P. Artus (Natixis): „Następny kryzys będzie niezwykle gwałtowny”
http://www.lesechos.fr/finance-marches/ ... 196739.php
P. Artus (Natixis): „Następny kryzys będzie niezwykle gwałtowny”
Problem nie leży w systemach, od najbardziej liberalnych do najbardziej etatystycznych, ale w naturze ludzkiej. Pokusa zysku, tchórzostwo, najbardziej okropny cynizm są zawsze obecne we wszystkich tych wielkich skandalach finansowych.
Zadłużenie: zasadniczo porozumienie między Argentyną a funduszami „Vulture”
AFP 29 / 02 / 2016
Argentyna zgodziła się przekazać łączną sumę 4,6 miliarda dolarów funduszom "sępów", aby położyć kres długiej bitwie toczonej po bankructwie kraju w 2001 roku, ogłosił w poniedziałek mediator prowadzący sprawę.
„To gigantyczny krok w tym długim sporze, ale nie jest to ostatni krok” - powiedział Daniel Pollack w oświadczeniu, dodając, że Kongres Argentyny powinien zatwierdzić porozumienie i uchylić prawo, które zabrania jakichkolwiek płatności. fundusze sępów.
Przez prawie dekadę fundusze NML i Aurelius walczyły w amerykańskich sądach, żądając pełnej spłaty argentyńskich papierów wartościowych wykupionych po zepsutych cenach po niewypłacalności kraju w 2001.
Sąd w USA wydał orzeczenie w sprawie 2012, zanim zwiększył presję na Argentynę, zabraniając jej spłacania większej liczby wierzycieli, którzy przyjęli zniżkę w wysokości 70, do czasu spłaty tych środków proceduralnych.
Po latach impasu nowy centroprawicowy rząd w Argentynie przedstawił na początku lutego kompromisową ofertę spłaty 6,5 miliardów dolarów za 9 miliardów posiadanych przez wszystkie fundusze proceduralne.
Po kilku tygodniach intensywnych negocjacji Argentynie udało się osiągnąć porozumienie z czterema funduszami inwestycyjnymi - w tym NML i Aureliusem - które się opierały, ale ostatecznie zaakceptowały rabat w wysokości 25.
Aby dokonać tej płatności, Argentyna „planuje” wrócić na rynki finansowe i zebrać pieniądze, powiedział mediator w swoim oświadczeniu.
Umowa ta może również pozwolić Argentynie na wznowienie spłaty jej pozostałych wierzycieli, którzy zaakceptowali większy rabat w wysokości 70% w ramach dwóch restrukturyzacji długów 2005 i 2010.
Pięć składników, które przygotowują się na kryzys 2020
Dziesięć lat po upadku Lehman Brothers w 2008 ryzyko ponownego wybuchu jest znowu wysokie. I tym razem nadmiernie zadłużone państwa nie mają już takiej samej broni, aby sobie z nimi poradzić.
Dziesięć lat po upadku Lehman Brothers pozostają pytania o przyczyny i konsekwencje kryzysu finansowego. Ale z perspektywy przyszłości najistotniejszym pytaniem jest, co doprowadzi do recesji i globalnego kryzysu jutra.
W kierunku globalnej recesji
Obecna ekspansja globalna będzie kontynuowana w przyszłym roku, ponieważ Stany Zjednoczone mają duży deficyt budżetowy, Chiny złagodzą politykę kredytową, a Europa znajduje się na ścieżce ożywienia. Ale w 2020 warunki doprowadzą do kryzysu finansowego, a następnie globalnej recesji. Wyjaśnia to kilka powodów.
po pierwszePolityka bodźców fiskalnych, która obecnie podnosi roczny wzrost w USA powyżej jego potencjału 2%, jest niezrównoważona. Odtąd 2020 powiedział, że ponowne uruchomienie będzie wyczerpane.
Nieunikniony wzrost stóp procentowych
po drugieczas tego bodźca był nieodpowiedni, gospodarka USA przegrzewa się obecnie, a inflacja przekracza cel. Rezerwa Federalna USA powinna nadal podwyższać docelową stopę funduszy federalnych, przenosząc ją z obecnego poziomu 2% do 3,5% przynajmniej o 2020, co prawdopodobnie podniesie stopy procentowe w krótkim i długim okresie, a także w dolarach amerykańskich.
Jednocześnie rośnie inflacja w innych dużych gospodarkach, a cena ropy przyczynia się do dodatkowej presji inflacyjnej. Oznacza to, że inne duże banki centralne podążą za Fedem na drodze normalizacji polityki pieniężnej, co zmniejszy globalną płynność, wywierając presję na stopy procentowe.
Wspinaczka komercyjna
po trzecienapięcia handlowe między administracją Trumpa a Chinami, Europą, Meksykiem, Kanadą i innymi są skazane na eskalację, co powoduje wolniejszy wzrost i wyższą inflację. Oczekuje się, że wzrost w pozostałej części świata będzie spowolniony, ponieważ kraje uznają za konieczne zwalczanie protekcjonizmu USA. Słabnące rynki wschodzące będą nadal odczuwać skutki protekcjonizmu i trudnych warunków monetarnych w Stanach Zjednoczonych.
czwartyEuropa doświadczy również wolniejszego wzrostu z powodu zacieśnienia polityki pieniężnej i tarć handlowych. Z drugiej strony populistyczne polityki w krajach takich jak Włochy ryzykują powstaniem niezrównoważonej dynamiki zadłużenia w strefie euro. W tych warunkach nowa globalna recesja może doprowadzić Włochy i inne kraje do całkowitego wyjścia ze strefy euro.
Nadmierne wyceny
Punkt piąty, na giełdach w USA i na świecie tętni życie. Wskaźniki ceny do zysku w USA są o 50 wyższe niż ich historyczna średnia, wyceny kapitału prywatnego stały się nadmierne, a obligacje rządowe są zbyt drogie, biorąc pod uwagę ich niską rentowność i ujemne premie terminowe. Kredyt wysokodochodowy również staje się coraz droższy, ponieważ wskaźnik zadłużenia amerykańskich firm rośnie do historycznych maksimów.
„Przestrzeń dla bodźców fiskalnych na całym świecie jest już ograniczona”.
Ponadto dług na wielu rynkach wschodzących i niektórych gospodarkach rozwiniętych jest wyraźnie nadmierny. Nieruchomości komercyjne i mieszkaniowe są zdecydowanie zbyt drogie w wielu częściach świata.
Zmniejszone marginesy odzysku
Margines bodźca fiskalnego na świecie jest już zmniejszony przez ogromny dług publiczny. Możliwość wprowadzenia nowych niekonwencjonalnych polityk monetarnych zostanie ograniczona przez przerostowe bilanse i brak możliwości obniżenia stóp procentowych. Ponadto ratowanie sektora finansowego będzie nie do przyjęcia dla krajów naznaczonych odrodzeniem ruchów populistycznych i kierowanych przez prawie niewypłacalne rządy.
Bezsilność banku centralnego
W szczególności w Stanach Zjednoczonych ustawodawca ograniczył zdolność Fedu do zapewnienia płynności niebankowym i zagranicznym instytucjom finansowym posiadającym zobowiązania denominowane w dolarach. W Europie wzrost partii populistycznych komplikuje przyjęcie reform na szczeblu UE, a także utworzenie instytucji niezbędnych do walki z kolejnym kryzysem finansowym i nadchodzącą recesją.
W przeciwieństwie do 2008, gdy rządy dysponują politycznymi narzędziami zapobiegającymi swobodnemu spadkowi, przywódcy stojący przed kolejną recesją będą mieli związane ręce, wiedząc, że ogólny poziom zadłużenia jest wyższy niż przed kryzysem. Gdy tak się stanie, kryzys i recesja jutra mogą być jeszcze poważniejsze i przedłużać się niż te z wczoraj.
Nouriel Roubini jest prezesem Roubini Global Economics. Ten tekst został opublikowany we współpracy z Project Syndicate 2018.
Użytkownicy przeglądający to forum : Brak zarejestrowanych użytkowników i gości 83