Nie mogę znaleźć jego tytułu po francusku, nie pojawia się nawet na allociné...
Plik wiki angielski: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Inhabited_Island
Bezpośredni link do zwiastuna: http://www.youtube.com/watch?v=ojw7I016Puw
ps: najwyraźniej nie zostałby nawet przetłumaczony na angielski. Na amazon.com dostępna jest angielska wersja RU ST, http://www.amazon.com/OBITAEMYI-Encount ... 087&sr=8-1
Jak na Stalkera, to zabawne film jest mniej zbliżony do książki niż gra według: http://fr.wikipedia.org/wiki/Stalker_%28roman%29
Zarówno gra wideo, jak i film bardzo różnią się od książki:
* Po pierwsze, w przeciwieństwie do książki, film i gra wideo nie umieszczają pozaziemskiej cywilizacji jako początku strefy. Jeśli film pozostawia otwartą przyczynę tego ostatniego, gra przypisuje ją mniej lub bardziej wyraźnie serii eksperymentów przeprowadzonych na zakazanym obwodzie wokół elektrowni, która ucierpiała w katastrofie z 1986 roku.
* Książka i gra podkreślają obecność przedmiotów lub artefaktów obecnych w okolicy, a także czarny rynek generowany przez prześladowców, którzy je znajdują. Film natomiast promuje ideę stalkera jako „przewoźnika”, postaci prowadzącej jednostki do serca strefy, nie zajmującej się handlem artefaktami.
* Książka i gra wyraźnie ujawniają niebezpieczeństwa okolicy i sposób, w jaki dotykają jej ofiary, podczas gdy film pozostawia luźniejszą interpretację: można nawet powątpiewać w istnienie pułapek i zastanawiać się, czy nie należy ich przypisać wyobraźni prześladowcy.
* Gra faworyzuje organizację wewnątrz samego obszaru, w większym stopniu niż w książce i znacznie bardziej niż w filmie, który przedstawia teren jako miejsce naturalne, wolne od obecności człowieka. Gra tymczasem tworzy frakcje, walczące grupy i prawdziwą organizację prześladowców. Wojsko i naukowcy odgrywają ważną rolę w grze i książce, gdzie film minimalizuje obecność władz (nawet jeśli są one obecne przy wejściu na teren), a nie zajmuje się naukową eksploatacją zjawisk i artefaktów.
* Scenariusze książki, filmu i gry mają za cel spełnienie życzeń. Jeśli jednak przedmiot ten ma za każdym razem tę samą użyteczność w opowiadaniu, to nie służy w ten sam sposób postawionej przez autorów refleksji.