi, liścia lub kwiatu). Okazuje się, że w tych merystemach, nawet w zakażonym drzewie, komórki nie są zainfekowane.
Krótko mówiąc, należy wiedzieć, że bez specjalnych środków ostrożności istnieje ryzyko powolnej „degeneracji” odmiany. Jest to nieuniknione, z wyjątkiem bardzo specyficznych sytuacji (na przykład na wysokościach, gdy nie ma mszyc przenoszących różne wirusy ziemniaka). Więc może Nico zostanie oszczędzony??? I on nam powie, ale nie ma sprawy, nie ma problemu, robię to od 10 lat, to działa! I będzie miał rację. [No cóż, on też nie może się przejmować swoją sytuacją, bądźmy trochę sportowi!]
Szczepienie (pomidora itp.) może być bardzo eleganckim sposobem „połączenia” dwóch interesujących cech rośliny: na przykład użyjemy podkładek, których korzenie są odporne na nicienie (pasożytnicze robaki bezobrączkowe i wektory). ), ale których owoce byłyby okropne (małe, obrzydliwe, wręcz toksyczne) i wszczepiono by na nie serce wołowe, którego korzenie są bardzo wrażliwe...
B) Rozmnażanie płciowe
Duża zaleta: remiksowanie genów z każdym pokoleniem, co pozwala nam ewoluować i dostosowywać się.
Wada: z reguły potomstwo tylko z grubsza przypomina jednego z rodziców (roślinę mateczną)...
1) Gatunek
Ogólnie rzecz biorąc, gatunki są między sobą sterylne. Jest to sama zasada, definicja gatunku [wszystkich istot, które są płodne między sobą, ale nie są płodne z innym gatunkiem].
Tyle że sytuacja się komplikuje: niektóre gatunki są wciąż wystarczająco blisko, aby doszło do hybrydyzacji
międzygatunkowe (między różnymi gatunkami) pozostaje możliwe. Wśród zwierząt znany jest przypadek konia i osła. Zastanawiam się, czy wilk nie może krzyżować się z niektórymi psami??? Itp...
Wśród roślin możliwe są krzyżówki: musztardy i ravenelle (rodzaj dzikiej musztardy).
Wspomniany przypadek skrzyżowania squasha x colocynth jest fałszywym przyjacielem! Nasze kolocynty są...
kabaczek dekoracyjny. Wybrany do tego. Nie zadbano o pozbycie się z nich genów prowadzących do syntezy toksycznej, gorzkiej substancji większości dzikich dyniowatych. Nie jest to więc krzyżówka międzygatunkowa, ale skrzyżowanie dwóch bardzo różnych rodzajów dyni (trochę tak, jak Chihuahua pozostaje psem, nawet jeśli bardzo różni się od owczarka niemieckiego czy Beaucerona).
Nie przeprowadziłam niezbędnych badań [bo daleko mi do wiedzy!!!], aby dowiedzieć się, czy jarmuż i brukselka to dwa różne gatunki. A jeśli ze względu na względną bliskość możliwe są przejścia międzygatunkowe. Czasami jest to możliwe, ale rzadkie. Czasami jest to niemożliwe, ale w laboratorium udaje nam się stworzyć międzygatunkowe mieszańce: Cassillas, Brugnon, pszenżyto (krzyżówka pszenicy i żyta)...
Z zastrzeżeniem braku możliwości krzyżowania się międzygatunkowego, możesz wyhodować dwa
gotówka różne obok siebie bez ryzyka. Jak hodować gnu i gazele w tym samym parku! Nazwy łacińskie pozwalają rozpoznać, czy są to różne gatunki: wówczas te dwie „nazwy” są różne; czasami dodajemy ssp. - dla "podgatunków" = podgatunków - "to czy tamto": kolocynta to Cucurbita pepo, dynia to Cucurbtia pepo, cukinia to... Cucurbita pepo jak dynia spaghetti lub dynia...! Zatem to wszystko może się krzyżować. Czasami wskazywana jest dynia: Cucurbita pepo ssp.pepo]
2) Odmiany
Odmiany są dla roślin tym, czym rasy dla zwierząt. W zasadzie odmianę A (posiadającą takie a takie cechy, które czynią ją cenioną) można skrzyżować z odmianą B (która ma inne, dzięki którym jest ceniona z innych powodów).
Generalnie siejąc chcielibyśmy wiedzieć czy jest to odmiana A (mrozoodporna, do siewu wiosennego) czy B (odporna na suszę). Nie będziemy siać B w marcu i A w lipcu. A hybryda AB (bardziej bardzo odporna na zimno i tylko trochę odporna na suszę) niekoniecznie nas zainteresuje, ani w marcu, ani w lipcu! Nie wspominając tutaj o cechach smakowych!!!
a) gatunki samozapylające: są to gatunki, których pyłek z pewnych powodów zapładnia słupek kwiatu tej samej rośliny... Zatem to genotyp A zapładnia genotyp A (genotyp, który jest po prostu zbiorem genów ).
Należy pamiętać, że jest to „chów wsobny” – ze swoimi wadami (są one bardziej wygórowane u zwierząt).
Jeśli hodowca (hodowca) zadbał o ustabilizowanie cech odmiany, po długim procesie, co najmniej dziesięcioletniej selekcji, mamy wówczas zachowanie cech odmianowych.
Zasadniczo !
Bo oczywiście jest to bardziej skomplikowane! Rośliny ściśle samozapylające są rzadkie. Są to te zwane „kleistogamicznymi”, których zapłodnienie następuje „wewnętrznie”, przed otwarciem korony. Nawet jeśli zbieracze przechodzą po otwarciu, żerują i próbują nawozić, jest już za późno, nawożenie już nastąpiło.
Dzieje się tak w przypadku fasoli i w dużej mierze pomidorów (zależy to trochę od warunków uprawy).
Jest to prosty przypadek, w którym można się dobrze bawić i rozmnażać bez większych trudności. Cóż, to nie jest takie proste! Konieczne jest odpowiednie oznakowanie, zabezpieczenie...
W szklarniach z pomidorami trzmiel pełni bardziej rolę potrząsacza niż zapylacza. Nawet jeśli potrafi zapłodnić kwiaty, które uniknęłyby „wewnętrznego” zapłodnienia.
Samozapylające są m.in.: fasola, groch, sałata, pomidory, bakłażan, papryka, soja, orzeszki ziemne, fasola, roszponka... (oraz większość zbóż: pszenica, owies, żyto, jęczmień...)
Ponieważ autogamia nigdy nie jest ścisła (wynosi 95%, czasami 99%), następuje powolny dryf poprzez przypadkowe skrzyżowania.
Producenci nasion dokonują zatem „konserwatywnej selekcji masowej”: usuwają przed osiągnięciem dojrzałości wszystkie rośliny, które nie odpowiadają dokładnemu opisowi typu odmiany. Nawet regularnie zaczynają od starannie wybranych, a więc „bardzo czystych” przodków.
Nie wiedząc o tym, „fani” starych odmian „wykorzystują” skrupulatną pracę przodków naszych obecnych firm nasiennych, Vilmorin, Caillaux, Clause… Niewiele starych odmian jest w rzeczywistości „autentycznie” chłopskich! Dzieje się tak głównie w przypadku kilku gatunków kleistogamicznych: pomidorów, fasoli... Tam, gdzie „stabilizacja” nastąpiła sama! W większości – być może zapomniałem o jednym lub dwóch innych gatunkach – stare odmiany są wynikiem selekcji przeprowadzonej przez firmy w XIX wieku, a niektóre, czasem przy zaangażowaniu „ogrodników”, którzy przetestowali, a następnie przyjęli to, co było wtedy nowe! !! [1800 lat później „nowość” pozostaje jedną z klasyków katalogów nasion, zwłaszcza profesjonalnych!]. Dla Twojej informacji, profesjonalne katalogi nasion pomidorów zawierały na początku XIX wieku 200 lub 1800 odmiany. Nie mam zamiaru dalej filozofować, ale oczywiście jest powód, aby kwestionować nasze zachcianki! Potem każdy ma swoje pasje. Znam takich, którzy zbierają znaczki... Inni zbierają kapsle od piwa (ale tutaj domyślam się przydatności poprzedniego kroku!).
b) gatunki zapylane krzyżowo
Natura często sprzyja zapłodnieniu krzyżowemu. Za pomocą różnych „sztuczek”: przesunięcia w czasie dojrzewania pyłku i słupka, oddzielenia kwiatu męskiego i żeńskiego (na tym samym osobniku - kukurydza - lub na różnych osobnikach - kiwi), zapylenie przez wiatr, zapylenie przez owady, tworzą kwiaty. .
W tym przypadku, poza wyjątkowymi przypadkami, prawdopodobieństwo, że odmiana A zapłodni kwiat odmiany B, jest wówczas duże. I tak, jeśli weźmiemy nasiona z owocu, który wyrósł na B, mamy nasiona AB, a w następnym roku roślina będzie AB (gdzieś pomiędzy A i B). Żadne przewidywanie nie jest możliwe. Znajomy powiedział mi w ten weekend (zbieg okoliczności!), że mają kilku przyjaciół, ona blondynka, on czarny, którzy mają trójkę dzieci: jedno jest „typowo białe”, drugie prawie czarne, a trzecie typowo latte!!! To szansa na rekombinację charakterów.
Są zapylane krzyżowo: dyniowate (ogórki, melony, dynie, dynie, itp.), seler, pietruszka, cebula, marchew, warzywa kapustne (kapusta, rzepa, rzodkiewka itp.), cykoria, endywia, koper włoski, pasternak, kukurydza, buraki, szpinak...
Produkcja nasion z zachowaniem cech odmianowych (czyli tego, co nas zainteresowało w konkretnej odmianie, którą uprawialiśmy) jest możliwa tylko na dwa sposoby:
a) wystarczająca odległość od jednej rośliny do drugiej
odmiana tego samego gatunku (w tym dzikie rośliny tego samego gatunku – na przykład dzika marchew); rząd wielkości: 500 m do 1 km.
b) lub zapakowanie do worka kwiatu wybranego jako żeńskiego, który jest chroniony przed zapyleniem krzyżowym (uważaj na rośliny anemofilne, zapładniane przez wiatr, potrzebna jest gaza, która filtruje pyłki); nawożenie odbywa się ręcznie pyłkiem tej samej odmiany i zamyka się do czasu osiągnięcia dojrzałości...
Tutaj jednak konieczne jest konserwatywne nawożenie (tym bardziej w przypadku odległości, bo jeśli 500 m jest normą, to nikt nie przeszkodzi trzmielowi mistrzowi olimpijskiemu zgubić się na 2 czy 3 km. Nie będąc mistrzem, może zostać porwany przez podmuch wiatru... To po prostu rzadkie zjawisko!
3) Choroby
Niezbyt o tym wiemy, ale niektóre choroby przenoszone są przez nasiona (zwykle na zewnętrznej osłonie ziarna).
Znany jest przypadek sporyszu w życie (obecnie prawie wytępiony dzięki obróbce powierzchniowej) (wydaje mi się, że to w Bagnol sur Cèze miał miejsce słynny przypadek „szaleństwa” przypisywanego czarom, które obecnie wiemy, że był sporyszem – grzyb, którego lekko zmodyfikowanym ekstraktem jest... LSD!)
Profesjonalne nasiona, nawet „organiczne”, poddawane są dezynfekcji. Na tym poziomie prawo jest niezwykle rygorystyczne. I słusznie. Kupując nasiona, nie chcesz kupić pasożyta, który się z nimi wiąże!
4) Hybrydy F1
Hybrydy F1 – pierwsza generacja – są wynikiem skrzyżowania dwóch czystych linii, z których każda ma cechy, które chcemy połączyć (linia A pomidorów bardzo okrągłych i czerwonych, ale karłowatych; linia B wczesna i produktywna)... Jeśli te dwie linie są czyste, krzyż będzie „zawierał”
koniecznie te 4 cechy łącznie: czerwone i okrągłe owoce, produktywna i wczesna odmiana...
Ale tylko w pierwszej generacji. Stąd F1 (F pochodzi od słowa pochodzenie, filius po łacinie).
Bo na kolejnym etapie jest już „wielki bałagan” loterii i szansy.
Wbrew temu co często czytam, hybrydy F1 nie są sterylne.
Jest tylko ta „rozbieżność cech”, która będzie oznaczać, że w potomkach będziemy mieli wszystko i wszystko: pomidory okrągłe i inne mniej, pomidory czerwone i inne nie, pomidory wczesne i późne, produktywne i karłowate. ..
Czasami w jednej z linii wykorzystujemy dzikie pomidory, śmiesznie małe, ale odporne na zarazę i dzięki temu możemy spodziewać się roślin śmiesznie małych, niczym dzikie...
Czas już przestać zachwycać się hybrydami, wiedząc, że jest to selekcja „mechaniczna”, która nie ma nic wspólnego z GMO. Umożliwiło to jednak wprowadzenie bardzo interesujących zarazków (takich jak geny odporności na dzikie zwierzęta). To nie jest hybrydyzacja, co jest faktem całkowicie naturalnym (wszystkie storczyki botaniczne są hybrydami!!! Większość stabilnych odmian była na początku hybrydami). Oto kryteria selekcji, które oznaczają, że woleliśmy pozbawione smaku, twarde jak skała pomidory od smacznych pomidorów, po prostu aby dostarczać Ci pomidory z Maroka przez cały rok, odkąd konsument kupuje! Można sobie wyobrazić „hybrydyzację” najlepszych smaków w celu uzyskania „bomb smakowych” (prawdopodobnie niemożliwych do transportu!). Technicznie jest to całkowicie możliwe, skupiając się na tym kryterium.
[Dla Twojej informacji, obecnie mamy eksplozję chmielu o bardzo specyficznych smakach: cytrusowych, czekoladowych itp., które są wynikiem hybrydyzacji, a następnie, w tym przypadku, rozmnażania wegetatywnego]
Zgadzamy się, że odbywa się to kosztem wykupu nasion.
Byłoby to, na obszarach o niskim lub średnim natężeniu pleśni, znacznie bardziej ekologiczne i znacznie tańsze niż wyrzucanie tej cholernej „mieszanki Bordeaux”!!!
Transfery Reimsa[jest to trochę bardziej skomplikowane, ponieważ odporność jest omijana przez bardzo szybką adaptację grzyba; właściwie potrzebujesz kombinacji różnych genów odporności - minimum 3 lub 4 - aby mączniak rzekomy nie "złamał" kodu zbyt łatwo!]
Spróbuj czasami zrozumieć „zielonych”.
Przykleja się za bardzo i wychodzą tylko szczyty! Co wyjaśnia, dlaczego pozwoliłem im zasiać nasiona, ale nie rozpaczam, widząc, jak moja gleba pogarsza się na przestrzeni lat i w końcu będę mógł je usunąć… na tym etapie, po różnych hybrydyzacjach, o których wspominasz w Wyniku powinno być interesujące. Nie mogę się doczekać żeby to zobaczyć...
