Flytox Hi!
Cóż, na początek chcę wyjaśnić wszelkie nieporozumienia: nie mam nic przeciwko Tobie, ani Twojej koncepcji, a przede wszystkim nie widzę w moich słowach nieufności ani kpiny.
Na końcu swoich postów poprosiłeś o krytykę swoich pomysłów i właśnie mając to na uwadze, pozwoliłem sobie na interwencję. Zrobiłem to w swoim stylu - humor/prowokacja - i z treści Twojej odpowiedzi zrozumiałem, że zrozumiałeś to doskonale. Ale prawdą jest, że traktując Twoją pracę jako „fabrykę gazu”, wiedziałem, że narażam Cię na łaskotanie Twojej samooceny, mimo wszystko między koncepcją a realizacją, wyobrażam sobie, że musiałeś spędzić kilka nieprzespanych nocy, grając, sporo czasu na szukanie potrzebnych części, plus stworzenie/rozwój prototypu... Wiem to wszystko (i inne na stronie) forum Również !)
Jest zatem rzeczą normalną, że na etapie, do którego doszedłeś, chcesz zrealizować swój pomysł... najtrudniejszą część i tak już osiągnąłeś!
Teraz w duchu konstruktywnej krytyki trochę uszczegółowię moje uwagi.
Najpierw odnośnie konstrukcji:
Szczerze mówiąc, spójrz na swoje fajki, a moje są naprawdę bardziej skomplikowane w wykonaniu....
Cóż, biorąc pod uwagę Twoje schematy i zdjęcia, odpowiedź jest niewątpliwie możliwa, tak, na poziomie hydraulicznym, zasilanie zbiornika na stałym poziomie, na poziomie elektrycznym, nic (oprócz termopary na moim wylocie pary, bardzo przydatnej zobacz jak zachowuje się GV)
Co do reszty, „naturalne” zniewolenie, poprzez rysowanie…
Czas na wykonanie pierścieniowego GV: 2 godziny w przypadku wolnego, 30 minut w przypadku szybkiego...
Czas skupienia: zero sekund (jeśli wymiar został obliczony poprawnie...)
Czas wytwarzania pary, rozruch zimnego silnika, zimą: 30 sekund, przy wzroście powyżej 70°C.
Produkcja pary sterowana bezpośrednio temperaturą gazów spalinowych – a co za tym idzie zapotrzebowaniem mocy silnika – para wytwarzana jest wtedy, gdy jest ona potrzebna. Stąd kwalifikator „GVI”, gdzie I oznacza natychmiastowe...
Nie sądzę, żeby twój zawór trójdrożny poradził sobie z parą z taką szybkością reakcji...
Wyobrażam sobie bardzo dobrze, a jeśli chodzi o część elektryczną, nie martwię się kilkoma przekaźnikami i industrialnym tempem.
Podczas studiów nad moim GVI ver 1.0 chciałem wykonać zautomatyzowane zasilanie GV, oparte na zbiorniku płynu hamulcowego, z wykorzystaniem czujnika poziomu, który miał sterować uruchomieniem pompy hamulcowej spryskiwacza.
Zbiornik ten miał zasilać GV grawitacyjnie, a jego napełnianie kontrolowane było czujnikiem poziomu.
To nie była, delikatnie mówiąc, szalona pętla serwa.
Na papierze powinno działać bez problemu.
Na trasie było zupełnie inaczej.
Przykładowo podczas schodzenia woda, która pochodziła ze zbiornika głównego znajdującego się w bagażniku tylnym, znalazła się znacznie powyżej zbiornika buforowego pod względem wysokości i wypełniła mój grot aż do poziomu reaktora.
Nawet zatrzymałem silnik na znaku stopu (po czym z tyłu pojawiła się wielka chmura białego dymu
).
Co więcej, pompa włączała się/wyłączała niespodziewanie, podążając za chaosem na drodze, zakrętami, przyspieszaniem/zwalnianiem, a ponieważ była umieszczona na głównym zbiorniku, z tyłu, hałasem maksymalnie uprzyjemniał podróż.
Widząc te drobne problemy postanowiłem "ulepszyć" układ, dodając elektrozawór na wlocie zasilania zbiornika pośredniego, który powinien otwierać się dopiero gdy pompa będzie zasilona...
Działało gorzej, aż do dnia, w którym pływak czujnika poziomu utknął w pozycji zamkniętej po uderzeniu spowodowanym przejechaniem dziury w jezdni, a pompa tłoczyła całą wodę do reaktora...
Od tego dnia zdecydowałem się porzucić rzeczy elektryczne i skoncentrować się na bardziej eleganckim rozwiązaniu zasilania, takim jak poidło dla ptaków...
Ponowne przeczytanie raportu Christophe'a podsunęło mi pomysł automatycznego spustu centralnego ogrzewania, regenerowanego w zbiorniku o stałym poziomie...w zasadzie miniaturowy mechanizm spłukujący...
Jedyna modyfikacja jaką należy wykonać to odpowietrzenie korka zbiornika niezbędnego do normalnej pracy, a pełniącego funkcję przelewu, aby uniknąć zalania SG/reaktora w przypadku problemów z uszczelnieniem zaworu... czyli otworu o średnicy 2mm w średnicy.
Koniec z połączeniami elektrycznymi, kiepskimi czujnikami, pojazdem elektrycznym i pompą... a kluczem jest coś, co działa idealnie zimą i latem, na zjazdach, płasko i pod górę, przez dwa lata!
Pracowałem w przemyśle (elektronika i informacja przemysłowa...) i czasami widziałem instalacje gazowe budowane przez inżynierów, które na papierze były wspaniałe, ale w prawdziwym świecie wszystkie były wadliwe...
Pewien stary inżynier podbudował mnie kiedyś, wyjaśniając swoje podejście, które polegało na tym, że przy wyborze rozwiązań zawsze starano się stosować możliwie najprostsze rozwiązania.
Zastosowanie tej rady, plus pewne doświadczenie ze słynnymi „prawami Murphy'ego”, pozwoliło mi rozwiązać stawiane mi problemy, przedkładając spryt nad złożoność.
Tak mi się zdarzyło, że przy realizacji funkcji serwa zastosowałem „głupio” rozwiązanie mechaniczne z trzema kulkami, co pozwoliło uniknąć opracowania elektronicznego „rozwiązania” opartego na mikrokontrolerze i niektórych czujnikach... przy znacznej redukcji w czasie nauki/produkcji....
Dlatego właśnie w tym sensie chciałem zabrać głos w Twojej sprawie i mówię:
Wyobrażam sobie bardzo dobrze, a jeśli chodzi o część elektryczną, nie martwię się kilkoma przekaźnikami i industrialnym tempem.
po analizie Twoich planów i zdjęć oraz na podstawie własnych doświadczeń nie byłbym tak pewny jak Ty...
Mimo to pozwól mi wypróbować moje rozwiązanie, jeśli okaże się, że będzie działać tak samo dobrze, jak Twoje, po spędzeniu tyle samo czasu co Ty. To wszystkie złe rzeczy, których sobie życzę.
Cóż... obawiam się, że jeśli moje doświadczenie może być pomocne, biorąc pod uwagę stan twojego rysunku (szczególnie w przypadku części wytwarzającej parę), działa on równie dobrze. Nie mamy konkurencji, po prostu opieram się na obiektywnych danych, dotyczących Twojego sposobu wytwarzania pary spoza strumienia spalin... zaczynasz mówić o izolacji, nie mam z tym problemu mój GV...
Na koniec dla przyjaciela Zaca:
Cóż, jeśli chodzi o problemy, miałem je w trakcie prac rozwojowych, ale teraz mamy je za sobą...
Jeśli chodzi o rozwiązanie gaźnika, nie komentowałbym tego, poza tym, że bolesne testy Pita dały mi do myślenia, że nie jest to takie trywialne, jak twierdzisz...
Dla Ciebie, na Twojej wyspie, gdzie nie masz problemów z zamarzaniem w zimie, musi to być dobre rozwiązanie, ale tutaj, w metrze, musisz radzić sobie z innymi ograniczeniami i jako taki GV 2.0 radzi sobie dobrze zrobiony!
A jeśli chodzi o konserwację, nie ma potrzeby zanurzania od czasu do czasu kawałka drutu w bałaganie, aby przeczyścić dyszę...
Na koniec, na zakończenie, mam opinie od coraz większej liczby osób, które odtworzyły GV 2.0 i które są bardzo zadowolone z jego działania... i łatwości wdrożenia...
Pozdrawiam wszystkich!
Michel
Byliśmy na krawędzi, ale zrobiliśmy duży krok naprzód ...
