Prędkość zwolnienia

[dede2002]

kierunek prędkości nie ma znaczenia (dobrze, o ile i tak nie rozbijesz się o ziemię).

Dokonałem obliczenia energii mechanicznej, kierunek prędkości nie ma na to wpływu.

Ok względem ziemi, ale ziemia krąży wokół słońca z prędkością obwodową 100 000 km/h, gdy tylko opuścisz ziemię, masz prędkość 100 000 +- 41 000 km/h. Ważny jest więc kierunek prędkości, aby nie zderzyć się ze słońcem...

[dede2002]

Jest coś, co chciałbym wiedzieć: po ewentualnym zderzeniu satelitów, czy kawałki spowolnione przez wstrząs mogą spaść na ziemię wystarczająco wolno, aby nie zostały całkowicie zniszczone?

[Obamot]

Tak, ale nie jest to duże ryzyko. Chochla:
Byłoby bardzo niskie prawdopodobieństwo 1 na 195 milionów, że kosmiczne śmieci spadną w pobliżu zamieszkałego obszaru na Ziemi.

[Exnihiloest]

Dzięki, rozumiem, albo prawie...

Kierunek prędkości może nie mieć znaczenia. ale łatwiej jest osiągnąć prędkość w poziomie niż pod górę.

Gdy ma zawrócić na orbicie, to przede wszystkim trzeba dolecieć z prędkością styczną do planowanej orbity.
Z energetycznego punktu widzenia teoretycznie nie ma to znaczenia.

[dede2002]

Dobra, teoretycznie. ale w praktyce potrzeba mniej mocy (i więcej czasu), aby osiągnąć prędkość na łagodnym zboczu niż na pionowym, dlatego silnik jest lżejszy. Mniejsza masa, a więc większa wysokość przy tej samej energii.

[dede2002]

Dzięki, rozumiem, albo prawie...

Kierunek prędkości może nie mieć znaczenia. ale łatwiej jest osiągnąć prędkość w poziomie niż pod górę.

z bardzo krótkim czasem impulsu, nie, to to samo. Pocisk z karabinu wylatuje z tą samą prędkością, niezależnie od kierunku, w którym strzelasz. Masz w głowie prędkość samochodu, ale my właśnie jesteśmy w przypadku stopniowego pchania, a różnica polega na tym, że musisz pokonać energię potencjalną w czasie przyspieszania, gdy jedziesz w górę, więc nie Nie trzeba tego robić poziomo. przy tej samej mocy zużytej na starcie, osiągnięta prędkość uwzględnia fakt, że w jednym przypadku zużyłeś część energii na wzniesienie, aw drugim nie.

Ale bez tarcia, na przykład na Księżycu, pocisk, który osiągnąłby prędkość ucieczki, uniknie przyciągania Księżyca, niezależnie od tego, czy zostanie wystrzelony pionowo, czy poziomo ...
.

Ta siła odśrodkowa kręci mi się w głowie...

Jeśli jest liczony od środka planety, poziomo zaczyna się od osi, a pionowo zaczyna się w odległości od środka równej promieniowi, to czy mógłby zwolnić wolniej?

Próbując wykonać obliczenia matematyczne (wyobrażając sobie, że zaczynam od środka przy prędkości ucieczki z opóźnieniem 1 g, zatrzymuję się na powierzchni*) stwierdzam, że prędkość ucieczki jest równa przyspieszeniu (g ) na promieniu odległości.
Ten sam wynik na ziemi lub na księżycu...

* Wiem, że to nieprawda, bo w centrum musimy być w stanie nieważkości, ale intryguje mnie ta stałość...?

ps: kula z karabinu, w górę ma przyspieszenie dzięki sile ciągu mniejsze g, w dół większe g, właściwie niewielka różnica...

[ABC2019]

Dzięki, rozumiem, albo prawie...

Kierunek prędkości może nie mieć znaczenia. ale łatwiej jest osiągnąć prędkość w poziomie niż pod górę.

z bardzo krótkim czasem impulsu, nie, to to samo. Pocisk z karabinu wylatuje z tą samą prędkością, niezależnie od kierunku, w którym strzelasz. Masz w głowie prędkość samochodu, ale my właśnie jesteśmy w przypadku stopniowego pchania, a różnica polega na tym, że musisz pokonać energię potencjalną w czasie przyspieszania, gdy jedziesz w górę, więc nie Nie trzeba tego robić poziomo. przy tej samej mocy zużytej na starcie, osiągnięta prędkość uwzględnia fakt, że w jednym przypadku zużyłeś część energii na wzniesienie, aw drugim nie.

Ale bez tarcia, na przykład na Księżycu, pocisk, który osiągnąłby prędkość ucieczki, uniknie przyciągania Księżyca, niezależnie od tego, czy zostanie wystrzelony pionowo, czy poziomo ...
.

Ta siła odśrodkowa kręci mi się w głowie...

Jeśli jest liczony od środka planety, poziomo zaczyna się od osi, a pionowo zaczyna się w odległości od środka równej promieniowi, to czy mógłby zwolnić wolniej?

Próbując wykonać obliczenia matematyczne (wyobrażając sobie, że zaczynam od środka przy prędkości ucieczki z opóźnieniem 1 g, zatrzymuję się na powierzchni*) stwierdzam, że prędkość ucieczki jest równa przyspieszeniu (g ) na promieniu odległości.
Ten sam wynik na ziemi lub na księżycu...

* Wiem, że to nieprawda, bo w centrum musimy być w stanie nieważkości, ale intryguje mnie ta stałość...?

ps: kula z karabinu, w górę ma przyspieszenie dzięki sile ciągu mniejsze g, w dół większe g, właściwie niewielka różnica...

siła odśrodkowa nie jest siłą „rzeczywistą”, zależy od układu odniesienia. Istnieje tylko wtedy, gdy umieścisz ruch w stosunku do układu odniesienia, którego osie się obracają.

Jeśli spojrzysz na ruch satelity wokół Ziemi w układzie odniesienia, którego osie są stałe (skierowane w stronę gwiazd), nie ma siły odśrodkowej. Istnieje siła dośrodkowa (grawitacja) i ruch obrotowy wokół Ziemi z powodu tej siły.

Jeśli spojrzysz na to w układzie odniesienia, którego osie obracają się wraz z satelitą (co ma miejsce, gdy umieszczasz kamerę na stacji kosmicznej, ponieważ „ramką” jest sama stacja, a osie obracają się wraz z nią), to tam jest siłą odśrodkową, która równoważy grawitację... i wszystko wydaje się nieruchome!

oba punkty widzenia są ważne, ale nie należy ich mieszać. Dlatego w Mechanice pierwszą rzeczą do zrobienia jest zdefiniowanie układu odniesienia, względem którego umiejscawiasz ruch.

Na przykład w układzie związanym z Ziemią Księżyc krąży wokół Ziemi. Ale w układzie odniesienia związanym ze Słońcem, cóż, obraca się... wokół Słońca!

[Exnihiloest]

...
oba punkty widzenia są ważne, ale nie należy ich mieszać. Dlatego w Mechanice pierwszą rzeczą do zrobienia jest zdefiniowanie układu odniesienia, względem którego umiejscawiasz ruch.
...

Aby wyjaśnić to, co powiedziałeś iz czym całkowicie się zgadzam, najłatwiejszym sposobem jest prawie zawsze użycie układu bezwładnościowego, więc bez przyspieszenia lub obrotu, jak środek ziemi, aby śledzić ruchy wokół.
Siła odśrodkowa jest rzeczywiście pseudosiłą, która istnieje tylko w nieinercjalnych układach odniesienia. Z drugiej strony możemy mówić o przyspieszeniu odśrodkowym, widać to również z bezwładnościowego układu odniesienia, ponieważ znamy prędkość v (wektorową), więc a=dv/dt również wektorową, stałą w module, ale nie w kierunku, dlatego przyspieszenie promieniowe na zewnątrz podczas wirowania na orbicie. Widzimy wtedy, że dwa wektory g i a znoszą się nawzajem, uważam to za bardziej eleganckie niż mówienie o pseudo sile, która zniosłaby ciężar. Nie potrzebujemy sił do analizy.

[dede2002]

Całkowicie się zgadzam.

Ponadto wzór na siłę odśrodkową f=m*v2/r można przekształcić do postaci g=v2/r, ponieważ f=m*g, a f i m znikają.

[dede2002]

Formuła jest w rzeczywistości bardzo prosta:
Aby obliczyć prędkość startową, v= pierwiastek z r*g
Aby obliczyć prędkość ucieczki, to jest v= pierwiastek z 2*r*g

Pomiędzy tymi dwiema prędkościami jesteśmy na orbicie wokół układu odniesienia, powyżej oddalamy się i możemy wrócić na orbitę zwalniając, poniżej rozbijamy się.

Ale nie wiem jak wytłumaczyć "2"...