czytaj dalej, aby zobaczyć lobby w akcji:
http://www.robindestoits.org/Pourquoi-l ... a1232.html
To ten sam, ten sam mechanizm, z energią jądrową, niebezpiecznymi produktami, narkotykami itp. z tą samą Akademią Naukową sprzedawaną lobbystom i pod oceną ryzyka od 100 do 1000, bez martwienia się o śmierć, dobrze ukrytą, znacznie liczniejszą niż te terrorystów!!
Fale elektromagnetyczne i zanieczyszczenie: ogólny przewodnik dotyczący zdrowia publicznego do zrozumienia
Wreszcie, jeśli chcesz wszystko wiedzieć i wszystko zrozumieć, musisz przeczytać:
http://www.bioinitiative.org/freeaccess ... /index.htm
http://www.bioinitiative.org/freeaccess ... report.pdf
podsumowanie po francusku:
http://www.robindestoits.org/Les-preuve ... e_a78.html
ale fizycy mikrofalowi i biolodzy nie mówią tym samym językiem ani tymi samymi metodami, co pozwala na wiele manipulacji, dokładnie tak, jak w przypadku energii jądrowej i promieniowania!!
http://www.bioinitiative.org/freeaccess ... /index.htm
http://www.bioinitiative.org/freeaccess ... report.pdf
podsumowanie po francusku:
http://www.robindestoits.org/Les-preuve ... e_a78.html
ale fizycy mikrofalowi i biolodzy nie mówią tym samym językiem ani tymi samymi metodami, co pozwala na wiele manipulacji, dokładnie tak, jak w przypadku energii jądrowej i promieniowania!!
0 x
Dokument uzupełniający na temat promieniowania jonizującego i skutków zdrowotnych (Bon Appétit… tylko trochę długi… 
)
[Quote]
BIOLOGICZNE SKUTKI NISKIEJ DAWKI
PROMIENIOWANIA JONIZUJĄCEGO
H.JOFFRE*
Radiowe audycje kurtuazyjne z 18 listopada, 23 grudnia 2001 i 17 lutego 2002
UWAGI
I Charakterystyka cząstek elementarnych i fotonów
II Produkcja cząstek elementarnych i fotonów
III Kilka uwag o detekcji promieniowania jonizującego
IV Krytyka artykułu opublikowanego w Paris-Match (maj 1990)
Przeklęte Dzieci
V Wypadki związane z produkcją energii
VI Odpady związane z różnymi sposobami produkcji energii
* Inżynier fizyki z paryskiej Szkoły Fizyki i Chemii
Szef służby ochrony radiologicznej w CEN Saclay (1960 – 1979)
- 6.3.2002 -
ZAWARTOŚĆ
BIOLOGICZNE SKUTKI NISKICH DAWEK PROMIENIOWANIA JONIZUJĄCEGO
I - DEFINICJE
1.1 Cząstki elementarne i promieniowanie elektromagnetyczne
1.2 Jednostki miary
II – PROMIENIOWANIE NATURALNE
2.1 Promieniowanie wewnętrzne
2.2 Promieniowanie zewnętrzne
III - ZALECENIA DOTYCZĄCE OCHRONY PRZED PROMIENIOWANIEM
3.1 Biologiczne skutki promieniowania
3.2 Normy ochrony przed promieniowaniem
3.3 Liniowa zależność dawka-skutek bez wartości progowej
3.4 Napromieniowanie w Hiroszimie i Nagasaki wykorzystane jako punkt odniesienia przez ICPR
IV - AKTUALNY STAN WIEDZY NA TEMAT SKUTKÓW BIOLOGICZNYCH
PROMIENIOWANIE
4.1 Brak efektu biologicznego przy niskich dawkach
4.2 Naturalne biologiczne naprawy uszkodzonych komórek
4.3 Efekty genetyczne
4.4 Napromienianie płodu
4.4.1 - Wady rozwojowe
4.4.2 - Upośledzenie umysłowe
4.4.3 - Nowotwory i białaczki
4.5 Progi indukcji nowotworów i białaczek po napromienianiu niskimi dawkami
4.5.1 - Zanieczyszczenie wewnętrzne radem 226
4.5.2 - Zanieczyszczenie wewnętrzne plutonem 239
4.5.3 - Zanieczyszczenie wewnętrzne torem 232 (torotrast)
4.5.4 - Zewnętrzne napromieniowanie promieniotwórczością naturalną
4.6 Korzystne skutki promieniowania przy niskich dawkach
4.6.1 - Zwiększona długowieczność
4.6.2 - Zmniejszenie częstości występowania nowotworów i białaczek
a) Wpływ promieniowania γ
b) Radon i rak płuc
4.6.3 - Odporność na wysokie promieniowanie po wstępnym napromieniowaniu przy niskiej mocy dawki
4.6.4 - Działanie przeciwnowotworowe niskich dawek
V-WNIOSKI
BIOLOGICZNE SKUTKI NISKIEJ DAWKI
PROMIENIOWANIE JONIZUJĄCE
I - DEFINICJE
1.1- Cząstki elementarne i promieniowanie elektromagnetyczne
Ludzkie napromieniowanie może być wytwarzane,
- przez cząstki elementarne: elektrony, protony, cząstki α i neutrony,
- przez promieniowanie elektromagnetyczne składające się z fotonów: UV, X i γ.
Charakterystykę tego promieniowania określono w dodatku I.
Elektrony (promieniowanie β składa się z elektronów), protony i α to naładowane elektrycznie cząstki, których penetracja do ciała jest ograniczona „ścieżką”, która zwiększa się wraz z energią cząstki, ale poza którą napromieniowanie wynosi zero. Ta podróż przez organizm jest tym krótsza, im cząstka jest cięższa i waha się od kilku setnych milimetra dla cząstek α do kilku milimetrów dla cząstek β.
Fotony X i γ, a także neutrony wytwarzają promieniowanie o pełnej grubości, które maleje wraz z głębokością.
Sposoby wytwarzania tego promieniowania przez naturalną promieniotwórczość, generatory
promieniowanie i rozszczepienie są zdefiniowane w ZAŁĄCZNIKU II.
1. 2 jednostki miary
Jednostki miary stosowane do oceny stopnia narażenia człowieka na promieniowanie jonizujące to:
1.2.1 – Jednostki aktywności
Bekerel określa liczbę rozpadów jąder atomów promieniotwórczych na sekundę w danej ilości materiału promieniotwórczego.
Tak więc będziemy mówić o 1 Bq/kg materii, 1 Bq/m3 powietrza lub 1 Bq/m3 wody, jeśli w tym kg materii, w tym m3 powietrza lub w tym m3 wody zachodzi jeden rozpad na sekundę.
(Bekerel zastąpił curie, stara jednostka, 1 Ci = 3,7.10 10 Bq),
1.2.2 – Jednostka dawki pochłoniętej
Szara jednostka „dawki pochłoniętej” określa energię przekazywaną napromieniowanej materii przez padające promieniowanie. Kolor szary odpowiada pochłoniętej energii 1 dżula na kg materii lub 1 Gy = 1 J/kg. Ta pochłonięta energia powoduje, że organizm podnosi temperaturę napromieniowanych tkanek o około 0,24 tysięcznych °C.
Biologiczny efekt napromieniowania organizmu, taki jak prawdopodobieństwo wywołania raka, będzie zależał od energii pochłoniętej przez organizm.
Uwaga: Często używana jest również rad, dawna jednostka dawki pochłoniętej (1 rad = 1 cGy).
1.2.3 - Jednostka równoważna dawce
W zakresie dawek niskich, dla członków społeczeństwa i pracowników, określone w dokumentach regulacyjnych limity narażenia na promieniowanie jonizujące wyrażone są w siwertach.
Dawkę w siwertach, czyli „równoważnik dawki”, uzyskuje się z dawki pochłoniętej według następujących zależności:
- dla promieniowania Xβγ: DSv = DGy
- dla neutronów: DSv = 10 DGy
- dla promieniowania α: DSv = 20 DGy
Te współczynniki 10 i 20 są zalecane przez ICRP, który uważa, że neutrony i
Promieniowanie α daje taki sam efekt biologiczny, przy dawkach pochłoniętych odpowiednio 10 i 20 razy mniejszych niż promieniowanie Xβγ.
Kilka uwag na temat detekcji promieniowania dla ochrony radiologicznej ludzi przedstawiono w Załączniku III.
Uwaga – Litery mc oznaczają 1 milionową, 1 tysięczną i 1 setną,
k MG wskazuje 1 tysiąc, 1 milion i 1 miliard.
Np.: 1 mSv na 1 tysięczną siwerta lub 1 milisiwerta
II – PROMIENIOWANIE NATURALNE
Promieniowanie człowieka może pochodzić z dwóch rodzajów źródeł promieniowania:
- z jednej strony napromieniowanie wewnętrzne wynikające z absorpcji radioaktywności przez połknięcie, wdychanie, wstrzyknięcie lub zranienie (K 40, Rn 222, opad jądrowy, scyntygrafia itp.)
- z drugiej strony napromieniowanie zewnętrzne wynikające ze źródeł promieniowania zewnętrznych w stosunku do ciała (promieniowanie kosmiczne i telluryczne, opad jądrowy, sztuczne źródła przemysłowe i medyczne itp.)
2.1 - Wewnętrzne promieniowanie naturalne
2.1.1 Potas-40
Potas-40 jest radioaktywnym emiterem o okresie półtrwania wynoszącym 1,3.109 lat. Występuje w naturalnym potasie w ilości 30 Bq na g potasu. Ziemia zawiera około 1,3 kBq/kg, woda morska 12 Bq/l, a mleko 80 Bq/l. Ryby i skorupiaki mogą zawierać do
400 Bq/kg.
Poprzez pożywienie nasz organizm wchłania dziennie średnio 100 Bq potasu 40, czyli 37 kBq/rok. Aktywność stale obecna w naszym organizmie (70 kg) wynosi 5 kBq. Powoduje to naturalne napromieniowanie wewnętrzne naszego organizmu na poziomie 0,18 mSv/rok.
2.1.2 Radon 222
Skorupa ziemska zawiera około 3 g uranu 238 (z okresem półtrwania 4,5.109 lat) lub 37 Bq na tonę ziemi. Radon 222 jest produktem pochodnym uranu 238; pierwiastek gazowy, wyłania się z ziemi. Jest emiterem promieniotwórczym o okresie 3,8 d.
Zawartość radonu w powietrzu, którym oddychamy, jest inna na zewnątrz i wewnątrz domów.
a) Radon na zewnątrz domów
Radon w powietrzu zewnętrznym występuje na średnim poziomie około 10 Bq/m3 powietrza
(3.10-10 Ci/m3)
W zależności od warunków atmosferycznych zawartość ta:
- można podzielić przez 100 w okresach nasłonecznienia lub w okresach wietrznych, warunkach sprzyjających dobremu rozproszeniu w atmosferze zanieczyszczenia powietrza.
- lub pomnożona przez 10 w okresach spokoju atmosferycznego, na przykład w obecności mgły lub zimą po opadach śniegu lub często w nocy.
Podczas tych okresów spokoju pobudzenie atmosferyczne jest często zerowe i następuje desorpcja radonu zawartego w ziemi. Radon, ciężki gaz, gromadzi się kilka metrów nad ziemią.
Takie spokojne warunki mogą trwać przez kilka tygodni, powodując szczytowe poziomy radonu w powietrzu.
b) Radon w domach
W okresach wzburzenia atmosferycznego (słońce lub wiatr) zawartość radonu w powietrzu jest zawsze wyższa niż na zewnątrz.
Wentylacja pomieszczeń w tych warunkach doprowadzi do zmniejszenia obecności radonu.
Z drugiej strony, w okresach spokoju atmosferycznego, zawartość radonu w powietrzu będzie często wyższa na zewnątrz niż wewnątrz.
W tych warunkach wietrzenie pomieszczeń doprowadzi do wzrostu zawartości w nich radonu, a także zanieczyszczeń obecnych w powietrzu zewnętrznym.
Ponadto, ze względu na porowatość materiałów budowlanych, każdy spadek ciśnienia atmosferycznego spowoduje desorpcję radonu z materiałów budowlanych do powietrza w domu. We Francji średnia aktywność Rn 222 w domach wynosi
65 Bq/m3 powietrza.
Wreszcie, w dobrze ocieplonym domu, zbudowanym na gruncie granitowym, zawartość radonu w powietrzu w domu może sięgać kilku kBq/m3 powietrza. Jednak wbrew powszechnemu przekonaniu statystyki dotyczące raka i białaczki pokazują, że nie występują one częściej w regionach granitowych niż w regionach osadowych; W grę mogą wchodzić czynniki antagonistyczne, takie jak wyższe naturalne promieniowanie γ w tych regionach, które przy niskich dawkach zapewnia stymulację mechanizmów obronnych organizmu (patrz 4.2 i 4.6.2b). wynosi średnio 1,2 mSv/rok w przedziale 0,3
na poziomie 5 mSv/rok, w zależności od radioaktywności otaczających nas gleb i materiałów budowlanych.
2.2 - Zewnętrzne naturalne promieniowanie
2.1.1 Promieniowanie telluryczne
Wewnątrz domów głównym źródłem naturalnego promieniowania zewnętrznego jest promieniowanie telluryczne, które wynika z radioaktywności otaczających nas materiałów.
Radioaktywność tych materiałów wynosi średnio w Bq/kg [1]
K40 U 238 Ra 226 Th 232
Beton 500 200 50
Cegła 800 50 50
Granity 1850 50 50
Węgle * 400 600 600 150
Grunt 1300 37
Nawozy fosforowe ** 2500 4600 850
* Elektrownie węglowe uwalniają do atmosfery około 1% pyłu resztkowego po spaleniu, czyli uwolnienie około 4500 t/rok dla elektrowni o mocy 1 GW-elektrycznej (reaktor jądrowy 1 EdF)
** Po 30 latach stosowania nawozów fosforowych zawartość potasu 40 w glebie uprawnej można pomnożyć 10-krotnie.
Średnia ekspozycja na tellur w domach waha się, w zależności od regionu Francji, od 0,6 do 1,7 mSv/rok.
Inne kraje mają obszary, w których ekspozycja na tellur jest znacznie wyższa. W Brazylii, Japonii i Indiach roczna dawka osiąga lub przekracza w niektórych regionach 10 mSv, przy czym maksymalna wynosi 175 mSv; w Iranie może osiągnąć nawet 400 mSv. [1] [2]
W tych regionach, gdzie mieszkają dziesiątki tysięcy ludzi, przeprowadzone badania nie wykazały wzrostu częstości zachorowań na nowotwory i białaczki, ani częstości wrodzonych wad rozwojowych.
2.2.2 Promieniowanie kosmiczne
Promieniowanie to wzrasta wraz z wysokością, ponieważ atmosfera ziemska stanowi skuteczny ekran ochronny przed promieniowaniem jonizującym docierającym do nas z kosmosu.
Ten ekran odpowiada głębokości wody 10 metrów, przy ciśnieniu atmosferycznym na wysokości zerowej wynoszącym 1 kg/cm².
Skuteczność tego ekranu maleje wraz ze wzrostem wysokości [1]:
Wysokość (m) 0 1500 2240 (Meksyk) 3900 (La Paz)
Dawka roczna (mSv) 0,3 0,6 0,8 1,7
Na tych wysokościach promieniowanie kosmiczne składa się głównie z elektronów.
Na bardzo dużych wysokościach [3] promieniowanie kosmiczne obejmuje również wysokoenergetyczne protony i neutrony. Szybko rośnie wraz z wysokością i zmienia się podczas cyklu słonecznego
(± 20%), a także z szerokością geograficzną:
Na przykład na wysokości 12500 m moc dawki waha się od 2,5 do 7,5 Sv/h, gdy szerokość geograficzna wzrasta od 0 do 90°. Przechodząc od 12500 18000 m do 2,5 18000 m, napromieniowanie, jakiemu poddano, należy pomnożyć przez 6, tj. moc dawki na wysokości 20 XNUMX m wynosi od XNUMX do XNUMX Sv/h, w zależności od szerokości geograficznej.
Wreszcie dla kosmonautów maksymalna dawka zaobserwowana po 175 dniach pobytu w kosmosie wyniosła 50 mSv.
2.3 - Całkowite naturalne napromieniowanie
Całkowite roczne napromieniowanie naturalne, wewnętrzne i zewnętrzne, wynosi średnio we Francji
2,4 mSv w zakresie od 1,5 do 6,0 mSv.
Należy dodać do tego należne napromieniowanie
- do celów medycznych (szerokopasmowe): 0,8 mSv
- w próbach jądrowych 1950-1980 0,04 mSv
- do energii jądrowej (280 Gwe) 0,02 mSv
Spośród wszystkich źródeł promieniowania ludzkiego zdecydowanie najważniejsze jest promieniowanie do celów medycznych, zwłaszcza że jest ono odbierane z dużą szybkością, co nie ma miejsca w przypadku innych źródeł, których promieniowanie jest odbierane w sposób ciągły i rozłożony na cały rok.
III - ZALECENIA DOTYCZĄCE OCHRONY PRZED PROMIENIOWANIEM
3.1 - Efekty biologiczne
Aby lepiej zrozumieć niebezpieczeństwo promieniowania jonizującego i ustalić zalecenia ochronne, które są szczególnie potrzebne w radiologii, w 1928 roku powołano Międzynarodową Komisję Ochrony Radiologicznej (ICRP).
W tym czasie obserwowano już od lat indukcję nowotworów i białaczek z powodu m.in.
- z jednej strony narażenie zawodowe radiologów, górników uranu i malarzy świecących tarcz radem,
- z drugiej strony narażenie do celów medycznych* w radioskopach płuc, radioterapia zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa za pomocą promieni rentgenowskich, stosowanie tlenku toru jako środka kontrastowego w radiologii itp.
Po wybuchach nuklearnych w Hiroszimie i Nagasaki w sierpniu 1945 r. ICRP śledził pojawienie się nowotworów i białaczek wśród napromieniowanych ocalałych.
3.2 - Normy ochrony przed promieniowaniem
W 1977 r. ICRP przyjął następujące zalecenia:
Ekspozycja pracowników ograniczona do 50 mSv/rok.
Ekspozycja publiczna ograniczona do 5 mSv/rok.
Ograniczenia te były uzasadnione w odniesieniu do naturalnej ekspozycji, która na ogół wynosi od 2 mSv/rok do 5 mSv/rok.
W 1990 r. ICRP obniżył średni limit ekspozycji z 50 do 20 mSv/rok dla pracowników iz 5 do 1 mSv/rok dla członków społeczeństwa.
Ponadto do obliczania liczby zgonów z powodu raka i białaczki spodziewanych w ciągu 50 lat po narażeniu na niskie dawki utrzymana i stosowana będzie „Liniowa zależność dawka-skutek bez progu” (RLSS), przyjęta przez ICRP w 1959 r. z współczynnik ryzyka rakotwórczego 4.10–2/Sv (na przykład 400 zgonów na 10 000 osób, z których każda otrzymała dawkę promieniowania 1 Sv).
* Narażenia do celów medycznych[4] nie powinny już dziś budzić obaw. Pożądane pozostaje jednak unikanie badań radioskopowych (bez wzmacniaczy obrazu) i skanograficznych, które są niepotrzebne i powtarzane.
3.3 - Liniowa zależność dawka-skutek bez progu (RLSS)
ICRP opowiadał się za liniową bezprogową zależnością dawka-odpowiedź opartą na założeniach
kolejni pesymiści:
- istnieje ryzyko rakotwórczości, niezależnie od dawki promieniowania,
- ryzyko rakotwórczości jest proporcjonalne do dawki; jest stała na dawkę jednostkową,
- aby ocenić współczynnik ryzyka, nie możemy opierać się na badaniach epidemiologicznych przy niskich dawkach, ponieważ nie wykazały one żadnego mierzalnego efektu; dlatego ICRP oparł się na skutkach, jakich doznali ocaleni z Hiroszimy i Nagasaki przy wysokich dawkach, powyżej około 1 Sv. Ale ten współczynnik staje się więcej niż hipotetyczny przy niskich dawkach.
Przy zastosowaniu RLSS liczbę nowotworów i białaczek oczekiwaną po napromieniowaniu uzyskuje się po prostu mnożąc dawkę napromieniowania przez liczbę osób narażonych i przez ten hipotetyczny współczynnik ryzyka na dawkę jednostkową.
Co więcej, ta zależność prowadzi do stwierdzenia, że w populacji 60 milionów ludzi narażonych na 2,5 mSv (roczne promieniowanie naturalne) będzie taka sama liczba zgonów, jak w populacji 60 000 osób narażonych na 2,5 Sv, tj.: 60 000 x 2,50 x 4.10 – 2
tj. 6 zgonów rocznie z powodu jedynego dorocznego naturalnego napromieniowania we Francji!
Te same obliczenia, dla rocznego napromieniowania do celów medycznych około 1 mSv, doprowadzą do
2400 zgonów rocznie!
Wpływ psychologiczny wynikający z RLSS został podkreślony po wypadku w Czarnobylu, na który średnie narażenie trzech miliardów mieszkańców półkuli północnej, ok.
0,45 mSv (łącznie w ciągu 50 lat po wypadku) doprowadziłoby, według szacunków MAEA, do całkowitej liczby oczekiwanych zgonów z powodu nowotworów i białaczek wynoszącej 54 000:
3 miliardy x 0,45.10 - 3 x 4.10 - 2 = 54 000 zgonów [5] [6]
Ta interpretacja wydaje się szokująca; czy odpowiada rzeczywistości?
ICRP zdaje sobie sprawę, że przyjęte założenia mogą być błędne, ale jest pewne, że nigdy nie doprowadzą do niedoszacowania ryzyka!
Zasada ostrożności jest tutaj przesunięta poza granice rozsądku; prowadzi to do błędnych i uciążliwych przepisów. Co więcej, hipoteza RLSS napełnia populacje wielkim niepokojem, ponieważ fałszywie ustanawia koncepcję, że każda dawka, nawet najmniejsza, jest rakotwórcza.
3.4 - Napromieniowanie w Hiroszimie i Nagasaki wykorzystane jako punkt odniesienia przez ICPR
Od 1980 roku badania nad korzystnym wpływem niskich dawek (hormeza) znacznie się rozwinęły i okazało się, że obserwacje biologicznego wpływu na ocalałych z Hiroszimy i Nagasaki wykorzystywane przez ICRP od lat 1950. limity były nieodpowiednie z następujących powodów:
1 - Naświetlanie zostało tam przeprowadzone w bardzo krótkim czasie (około 1 sekundy). W rezultacie organizm nie miał czasu, a co za tym idzie nie miał możliwości wdrożenia swoich środków obronnych. Środki te istnieją przeciwko wszystkim rodzajom ataków, a także przed promieniowaniem jonizującym. Zobaczymy później, że te środki obrony są szczególnie skuteczne w przypadku promieniowania γ przy niskiej mocy dawki.
2 - Podczas wybuchu jądrowego emitowane promieniowanie obejmuje neutrony rozszczepienia.
Neutrony są szczególnie ważne przy niskich dawkach. W przeciwieństwie do innych rodzajów promieniowania, skuteczność biologiczna dawki jednostkowej neutronów wzrasta wraz ze spadkiem dawki, w szczególności dla dawek rzędu kilkudziesięciu mSv [7].
Ze względu na różnice w konstrukcji broni (U 235 w Hiroszimie i Pu 239 w Nagasaki) oraz warunki meteorologiczne (wilgotność atmosferyczna) w momencie wybuchu, obecność neutronów była około 10 razy większa w Hiroszimie niż w Nagasaki. Tak więc, podczas gdy w Nagasaki zaobserwowano deficyt liczby nowotworów i białaczek przy dawkach poniżej 1 Sv, w Hiroszimie tak nie było [8] [9] [7]; neutrony mogą być przyczyną tej różnicy.
RLSS stosowane do niskich dawek i obniżenie dawki granicznej z 5 do 1 mSv dla członków społeczeństwa nie są już akceptowane przez rosnącą większość międzynarodowej społeczności naukowej i wyrażane są wyrzuty sumienia, jak to oświadczenie złożone publicznie przez Ekspert MAEA na konferencji, która odbyła się niedawno w USA „Popełniliśmy ogromny błąd i cieszę się, że skorzystałem z okazji, aby zrobić mea-culpa” [6]. Albo: „Nie waham się stwierdzić, że jest to największy skandal naukowy naszych czasów” [10].
Wreszcie raport Francuskiej Akademii Nauk stwierdza, że „nie ma niepodważalnego naukowego faktu przemawiającego za obniżeniem standardów z 5 do 1 mSv” [11].
Jednak Francja musiała zaakceptować dyrektywę europejską wymagającą regulacyjnego stosowania tej ostatniej normy ICPR z 1990 r.
IV – AKTUALNY STAN WIEDZY NA TEMAT BIOLOGICZNEGO SKUTKU
PROMIENIOWANIE JONIZUJĄCE W NISKIEJ DAWCE
4.1 - Brak efektu biologicznego przy niskich dawkach
Z dotychczasowych doświadczeń wynika, że nie zaobserwowano wzrostu częstości zachorowań na nowotwory i białaczki dla dawek rzędu kilkudziesięciu mSv. Rzeczywiście, ludzie, którzy mogą być narażeni na promieniowanie, to:
- praktyków badań radiologicznych lub medycyny nuklearnej,
- ich pacjentów,
- pacjenci leczeni radioterapią (z uwzględnieniem dawki napromieniowania doznanej poza obszarem leczonym),
- pracownicy przemysłu jądrowego.
Jednak od kilkudziesięciu lat, z wyjątkiem dobrze ugruntowanych przypadkowych okoliczności, dawki napromieniowania, na jakie narażeni są te osoby, zawsze były mniejsze niż 200 mSv dla dorosłych i
100 mSv dla dzieci; nie pozwoliły wykryć żadnego wzrostu częstości zachorowań na nowotwory i białaczki.
Dla dawek napromieniowania niższych od powyższych wartości to samo dotyczyło:
- białaczka wśród ocalałych z Hiroszimy i Nagasaki,
- nowotwory kości u malarzy świecących tarcz (rad),
- nowotwory wątroby u pacjentów, którzy otrzymali zastrzyki z torotrastu (tlenku
tor),
- rak płuc u plutonowców,
- nowotwory i białaczki w populacjach o wysokim poziomie naturalnego napromieniowania
(szczególnie w regionach Indii, Iranu i Brazylii, gdzie napromieniowanie dziesiątek tysięcy ludzi zawsze sięgało 10 mSv/rok lub więcej).
Podsumowując, nie wykryto wzrostu częstości zachorowań na nowotwory i białaczki dla dawek poniżej 200 mSv u dorosłych i 100 mSv u dzieci.
Ponadto przy wyższych dawkach większość zależności dawka-odpowiedź, zarówno u ludzi, jak iu zwierząt doświadczalnych, nie sugeruje istnienia liniowej zależności bezprogowej.
4.2 - Naturalne biologiczne naprawy uszkodzonych komórek [12]
Promieniowanie jonizujące jest jednym z wielu czynników genotoksycznych, na które narażony jest człowiek, podobnie jak wszystkie żywe istoty.
Co roku do naszego środowiska wprowadza się 5000 nowych produktów chemicznych (pestycydów, herbicydów, dodatków do żywności, produktów przemysłowych itp.); 10% tych nowych produktów jest genotoksycznych i powoduje uszkodzenia DNA naszych komórek.
Aby odpowiedzieć na te ataki uszkadzające DNA, co godzinę w jądrze każdej komórki naszego ciała (około 100 000 miliardów komórek) zachodzą tysiące napraw.
Naprawy te są najczęściej wykonywane własnymi środkami jądra; mogą również odbywać się poprzez wymianę z sąsiednimi komórkami, które pozostały nienaruszone, poprzez międzykomórkowe kanały łączące.
Jeśli naprawa nie jest doskonała, zmieniona komórka jest eliminowana przez zaprogramowaną śmierć (apoptozę).
W przypadku promieniowania jonizującego, podobnie jak w przypadku prawie wszystkich produktów toksycznych, istnieje praktyczna granica liczby wywołanych uszkodzeń, po przekroczeniu której dochodzi do nasycenia środków obronnych organizmu.
Poczynione obserwacje wskazują, że środki obronne organizmu przeciwdziałają także indukowaniu skutków genetycznych oraz skutkom napromieniowania płodu (wady rozwojowe, upośledzenie umysłowe oraz indukcja nowotworów i białaczek).
Pojedyncza mutacja nie wystarczy, aby spowodować raka. W ciągu życia człowieka każdy gen podlega około 10 miliardom mutacji… Problem z rakiem wydaje się nie polegać na tym, dlaczego się pojawia, ale dlaczego pojawia się tak rzadko…
Gdyby pojedyncza mutacja w jakimkolwiek genie wystarczyła do przekształcenia zdrowej komórki w komórkę rakową, nie bylibyśmy żywymi organizmami.
Michael Bishop, Nagroda Nobla w dziedzinie biologii [13]
Ponadto, gdy moc dawki jest niska, środki do naprawy uszkodzonych komórek są szczególnie skuteczne. W tych warunkach niskiej mocy dawki można zaobserwować:
- Zero efektów biologicznych aż do wysokiej wartości dawki promieniowania wskazującej na istnienie progu.
- Korzystne działanie promieniowania jonizującego, poprzez stymulację środków obronnych, które
zamanifestuje się:
a) przez wzrost długowieczności,
b) lub po poddaniu niskiej dawki napromieniowania znacznie zwiększoną odpornością na drugie duże napromieniowanie,
c) lub ponownie, podczas nawrotu po radioterapii raka, przez działanie przeciwnowotworowe wykazujące stymulację obrony immunologicznej.
4.3 - Napromieniowanie gonad (skutki genetyczne) (patrz także Załącznik IV)
W latach pięćdziesiątych XX wieku bardziej obawiano się skutków genetycznych niż rakotwórczych.
„Zastanawialiśmy się, czy napromienianie gonad nie może spowodować zmian w dziedzictwie genetycznym przekazywanych potomkom. Dziś bardzo mało mówimy o skutkach genetycznych. Dzieje się tak dlatego, że pomimo dogłębnych badań nigdy nie wykryliśmy ani u ludzi, ani u potomków Hiroszimy i Nagasaki w pierwszym i drugim pokoleniu (łącznie ok. 80 tys.
robotników.” [14]
W swojej Publikacji 84 (43) ICRP [15] wspomina jedynie o środkach ostrożności dla dawek powyżej 500 mSv.
4.4 - Napromienianie płodu
4.4.1 - Wady rozwojowe (działanie teratogenne) (patrz także Załącznik IV)
Normalna częstotliwość urodzeń z wadami rozwojowymi jest bliska 2%. Uszkodzenia DNA są eliminowane w 95% przez apoptozę przed implantacją, a te nieusunięte prowadzą do 50% poronień.
Dla promieniowania rentgenowskiego podczas procedur diagnostycznych, a więc przy dużej mocy dawki, ICRP 84 (71) podaje minimalny próg 100 mSv dla wywołania wad rozwojowych wywołanych promieniowaniem i określa, że przerwanie ciąży nie jest uzasadnione przy tej dawce.
4.4.2 - Upośledzenie umysłowe (patrz także Załącznik IV)
Normalna częstotliwość upośledzenia umysłowego wynosi około 3% (z IQ poniżej 70%).
Najczęstszymi przyczynami są niedożywienie, zatrucie ołowiem, alkoholizm matki.
Publikacja ICRP 84 (27) wskazuje, że nie zaobserwowano spadku QI dla dawek płodu poniżej 100 mSv, przy dużych dawkach.
Kilka przypadków odnotowano w Hiroszimie i Nagasaki.
4.4.3 - Nowotwory i białaczki
Normalna częstość występowania nowotworów i białaczek u dzieci w wieku od 0 do 15 lat wynosi około 0,25%.
W Hiroszimie i Nagasaki 1600 dzieci zostało napromieniowanych in utero i nie wykazano żadnego przypadku raka lub białaczki w wyniku tej ekspozycji.
Ponadto, podczas ekspozycji na promieniowanie γ, przy dawkach płodu 1 Sv przy dużej mocy dawki, częstość wynosiła 6% lub, stosując RLSS, 0,6% dla 100 mSv. Te 2 czynniki, wysoka moc dawki i RLSS, znacznie zwiększają rzeczywiste ryzyko.
Ostatecznie ryzyko indukcji nowotworów i białaczek przy dawkach mniejszych niż 100 mSv, przy dużej mocy dawki, wydaje się znikome w porównaniu z normalną częstością występowania nowotworów i białaczek u dzieci w wieku od 0 do 15 lat.
4.5 – Progi indukcji raka i białaczki po napromienianiu niskimi dawkami
4.5.1 - Skażenie wewnętrzne radem 226 [16]
Pracownicy, którzy malowali świecące tarcze farbą na bazie radu, w latach 1903-1926 wchłonęli znaczne ilości radu, do 1 mg Ra 226 (37 MBq), co doprowadziło do napromieniowania α, które mogło osiągnąć 500 Gy. szczotkować ustami; spożyty w ten sposób rad pozostaje przyczepiony do kości na całe życie.
Obserwowano 3 osób i zaobserwowano:
- 85 mięsaków kości, z latencją od 5 do 60 lat,
- i 37 raków zatok, z opóźnieniem od 18 do 60 lat po rozpoczęciu narażenia.
Stwierdzono, że zachorowalność na raka jest zerowa poniżej 10 Gy,
następnie szybko rośnie powyżej tej wartości progowej.
(Patrz także 4.6.1 i 4.6.2)
4.5.2 - Skażenie wewnętrzne plutonem 239 [17]
26 pracowników, którzy pracowali w Los Alamos Laboratory przy Projekcie Manhattan, doznało znacznych dawek po wdychaniu i spożyciu plutonu. Chociaż ten radioaktywny pierwiastek α został nazwany „najbardziej trującą substancją znaną człowiekowi”, pracownicy ci pozostali zaskakująco zdrowi.
W 1990 roku stwierdzono tylko 2 raki płuca, co stanowi znaczny deficyt w porównaniu z populacją referencyjną. Ta uwaga jest tym ważniejsza, że wszyscy z tych 26 pracowników byli nałogowymi palaczami; w rzeczywistości, ponieważ oczyszczanie płuc jest wolniejsze u palaczy, ryzyko wchłonięcia tej samej ilości plutonu wzrasta o około 40%. W innych badaniach nadmiar zachorowań na nowotwory obserwowano tylko dla dawek większych niż 1 Gy. Ponadto nie zaobserwowano żadnego przypadku białaczki wywołanej przez pluton.
4.5.3 - Zanieczyszczenie wewnętrzne torem 232 (torotrast) [18] [19]
Thorotrast to radiologiczny środek kontrastowy stosowany od 1928 do 1955 roku. Składa się z koloidalnego roztworu tlenku toru. Tor 232 jest naturalnym pierwiastkiem promieniotwórczym (okres półtrwania 1,47.1010 lat), którego cząstki α mają drogę w tkankach 40 µm. On
został wstrzyknięty setkom tysięcy pacjentów w dawkach od 1 do 100 ml, około 2 do 200 kBq toru 232. Pierwszy rak zaobserwowano w 1947 r., po którym nastąpiła długa seria.
Rak wątroby występował częściej, jego pojawienie się (20 do 28 lat po wstrzyknięciu) jest tym wcześniejsze, im większa jest aktywność wstrzykniętego leku.
Częstotliwość wzrasta również wraz z wstrzykiwaną aktywnością. W przypadku wstrzyknięcia 25 ml (zawierającego około 12,5 g toru, tj. 50 kBq) średnia dawka pochłonięta w wątrobie szacowana jest na ok.
0,25 Gy/rok przez cały okres użytkowania, tlenek toru jest trwale utrwalony; po wstrzyknięciu 25 ml naświetlanie osiąga 5 Gy w ciągu 20 lat.
Praktyczna dawka progowa indukcji dla raka jest w tym przypadku taka, dla której czas trwania pojawienia się raka jest dłuższy niż oczekiwana długość życia osobnika.
Częstość występowania raka wątroby była zerowa dla dawek poniżej 2 Gy.
4.5.4 - Napromieniowanie promieniotwórczością naturalną [1] [2]
Naturalna dawka promieniowania we Francji wynosi na ogół od 1,5 do 6 mSv/rok; przeprowadzone badania nie wykazały wzrostu zachorowalności na nowotwory i białaczki w funkcji dawki promieniowania.
W Brazylii, Japonii i Indiach dawka często dochodzi do 10 mSv/rok w niektórych regionach, a nawet do 175 mSv/rok; w Iranie może osiągnąć nawet 400 mSv/rok. W tych regionach, a także w stanie Kerala w południowych Indiach, gdzie dziesiątki tysięcy ludzi zawsze otrzymywało dawki 10 mSv/rok i więcej, przeprowadzone badania nie wykazały wzrostu zachorowalności na nowotwory i białaczki, lub częstość występowania wrodzonych wad rozwojowych. (patrz także 4.6.1 i 4.6.2 b).
4.6 - Korzystne skutki promieniowania jonizującego w niskich dawkach
Międzynarodowa społeczność naukowa uznaje teraz ważność korzystnych skutków promieniowania w niskich dawkach (hormeza). Od 1970 roku korzystne efekty
promieniowanie było przedmiotem wielu badań, których tysiące wzmianek znajduje się w raporcie Komitetu Naukowego Organizacji Narodów Zjednoczonych, opublikowanym
w 1994 [20] .
4.6.1 - Zwiększona długowieczność
Dobroczynne działanie promieniowania, w pewnych warunkach, przez długi czas pozostawało niezauważone. Przyczyną mogły być przepisy ICRP, ponieważ zawsze ustalały i przez wszystkich uważano za dogmat, że:
- dawka promieniowania X ma taką samą skuteczność biologiczną jak ta sama dawka promieniowania γ,
- nie należy brać pod uwagę mocy dawki.
Innymi słowy, ICRP uznał, że promieniowanie X i γ ma taką samą skuteczność biologiczną na cGy.
Tak jednak nie jest, ponieważ narażenie na promieniowanie rentgenowskie, poprzez konstrukcję generatorów, jest zawsze otrzymywane przy bardzo wysokich dawkach, od kilku cGy do kilkudziesięciu cGy/min, podczas gdy ewentualne narażenie zawodowe na γ promieniowania są na ogół odbierane z mocą dawki, najczęściej mniejszą niż 1 cGy/h. Moce dawek promieniowania γ są jeszcze znacznie mniejsze w przypadku atmosferycznego opadu promieniotwórczego po próbach jądrowych lub wypadkach w obiektach jądrowych, a także w przypadku naturalnego napromieniowania.
Ta fundamentalna różnica między X a γ została wykazana w publikacjach z lat 1967 i 1970 dotyczących badania długowieczności napromieniowanych myszy. [21]
Eksperymenty przeprowadzone na wystarczających partiach, aby uzyskać wymaganą precyzję, dają następujące wyniki:
- dla promieniowania X przy 80 cGy/min obserwujemy,
wyraźny i ciągły spadek długowieczności:
3% przy 25 cGy, 5% przy 50 cGy 14% przy 100 cGy, 17% przy 150 cGy, 29% przy 300 cGy, 31% przy 450 cGy
- natomiast dla promieniowania γ około 1 cGy/h:
długowieczność wzrasta najpierw o 3% przy 150 cGy, odzyskuje normalną wartość przy 300 cG i spada o 5% przy 620 cGy.
Oczywiste jest, że promieniowanie γ o niskiej mocy dawki umożliwiało, a nawet stymulowało naprawy komórkowe. Tego wyraźnie nie zaobserwowano w przypadku promieniowania rentgenowskiego, które jest zawsze wytwarzane z dużą mocą dawki.
Wspomniane powyżej wyniki badań z lat 1967/1970 przy dawce γ kobaltu-60 rzędu 1 cGy/h potwierdzają eksperyment opublikowany w 1999 r. [22] dotyczący partii 300 myszy napromieniowanych w sposób ciągły przy znacznie niższe dawki 7 i
14 cGy rocznie; ten eksperyment wykazał średni wzrost długowieczności, dla dwóch dawek, o 23% (średnia długość życia myszy w próbce kontrolnej wynosi około 18 miesięcy).
Wzrost długowieczności spowodowany promieniowaniem γ odnotowano również w populacjach narażonych na wysokie naturalne promieniowanie [23], a także u pracowników, którzy stosowali farby na bazie radu [24] (0,1 mg radu utrwalonego w szkielecie prowadzi do napromieniowania γ całego organizmu na poziomie kilku cGy rocznie).
4.6.2 – Zmniejszenie częstości występowania nowotworów
a) - Wpływ promieniowania γ
- Średni spadek śmiertelności z powodu raka zaobserwowano wśród pracowników, którzy malowali świecące tarcze radem [24].
- Po przypadkowym napromieniowaniu, spowodowanym wybuchem, na Uralu
(ex ZSRR) w 1957 roku prawie 8000 osób zostało narażonych na dawki od 4 do 50 cGy.
Stwierdzono [25], że śmiertelność z powodu raka była mniejsza o około 30% w stosunku do częstości prawidłowej.
b) - Radon i rak płuc
Rak płuca znany jest od 1870 roku. W latach 1870-1900 w światowej literaturze medycznej opisano tylko 40 przypadków. Doniesiono o pogłębionych badaniach przypadków raka płuc wśród ludności i górników Saksonii [26], gdzie w glebach zawierających uran dochodzi do stężeń przekraczających 15 kBq/m3 powietrza w 12% mieszkań, które mogą sięgać
115 kBq/m3. Jednak przypadki raka płuc w tym regionie były tam niezwykle rzadkie przed 1900 rokiem.
Pierwsza fabryka papierosów zbudowana w Niemczech, w Dreźnie, została uruchomiona w 1892 roku. Spożycie papierosów wzrosło wśród nieletnich, z których ponad 80% było palaczami, aw 1913 roku pierwsze przypadki raka płuc były po prostu skorelowane z wysokimi poziomami radonu w uranie miny. Z drugiej strony zaobserwowano [27], że częstość zachorowań na raka płuca u osób niepalących była niższa od normalnej dla zawartości radonu w powietrzu poniżej 400 Bq/m3; przy 200 Bq/m3 częstotliwość jest minimalna i jest o 20% niższa niż normalna częstotliwość. Taki sam wynik uzyskano [28] w badaniu obejmującym 90% populacji USA między 60 Bq/m3 (średnia zawartość w USA) a 200 Bq/m3, przy takim samym spadku o 20% przy tym ostatnim stężeniu.
Z drugiej strony, oczywiście, obserwacje poczynione na wysoko narażonych małoletnich są bardzo różne [26]. W dziesięcioleciach po 1945 roku górnicy uranu w tej samej Saksonii wydobyli 220 000 ton uranu w bardzo złych warunkach bezpieczeństwa:
Oprócz radonu górnicy byli narażeni na pyły pochodzące z suchego mielenia rudy, spaliny silników diesla i opary azotu z wybuchów rudy, co dodatkowo potęgowała niedostateczna wentylacja, a w szczególności intensywne palenie papierosów, powodujące w złożonej synergii łącznie ponad 10 000 przypadków raka płuc w ciągu dziesięcioleci.
Takie wyniki, między innymi, zostały wykorzystane przez ICRP do ekstrapolacji na niskie dawki narażenia populacji na promieniowanie naturalne. Efekty te, ekstrapolowane na niskie dawki zgodnie z RLSS, pomnożone przez liczbę dużych populacji, prowadzą do imponujących szacunków, które pojawiają się w raportach organów krajowych lub
organizacje międzynarodowe przestrzegające MPPOiP!
Na przykład w 1983 r., według Agencji Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych (EPA), było ich
w tym kraju co roku 20 000 zachorowań na raka wywołanych radonem [29] . Agencja ta utrzymuje, że radon jest główną przyczyną raka płuc i promuje program ochrony pomieszczeń [30], który wiąże się z ogromnymi kosztami finansowymi i nieuzasadnionymi emocjonalnie, ale który nie jest pozbawiony zainteresowania biznesów firm klimatyzacyjnych.
Jednak naukowcy uznani za wieloletnie doświadczenie i kompetencje w zakresie ochrony radiologicznej już wcześniej wyrazili zdecydowany sprzeciw wobec RLSS. Tak więc w 1980 r.
LS Taylor Honorowy Przewodniczący Krajowej Rady Ochrony przed Promieniowaniem i Pomiarów w Stanach Zjednoczonych. (NCRP) napisał: stosowanie RLSS jest „głęboko niemoralnym wykorzystaniem naszej wiedzy naukowej”[31] (patrz także 3.4).
4.6.3 - Zwiększona odporność na wysokie promieniowanie po początkowym napromieniowaniu niską dawką
Eksperymenty laboratoryjne [32], również z udziałem komórek ludzkich [33] wykazały, że jeśli podaje się małą dawkę kilku cGy, to po kilku godzinach oczekiwania dużą dawkę np. 3 Gy obserwuje się, że liczba anomalii genetycznych w DNA jest wyraźnie mniejsza niż uzyskana przy tej samej dawce 3 Gy podanej bezpośrednio.
Obserwację tę można by poczynić na mężczyźnie w przypadkowych okolicznościach, jakie pojawiły się niedawno w Stambule [34] . Aby wydobyć metal, złomowcy próbowali otworzyć pojemnik, w którym zapomniano o medycznym źródle kobaltu-60. Przez cztery godziny próbowali otworzyć pojemnik, w tym czasie poddawani byli działaniu niskiej dawki promieniowania o niskiej częstotliwości; potem udało im się go otworzyć, tym razem doświadczając dużej mocy dawki. W końcu, źle się czując, szczęśliwie przerwali próbę.
Badania wykazały, że rzeczywista dawka poniesiona, oceniana na podstawie spadku liczby leukocytów i płytek krwi, wynosiła od 3 do 4 Gy. Z drugiej strony liczba uszkodzeń genetycznych DNA doprowadziła do dawki od 1 do 2 Gy, wykazujące znacznie mniejsze uszkodzenie DNA, a więc także komórek macierzystych, które mają zastąpić komórki krwi.
W zależności od rodzaju wypadku można więc wyjątkowo znaleźć się w sytuacji, w której otrzymana wcześniej niska dawka chroni poszkodowanego.
4.6.4 - Działanie przeciwnowotworowe niskich dawek
Intensywne badania nad hormezą rozpoczęto w latach 1980. XX wieku [35], aw 1985 r. w Oakland odbyło się Międzynarodowe Sympozjum na temat hormezy radiacyjnej [36].
Jednak już ponad 10 lat wcześniej japońscy badacze stosowali napromienianie małymi dawkami w celu zahamowania ponownego pojawiania się komórek nowotworowych po konwencjonalnej radioterapii [37].
Terapia raka niskimi dawkami wykazała stymulację układu odpornościowego i uzyskano wyleczenie trwające ponad 10 lat. Na przykład wskaźnik wyleczeń u pacjentów z chłoniakiem nieziarniczym wzrósł z 50% do 84% [38].
W ramach programu współpracy pomiędzy japońskimi zespołami i International Center for Low-Dose Research na University of Ottawa rozważa się obecnie zastosowanie tych technik w leczeniu raka w szpitalach w Ottawie i Toronto [39].
V- WNIOSKI
Niniejszy dokument miał na celu zebranie wyników i publikacji (tylko niewielka część) dotyczących badań prowadzonych przez dwadzieścia lat i więcej nad biologicznymi skutkami niskich dawek i niskich mocy dawek promieniowania jonizującego:
W przeciwieństwie do podstawowych zasad ustanowionych przez ICRP przez dziesięciolecia i potwierdzonych w 1990 r. (a zatem nadal obowiązujących):
- dawka promieniowania jonizującego, jakkolwiek mała, jest rakotwórcza,
- wywołany efekt biologiczny jest proporcjonalny do dawki; zależność dawka/skutek jest zatem liniową zależnością bezprogową (RLSS).
a po dogłębnych badaniach przeprowadzonych w szczególności w ciągu ostatniej dekady następujące wnioski stają się z każdym dniem coraz bardziej oczywiste:
1 - Dla dawek poniżej 200 mSv dla dorosłych i 100 mSv dla dzieci nie można było wykazać wzrostu zwykłej częstości
- skutki genetyczne lub teratogenne,
- liczba zachorowań na nowotwory i białaczki.
2 - Stwierdzono istnienie progu indukcji wspomnianych efektów biologicznych, które mogą być wywołane wysokimi dawkami przy użyciu źródeł promieniotwórczych alfa (radon, rad, tor, pluton) lub gamma (promieniowanie naturalne, kobalt 60, cez 137 itp.)
3 - Podobnie jak w przypadku wszystkich substancji toksycznych, chemicznych lub biologicznych, które mogą zaatakować człowieka, organizm ludzki dysponuje skutecznymi środkami obrony przed skutkami promieniowania jonizującego. Tę obronę może zapewnić sama uszkodzona komórka, a także komórki sąsiadujące z uszkodzoną komórką.
4 - Promieniowanie jonizujące w małych dawkach, a zwłaszcza przy małych mocach dawkowania, przynosi korzystne efekty:
- zwiększona długowieczność,
- spadek częstości zachorowań na nowotwory czy białaczki,
- wywołanie małą dawką radiooporności w obliczu zbliżającego się znacznego napromieniowania,
w przypadku interwencji z dużą mocą dawki lub przed radioterapią,
- działanie immunologiczne.
xxxxxxxxxxxxxx
Podstawowe przepisy brane pod uwagę przez ICRP, w ślepym stosowaniu zasady ostrożności, doprowadziły do błędnego przekonania, powszechnie ugruntowanego od dziesięcioleci, że każde narażenie na promieniowanie jonizujące, choćby niewielkie, jest niebezpieczne dla człowieka. Przekonanie to jest obecnie całkowicie nieuzasadnione w odniesieniu do niskich dawek promieniowania powodowanych przez:
- naturalne napromieniowanie,
- normalnie przeprowadzanych badaniach lekarskich i zabiegach,
- energia jądrowa dla pracowników i członków społeczeństwa,
- opad cezu 137 po awarii w Czarnobylu…
Media, które tak skutecznie wzbudzały niepokój, muszą teraz obiektywnie i uczciwie zaprzestać nieuzasadnionej kampanii przeciwko działaniom związanym z promieniowaniem jonizującym, aw szczególności przeciwko energii jądrowej.
Kampanie te, biernie wspierane przez odpowiedzialne władze, skrywają naprawdę poważne zagrożenia, takie jak:
- Tytoń, który powoduje ponad 3 miliony zgonów rocznie na naszej planecie (we Francji tytoń powoduje ponad 60 tysięcy zgonów rocznie, czyli 000 do 6 razy więcej niż wypadki drogowe),
- Roczna emisja 28 Gt dwutlenku węgla (1 Gt = 1 mld ton), do której należy dodać równowartość 7 Gt dla efektu cieplarnianego wynikającego również z wycieków metanu podczas transportu gazociągami.
Pomimo bardzo niewystarczających zaleceń organów międzynarodowych dotyczących redukcji tych emisji, oczekuje się, że w 50 roku ta roczna emisja wyniesie 2050 miliardów ton dwutlenku węgla, czyli z uwzględnieniem metanu roczny odpowiednik 62 Gt dwutlenku węgla. dwutlenku węgla, co znacznie zwiększy wzrost efektu cieplarnianego. Kiedy prędzej czy później efekt ten objawi się w oczywisty sposób (jest to już przez wielu naukowców uważane za pewnik), będzie już za późno i wszystkie ludzkie wysiłki okażą się dość niedorzeczne.
Międzyrządowy Komitet ds. Zmian Klimatu (IPCC), utworzony w 1988 r., szacuje, że poziom mórz prawdopodobnie wzrośnie o około 50 cm w ciągu następnego stulecia, zagrażając obszarom, na których mieszka około 90 milionów ludzi, regiony te są często najbardziej zaludnione, a najbiedniejszy (Bangladesz).
20 członków IPCC zatwierdziło 15 grudnia 1995 r., pomimo silnego sprzeciwu ze strony USA i krajów OPEC, rezolucję zalecającą:
- dekarbonizację płynnych i gazowych paliw kopalnych (pozostawiając jedynie wodór, którego spalanie nie powoduje zanieczyszczeń),
- wykorzystanie energii jądrowej,
- oraz wykorzystanie energii odnawialnej.
Aby dokładniej porównać niebezpieczeństwa związane z energią jądrową i niebezpieczeństwami związanymi z wykorzystaniem paliw kopalnych, załącznik V podsumowuje wypadki śmiertelne wynikające z różnych źródeł produkcji energii, a załącznik VI przedstawia:
- odpady promieniotwórcze wytwarzane przez energię jądrową, środki przetwarzania i związane z tym składowanie,
- chemiczne emisje gazowe pochodzące ze stosowania paliw kopalnych i stopień wynikającego z nich zanieczyszczenia atmosfery.
Z załącznika V wynika, że przez 30 lat:
- transport i magazynowanie ropy naftowej i gazu ziemnego spowodowało około 6500 zgonów
150 razy więcej niż katastrofa w Czarnobylu (do tej pory odnotowano 43 zgony),
- awarie tam spowodowały 260 000 zgonów, czyli około 6000 XNUMX razy więcej niż w Czarnobylu.
Z załącznika VI wynika, że
- zewnętrzne napromieniowanie na granicy terenu elektrowni jądrowej, ze względu na radioaktywność gazów szlachetnych bez powinowactwa chemicznego (krypton i ksenon), jest mniejsze niż jedna setna naturalnego napromieniowania. To napromieniowanie jest tego samego rzędu, co napromieniowanie wewnętrzne spowodowane naturalną radioaktywnością pyłu uwalnianego przez elektrownię węglową (uran 238, tor 232 i ich produkty pochodne).
- odpady promieniotwórcze, zapakowane w bloki betonowe przeznaczone do składowania na powierzchni ziemi dla odpadów niskoaktywnych oraz, dla odpadów wysokoaktywnych, w zeszklone bloki umieszczone w składowisku podziemnym po 10 latach rozkładu, nie będą miały możliwości powodowania promieniowania wrażliwego. Rzeczywiście, naturalne reaktory jądrowe Oklo wykazały niską migrację radionuklidów rozszczepienia w glebie pierwiastków ziem alkalicznych, pierwiastków ziem rzadkich i pierwiastków transuranowych, pierwiastków, których radiotoksyczność jest znacząca i które pozostają same po kilkuset latach rozpad wysokoaktywnych odpadów promieniotwórczych.
- dwutlenek węgla i toksyczne produkty pochodzące z paliw kopalnych, dwutlenek siarki, tlenki azotu, tlenek węgla i węglowodory są uwalniane bezpośrednio do atmosfery. W tych warunkach problemy z odpadami rozwiązuje się szybko, bez obaw o efekt cieplarniany czy zatrucie ludności chemikaliami. Tymczasem eksperci niektórych tak zwanych niezależnych organizacji „drażnią becquerela [40]”!
„Kapłani natury muszą zrobić i zażądać, aby rygor ochrony stosowanej przed promieniowaniem jonizującym został rozszerzony na ochronę przed innymi czynnikami fizycznymi lub chemicznymi, które zagrażają człowiekowi i z których nie wszystkie służą mu inaczej, jak promieniowanie.
Jestem zbulwersowany zaniedbaniem w odniesieniu do zanieczyszczenia chemicznego, którego nie osiąga żaden czynnik militarny ani przemysłowy poza szkodliwością czynnika samobójczego, jakim jest używanie papierosów.
profesora Georgesa MATHE
Dyrektor Instytutu Onkologii i Immunogenetyki w Villejuif
REFERENCJE
[1] - R.Paulin – Naturalne radionuklidy,
TOKSYKA JĄDROWA – WYD. MASSON – Paryż styczeń 1998 – s.3
[2] - M. Tubiana "Aktualne problemy i ewolucja wiedzy w ostatniej dekadzie" (ACT s. 24).
[3] - F.Spurny, A. Malusek – Zmienność narażenia załogi lotniczej na promieniowanie kosmiczne -
WPŁYW NISKICH DAWEK PROMIENIOWANIA JONIZUJĄCEGO NA ZDROWIE CZŁOWIEKA,
Materiały z I Międzynarodowego Sympozjum, które odbyło się na Uniwersytecie Wersalskim,
Saint-Quentin en Yvelines, Francja, 17 i 18 czerwca 1999 r. s. 247
Red. WONUC (Światowa Rada Pracowników Jądrowych), 49, rue Lauriston, Paryż. (WONUC s.247) [4] – H. Bouhnik i in. –Ocena dawek podawanych podczas badań radiologicznych –
Komisja Radiodiagnostyczna Francuskiego Towarzystwa Lekarzy Szpitalnych –
Ochrona przed promieniowaniem, 23, wydanie specjalne, 1988 – Ed.Gédim, 42029 St-Etienne
[5] - M. Tubiana, „Radio-indukowane rakiem wśród ryzyka raka”- (WONUC str.10)
[6] - M. Tubiana "Modelowanie efektu rakotwórczego i zależności
Dawka/Skutek” NOWOŚCI Z RADIOBIOLOGII I OCHRONY PRZED PROMIENIOWANIEM, (USTAWA s. 135)
Wyd. Nucléon (2001), 91194 Gif-sur-Yvette Cedex.
[7] - H. Joffre, "Obserwacje na biologicznych podstawach dawek granicznych",
Sprawozdanie z Dni Studiów Ochrony Radiologicznej Stowarzyszenia Technik i Nauk Ochrony przed Promieniowaniem - CERN, Genewa 12-14 listopada 1981 r., s. 46.
[8] - RC Milton i T. Shohoji, "Próba oszacowania promieniowania dla ocalałych z bomby atomowej z 1965 r.", raport Atomic Casualty Commission, Hiroshima and Nagasaki, ABCC-TR-1-68 1968).
[9] - WE Loewe i E. Mendelsohn (LLNL), Health Physics 41, 663 (1981).
[10] - Gunnar Walinder „Kancerogenne skutki niskich dawek promieniowania; Epistemologicznie nierozwiązywalny problem” (WONUC str. 359).
[11] - M. Tubiana "Raport Francuskiej Akademii Nauk: Problemy związane ze skutkami niskich dawek promieniowania jonizującego" J.Radiol. Prot. 18:4, s. 243-248, 1998.
[12] - Ethel Moustacchi "Od początkowej zmiany chorobowej do zmiany komórkowej" (ACT str. 33).
[13] - B. Alberts i in. wyd. Biologia molekularna komórki, wyd. 3. Garland Pub.,
Nowy Jork, 1994. (WONUC s. 311)
[14] - M. Tubiana, "Aktualne problemy i ewolucja wiedzy w ostatniej dekadzie" (ACT s.11).
[15] - "Ciąża i napromienianie medyczne", 2001, Publikacja ICRP 84,
EDP SCIENCES, 7, av. du Hoggar, 91944 Les Ulis cedex A.
[16] - Jerry M. Cuttler „Rozstrzyganie kontrowersji dotyczących korzystnych skutków promieniowania jonizującego” (WONUC str. 463).
[17] - H. Métivier, „Pluton” TOXIC NUCLEAR (TN str. 225), wyd. MASSON Paris, 1998.
[18] - P. Galle "Tor i radiorak spowodowany torotrastem" (TN str. 345).
[19] - M. Tubiana "Aktualne problemy i ewolucja wiedzy w ostatniej dekadzie" (ACT s. 22).
[20] - Komitet Naukowy Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Skutków Promieniowania Atomowego „Reakcje adaptacyjne na promieniowanie w komórkach i organizmach”, Źródła i skutki promieniowania jonizującego: Raport UNSCEAR 1994 dla Zgromadzenia Ogólnego wraz z załącznikami naukowymi. Załącznik B.
[21] - AC Upton i in., Radiation Research 32, s. 493 (1967) i 41, s. 467 (1970).
[22] - M. Courtade i in. "Wpływ bardzo niskich dawek promieniowania jonizującego na długość życia i układ odpornościowy myszy", 1999 - (WONUC str.85).
[23] - M. Pollycove "Pozytywne skutki zdrowotne niskiego poziomu promieniowania w populacjach ludzkich". W Biologicznych skutkach narażenia na niski poziom: relacje dawka-odpowiedź.
Wyd. EJ Calabrese, Lewis Pub. Inc., Chelsa, Michigan, 1994, 171-187. (WONUC str. 306).
[24] - S. Kondo "Skutki zdrowotne niskiego poziomu promieniowania". Osaka, Japonia: Kinki University Press Madison, WI: Medical Physics Publishing, 1993. (WONUC s. 306).
[25] - Z. Jaworowski "Promieniowanie korzystne". Nukleonika 40:3-12 (1995) (WONUC str. 306)
[26] - K. Becker "Czy radon mieszkalny jest niebezpieczny" (WONUC str. 161).
[27] – Model mechanistyczny KT Bogen przewiduje związek w kształcie litery U ekspozycji na radon z ryzykiem raka płuc, odzwierciedlony w połączonych danych zawodowych i mieszkaniowych w USA, eksperyment na ludziach. Toksykol. 17, 691-696, 1998. (WONUC str. 167).
[28] – BL Cohen Test liniowej bezprogowej teorii kancerogenezy popromiennej w obszarze niskiej dawki i niskiej mocy dawki. Fizyka zdrowia. 68: 157-174 (1995.) (WONUC str. 306).
[29] Normy emisji radonu i radionuklidów EPA. (1983) 6 października, przesłuchanie przed podkomisją ds. zamówień publicznych i wojskowych systemów jądrowych Pierwsza sesja dziewięćdziesiątego ósmego Kongresu. (WONUC s. 275).
[30] Ph. H. Abelson, Editorial, Science 254, 777, 1991. (WONUC s. 166).
[31] LS Taylor Niektóre pozanaukowe wpływy na standardy i praktykę ochrony przed promieniowaniem. Fizyka zdrowia. 39: 851-874 (1980). (WONUC s. 307).
[31] Bobby E. Leonard Naprawa uszkodzeń chromosomów z wielokrotnymi pęknięciami – wpływ na wykorzystanie liniowego modelu kwadratowego dla niskich dawek i niskich dawek (WONUC str. 449).
[33] XC Le i in. Indukowalna naprawa glikolu tyminowego wykryta za pomocą ultra czułego testu na uszkodzenie DNA. Science 280: 1066-1069 (1998). (WONUC s. 314).
[34] - JM Cosset „Modelowanie efektu rakotwórczego i zależności dawka/skutek”
(AKT s. 134).
[35] - TDLuckey w Jerry M. Cuttler „Rozstrzyganie kontrowersji dotyczących korzystnych skutków promieniowania jonizującego” (WONUC str. 468).
[36] - Międzynarodowe Sympozjum na temat Hormezy Radiacyjnej, Oakland, Kalifornia, 1985.
[37] - S. Hattori „Medyczne zastosowanie niskich dawek promieniowania jonizującego”, materiały z Międzynarodowego Sympozjum i Wpływu Zdrowotnego Niskich Dawek Promieniowania Jonizującego, Uniwersytet w Ottawie, Kanada, 1998. (WONUC str. 468).
[38] - K. Sakamoto i in. w M. Cuttler „Rozstrzyganie kontrowersji dotyczących korzystnych skutków promieniowania jonizującego” (WONUC str. 468).
[39] - Jerry M. Cuttler „Rozstrzyganie kontrowersji wokół korzystnych skutków promieniowania jonizującego”
(WONUC str. 468)
[40] - J. Bonnemains - W kierunku nowej kontroli jądrowej -
Urząd ds. Bezpieczeństwa Jądrowego – Sekretariat Stanu ds. Przemysłu – Paryż, 27 listopada 1998 r.
DODATEK I
CHARAKTERYSTYKA CZĄSTEK ELEMENTARNYCH I FOTONÓW
1 - Cząstki elementarne
- elektron i cząstka β (masa = 1/1840 masy protonu,
ujemny ładunek elektryczny = -1,6.10 – 19 kulombów)
- proton: jest jądrem atomu wodoru
(masa = 1 atomowa jednostka masy = 1,7 .10 - 24 g,
dodatni ładunek elektryczny = 1,6.10 – 19 kulombów)
- neutron (masa = 1 UMA = 1,7.10 – 24 g, ładunek elektryczny zerowy)
- cząstka α: to jądro atomu helu, składa się z 2 neutronów + 2 protonów.
2 - promieniowanie elektromagnetyczne: UV, X i γ
Foton, kwant energii elektromagnetycznej, charakteryzuje się długością fali λ;
Przykłady:
- Foton UV: λ = 0,3 μm i poniżej
- 100 keV X foton: λ = 12,4 pm (1 pikometr = 10 –12 m)
- foton γ o energii 1 MeV: λ = 1,24 pm
Dawka pochłonięta na danej głębokości wnikania promieniowania elektromagnetycznego w ciało będzie tym większa, im mniejsza jest długość fali fotonów:
- dla fotonów UV dotyczy to tylko skóry,
- dla fotonów 100 keV i 1 MeV moc dawki zostanie zmniejszona na głębokości 15 cm odpowiednio do około 10% i 30%.
DODATEK II
PRODUKCJA CZĄSTEK ELEMENTARNYCH I FOTONÓW
Elektrony i protony są wytwarzane z dobrze określoną energią przez „akceleratory cząstek”. Głębokość penetracji tych cząsteczek w organizmie jest ściśle powiązana z ich energią, stąd ich bardzo efektywne wykorzystanie w radioterapii (napromieniowanie węzłów chłonnych elektronami, napromieniowanie oka protonami).
Promieniowanie β składa się z elektronów, których energie mają widmo ciągłe w zakresie od energii 0 do maksymalnej energii charakterystycznej dla pierwiastka promieniotwórczego. Droga cząstek β w organizmie wynosi kilka milimetrów.
Cząsteczki α są emitowane przez wiele naturalnych pierwiastków promieniotwórczych z rodziny
uran 238 i tor 232. Cząstki α prezentują widmo linii energii charakterystyczne dla pierwiastka promieniotwórczego. Ścieżka cząstek α w ciele wynosi kilka setnych milimetra.
Neutrony powstają w szczególności podczas rozszczepienia atomów uranu 235 i plutonu 239 obecnych w paliwie reaktorów jądrowych. Te z kolei generują nowe rozszczepienia między innymi atomami uranu 235 i plutonu 239.
Fotony X są emitowane albo w generatorach X przez hamowanie, w metalowej tarczy, wcześniej przyspieszonych elektronów (radioskopia, radiografia, skaner itp.) albo przez radioaktywne elementy emitujące X.
Fotony γ są emitowane przez pierwiastki promieniotwórcze. Przedstawiają widmo linii γ, których energie są charakterystyczne dla pierwiastka promieniotwórczego (1,17 i 1,33 MeV dla kobaltu 60).
Uwaga: radiodiagnostyka metodą scyntygrafii wykorzystuje pierwiastki promieniotwórcze emitujące X lub γ.
DODATEK III
UWAGI DOTYCZĄCE WYKRYWANIA PROMIENIOWANIA JONIZUJĄCEGO
Pierwszym aspektem charakteryzującym promieniowanie jonizujące jest możliwość jego wykrycia z bardzo dużą czułością w stosunku do dawki niezbędnej do wywołania wykrywalnego efektu biologicznego. Ponadto bardzo ograniczona liczba detektorów jest wystarczająca do wykrycia wszelkiego promieniowania (napromieniowanie zewnętrzne promieniowaniem i neutronami, zanieczyszczenie powietrza aerozolami i gazami, zanieczyszczenie wody i zanieczyszczenie powierzchni).
Te szczególne cechy pozwalają na osiągnięcie bardzo wysokiego poziomu bezpieczeństwa pracowników, którzy są natychmiast informowani o niewielkich zmianach poziomu napromieniowania zewnętrznego lub zanieczyszczenia powietrza za pomocą sygnałów świetlnych i dźwiękowych.
Przepisy te stanowią silny czynnik bezpieczeństwa dla pracowników sektora jądrowego w porównaniu z innymi gałęziami przemysłu, umożliwiają znaczne ograniczenie narażenia w razie wypadku.
Ryzyko zanieczyszczenia powietrza plutonem jest więc nieskończenie mniej podstępne i zawsze mniej poważne w skutkach niż w przypadku berylu, azbestu, prątków czy wirusów chorobotwórczych, których natychmiastowe wykrycie, połączone z natychmiastową sygnalizacją, jest praktycznie niemożliwe. Niewidoczna obecność zanieczyszczeń chemicznych lub biologicznych często nie jest wykrywana, dopóki ich skutki nie ujawnią się u ludzi.
Czułość wykrywania promieniowania jest bardzo wysoka. Detektor kieszonkowy
Licznik rurowy Geigera-Müllera pozwala nawet na natychmiastowe wykrycie zewnętrznego napromieniowania
)
[Quote]
BIOLOGICZNE SKUTKI NISKIEJ DAWKI
PROMIENIOWANIA JONIZUJĄCEGO
H.JOFFRE*
Radiowe audycje kurtuazyjne z 18 listopada, 23 grudnia 2001 i 17 lutego 2002
UWAGI
I Charakterystyka cząstek elementarnych i fotonów
II Produkcja cząstek elementarnych i fotonów
III Kilka uwag o detekcji promieniowania jonizującego
IV Krytyka artykułu opublikowanego w Paris-Match (maj 1990)
Przeklęte Dzieci
V Wypadki związane z produkcją energii
VI Odpady związane z różnymi sposobami produkcji energii
* Inżynier fizyki z paryskiej Szkoły Fizyki i Chemii
Szef służby ochrony radiologicznej w CEN Saclay (1960 – 1979)
- 6.3.2002 -
ZAWARTOŚĆ
BIOLOGICZNE SKUTKI NISKICH DAWEK PROMIENIOWANIA JONIZUJĄCEGO
I - DEFINICJE
1.1 Cząstki elementarne i promieniowanie elektromagnetyczne
1.2 Jednostki miary
II – PROMIENIOWANIE NATURALNE
2.1 Promieniowanie wewnętrzne
2.2 Promieniowanie zewnętrzne
III - ZALECENIA DOTYCZĄCE OCHRONY PRZED PROMIENIOWANIEM
3.1 Biologiczne skutki promieniowania
3.2 Normy ochrony przed promieniowaniem
3.3 Liniowa zależność dawka-skutek bez wartości progowej
3.4 Napromieniowanie w Hiroszimie i Nagasaki wykorzystane jako punkt odniesienia przez ICPR
IV - AKTUALNY STAN WIEDZY NA TEMAT SKUTKÓW BIOLOGICZNYCH
PROMIENIOWANIE
4.1 Brak efektu biologicznego przy niskich dawkach
4.2 Naturalne biologiczne naprawy uszkodzonych komórek
4.3 Efekty genetyczne
4.4 Napromienianie płodu
4.4.1 - Wady rozwojowe
4.4.2 - Upośledzenie umysłowe
4.4.3 - Nowotwory i białaczki
4.5 Progi indukcji nowotworów i białaczek po napromienianiu niskimi dawkami
4.5.1 - Zanieczyszczenie wewnętrzne radem 226
4.5.2 - Zanieczyszczenie wewnętrzne plutonem 239
4.5.3 - Zanieczyszczenie wewnętrzne torem 232 (torotrast)
4.5.4 - Zewnętrzne napromieniowanie promieniotwórczością naturalną
4.6 Korzystne skutki promieniowania przy niskich dawkach
4.6.1 - Zwiększona długowieczność
4.6.2 - Zmniejszenie częstości występowania nowotworów i białaczek
a) Wpływ promieniowania γ
b) Radon i rak płuc
4.6.3 - Odporność na wysokie promieniowanie po wstępnym napromieniowaniu przy niskiej mocy dawki
4.6.4 - Działanie przeciwnowotworowe niskich dawek
V-WNIOSKI
BIOLOGICZNE SKUTKI NISKIEJ DAWKI
PROMIENIOWANIE JONIZUJĄCE
I - DEFINICJE
1.1- Cząstki elementarne i promieniowanie elektromagnetyczne
Ludzkie napromieniowanie może być wytwarzane,
- przez cząstki elementarne: elektrony, protony, cząstki α i neutrony,
- przez promieniowanie elektromagnetyczne składające się z fotonów: UV, X i γ.
Charakterystykę tego promieniowania określono w dodatku I.
Elektrony (promieniowanie β składa się z elektronów), protony i α to naładowane elektrycznie cząstki, których penetracja do ciała jest ograniczona „ścieżką”, która zwiększa się wraz z energią cząstki, ale poza którą napromieniowanie wynosi zero. Ta podróż przez organizm jest tym krótsza, im cząstka jest cięższa i waha się od kilku setnych milimetra dla cząstek α do kilku milimetrów dla cząstek β.
Fotony X i γ, a także neutrony wytwarzają promieniowanie o pełnej grubości, które maleje wraz z głębokością.
Sposoby wytwarzania tego promieniowania przez naturalną promieniotwórczość, generatory
promieniowanie i rozszczepienie są zdefiniowane w ZAŁĄCZNIKU II.
1. 2 jednostki miary
Jednostki miary stosowane do oceny stopnia narażenia człowieka na promieniowanie jonizujące to:
1.2.1 – Jednostki aktywności
Bekerel określa liczbę rozpadów jąder atomów promieniotwórczych na sekundę w danej ilości materiału promieniotwórczego.
Tak więc będziemy mówić o 1 Bq/kg materii, 1 Bq/m3 powietrza lub 1 Bq/m3 wody, jeśli w tym kg materii, w tym m3 powietrza lub w tym m3 wody zachodzi jeden rozpad na sekundę.
(Bekerel zastąpił curie, stara jednostka, 1 Ci = 3,7.10 10 Bq),
1.2.2 – Jednostka dawki pochłoniętej
Szara jednostka „dawki pochłoniętej” określa energię przekazywaną napromieniowanej materii przez padające promieniowanie. Kolor szary odpowiada pochłoniętej energii 1 dżula na kg materii lub 1 Gy = 1 J/kg. Ta pochłonięta energia powoduje, że organizm podnosi temperaturę napromieniowanych tkanek o około 0,24 tysięcznych °C.
Biologiczny efekt napromieniowania organizmu, taki jak prawdopodobieństwo wywołania raka, będzie zależał od energii pochłoniętej przez organizm.
Uwaga: Często używana jest również rad, dawna jednostka dawki pochłoniętej (1 rad = 1 cGy).
1.2.3 - Jednostka równoważna dawce
W zakresie dawek niskich, dla członków społeczeństwa i pracowników, określone w dokumentach regulacyjnych limity narażenia na promieniowanie jonizujące wyrażone są w siwertach.
Dawkę w siwertach, czyli „równoważnik dawki”, uzyskuje się z dawki pochłoniętej według następujących zależności:
- dla promieniowania Xβγ: DSv = DGy
- dla neutronów: DSv = 10 DGy
- dla promieniowania α: DSv = 20 DGy
Te współczynniki 10 i 20 są zalecane przez ICRP, który uważa, że neutrony i
Promieniowanie α daje taki sam efekt biologiczny, przy dawkach pochłoniętych odpowiednio 10 i 20 razy mniejszych niż promieniowanie Xβγ.
Kilka uwag na temat detekcji promieniowania dla ochrony radiologicznej ludzi przedstawiono w Załączniku III.
Uwaga – Litery mc oznaczają 1 milionową, 1 tysięczną i 1 setną,
k MG wskazuje 1 tysiąc, 1 milion i 1 miliard.
Np.: 1 mSv na 1 tysięczną siwerta lub 1 milisiwerta
II – PROMIENIOWANIE NATURALNE
Promieniowanie człowieka może pochodzić z dwóch rodzajów źródeł promieniowania:
- z jednej strony napromieniowanie wewnętrzne wynikające z absorpcji radioaktywności przez połknięcie, wdychanie, wstrzyknięcie lub zranienie (K 40, Rn 222, opad jądrowy, scyntygrafia itp.)
- z drugiej strony napromieniowanie zewnętrzne wynikające ze źródeł promieniowania zewnętrznych w stosunku do ciała (promieniowanie kosmiczne i telluryczne, opad jądrowy, sztuczne źródła przemysłowe i medyczne itp.)
2.1 - Wewnętrzne promieniowanie naturalne
2.1.1 Potas-40
Potas-40 jest radioaktywnym emiterem o okresie półtrwania wynoszącym 1,3.109 lat. Występuje w naturalnym potasie w ilości 30 Bq na g potasu. Ziemia zawiera około 1,3 kBq/kg, woda morska 12 Bq/l, a mleko 80 Bq/l. Ryby i skorupiaki mogą zawierać do
400 Bq/kg.
Poprzez pożywienie nasz organizm wchłania dziennie średnio 100 Bq potasu 40, czyli 37 kBq/rok. Aktywność stale obecna w naszym organizmie (70 kg) wynosi 5 kBq. Powoduje to naturalne napromieniowanie wewnętrzne naszego organizmu na poziomie 0,18 mSv/rok.
2.1.2 Radon 222
Skorupa ziemska zawiera około 3 g uranu 238 (z okresem półtrwania 4,5.109 lat) lub 37 Bq na tonę ziemi. Radon 222 jest produktem pochodnym uranu 238; pierwiastek gazowy, wyłania się z ziemi. Jest emiterem promieniotwórczym o okresie 3,8 d.
Zawartość radonu w powietrzu, którym oddychamy, jest inna na zewnątrz i wewnątrz domów.
a) Radon na zewnątrz domów
Radon w powietrzu zewnętrznym występuje na średnim poziomie około 10 Bq/m3 powietrza
(3.10-10 Ci/m3)
W zależności od warunków atmosferycznych zawartość ta:
- można podzielić przez 100 w okresach nasłonecznienia lub w okresach wietrznych, warunkach sprzyjających dobremu rozproszeniu w atmosferze zanieczyszczenia powietrza.
- lub pomnożona przez 10 w okresach spokoju atmosferycznego, na przykład w obecności mgły lub zimą po opadach śniegu lub często w nocy.
Podczas tych okresów spokoju pobudzenie atmosferyczne jest często zerowe i następuje desorpcja radonu zawartego w ziemi. Radon, ciężki gaz, gromadzi się kilka metrów nad ziemią.
Takie spokojne warunki mogą trwać przez kilka tygodni, powodując szczytowe poziomy radonu w powietrzu.
b) Radon w domach
W okresach wzburzenia atmosferycznego (słońce lub wiatr) zawartość radonu w powietrzu jest zawsze wyższa niż na zewnątrz.
Wentylacja pomieszczeń w tych warunkach doprowadzi do zmniejszenia obecności radonu.
Z drugiej strony, w okresach spokoju atmosferycznego, zawartość radonu w powietrzu będzie często wyższa na zewnątrz niż wewnątrz.
W tych warunkach wietrzenie pomieszczeń doprowadzi do wzrostu zawartości w nich radonu, a także zanieczyszczeń obecnych w powietrzu zewnętrznym.
Ponadto, ze względu na porowatość materiałów budowlanych, każdy spadek ciśnienia atmosferycznego spowoduje desorpcję radonu z materiałów budowlanych do powietrza w domu. We Francji średnia aktywność Rn 222 w domach wynosi
65 Bq/m3 powietrza.
Wreszcie, w dobrze ocieplonym domu, zbudowanym na gruncie granitowym, zawartość radonu w powietrzu w domu może sięgać kilku kBq/m3 powietrza. Jednak wbrew powszechnemu przekonaniu statystyki dotyczące raka i białaczki pokazują, że nie występują one częściej w regionach granitowych niż w regionach osadowych; W grę mogą wchodzić czynniki antagonistyczne, takie jak wyższe naturalne promieniowanie γ w tych regionach, które przy niskich dawkach zapewnia stymulację mechanizmów obronnych organizmu (patrz 4.2 i 4.6.2b). wynosi średnio 1,2 mSv/rok w przedziale 0,3
na poziomie 5 mSv/rok, w zależności od radioaktywności otaczających nas gleb i materiałów budowlanych.
2.2 - Zewnętrzne naturalne promieniowanie
2.1.1 Promieniowanie telluryczne
Wewnątrz domów głównym źródłem naturalnego promieniowania zewnętrznego jest promieniowanie telluryczne, które wynika z radioaktywności otaczających nas materiałów.
Radioaktywność tych materiałów wynosi średnio w Bq/kg [1]
K40 U 238 Ra 226 Th 232
Beton 500 200 50
Cegła 800 50 50
Granity 1850 50 50
Węgle * 400 600 600 150
Grunt 1300 37
Nawozy fosforowe ** 2500 4600 850
* Elektrownie węglowe uwalniają do atmosfery około 1% pyłu resztkowego po spaleniu, czyli uwolnienie około 4500 t/rok dla elektrowni o mocy 1 GW-elektrycznej (reaktor jądrowy 1 EdF)
** Po 30 latach stosowania nawozów fosforowych zawartość potasu 40 w glebie uprawnej można pomnożyć 10-krotnie.
Średnia ekspozycja na tellur w domach waha się, w zależności od regionu Francji, od 0,6 do 1,7 mSv/rok.
Inne kraje mają obszary, w których ekspozycja na tellur jest znacznie wyższa. W Brazylii, Japonii i Indiach roczna dawka osiąga lub przekracza w niektórych regionach 10 mSv, przy czym maksymalna wynosi 175 mSv; w Iranie może osiągnąć nawet 400 mSv. [1] [2]
W tych regionach, gdzie mieszkają dziesiątki tysięcy ludzi, przeprowadzone badania nie wykazały wzrostu częstości zachorowań na nowotwory i białaczki, ani częstości wrodzonych wad rozwojowych.
2.2.2 Promieniowanie kosmiczne
Promieniowanie to wzrasta wraz z wysokością, ponieważ atmosfera ziemska stanowi skuteczny ekran ochronny przed promieniowaniem jonizującym docierającym do nas z kosmosu.
Ten ekran odpowiada głębokości wody 10 metrów, przy ciśnieniu atmosferycznym na wysokości zerowej wynoszącym 1 kg/cm².
Skuteczność tego ekranu maleje wraz ze wzrostem wysokości [1]:
Wysokość (m) 0 1500 2240 (Meksyk) 3900 (La Paz)
Dawka roczna (mSv) 0,3 0,6 0,8 1,7
Na tych wysokościach promieniowanie kosmiczne składa się głównie z elektronów.
Na bardzo dużych wysokościach [3] promieniowanie kosmiczne obejmuje również wysokoenergetyczne protony i neutrony. Szybko rośnie wraz z wysokością i zmienia się podczas cyklu słonecznego
(± 20%), a także z szerokością geograficzną:
Na przykład na wysokości 12500 m moc dawki waha się od 2,5 do 7,5 Sv/h, gdy szerokość geograficzna wzrasta od 0 do 90°. Przechodząc od 12500 18000 m do 2,5 18000 m, napromieniowanie, jakiemu poddano, należy pomnożyć przez 6, tj. moc dawki na wysokości 20 XNUMX m wynosi od XNUMX do XNUMX Sv/h, w zależności od szerokości geograficznej.
Wreszcie dla kosmonautów maksymalna dawka zaobserwowana po 175 dniach pobytu w kosmosie wyniosła 50 mSv.
2.3 - Całkowite naturalne napromieniowanie
Całkowite roczne napromieniowanie naturalne, wewnętrzne i zewnętrzne, wynosi średnio we Francji
2,4 mSv w zakresie od 1,5 do 6,0 mSv.
Należy dodać do tego należne napromieniowanie
- do celów medycznych (szerokopasmowe): 0,8 mSv
- w próbach jądrowych 1950-1980 0,04 mSv
- do energii jądrowej (280 Gwe) 0,02 mSv
Spośród wszystkich źródeł promieniowania ludzkiego zdecydowanie najważniejsze jest promieniowanie do celów medycznych, zwłaszcza że jest ono odbierane z dużą szybkością, co nie ma miejsca w przypadku innych źródeł, których promieniowanie jest odbierane w sposób ciągły i rozłożony na cały rok.
III - ZALECENIA DOTYCZĄCE OCHRONY PRZED PROMIENIOWANIEM
3.1 - Efekty biologiczne
Aby lepiej zrozumieć niebezpieczeństwo promieniowania jonizującego i ustalić zalecenia ochronne, które są szczególnie potrzebne w radiologii, w 1928 roku powołano Międzynarodową Komisję Ochrony Radiologicznej (ICRP).
W tym czasie obserwowano już od lat indukcję nowotworów i białaczek z powodu m.in.
- z jednej strony narażenie zawodowe radiologów, górników uranu i malarzy świecących tarcz radem,
- z drugiej strony narażenie do celów medycznych* w radioskopach płuc, radioterapia zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa za pomocą promieni rentgenowskich, stosowanie tlenku toru jako środka kontrastowego w radiologii itp.
Po wybuchach nuklearnych w Hiroszimie i Nagasaki w sierpniu 1945 r. ICRP śledził pojawienie się nowotworów i białaczek wśród napromieniowanych ocalałych.
3.2 - Normy ochrony przed promieniowaniem
W 1977 r. ICRP przyjął następujące zalecenia:
Ekspozycja pracowników ograniczona do 50 mSv/rok.
Ekspozycja publiczna ograniczona do 5 mSv/rok.
Ograniczenia te były uzasadnione w odniesieniu do naturalnej ekspozycji, która na ogół wynosi od 2 mSv/rok do 5 mSv/rok.
W 1990 r. ICRP obniżył średni limit ekspozycji z 50 do 20 mSv/rok dla pracowników iz 5 do 1 mSv/rok dla członków społeczeństwa.
Ponadto do obliczania liczby zgonów z powodu raka i białaczki spodziewanych w ciągu 50 lat po narażeniu na niskie dawki utrzymana i stosowana będzie „Liniowa zależność dawka-skutek bez progu” (RLSS), przyjęta przez ICRP w 1959 r. z współczynnik ryzyka rakotwórczego 4.10–2/Sv (na przykład 400 zgonów na 10 000 osób, z których każda otrzymała dawkę promieniowania 1 Sv).
* Narażenia do celów medycznych[4] nie powinny już dziś budzić obaw. Pożądane pozostaje jednak unikanie badań radioskopowych (bez wzmacniaczy obrazu) i skanograficznych, które są niepotrzebne i powtarzane.
3.3 - Liniowa zależność dawka-skutek bez progu (RLSS)
ICRP opowiadał się za liniową bezprogową zależnością dawka-odpowiedź opartą na założeniach
kolejni pesymiści:
- istnieje ryzyko rakotwórczości, niezależnie od dawki promieniowania,
- ryzyko rakotwórczości jest proporcjonalne do dawki; jest stała na dawkę jednostkową,
- aby ocenić współczynnik ryzyka, nie możemy opierać się na badaniach epidemiologicznych przy niskich dawkach, ponieważ nie wykazały one żadnego mierzalnego efektu; dlatego ICRP oparł się na skutkach, jakich doznali ocaleni z Hiroszimy i Nagasaki przy wysokich dawkach, powyżej około 1 Sv. Ale ten współczynnik staje się więcej niż hipotetyczny przy niskich dawkach.
Przy zastosowaniu RLSS liczbę nowotworów i białaczek oczekiwaną po napromieniowaniu uzyskuje się po prostu mnożąc dawkę napromieniowania przez liczbę osób narażonych i przez ten hipotetyczny współczynnik ryzyka na dawkę jednostkową.
Co więcej, ta zależność prowadzi do stwierdzenia, że w populacji 60 milionów ludzi narażonych na 2,5 mSv (roczne promieniowanie naturalne) będzie taka sama liczba zgonów, jak w populacji 60 000 osób narażonych na 2,5 Sv, tj.: 60 000 x 2,50 x 4.10 – 2
tj. 6 zgonów rocznie z powodu jedynego dorocznego naturalnego napromieniowania we Francji!
Te same obliczenia, dla rocznego napromieniowania do celów medycznych około 1 mSv, doprowadzą do
2400 zgonów rocznie!
Wpływ psychologiczny wynikający z RLSS został podkreślony po wypadku w Czarnobylu, na który średnie narażenie trzech miliardów mieszkańców półkuli północnej, ok.
0,45 mSv (łącznie w ciągu 50 lat po wypadku) doprowadziłoby, według szacunków MAEA, do całkowitej liczby oczekiwanych zgonów z powodu nowotworów i białaczek wynoszącej 54 000:
3 miliardy x 0,45.10 - 3 x 4.10 - 2 = 54 000 zgonów [5] [6]
Ta interpretacja wydaje się szokująca; czy odpowiada rzeczywistości?
ICRP zdaje sobie sprawę, że przyjęte założenia mogą być błędne, ale jest pewne, że nigdy nie doprowadzą do niedoszacowania ryzyka!
Zasada ostrożności jest tutaj przesunięta poza granice rozsądku; prowadzi to do błędnych i uciążliwych przepisów. Co więcej, hipoteza RLSS napełnia populacje wielkim niepokojem, ponieważ fałszywie ustanawia koncepcję, że każda dawka, nawet najmniejsza, jest rakotwórcza.
3.4 - Napromieniowanie w Hiroszimie i Nagasaki wykorzystane jako punkt odniesienia przez ICPR
Od 1980 roku badania nad korzystnym wpływem niskich dawek (hormeza) znacznie się rozwinęły i okazało się, że obserwacje biologicznego wpływu na ocalałych z Hiroszimy i Nagasaki wykorzystywane przez ICRP od lat 1950. limity były nieodpowiednie z następujących powodów:
1 - Naświetlanie zostało tam przeprowadzone w bardzo krótkim czasie (około 1 sekundy). W rezultacie organizm nie miał czasu, a co za tym idzie nie miał możliwości wdrożenia swoich środków obronnych. Środki te istnieją przeciwko wszystkim rodzajom ataków, a także przed promieniowaniem jonizującym. Zobaczymy później, że te środki obrony są szczególnie skuteczne w przypadku promieniowania γ przy niskiej mocy dawki.
2 - Podczas wybuchu jądrowego emitowane promieniowanie obejmuje neutrony rozszczepienia.
Neutrony są szczególnie ważne przy niskich dawkach. W przeciwieństwie do innych rodzajów promieniowania, skuteczność biologiczna dawki jednostkowej neutronów wzrasta wraz ze spadkiem dawki, w szczególności dla dawek rzędu kilkudziesięciu mSv [7].
Ze względu na różnice w konstrukcji broni (U 235 w Hiroszimie i Pu 239 w Nagasaki) oraz warunki meteorologiczne (wilgotność atmosferyczna) w momencie wybuchu, obecność neutronów była około 10 razy większa w Hiroszimie niż w Nagasaki. Tak więc, podczas gdy w Nagasaki zaobserwowano deficyt liczby nowotworów i białaczek przy dawkach poniżej 1 Sv, w Hiroszimie tak nie było [8] [9] [7]; neutrony mogą być przyczyną tej różnicy.
RLSS stosowane do niskich dawek i obniżenie dawki granicznej z 5 do 1 mSv dla członków społeczeństwa nie są już akceptowane przez rosnącą większość międzynarodowej społeczności naukowej i wyrażane są wyrzuty sumienia, jak to oświadczenie złożone publicznie przez Ekspert MAEA na konferencji, która odbyła się niedawno w USA „Popełniliśmy ogromny błąd i cieszę się, że skorzystałem z okazji, aby zrobić mea-culpa” [6]. Albo: „Nie waham się stwierdzić, że jest to największy skandal naukowy naszych czasów” [10].
Wreszcie raport Francuskiej Akademii Nauk stwierdza, że „nie ma niepodważalnego naukowego faktu przemawiającego za obniżeniem standardów z 5 do 1 mSv” [11].
Jednak Francja musiała zaakceptować dyrektywę europejską wymagającą regulacyjnego stosowania tej ostatniej normy ICPR z 1990 r.
IV – AKTUALNY STAN WIEDZY NA TEMAT BIOLOGICZNEGO SKUTKU
PROMIENIOWANIE JONIZUJĄCE W NISKIEJ DAWCE
4.1 - Brak efektu biologicznego przy niskich dawkach
Z dotychczasowych doświadczeń wynika, że nie zaobserwowano wzrostu częstości zachorowań na nowotwory i białaczki dla dawek rzędu kilkudziesięciu mSv. Rzeczywiście, ludzie, którzy mogą być narażeni na promieniowanie, to:
- praktyków badań radiologicznych lub medycyny nuklearnej,
- ich pacjentów,
- pacjenci leczeni radioterapią (z uwzględnieniem dawki napromieniowania doznanej poza obszarem leczonym),
- pracownicy przemysłu jądrowego.
Jednak od kilkudziesięciu lat, z wyjątkiem dobrze ugruntowanych przypadkowych okoliczności, dawki napromieniowania, na jakie narażeni są te osoby, zawsze były mniejsze niż 200 mSv dla dorosłych i
100 mSv dla dzieci; nie pozwoliły wykryć żadnego wzrostu częstości zachorowań na nowotwory i białaczki.
Dla dawek napromieniowania niższych od powyższych wartości to samo dotyczyło:
- białaczka wśród ocalałych z Hiroszimy i Nagasaki,
- nowotwory kości u malarzy świecących tarcz (rad),
- nowotwory wątroby u pacjentów, którzy otrzymali zastrzyki z torotrastu (tlenku
tor),
- rak płuc u plutonowców,
- nowotwory i białaczki w populacjach o wysokim poziomie naturalnego napromieniowania
(szczególnie w regionach Indii, Iranu i Brazylii, gdzie napromieniowanie dziesiątek tysięcy ludzi zawsze sięgało 10 mSv/rok lub więcej).
Podsumowując, nie wykryto wzrostu częstości zachorowań na nowotwory i białaczki dla dawek poniżej 200 mSv u dorosłych i 100 mSv u dzieci.
Ponadto przy wyższych dawkach większość zależności dawka-odpowiedź, zarówno u ludzi, jak iu zwierząt doświadczalnych, nie sugeruje istnienia liniowej zależności bezprogowej.
4.2 - Naturalne biologiczne naprawy uszkodzonych komórek [12]
Promieniowanie jonizujące jest jednym z wielu czynników genotoksycznych, na które narażony jest człowiek, podobnie jak wszystkie żywe istoty.
Co roku do naszego środowiska wprowadza się 5000 nowych produktów chemicznych (pestycydów, herbicydów, dodatków do żywności, produktów przemysłowych itp.); 10% tych nowych produktów jest genotoksycznych i powoduje uszkodzenia DNA naszych komórek.
Aby odpowiedzieć na te ataki uszkadzające DNA, co godzinę w jądrze każdej komórki naszego ciała (około 100 000 miliardów komórek) zachodzą tysiące napraw.
Naprawy te są najczęściej wykonywane własnymi środkami jądra; mogą również odbywać się poprzez wymianę z sąsiednimi komórkami, które pozostały nienaruszone, poprzez międzykomórkowe kanały łączące.
Jeśli naprawa nie jest doskonała, zmieniona komórka jest eliminowana przez zaprogramowaną śmierć (apoptozę).
W przypadku promieniowania jonizującego, podobnie jak w przypadku prawie wszystkich produktów toksycznych, istnieje praktyczna granica liczby wywołanych uszkodzeń, po przekroczeniu której dochodzi do nasycenia środków obronnych organizmu.
Poczynione obserwacje wskazują, że środki obronne organizmu przeciwdziałają także indukowaniu skutków genetycznych oraz skutkom napromieniowania płodu (wady rozwojowe, upośledzenie umysłowe oraz indukcja nowotworów i białaczek).
Pojedyncza mutacja nie wystarczy, aby spowodować raka. W ciągu życia człowieka każdy gen podlega około 10 miliardom mutacji… Problem z rakiem wydaje się nie polegać na tym, dlaczego się pojawia, ale dlaczego pojawia się tak rzadko…
Gdyby pojedyncza mutacja w jakimkolwiek genie wystarczyła do przekształcenia zdrowej komórki w komórkę rakową, nie bylibyśmy żywymi organizmami.
Michael Bishop, Nagroda Nobla w dziedzinie biologii [13]
Ponadto, gdy moc dawki jest niska, środki do naprawy uszkodzonych komórek są szczególnie skuteczne. W tych warunkach niskiej mocy dawki można zaobserwować:
- Zero efektów biologicznych aż do wysokiej wartości dawki promieniowania wskazującej na istnienie progu.
- Korzystne działanie promieniowania jonizującego, poprzez stymulację środków obronnych, które
zamanifestuje się:
a) przez wzrost długowieczności,
b) lub po poddaniu niskiej dawki napromieniowania znacznie zwiększoną odpornością na drugie duże napromieniowanie,
c) lub ponownie, podczas nawrotu po radioterapii raka, przez działanie przeciwnowotworowe wykazujące stymulację obrony immunologicznej.
4.3 - Napromieniowanie gonad (skutki genetyczne) (patrz także Załącznik IV)
W latach pięćdziesiątych XX wieku bardziej obawiano się skutków genetycznych niż rakotwórczych.
„Zastanawialiśmy się, czy napromienianie gonad nie może spowodować zmian w dziedzictwie genetycznym przekazywanych potomkom. Dziś bardzo mało mówimy o skutkach genetycznych. Dzieje się tak dlatego, że pomimo dogłębnych badań nigdy nie wykryliśmy ani u ludzi, ani u potomków Hiroszimy i Nagasaki w pierwszym i drugim pokoleniu (łącznie ok. 80 tys.
robotników.” [14]
W swojej Publikacji 84 (43) ICRP [15] wspomina jedynie o środkach ostrożności dla dawek powyżej 500 mSv.
4.4 - Napromienianie płodu
4.4.1 - Wady rozwojowe (działanie teratogenne) (patrz także Załącznik IV)
Normalna częstotliwość urodzeń z wadami rozwojowymi jest bliska 2%. Uszkodzenia DNA są eliminowane w 95% przez apoptozę przed implantacją, a te nieusunięte prowadzą do 50% poronień.
Dla promieniowania rentgenowskiego podczas procedur diagnostycznych, a więc przy dużej mocy dawki, ICRP 84 (71) podaje minimalny próg 100 mSv dla wywołania wad rozwojowych wywołanych promieniowaniem i określa, że przerwanie ciąży nie jest uzasadnione przy tej dawce.
4.4.2 - Upośledzenie umysłowe (patrz także Załącznik IV)
Normalna częstotliwość upośledzenia umysłowego wynosi około 3% (z IQ poniżej 70%).
Najczęstszymi przyczynami są niedożywienie, zatrucie ołowiem, alkoholizm matki.
Publikacja ICRP 84 (27) wskazuje, że nie zaobserwowano spadku QI dla dawek płodu poniżej 100 mSv, przy dużych dawkach.
Kilka przypadków odnotowano w Hiroszimie i Nagasaki.
4.4.3 - Nowotwory i białaczki
Normalna częstość występowania nowotworów i białaczek u dzieci w wieku od 0 do 15 lat wynosi około 0,25%.
W Hiroszimie i Nagasaki 1600 dzieci zostało napromieniowanych in utero i nie wykazano żadnego przypadku raka lub białaczki w wyniku tej ekspozycji.
Ponadto, podczas ekspozycji na promieniowanie γ, przy dawkach płodu 1 Sv przy dużej mocy dawki, częstość wynosiła 6% lub, stosując RLSS, 0,6% dla 100 mSv. Te 2 czynniki, wysoka moc dawki i RLSS, znacznie zwiększają rzeczywiste ryzyko.
Ostatecznie ryzyko indukcji nowotworów i białaczek przy dawkach mniejszych niż 100 mSv, przy dużej mocy dawki, wydaje się znikome w porównaniu z normalną częstością występowania nowotworów i białaczek u dzieci w wieku od 0 do 15 lat.
4.5 – Progi indukcji raka i białaczki po napromienianiu niskimi dawkami
4.5.1 - Skażenie wewnętrzne radem 226 [16]
Pracownicy, którzy malowali świecące tarcze farbą na bazie radu, w latach 1903-1926 wchłonęli znaczne ilości radu, do 1 mg Ra 226 (37 MBq), co doprowadziło do napromieniowania α, które mogło osiągnąć 500 Gy. szczotkować ustami; spożyty w ten sposób rad pozostaje przyczepiony do kości na całe życie.
Obserwowano 3 osób i zaobserwowano:
- 85 mięsaków kości, z latencją od 5 do 60 lat,
- i 37 raków zatok, z opóźnieniem od 18 do 60 lat po rozpoczęciu narażenia.
Stwierdzono, że zachorowalność na raka jest zerowa poniżej 10 Gy,
następnie szybko rośnie powyżej tej wartości progowej.
(Patrz także 4.6.1 i 4.6.2)
4.5.2 - Skażenie wewnętrzne plutonem 239 [17]
26 pracowników, którzy pracowali w Los Alamos Laboratory przy Projekcie Manhattan, doznało znacznych dawek po wdychaniu i spożyciu plutonu. Chociaż ten radioaktywny pierwiastek α został nazwany „najbardziej trującą substancją znaną człowiekowi”, pracownicy ci pozostali zaskakująco zdrowi.
W 1990 roku stwierdzono tylko 2 raki płuca, co stanowi znaczny deficyt w porównaniu z populacją referencyjną. Ta uwaga jest tym ważniejsza, że wszyscy z tych 26 pracowników byli nałogowymi palaczami; w rzeczywistości, ponieważ oczyszczanie płuc jest wolniejsze u palaczy, ryzyko wchłonięcia tej samej ilości plutonu wzrasta o około 40%. W innych badaniach nadmiar zachorowań na nowotwory obserwowano tylko dla dawek większych niż 1 Gy. Ponadto nie zaobserwowano żadnego przypadku białaczki wywołanej przez pluton.
4.5.3 - Zanieczyszczenie wewnętrzne torem 232 (torotrast) [18] [19]
Thorotrast to radiologiczny środek kontrastowy stosowany od 1928 do 1955 roku. Składa się z koloidalnego roztworu tlenku toru. Tor 232 jest naturalnym pierwiastkiem promieniotwórczym (okres półtrwania 1,47.1010 lat), którego cząstki α mają drogę w tkankach 40 µm. On
został wstrzyknięty setkom tysięcy pacjentów w dawkach od 1 do 100 ml, około 2 do 200 kBq toru 232. Pierwszy rak zaobserwowano w 1947 r., po którym nastąpiła długa seria.
Rak wątroby występował częściej, jego pojawienie się (20 do 28 lat po wstrzyknięciu) jest tym wcześniejsze, im większa jest aktywność wstrzykniętego leku.
Częstotliwość wzrasta również wraz z wstrzykiwaną aktywnością. W przypadku wstrzyknięcia 25 ml (zawierającego około 12,5 g toru, tj. 50 kBq) średnia dawka pochłonięta w wątrobie szacowana jest na ok.
0,25 Gy/rok przez cały okres użytkowania, tlenek toru jest trwale utrwalony; po wstrzyknięciu 25 ml naświetlanie osiąga 5 Gy w ciągu 20 lat.
Praktyczna dawka progowa indukcji dla raka jest w tym przypadku taka, dla której czas trwania pojawienia się raka jest dłuższy niż oczekiwana długość życia osobnika.
Częstość występowania raka wątroby była zerowa dla dawek poniżej 2 Gy.
4.5.4 - Napromieniowanie promieniotwórczością naturalną [1] [2]
Naturalna dawka promieniowania we Francji wynosi na ogół od 1,5 do 6 mSv/rok; przeprowadzone badania nie wykazały wzrostu zachorowalności na nowotwory i białaczki w funkcji dawki promieniowania.
W Brazylii, Japonii i Indiach dawka często dochodzi do 10 mSv/rok w niektórych regionach, a nawet do 175 mSv/rok; w Iranie może osiągnąć nawet 400 mSv/rok. W tych regionach, a także w stanie Kerala w południowych Indiach, gdzie dziesiątki tysięcy ludzi zawsze otrzymywało dawki 10 mSv/rok i więcej, przeprowadzone badania nie wykazały wzrostu zachorowalności na nowotwory i białaczki, lub częstość występowania wrodzonych wad rozwojowych. (patrz także 4.6.1 i 4.6.2 b).
4.6 - Korzystne skutki promieniowania jonizującego w niskich dawkach
Międzynarodowa społeczność naukowa uznaje teraz ważność korzystnych skutków promieniowania w niskich dawkach (hormeza). Od 1970 roku korzystne efekty
promieniowanie było przedmiotem wielu badań, których tysiące wzmianek znajduje się w raporcie Komitetu Naukowego Organizacji Narodów Zjednoczonych, opublikowanym
w 1994 [20] .
4.6.1 - Zwiększona długowieczność
Dobroczynne działanie promieniowania, w pewnych warunkach, przez długi czas pozostawało niezauważone. Przyczyną mogły być przepisy ICRP, ponieważ zawsze ustalały i przez wszystkich uważano za dogmat, że:
- dawka promieniowania X ma taką samą skuteczność biologiczną jak ta sama dawka promieniowania γ,
- nie należy brać pod uwagę mocy dawki.
Innymi słowy, ICRP uznał, że promieniowanie X i γ ma taką samą skuteczność biologiczną na cGy.
Tak jednak nie jest, ponieważ narażenie na promieniowanie rentgenowskie, poprzez konstrukcję generatorów, jest zawsze otrzymywane przy bardzo wysokich dawkach, od kilku cGy do kilkudziesięciu cGy/min, podczas gdy ewentualne narażenie zawodowe na γ promieniowania są na ogół odbierane z mocą dawki, najczęściej mniejszą niż 1 cGy/h. Moce dawek promieniowania γ są jeszcze znacznie mniejsze w przypadku atmosferycznego opadu promieniotwórczego po próbach jądrowych lub wypadkach w obiektach jądrowych, a także w przypadku naturalnego napromieniowania.
Ta fundamentalna różnica między X a γ została wykazana w publikacjach z lat 1967 i 1970 dotyczących badania długowieczności napromieniowanych myszy. [21]
Eksperymenty przeprowadzone na wystarczających partiach, aby uzyskać wymaganą precyzję, dają następujące wyniki:
- dla promieniowania X przy 80 cGy/min obserwujemy,
wyraźny i ciągły spadek długowieczności:
3% przy 25 cGy, 5% przy 50 cGy 14% przy 100 cGy, 17% przy 150 cGy, 29% przy 300 cGy, 31% przy 450 cGy
- natomiast dla promieniowania γ około 1 cGy/h:
długowieczność wzrasta najpierw o 3% przy 150 cGy, odzyskuje normalną wartość przy 300 cG i spada o 5% przy 620 cGy.
Oczywiste jest, że promieniowanie γ o niskiej mocy dawki umożliwiało, a nawet stymulowało naprawy komórkowe. Tego wyraźnie nie zaobserwowano w przypadku promieniowania rentgenowskiego, które jest zawsze wytwarzane z dużą mocą dawki.
Wspomniane powyżej wyniki badań z lat 1967/1970 przy dawce γ kobaltu-60 rzędu 1 cGy/h potwierdzają eksperyment opublikowany w 1999 r. [22] dotyczący partii 300 myszy napromieniowanych w sposób ciągły przy znacznie niższe dawki 7 i
14 cGy rocznie; ten eksperyment wykazał średni wzrost długowieczności, dla dwóch dawek, o 23% (średnia długość życia myszy w próbce kontrolnej wynosi około 18 miesięcy).
Wzrost długowieczności spowodowany promieniowaniem γ odnotowano również w populacjach narażonych na wysokie naturalne promieniowanie [23], a także u pracowników, którzy stosowali farby na bazie radu [24] (0,1 mg radu utrwalonego w szkielecie prowadzi do napromieniowania γ całego organizmu na poziomie kilku cGy rocznie).
4.6.2 – Zmniejszenie częstości występowania nowotworów
a) - Wpływ promieniowania γ
- Średni spadek śmiertelności z powodu raka zaobserwowano wśród pracowników, którzy malowali świecące tarcze radem [24].
- Po przypadkowym napromieniowaniu, spowodowanym wybuchem, na Uralu
(ex ZSRR) w 1957 roku prawie 8000 osób zostało narażonych na dawki od 4 do 50 cGy.
Stwierdzono [25], że śmiertelność z powodu raka była mniejsza o około 30% w stosunku do częstości prawidłowej.
b) - Radon i rak płuc
Rak płuca znany jest od 1870 roku. W latach 1870-1900 w światowej literaturze medycznej opisano tylko 40 przypadków. Doniesiono o pogłębionych badaniach przypadków raka płuc wśród ludności i górników Saksonii [26], gdzie w glebach zawierających uran dochodzi do stężeń przekraczających 15 kBq/m3 powietrza w 12% mieszkań, które mogą sięgać
115 kBq/m3. Jednak przypadki raka płuc w tym regionie były tam niezwykle rzadkie przed 1900 rokiem.
Pierwsza fabryka papierosów zbudowana w Niemczech, w Dreźnie, została uruchomiona w 1892 roku. Spożycie papierosów wzrosło wśród nieletnich, z których ponad 80% było palaczami, aw 1913 roku pierwsze przypadki raka płuc były po prostu skorelowane z wysokimi poziomami radonu w uranie miny. Z drugiej strony zaobserwowano [27], że częstość zachorowań na raka płuca u osób niepalących była niższa od normalnej dla zawartości radonu w powietrzu poniżej 400 Bq/m3; przy 200 Bq/m3 częstotliwość jest minimalna i jest o 20% niższa niż normalna częstotliwość. Taki sam wynik uzyskano [28] w badaniu obejmującym 90% populacji USA między 60 Bq/m3 (średnia zawartość w USA) a 200 Bq/m3, przy takim samym spadku o 20% przy tym ostatnim stężeniu.
Z drugiej strony, oczywiście, obserwacje poczynione na wysoko narażonych małoletnich są bardzo różne [26]. W dziesięcioleciach po 1945 roku górnicy uranu w tej samej Saksonii wydobyli 220 000 ton uranu w bardzo złych warunkach bezpieczeństwa:
Oprócz radonu górnicy byli narażeni na pyły pochodzące z suchego mielenia rudy, spaliny silników diesla i opary azotu z wybuchów rudy, co dodatkowo potęgowała niedostateczna wentylacja, a w szczególności intensywne palenie papierosów, powodujące w złożonej synergii łącznie ponad 10 000 przypadków raka płuc w ciągu dziesięcioleci.
Takie wyniki, między innymi, zostały wykorzystane przez ICRP do ekstrapolacji na niskie dawki narażenia populacji na promieniowanie naturalne. Efekty te, ekstrapolowane na niskie dawki zgodnie z RLSS, pomnożone przez liczbę dużych populacji, prowadzą do imponujących szacunków, które pojawiają się w raportach organów krajowych lub
organizacje międzynarodowe przestrzegające MPPOiP!
Na przykład w 1983 r., według Agencji Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych (EPA), było ich
w tym kraju co roku 20 000 zachorowań na raka wywołanych radonem [29] . Agencja ta utrzymuje, że radon jest główną przyczyną raka płuc i promuje program ochrony pomieszczeń [30], który wiąże się z ogromnymi kosztami finansowymi i nieuzasadnionymi emocjonalnie, ale który nie jest pozbawiony zainteresowania biznesów firm klimatyzacyjnych.
Jednak naukowcy uznani za wieloletnie doświadczenie i kompetencje w zakresie ochrony radiologicznej już wcześniej wyrazili zdecydowany sprzeciw wobec RLSS. Tak więc w 1980 r.
LS Taylor Honorowy Przewodniczący Krajowej Rady Ochrony przed Promieniowaniem i Pomiarów w Stanach Zjednoczonych. (NCRP) napisał: stosowanie RLSS jest „głęboko niemoralnym wykorzystaniem naszej wiedzy naukowej”[31] (patrz także 3.4).
4.6.3 - Zwiększona odporność na wysokie promieniowanie po początkowym napromieniowaniu niską dawką
Eksperymenty laboratoryjne [32], również z udziałem komórek ludzkich [33] wykazały, że jeśli podaje się małą dawkę kilku cGy, to po kilku godzinach oczekiwania dużą dawkę np. 3 Gy obserwuje się, że liczba anomalii genetycznych w DNA jest wyraźnie mniejsza niż uzyskana przy tej samej dawce 3 Gy podanej bezpośrednio.
Obserwację tę można by poczynić na mężczyźnie w przypadkowych okolicznościach, jakie pojawiły się niedawno w Stambule [34] . Aby wydobyć metal, złomowcy próbowali otworzyć pojemnik, w którym zapomniano o medycznym źródle kobaltu-60. Przez cztery godziny próbowali otworzyć pojemnik, w tym czasie poddawani byli działaniu niskiej dawki promieniowania o niskiej częstotliwości; potem udało im się go otworzyć, tym razem doświadczając dużej mocy dawki. W końcu, źle się czując, szczęśliwie przerwali próbę.
Badania wykazały, że rzeczywista dawka poniesiona, oceniana na podstawie spadku liczby leukocytów i płytek krwi, wynosiła od 3 do 4 Gy. Z drugiej strony liczba uszkodzeń genetycznych DNA doprowadziła do dawki od 1 do 2 Gy, wykazujące znacznie mniejsze uszkodzenie DNA, a więc także komórek macierzystych, które mają zastąpić komórki krwi.
W zależności od rodzaju wypadku można więc wyjątkowo znaleźć się w sytuacji, w której otrzymana wcześniej niska dawka chroni poszkodowanego.
4.6.4 - Działanie przeciwnowotworowe niskich dawek
Intensywne badania nad hormezą rozpoczęto w latach 1980. XX wieku [35], aw 1985 r. w Oakland odbyło się Międzynarodowe Sympozjum na temat hormezy radiacyjnej [36].
Jednak już ponad 10 lat wcześniej japońscy badacze stosowali napromienianie małymi dawkami w celu zahamowania ponownego pojawiania się komórek nowotworowych po konwencjonalnej radioterapii [37].
Terapia raka niskimi dawkami wykazała stymulację układu odpornościowego i uzyskano wyleczenie trwające ponad 10 lat. Na przykład wskaźnik wyleczeń u pacjentów z chłoniakiem nieziarniczym wzrósł z 50% do 84% [38].
W ramach programu współpracy pomiędzy japońskimi zespołami i International Center for Low-Dose Research na University of Ottawa rozważa się obecnie zastosowanie tych technik w leczeniu raka w szpitalach w Ottawie i Toronto [39].
V- WNIOSKI
Niniejszy dokument miał na celu zebranie wyników i publikacji (tylko niewielka część) dotyczących badań prowadzonych przez dwadzieścia lat i więcej nad biologicznymi skutkami niskich dawek i niskich mocy dawek promieniowania jonizującego:
W przeciwieństwie do podstawowych zasad ustanowionych przez ICRP przez dziesięciolecia i potwierdzonych w 1990 r. (a zatem nadal obowiązujących):
- dawka promieniowania jonizującego, jakkolwiek mała, jest rakotwórcza,
- wywołany efekt biologiczny jest proporcjonalny do dawki; zależność dawka/skutek jest zatem liniową zależnością bezprogową (RLSS).
a po dogłębnych badaniach przeprowadzonych w szczególności w ciągu ostatniej dekady następujące wnioski stają się z każdym dniem coraz bardziej oczywiste:
1 - Dla dawek poniżej 200 mSv dla dorosłych i 100 mSv dla dzieci nie można było wykazać wzrostu zwykłej częstości
- skutki genetyczne lub teratogenne,
- liczba zachorowań na nowotwory i białaczki.
2 - Stwierdzono istnienie progu indukcji wspomnianych efektów biologicznych, które mogą być wywołane wysokimi dawkami przy użyciu źródeł promieniotwórczych alfa (radon, rad, tor, pluton) lub gamma (promieniowanie naturalne, kobalt 60, cez 137 itp.)
3 - Podobnie jak w przypadku wszystkich substancji toksycznych, chemicznych lub biologicznych, które mogą zaatakować człowieka, organizm ludzki dysponuje skutecznymi środkami obrony przed skutkami promieniowania jonizującego. Tę obronę może zapewnić sama uszkodzona komórka, a także komórki sąsiadujące z uszkodzoną komórką.
4 - Promieniowanie jonizujące w małych dawkach, a zwłaszcza przy małych mocach dawkowania, przynosi korzystne efekty:
- zwiększona długowieczność,
- spadek częstości zachorowań na nowotwory czy białaczki,
- wywołanie małą dawką radiooporności w obliczu zbliżającego się znacznego napromieniowania,
w przypadku interwencji z dużą mocą dawki lub przed radioterapią,
- działanie immunologiczne.
xxxxxxxxxxxxxx
Podstawowe przepisy brane pod uwagę przez ICRP, w ślepym stosowaniu zasady ostrożności, doprowadziły do błędnego przekonania, powszechnie ugruntowanego od dziesięcioleci, że każde narażenie na promieniowanie jonizujące, choćby niewielkie, jest niebezpieczne dla człowieka. Przekonanie to jest obecnie całkowicie nieuzasadnione w odniesieniu do niskich dawek promieniowania powodowanych przez:
- naturalne napromieniowanie,
- normalnie przeprowadzanych badaniach lekarskich i zabiegach,
- energia jądrowa dla pracowników i członków społeczeństwa,
- opad cezu 137 po awarii w Czarnobylu…
Media, które tak skutecznie wzbudzały niepokój, muszą teraz obiektywnie i uczciwie zaprzestać nieuzasadnionej kampanii przeciwko działaniom związanym z promieniowaniem jonizującym, aw szczególności przeciwko energii jądrowej.
Kampanie te, biernie wspierane przez odpowiedzialne władze, skrywają naprawdę poważne zagrożenia, takie jak:
- Tytoń, który powoduje ponad 3 miliony zgonów rocznie na naszej planecie (we Francji tytoń powoduje ponad 60 tysięcy zgonów rocznie, czyli 000 do 6 razy więcej niż wypadki drogowe),
- Roczna emisja 28 Gt dwutlenku węgla (1 Gt = 1 mld ton), do której należy dodać równowartość 7 Gt dla efektu cieplarnianego wynikającego również z wycieków metanu podczas transportu gazociągami.
Pomimo bardzo niewystarczających zaleceń organów międzynarodowych dotyczących redukcji tych emisji, oczekuje się, że w 50 roku ta roczna emisja wyniesie 2050 miliardów ton dwutlenku węgla, czyli z uwzględnieniem metanu roczny odpowiednik 62 Gt dwutlenku węgla. dwutlenku węgla, co znacznie zwiększy wzrost efektu cieplarnianego. Kiedy prędzej czy później efekt ten objawi się w oczywisty sposób (jest to już przez wielu naukowców uważane za pewnik), będzie już za późno i wszystkie ludzkie wysiłki okażą się dość niedorzeczne.
Międzyrządowy Komitet ds. Zmian Klimatu (IPCC), utworzony w 1988 r., szacuje, że poziom mórz prawdopodobnie wzrośnie o około 50 cm w ciągu następnego stulecia, zagrażając obszarom, na których mieszka około 90 milionów ludzi, regiony te są często najbardziej zaludnione, a najbiedniejszy (Bangladesz).
20 członków IPCC zatwierdziło 15 grudnia 1995 r., pomimo silnego sprzeciwu ze strony USA i krajów OPEC, rezolucję zalecającą:
- dekarbonizację płynnych i gazowych paliw kopalnych (pozostawiając jedynie wodór, którego spalanie nie powoduje zanieczyszczeń),
- wykorzystanie energii jądrowej,
- oraz wykorzystanie energii odnawialnej.
Aby dokładniej porównać niebezpieczeństwa związane z energią jądrową i niebezpieczeństwami związanymi z wykorzystaniem paliw kopalnych, załącznik V podsumowuje wypadki śmiertelne wynikające z różnych źródeł produkcji energii, a załącznik VI przedstawia:
- odpady promieniotwórcze wytwarzane przez energię jądrową, środki przetwarzania i związane z tym składowanie,
- chemiczne emisje gazowe pochodzące ze stosowania paliw kopalnych i stopień wynikającego z nich zanieczyszczenia atmosfery.
Z załącznika V wynika, że przez 30 lat:
- transport i magazynowanie ropy naftowej i gazu ziemnego spowodowało około 6500 zgonów
150 razy więcej niż katastrofa w Czarnobylu (do tej pory odnotowano 43 zgony),
- awarie tam spowodowały 260 000 zgonów, czyli około 6000 XNUMX razy więcej niż w Czarnobylu.
Z załącznika VI wynika, że
- zewnętrzne napromieniowanie na granicy terenu elektrowni jądrowej, ze względu na radioaktywność gazów szlachetnych bez powinowactwa chemicznego (krypton i ksenon), jest mniejsze niż jedna setna naturalnego napromieniowania. To napromieniowanie jest tego samego rzędu, co napromieniowanie wewnętrzne spowodowane naturalną radioaktywnością pyłu uwalnianego przez elektrownię węglową (uran 238, tor 232 i ich produkty pochodne).
- odpady promieniotwórcze, zapakowane w bloki betonowe przeznaczone do składowania na powierzchni ziemi dla odpadów niskoaktywnych oraz, dla odpadów wysokoaktywnych, w zeszklone bloki umieszczone w składowisku podziemnym po 10 latach rozkładu, nie będą miały możliwości powodowania promieniowania wrażliwego. Rzeczywiście, naturalne reaktory jądrowe Oklo wykazały niską migrację radionuklidów rozszczepienia w glebie pierwiastków ziem alkalicznych, pierwiastków ziem rzadkich i pierwiastków transuranowych, pierwiastków, których radiotoksyczność jest znacząca i które pozostają same po kilkuset latach rozpad wysokoaktywnych odpadów promieniotwórczych.
- dwutlenek węgla i toksyczne produkty pochodzące z paliw kopalnych, dwutlenek siarki, tlenki azotu, tlenek węgla i węglowodory są uwalniane bezpośrednio do atmosfery. W tych warunkach problemy z odpadami rozwiązuje się szybko, bez obaw o efekt cieplarniany czy zatrucie ludności chemikaliami. Tymczasem eksperci niektórych tak zwanych niezależnych organizacji „drażnią becquerela [40]”!
„Kapłani natury muszą zrobić i zażądać, aby rygor ochrony stosowanej przed promieniowaniem jonizującym został rozszerzony na ochronę przed innymi czynnikami fizycznymi lub chemicznymi, które zagrażają człowiekowi i z których nie wszystkie służą mu inaczej, jak promieniowanie.
Jestem zbulwersowany zaniedbaniem w odniesieniu do zanieczyszczenia chemicznego, którego nie osiąga żaden czynnik militarny ani przemysłowy poza szkodliwością czynnika samobójczego, jakim jest używanie papierosów.
profesora Georgesa MATHE
Dyrektor Instytutu Onkologii i Immunogenetyki w Villejuif
REFERENCJE
[1] - R.Paulin – Naturalne radionuklidy,
TOKSYKA JĄDROWA – WYD. MASSON – Paryż styczeń 1998 – s.3
[2] - M. Tubiana "Aktualne problemy i ewolucja wiedzy w ostatniej dekadzie" (ACT s. 24).
[3] - F.Spurny, A. Malusek – Zmienność narażenia załogi lotniczej na promieniowanie kosmiczne -
WPŁYW NISKICH DAWEK PROMIENIOWANIA JONIZUJĄCEGO NA ZDROWIE CZŁOWIEKA,
Materiały z I Międzynarodowego Sympozjum, które odbyło się na Uniwersytecie Wersalskim,
Saint-Quentin en Yvelines, Francja, 17 i 18 czerwca 1999 r. s. 247
Red. WONUC (Światowa Rada Pracowników Jądrowych), 49, rue Lauriston, Paryż. (WONUC s.247) [4] – H. Bouhnik i in. –Ocena dawek podawanych podczas badań radiologicznych –
Komisja Radiodiagnostyczna Francuskiego Towarzystwa Lekarzy Szpitalnych –
Ochrona przed promieniowaniem, 23, wydanie specjalne, 1988 – Ed.Gédim, 42029 St-Etienne
[5] - M. Tubiana, „Radio-indukowane rakiem wśród ryzyka raka”- (WONUC str.10)
[6] - M. Tubiana "Modelowanie efektu rakotwórczego i zależności
Dawka/Skutek” NOWOŚCI Z RADIOBIOLOGII I OCHRONY PRZED PROMIENIOWANIEM, (USTAWA s. 135)
Wyd. Nucléon (2001), 91194 Gif-sur-Yvette Cedex.
[7] - H. Joffre, "Obserwacje na biologicznych podstawach dawek granicznych",
Sprawozdanie z Dni Studiów Ochrony Radiologicznej Stowarzyszenia Technik i Nauk Ochrony przed Promieniowaniem - CERN, Genewa 12-14 listopada 1981 r., s. 46.
[8] - RC Milton i T. Shohoji, "Próba oszacowania promieniowania dla ocalałych z bomby atomowej z 1965 r.", raport Atomic Casualty Commission, Hiroshima and Nagasaki, ABCC-TR-1-68 1968).
[9] - WE Loewe i E. Mendelsohn (LLNL), Health Physics 41, 663 (1981).
[10] - Gunnar Walinder „Kancerogenne skutki niskich dawek promieniowania; Epistemologicznie nierozwiązywalny problem” (WONUC str. 359).
[11] - M. Tubiana "Raport Francuskiej Akademii Nauk: Problemy związane ze skutkami niskich dawek promieniowania jonizującego" J.Radiol. Prot. 18:4, s. 243-248, 1998.
[12] - Ethel Moustacchi "Od początkowej zmiany chorobowej do zmiany komórkowej" (ACT str. 33).
[13] - B. Alberts i in. wyd. Biologia molekularna komórki, wyd. 3. Garland Pub.,
Nowy Jork, 1994. (WONUC s. 311)
[14] - M. Tubiana, "Aktualne problemy i ewolucja wiedzy w ostatniej dekadzie" (ACT s.11).
[15] - "Ciąża i napromienianie medyczne", 2001, Publikacja ICRP 84,
EDP SCIENCES, 7, av. du Hoggar, 91944 Les Ulis cedex A.
[16] - Jerry M. Cuttler „Rozstrzyganie kontrowersji dotyczących korzystnych skutków promieniowania jonizującego” (WONUC str. 463).
[17] - H. Métivier, „Pluton” TOXIC NUCLEAR (TN str. 225), wyd. MASSON Paris, 1998.
[18] - P. Galle "Tor i radiorak spowodowany torotrastem" (TN str. 345).
[19] - M. Tubiana "Aktualne problemy i ewolucja wiedzy w ostatniej dekadzie" (ACT s. 22).
[20] - Komitet Naukowy Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Skutków Promieniowania Atomowego „Reakcje adaptacyjne na promieniowanie w komórkach i organizmach”, Źródła i skutki promieniowania jonizującego: Raport UNSCEAR 1994 dla Zgromadzenia Ogólnego wraz z załącznikami naukowymi. Załącznik B.
[21] - AC Upton i in., Radiation Research 32, s. 493 (1967) i 41, s. 467 (1970).
[22] - M. Courtade i in. "Wpływ bardzo niskich dawek promieniowania jonizującego na długość życia i układ odpornościowy myszy", 1999 - (WONUC str.85).
[23] - M. Pollycove "Pozytywne skutki zdrowotne niskiego poziomu promieniowania w populacjach ludzkich". W Biologicznych skutkach narażenia na niski poziom: relacje dawka-odpowiedź.
Wyd. EJ Calabrese, Lewis Pub. Inc., Chelsa, Michigan, 1994, 171-187. (WONUC str. 306).
[24] - S. Kondo "Skutki zdrowotne niskiego poziomu promieniowania". Osaka, Japonia: Kinki University Press Madison, WI: Medical Physics Publishing, 1993. (WONUC s. 306).
[25] - Z. Jaworowski "Promieniowanie korzystne". Nukleonika 40:3-12 (1995) (WONUC str. 306)
[26] - K. Becker "Czy radon mieszkalny jest niebezpieczny" (WONUC str. 161).
[27] – Model mechanistyczny KT Bogen przewiduje związek w kształcie litery U ekspozycji na radon z ryzykiem raka płuc, odzwierciedlony w połączonych danych zawodowych i mieszkaniowych w USA, eksperyment na ludziach. Toksykol. 17, 691-696, 1998. (WONUC str. 167).
[28] – BL Cohen Test liniowej bezprogowej teorii kancerogenezy popromiennej w obszarze niskiej dawki i niskiej mocy dawki. Fizyka zdrowia. 68: 157-174 (1995.) (WONUC str. 306).
[29] Normy emisji radonu i radionuklidów EPA. (1983) 6 października, przesłuchanie przed podkomisją ds. zamówień publicznych i wojskowych systemów jądrowych Pierwsza sesja dziewięćdziesiątego ósmego Kongresu. (WONUC s. 275).
[30] Ph. H. Abelson, Editorial, Science 254, 777, 1991. (WONUC s. 166).
[31] LS Taylor Niektóre pozanaukowe wpływy na standardy i praktykę ochrony przed promieniowaniem. Fizyka zdrowia. 39: 851-874 (1980). (WONUC s. 307).
[31] Bobby E. Leonard Naprawa uszkodzeń chromosomów z wielokrotnymi pęknięciami – wpływ na wykorzystanie liniowego modelu kwadratowego dla niskich dawek i niskich dawek (WONUC str. 449).
[33] XC Le i in. Indukowalna naprawa glikolu tyminowego wykryta za pomocą ultra czułego testu na uszkodzenie DNA. Science 280: 1066-1069 (1998). (WONUC s. 314).
[34] - JM Cosset „Modelowanie efektu rakotwórczego i zależności dawka/skutek”
(AKT s. 134).
[35] - TDLuckey w Jerry M. Cuttler „Rozstrzyganie kontrowersji dotyczących korzystnych skutków promieniowania jonizującego” (WONUC str. 468).
[36] - Międzynarodowe Sympozjum na temat Hormezy Radiacyjnej, Oakland, Kalifornia, 1985.
[37] - S. Hattori „Medyczne zastosowanie niskich dawek promieniowania jonizującego”, materiały z Międzynarodowego Sympozjum i Wpływu Zdrowotnego Niskich Dawek Promieniowania Jonizującego, Uniwersytet w Ottawie, Kanada, 1998. (WONUC str. 468).
[38] - K. Sakamoto i in. w M. Cuttler „Rozstrzyganie kontrowersji dotyczących korzystnych skutków promieniowania jonizującego” (WONUC str. 468).
[39] - Jerry M. Cuttler „Rozstrzyganie kontrowersji wokół korzystnych skutków promieniowania jonizującego”
(WONUC str. 468)
[40] - J. Bonnemains - W kierunku nowej kontroli jądrowej -
Urząd ds. Bezpieczeństwa Jądrowego – Sekretariat Stanu ds. Przemysłu – Paryż, 27 listopada 1998 r.
DODATEK I
CHARAKTERYSTYKA CZĄSTEK ELEMENTARNYCH I FOTONÓW
1 - Cząstki elementarne
- elektron i cząstka β (masa = 1/1840 masy protonu,
ujemny ładunek elektryczny = -1,6.10 – 19 kulombów)
- proton: jest jądrem atomu wodoru
(masa = 1 atomowa jednostka masy = 1,7 .10 - 24 g,
dodatni ładunek elektryczny = 1,6.10 – 19 kulombów)
- neutron (masa = 1 UMA = 1,7.10 – 24 g, ładunek elektryczny zerowy)
- cząstka α: to jądro atomu helu, składa się z 2 neutronów + 2 protonów.
2 - promieniowanie elektromagnetyczne: UV, X i γ
Foton, kwant energii elektromagnetycznej, charakteryzuje się długością fali λ;
Przykłady:
- Foton UV: λ = 0,3 μm i poniżej
- 100 keV X foton: λ = 12,4 pm (1 pikometr = 10 –12 m)
- foton γ o energii 1 MeV: λ = 1,24 pm
Dawka pochłonięta na danej głębokości wnikania promieniowania elektromagnetycznego w ciało będzie tym większa, im mniejsza jest długość fali fotonów:
- dla fotonów UV dotyczy to tylko skóry,
- dla fotonów 100 keV i 1 MeV moc dawki zostanie zmniejszona na głębokości 15 cm odpowiednio do około 10% i 30%.
DODATEK II
PRODUKCJA CZĄSTEK ELEMENTARNYCH I FOTONÓW
Elektrony i protony są wytwarzane z dobrze określoną energią przez „akceleratory cząstek”. Głębokość penetracji tych cząsteczek w organizmie jest ściśle powiązana z ich energią, stąd ich bardzo efektywne wykorzystanie w radioterapii (napromieniowanie węzłów chłonnych elektronami, napromieniowanie oka protonami).
Promieniowanie β składa się z elektronów, których energie mają widmo ciągłe w zakresie od energii 0 do maksymalnej energii charakterystycznej dla pierwiastka promieniotwórczego. Droga cząstek β w organizmie wynosi kilka milimetrów.
Cząsteczki α są emitowane przez wiele naturalnych pierwiastków promieniotwórczych z rodziny
uran 238 i tor 232. Cząstki α prezentują widmo linii energii charakterystyczne dla pierwiastka promieniotwórczego. Ścieżka cząstek α w ciele wynosi kilka setnych milimetra.
Neutrony powstają w szczególności podczas rozszczepienia atomów uranu 235 i plutonu 239 obecnych w paliwie reaktorów jądrowych. Te z kolei generują nowe rozszczepienia między innymi atomami uranu 235 i plutonu 239.
Fotony X są emitowane albo w generatorach X przez hamowanie, w metalowej tarczy, wcześniej przyspieszonych elektronów (radioskopia, radiografia, skaner itp.) albo przez radioaktywne elementy emitujące X.
Fotony γ są emitowane przez pierwiastki promieniotwórcze. Przedstawiają widmo linii γ, których energie są charakterystyczne dla pierwiastka promieniotwórczego (1,17 i 1,33 MeV dla kobaltu 60).
Uwaga: radiodiagnostyka metodą scyntygrafii wykorzystuje pierwiastki promieniotwórcze emitujące X lub γ.
DODATEK III
UWAGI DOTYCZĄCE WYKRYWANIA PROMIENIOWANIA JONIZUJĄCEGO
Pierwszym aspektem charakteryzującym promieniowanie jonizujące jest możliwość jego wykrycia z bardzo dużą czułością w stosunku do dawki niezbędnej do wywołania wykrywalnego efektu biologicznego. Ponadto bardzo ograniczona liczba detektorów jest wystarczająca do wykrycia wszelkiego promieniowania (napromieniowanie zewnętrzne promieniowaniem i neutronami, zanieczyszczenie powietrza aerozolami i gazami, zanieczyszczenie wody i zanieczyszczenie powierzchni).
Te szczególne cechy pozwalają na osiągnięcie bardzo wysokiego poziomu bezpieczeństwa pracowników, którzy są natychmiast informowani o niewielkich zmianach poziomu napromieniowania zewnętrznego lub zanieczyszczenia powietrza za pomocą sygnałów świetlnych i dźwiękowych.
Przepisy te stanowią silny czynnik bezpieczeństwa dla pracowników sektora jądrowego w porównaniu z innymi gałęziami przemysłu, umożliwiają znaczne ograniczenie narażenia w razie wypadku.
Ryzyko zanieczyszczenia powietrza plutonem jest więc nieskończenie mniej podstępne i zawsze mniej poważne w skutkach niż w przypadku berylu, azbestu, prątków czy wirusów chorobotwórczych, których natychmiastowe wykrycie, połączone z natychmiastową sygnalizacją, jest praktycznie niemożliwe. Niewidoczna obecność zanieczyszczeń chemicznych lub biologicznych często nie jest wykrywana, dopóki ich skutki nie ujawnią się u ludzi.
Czułość wykrywania promieniowania jest bardzo wysoka. Detektor kieszonkowy
Licznik rurowy Geigera-Müllera pozwala nawet na natychmiastowe wykrycie zewnętrznego napromieniowania
0 x
Powodem jest szaleństwo najsilniejsze. Powodem mniej silne, że to szaleństwo.
[Eugène Ionesco]
http://www.editions-harmattan.fr/index. ... te&no=4132
[Eugène Ionesco]
http://www.editions-harmattan.fr/index. ... te&no=4132
To podsumowanie, bez żadnego konkretnego linku internetowego, w rzeczywistości:
http://www.ecolo.org/documents/document ... joffre.htm
wydany przez Flytox, podsumowanie kursu lub credo lobby nuklearnego, stary, bardzo późny (podobnie jak Jancovici, który powtarza lekcję), zwłaszcza przed latami 80., wyróżnia się niedocenianiem ryzyka, a nawet twierdzeniem, że dobra dawka radioaktywna jest bardzo dobra dla zdrowia i wydłuża życie, jak to było stosowane i modne w latach 1920. 1930!! (my też bez obaw tkaliśmy azbest jak bawełnę i niewidzialne, ale bardzo realne zgony!!)
Musimy porównać się z bardziej nowoczesnymi badaniami, które uwzględniają najnowszą wiedzę biologiczną, bardziej zdolnymi do zobaczenia uszkodzeń genetycznych (a nie badaniami sprzed lat 1970.), takimi jak:
Europejski Komitet ds. Ryzyka Napromieniowania
http://www.euradcom.org/2011/ecrr2010.pdf
Broń uranowa: dlaczego całe zamieszanie?
http://www.unidir.ch/pdf/articles/pdf-art2758.pdf
Najwyraźniej będziemy musieli czekać pokolenie ze śmiercią dinozaurów (Tubiana M.)
http://www.dissident-media.org/infonucl ... biana.html
http://infodoc.inserm.fr/histoire/Histo ... enDocument
(dla niego radioaktywność, której poddał się znacznie bardziej niż bezpośrednio, zachowuje się bardzo dobrze!)
aby to się zmieniło, aby wziąć pod uwagę współczesną biologię i genetykę pozwala zobaczyć uszkodzenia genów i DNA na przestrzeni pokoleń, niemożliwe do zmierzenia przed latami 90.!!.
Jest to dokładnie ten sam mechanizm, który sprawił, że inne zagrożenia były bardzo niedoceniane przez dziesięciolecia, potężne interesy finansowe lobby i techników bardziej niż naukowcy nadużywali lub sprzedawali: Mediator, azbest, tytoń, etery glikolu, bisfenol A (opóźnienie bomby), GMO, pestycydy, herbicydy, chemikalia, niezdrowe jedzenie itp.
więcej jest źle umieszczony HS na niejonizujących (przenośnych) falach elektromagnetycznych::
Do przeniesienia na przykład;
https://www.econologie.com/forums/comprendre ... 06-50.html
gdzie następnie umieszczę duży fragment niedawnego raportu Euradcom, który sprawia, że przyprawia mnie o dreszcze biorąc pod uwagę niedocenianie rzeczywistych zagrożeń!!!
lub:
https://www.econologie.com/forums/munitons-a ... 03-10.html
Wideo na temat: złe wibracje:
http://www.robindestoits.org/VIDEO-docu ... a1238.html
Kwestionowanie oficjalnej ekspertyzy dotyczącej zagrożeń związanych z telefonią komórkową
http://www.robindestoits.org/Mises-en-c ... _a546.html
Te same metody niedoszacowania jak w przypadku radioaktywności!!
http://www.ecolo.org/documents/document ... joffre.htm
wydany przez Flytox, podsumowanie kursu lub credo lobby nuklearnego, stary, bardzo późny (podobnie jak Jancovici, który powtarza lekcję), zwłaszcza przed latami 80., wyróżnia się niedocenianiem ryzyka, a nawet twierdzeniem, że dobra dawka radioaktywna jest bardzo dobra dla zdrowia i wydłuża życie, jak to było stosowane i modne w latach 1920. 1930!! (my też bez obaw tkaliśmy azbest jak bawełnę i niewidzialne, ale bardzo realne zgony!!)
Musimy porównać się z bardziej nowoczesnymi badaniami, które uwzględniają najnowszą wiedzę biologiczną, bardziej zdolnymi do zobaczenia uszkodzeń genetycznych (a nie badaniami sprzed lat 1970.), takimi jak:
Europejski Komitet ds. Ryzyka Napromieniowania
http://www.euradcom.org/2011/ecrr2010.pdf
Broń uranowa: dlaczego całe zamieszanie?
http://www.unidir.ch/pdf/articles/pdf-art2758.pdf
Najwyraźniej będziemy musieli czekać pokolenie ze śmiercią dinozaurów (Tubiana M.)
http://www.dissident-media.org/infonucl ... biana.html
http://infodoc.inserm.fr/histoire/Histo ... enDocument
(dla niego radioaktywność, której poddał się znacznie bardziej niż bezpośrednio, zachowuje się bardzo dobrze!)
aby to się zmieniło, aby wziąć pod uwagę współczesną biologię i genetykę pozwala zobaczyć uszkodzenia genów i DNA na przestrzeni pokoleń, niemożliwe do zmierzenia przed latami 90.!!.
Jest to dokładnie ten sam mechanizm, który sprawił, że inne zagrożenia były bardzo niedoceniane przez dziesięciolecia, potężne interesy finansowe lobby i techników bardziej niż naukowcy nadużywali lub sprzedawali: Mediator, azbest, tytoń, etery glikolu, bisfenol A (opóźnienie bomby), GMO, pestycydy, herbicydy, chemikalia, niezdrowe jedzenie itp.
więcej jest źle umieszczony HS na niejonizujących (przenośnych) falach elektromagnetycznych::
Do przeniesienia na przykład;
https://www.econologie.com/forums/comprendre ... 06-50.html
gdzie następnie umieszczę duży fragment niedawnego raportu Euradcom, który sprawia, że przyprawia mnie o dreszcze biorąc pod uwagę niedocenianie rzeczywistych zagrożeń!!!
lub:
https://www.econologie.com/forums/munitons-a ... 03-10.html
Wideo na temat: złe wibracje:
http://www.robindestoits.org/VIDEO-docu ... a1238.html
Kwestionowanie oficjalnej ekspertyzy dotyczącej zagrożeń związanych z telefonią komórkową
http://www.robindestoits.org/Mises-en-c ... _a546.html
Te same metody niedoszacowania jak w przypadku radioaktywności!!
Ostatnio edytowane przez dedeleco 22 / 05 / 11, 22: 05, 2 edytowany raz.
0 x
-
Christophe
- moderator
- Wiadomości: 79461
- Rejestracja: 10/02/03, 14:06
- Lokalizacja: planeta Serre
- x 11097
Mam ten dokument w pracy w formacie Word ..... to bardzo interesujące wiedzieć, że jest bardzo przestarzały. Przeznaczony był dla funkcjonariuszy ochrony radiologicznej..... 
0 x
Powodem jest szaleństwo najsilniejsze. Powodem mniej silne, że to szaleństwo.
[Eugène Ionesco]
http://www.editions-harmattan.fr/index. ... te&no=4132
[Eugène Ionesco]
http://www.editions-harmattan.fr/index. ... te&no=4132
Jest to bardzo mocno kwestionowane, a nieprzytomny Jancovici wciąż uczy go ochrony przed promieniowaniem, co umożliwia ukrycie śmierci w Czarnobylu w Europie, podobnie jak przyszłe zgony w Fukushimie, przy niewystarczającej ewakuacji, dokładnie tak, jak azbest budynków został uznany za bezpieczny przez dekady!!
0 x
Kolejne źródło informacji o polach elektromagnetycznych
znalazłem w www.official-prevention.com artykuł dotyczący profilaktyki fal elektromagnetycznych w miejscu pracy: „Zapobieganie zagrożeniom zawodowym powodowanym przez pola elektromagnetyczne”.
Link: http://www.officiel-prevention.com/prot ... dossid=338
Link: http://www.officiel-prevention.com/prot ... dossid=338
0 x
-
Penelope Zzz
- Odkryłem econologic
- Wiadomości: 1
- Rejestracja: 20/07/13, 17:42
Chroń się przed falami elektromagnetycznymi podczas snu
Bonjour.
Chcemy opracować nowy produkt: antyelektromagnetyczny baldachim do łóżka. Z tej okazji chcielibyśmy zidentyfikować i uwzględnić potrzeby osób potencjalnie zainteresowanych tego typu produktem.
Ci, którzy czują się zaniepokojeni, mogą wypełnić poniższy krótki kwestionariusz, który zajmuje od 5 do 10 minut.
Bardzo dziękujemy za zainteresowanie.
https://docs.google.com/forms/d/1LL8FbC ... 4/viewform
Chcemy opracować nowy produkt: antyelektromagnetyczny baldachim do łóżka. Z tej okazji chcielibyśmy zidentyfikować i uwzględnić potrzeby osób potencjalnie zainteresowanych tego typu produktem.
Ci, którzy czują się zaniepokojeni, mogą wypełnić poniższy krótki kwestionariusz, który zajmuje od 5 do 10 minut.
Bardzo dziękujemy za zainteresowanie.
https://docs.google.com/forms/d/1LL8FbC ... 4/viewform
0 x
-
- Podobne tematy
- odpowiedzi
- widoki
- Ostatni post
-
- 3 odpowiedzi
- 5545 widoki
-
Ostatni post przez djuVSondes
Zobacz ostatni post
28/07/15, 08:22Temat opublikowany w forum : Zdrowie i profilaktyka. Zanieczyszczenia, przyczyny i skutki zagrożeń dla środowiska
-
- 10 odpowiedzi
- 13943 widoki
-
Ostatni post przez Did67
Zobacz ostatni post
19/01/15, 19:40Temat opublikowany w forum : Zdrowie i profilaktyka. Zanieczyszczenia, przyczyny i skutki zagrożeń dla środowiska
-
- 3 odpowiedzi
- 6849 widoki
-
Ostatni post przez izentrop
Zobacz ostatni post
25/10/14, 15:03Temat opublikowany w forum : Zdrowie i profilaktyka. Zanieczyszczenia, przyczyny i skutki zagrożeń dla środowiska
-
- 14 odpowiedzi
- 14052 widoki
-
Ostatni post przez izentrop
Zobacz ostatni post
05/06/15, 13:13Temat opublikowany w forum : Zdrowie i profilaktyka. Zanieczyszczenia, przyczyny i skutki zagrożeń dla środowiska
-
- 4 odpowiedzi
- 5871 widoki
-
Ostatni post przez Obamot
Zobacz ostatni post
09/06/12, 07:49Temat opublikowany w forum : Zdrowie i profilaktyka. Zanieczyszczenia, przyczyny i skutki zagrożeń dla środowiska
Powrót do "Zdrowia i Prewencji. Zanieczyszczenia, przyczyny i skutki zagrożeń dla środowiska "
Kto jest online?
Użytkownicy przeglądający to forum : Brak zarejestrowanych użytkowników i gości 141