Samochód wodorowy na energię odnawialną: przyszłość?

[Bardal]

Moim zdaniem jedyną wiarygodną alternatywą jest elektryfikacja głównych autostrad, to znaczy bezpośrednie dostarczanie energii elektrycznej (sieć trakcyjna), z przekaźnikiem akumulatorowym do podróży krańcowych ... Drogie? Bez wątpienia, ale nie więcej niż sieć wodorowa, a z drugiej strony zachowanie dobrej wydajności za kierownicą ... Oczywiście elektryczność musi zostać zdekarbonizowana, w przeciwnym razie nie ma sensu ...

Osobiście nie wierzę w to bardzo z dwóch powodów:

- występuje efekt „jajko / kura”, który jest z pewnością nawet ważniejszy niż w przypadku stopniowego rozmieszczania stacji wodorowych na głównych drogach. I tutaj dołączę do Waszych ustaleń, będzie niewielu ochotników do „zapłaty”! Sieci trakcyjne na autostradach nie są zbyt efektowne i dopóki ich nie ma, przewoźnicy raczej nie wyposażą się w odpowiednie ciężarówki.
- Jeśli pomyślimy o wieku 20/30 lat, co z mojego punktu widzenia jest rozsądne, aby zacząć mówić o znacznym wdrożeniu, możemy sobie wyobrazić, że w pewnych okresach w Europie znaczące i trwałe „nadwyżki” odnawialnej energii elektrycznej „będą konieczne do przechowywania w takiej czy innej formie, przy czym wodór może być jedną z nich. Dostarczanie nim ciężarówek nie będzie obowiązkowe, ale może być dość eleganckim rozwiązaniem.

Nie lekceważę trudności w ustanowieniu takiej sieci, która oczywiście może być tylko kwestią władzy publicznej ...

Więcej ...

W przypadku pojazdów hybrydowych (sieć trakcyjna + lekki akumulator o autonomii 40–50 km lub sieć trakcyjna + mały termiczny) można zacząć od zapewnienia transportu publicznego w dużych miastach (sieć wózków), zapewniając elastyczność, która nie ma tramwaju i promuje dodatkowe korzyści (zanieczyszczenie, dostęp do wszystkich ciężkich pojazdów obsługujących aglomerację ...); problem uogólnienia staje się wówczas prostym problemem połączenia między obsługiwanymi obszarami ...

Autostrada byłaby wyposażona przez koncesjonariusza, inne drogi ekspresowe według konwencji państwo-region lub konwencje państwo-metropolia.

Sieć elektryczna już istnieje, należy spodziewać się tylko prostych okazjonalnych wzmocnień. Jaka jest różnica w tworzeniu ex nihilo kompletnego łańcucha produkcji i dystrybucji wodoru, paliwa nie tak prostego w zarządzaniu, a które dodatkowo powoduje marnowanie 3/4 energii? Nawiasem mówiąc, jedyny roczny koszt importu ropy naftowej do transportu przekracza 50 miliardów euro (odpowiada to około 50 000 km zainstalowanych sieci trakcyjnych). Czy to naprawdę tak złudna inwestycja?

Wreszcie, sprzęt już istnieje, w przeważającej części, który pozostaje w stanie prototypowym dla sektora wodorowego; i mamy już energię elektryczną, aby zacząć jutro, nie czekając 15 lat na ten hipotetyczny przemysł wodorowy ...

[sicetaitsimple]

Robimy różne „zakłady”.
Dla mnie problem miejskiego publicznego transportu drogowego zostanie ostatecznie „rozwiązany” przez rozwiązanie „baterii elektrycznych”. Oczywiście nie zamierzamy złomować wszystkich istniejących autobusów w ciągu 3 lat, ale naturalna odnowa w większości nastąpi dzięki temu rozwiązaniu. Taka jest moja opinia, mogę się mylić! Ale to wyjaśnia, dlaczego nie widzę żadnej synergii z ciężkim transportem towarów, tak jak to sobie wyobrażasz.
Jeśli chodzi o 50 miliardów rocznie importowanych produktów ropopochodnych bezpośrednio związanych z sektorem transportu, uważam, że twoje dane liczbowe są błędne. Konieczne byłoby również wyodrębnienie tego, co odpowiada transportowi ciężkiemu, jedynemu, którego ta część dotyczy mojej dyskusji.

[moinsdewatt]

Robimy różne „zakłady”.
.
Jeśli chodzi o 50 miliardów rocznie importowanych produktów ropopochodnych bezpośrednio związanych z sektorem transportu, uważam, że twoje dane liczbowe są błędne. Konieczne byłoby również wyodrębnienie tego, co odpowiada transportowi ciężkiemu, jedynemu, którego ta część dotyczy mojej dyskusji.

To naprawdę za dużo.

W 2018 r. Suma francuskiego rachunku za ropę wyniosła 33.8 mld euro.

W 50 r. Osiągnięto 2011 miliardów.

Ale ta liczba dotyczy wszystkich zastosowań.

Źródło https://www.ufip.fr/petrole/chiffres-cles

[moinsdewatt]

Michelin i Faurecia tworzą wspólną filię wodoru


Julie Thoin-Bousquié Usine Nouvelle Wysłany 11

Dwaj producenci sprzętu łączą siły w dziedzinie ogniw paliwowych i ogłaszają utworzenie spółki joint venture wokół młodej firmy Symbio.

Zrób masę w wodorze.
Podczas spotkania w Ministerstwie Gospodarki w Paryżu, które odbyło się w poniedziałek 11 marca, poświęconego przyszłości francuskiego przemysłu motoryzacyjnego, dwóch francuskich producentów sprzętu, Michelin i Faurecia, ogłosiło utworzenie wspólnej spółki zależnej do pracy na akumulatorze paliwo, uważane za serce reaktora w układach napędzanych wodorem. Wspólne przedsięwzięcie, które powinno obracać się wokół młodego dostawcy sprzętu Grenoble Symbio, w którym Michelin nabył wszystkie udziały na początku lutego.

Sposób na połączenie wysiłków nad technologią, w którą Michelin i Faurecia inwestują od kilku lat. W 2017 r. Drugi podpisał umowę z francuską komisją ds. Energii atomowej i energii alternatywnej (CEA) w celu opracowania ogniwa paliwowego. Temat podążający tuż za Michelin, który do tej pory miał udziały w Symbio, który opracowuje zestawy wodoru do zainstalowania w istniejących pojazdach elektrycznych. Za pośrednictwem swojej spółki zależnej Imeca grupa Clermont produkuje również ogniwa paliwowe w imieniu Symbio.

Zostań „światowym liderem”

Dzięki spółce joint venture o nazwie „Symbio, firma Faurecia Michelin, należąca do grupy kapitałowej 50-50”, dwaj producenci sprzętu chcą stać się „światowym liderem w dziedzinie wodorowych systemów ogniw paliwowych”. „Nasza wspólna wizja, jak również komplementarność naszego technologicznego know-how, przyspieszy wprowadzanie na rynek wysokowydajnych systemów ogniw paliwowych dostosowanych do różnych zastosowań”, podkreśla Patrick Koller, dyrektor generalny Faurecia w komunikacie prasowym.

Tak utworzoną spółką zależną wokół Symbio powinien kierować obecny lider młodej firmy Fabio Ferrari. Symbio ma obecnie 120 pracowników, z których niektórzy są pracownikami zewnętrznych dostawców usług, aby zaspokoić rosnące zainteresowanie technologią oferowaną przez firmę. Siła robocza, która powinna wzrosnąć wraz z integracją zespołów zajmujących się Michelin i Faurecia wokół ogniwa paliwowego.

Dwóch producentów sprzętu poziomu 1 zachowa jednak kontrolę nad innymi technologiami niezbędnymi do prawidłowego funkcjonowania pojazdów napędzanych wodorem. Faurecia pracuje w szczególności nad czołgami w ramach partnerstwa ze Stelia Aerospace Composite, podczas gdy Michelin pracuje nad wdrożeniem ekosystemu wodorowego z Engie. Te dwie grupy powinny jednak przynieść korzyści spółce joint venture, uważają obie grupy, których celem jest „zaoferowanie kompletnej oferty mobilności dla pojazdów napędzanych wodorem, od ogniw wodorowych po usługi serwisowe dla pojazdu”, zgodnie z raportami. firmy Michelin.


Dostawca sprzętu, Symbio, który jest pod przewodnictwem Michelin, wyposażył już 300 Kangoo w swoje rozwiązania wodorowe.

https://www.usinenouvelle.com/article/m ... ne.N816175

[moinsdewatt]

EDF zakłada spółkę zależną Hynamics w celu produkcji i sprzedaży niskoemisyjnego wodoru dla przemysłu

Simon Chodorge Usine Nouvelle 02

Z okazji targów w Hanowerze EDF ogłosił 2 kwietnia uruchomienie swojej nowej spółki zależnej Hynamics. Utworzona w ramach projektu śródmiąższowego firma będzie produkować i sprzedawać wodór o niskiej zawartości węgla. W szczególności będzie on skierowany do klientów z branży i graczy mobilnych.

We wtorek 2 kwietnia EDF ogłosił uruchomienie swojej spółki zależnej Hynamics na targach w Hanowerze. Będzie on wykorzystywany do produkcji i wprowadzania do obrotu wodoru o niskiej zawartości węgla. Nowy oddział francuskiego specjalisty ds. Energii będzie szczególnie ukierunkowany na klientów w przemyśle i mobilności.

Projekt wewnątrzmózgowia EDF.

Hynamics narodził się z EDF Pulse Croissance, inkubatora początkowego grupy. Początkowo była to inicjatywa wewnątrzprzedmorska prowadzona przez kilkunastu pracowników. Do tej pory zespoły Hynamics zidentyfikowały około XNUMX projektów docelowych. Znajdują się one we Francji lub w krajach europejskich (Niemcy, Belgia, Wielka Brytania).

W przemyśle Hynamics chce instalować, obsługiwać i konserwować zakłady produkcji wodoru dla różnych sektorów wykorzystujących gaz: rafineria, szkło, żywność, chemikalia ... Dla mobilności Hynamics chce oferować sieci stacje paliw do ładowania flot ciężkich pojazdów elektrycznych wodorem (pociągi, autobusy, pojazdy użytkowe, transport rzeczny).

EDF przyspiesza w wodorze

To ogłoszenie pokazuje przyspieszenie EDF w wodorze. Grupa ogłosiła swoją obecność na rynku w czerwcu 2018 r. Z 21,7% udziałem we francuskiej firmie McPhy, projektantce, producencie i integratorze urządzeń wodorowych.

Przywołując raport firmy konsultingowej McKinsey, EDF szacuje, że zużycie wodoru będzie stanowiło 18% końcowego zapotrzebowania na energię na świecie w 2050 r. Według tego badania produkowany obecnie wodór również pochodzi z 95% energii kopalnych. „W przeciwieństwie do tej metody, która emituje dużo dwutlenku węgla, Hynamics wybrał elektrolizę wody do produkcji wodoru, technologii, która emituje bardzo mało CO2, pod warunkiem, że używana energia elektryczna pochodzi z niskoemisyjnych środków produkcji ”, wskazuje EDF.

https://www.usinenouvelle.com/article/e ... ie.N825860

[sicetaitsimple]

[b] Dwaj producenci sprzętu łączą siły w dziedzinie ogniw paliwowych i ogłaszają utworzenie spółki joint venture wokół młodej firmy Symbio.

Zawsze lubiłem (cóż, zawsze, powiedzmy, skoro wiem o tym, może 7 lub 8 lat?) Koncepcja małego na bazie wodoru przedłużacza zasięgu opracowana przez Symbio dla pojazdów elektryczny zamiast typu użytkowego, typ Kangoo, jak wspomniano w artykule.
Czy to działa dobrze, nie ma pojęcia!
Spadek cen akumulatorów i ciągły wzrost średniej autonomii pojazdów elektrycznych, co wynika z tego, modyfikują oczywiście niszę użytkowania, moim zdaniem raczej w dół.
Ale niekoniecznie ta nisza jest celem firm Michelin i Faurécia.

[Bardal]

Robimy różne „zakłady”.
Dla mnie problem miejskiego publicznego transportu drogowego zostanie ostatecznie „rozwiązany” przez rozwiązanie „baterii elektrycznych”. Oczywiście nie zamierzamy złomować wszystkich istniejących autobusów w ciągu 3 lat, ale naturalna odnowa w większości nastąpi dzięki temu rozwiązaniu. Taka jest moja opinia, mogę się mylić! Ale to wyjaśnia, dlaczego nie widzę żadnej synergii z ciężkim transportem towarów, tak jak to sobie wyobrażasz.
Jeśli chodzi o 50 miliardów rocznie importowanych produktów ropopochodnych bezpośrednio związanych z sektorem transportu, uważam, że twoje dane liczbowe są błędne. Konieczne byłoby również wyodrębnienie tego, co odpowiada transportowi ciężkiemu, jedynemu, którego ta część dotyczy mojej dyskusji.

Nie ma to większego znaczenia, jest zmienna każdego roku (były to dane z 2014 roku), w zależności od ceny ropy, która była niska w 2018 roku ... A poza tym jest ich tylko 12000 XNUMX km autostrad we Francji. Liczy się tylko to, że oszczędność na imporcie z łatwością pokrywa inwestycje dokonane na elektryfikację.

Istotną kwestią jest to, że nie ma sposobu na wytwarzanie energii elektrycznej do zasilania hydrolizatorów wytwarzających wystarczającą ilość wodoru (4-krotność równoważnika elektrycznego). Możemy przewidzieć, czego chcemy, aby wytworzyć 1 kWh energii mechanicznej na kole za pomocą wodoru, potrzebujemy 4 kWh energii elektrycznej, przy około 1,1 w bezpośrednim wejściu.

Transport drogowy we Francji to około 500 TWh ropy (ekwiwalent brutto francuskiej produkcji energii elektrycznej). Elektryzując wszystko, schodzimy poniżej 150 TWh; z wodorem tracimy tę korzyść i musimy planować podwoić produkcję energii elektrycznej lub podzielić przez 4 transport (jesteśmy tam w najbardziej kompletnej utopii).

To, co robię, to nie „zakład”, to propozycja refleksji. Jeśli z przyjemnością przyjrzymy się temu, co się dzieje, równie dobrze możemy wrócić do różnych prognoz głównych agencji międzynarodowych: coraz więcej węglowodorów i węgla ... Ale to mi nie odpowiada ...

[sicetaitsimple]

Nie ma to większego znaczenia, zmienia się co roku (były to dane z 2014 roku), w zależności od ceny ropy, która była niska w 2018 roku ...

Tak, ma to znaczenie, ponieważ twoja liczba jest całkowicie błędna, nawet jeśli zmienia się co roku w zależności od wahań ceny beczki.

[sicetaitsimple]

Transport drogowy we Francji to około 500 TWh ropy (ekwiwalent brutto francuskiej produkcji energii elektrycznej). Elektryzując wszystko, schodzimy poniżej 150 TWh; z wodorem tracimy tę korzyść i musimy planować podwoić produkcję energii elektrycznej lub podzielić przez 4 transport (jesteśmy tam w najbardziej kompletnej utopii).

Jeszcze raz chciałbym zaznaczyć, że mówię tylko o transporcie ciężkim jako o „moim ulubionym” kandydacie do zastąpienia oleju napędowego wodorem. Stanowi to tylko około 30% oleju napędowego zużywanego we Francji, w tym przez zagraniczne ciężarówki.

Więc nie 500 TWh, ale około 30% z około 400 TWh (500 TWh minus udział benzyny), tj. Między 100 a 150 TWh, aby upewnić się, że jest w zakresie.

[Bardal]

Nie ma to większego znaczenia, zmienia się co roku (były to dane z 2014 roku), w zależności od ceny ropy, która była niska w 2018 roku ...

Tak, ma to znaczenie, ponieważ twoja liczba jest całkowicie błędna, nawet jeśli zmienia się co roku w zależności od wahań ceny beczki.

Ale nie ma to wpływu na rozumowanie; jest to rząd wielkości, w każdym razie ważniejszy niż planowana inwestycja.

A dla 500 TWh jest to zużycie energii przez transport (z wyjątkiem transportu lotniczego), a nie import ropy. Ciężki transport (towary + podróżni) stanowi ponad połowę z tych 500 TWh ... nie 30%. Dlatego w wektorze wodoru należy znaleźć co najmniej 250 TWh plus całą energię dla pojazdów prywatnych ...

Zintegrowana elektryfikacja doprowadza nas do około 120-130 TWh, co można odtwarzać za pomocą obecnych środków ...
Cały wodór nie obniża sumy o 500 TWh.
A mieszanka wodoru i innych ciężkich metali doprowadza nas do około 280-300 TWh ... To równanie jest nie do utrzymania.

Chyba że znajdziemy bardziej trzeźwy sposób wytwarzania wodoru (istnieje, ale nie spodoba się wszystkim i będzie drogi).