Więcej równości i solidarności w gospodarce: równanie równości ekonomicznej?

Jeśli opublikowaliśmy dużo (1) na temat naszej wizji uczciwości i solidarności w firmie iz firmą, w tym na naszym blogu RemiG DPP (patrz w szczególności artykuł „Idealny model wynagradzania firm”), wiadomości o sektorach mleczarskim i mięsnym skłaniają nas do powrotu do naszego podejścia do sprawiedliwego podziału wartości dodanej w sektorach spożywczych. Poniższy tekst jest zatem inspirowany podejściem zaproponowanym w książce „Propozycje dla sprawiedliwej gospodarki” (2).

Propozycja równania równości ekonomicznej

Nierówność jest szczególnie rażąca w przypadku sektorów produkujących i konsumenckich, o które producenci poddawali się konkurencji bez granic i molochów starcia dystrybucyjnego, gdzie gliniany garnek walczy z żelaznym garnkiem za pośrednictwem pośredników, którzy nie chcą nie poddawać się ani nie tracić niczego, za pośrednictwem dyktuje gdzie indziej. A wiadomości regularnie dbają o pokazanie rzeczywistość naszych zarzutów nawet generowane dramaty ...

Czytaj także:  Plan Działania w dziedzinie klimatu, Serge Lepeltier

Nasza sugestia widziana przez rolnika-producenta mleka ...

Pierwszy w łańcuchu pokarmowym „mleko” i produkty pochodne (i który nie stanowi „wagi” do negocjowania ceny własnych surowców: nawozów, węglowodorów…) musi w każdych okolicznościach otrzymywać: powiedzmy, przyniósł „strukturalnie”, w sposób legislacyjny, gwarancję minimalnego zysku B1 ze względu na jego pracę w stosunku do całości zysku osiągniętego dzięki „jego poparciu”.

Zatem wywołanie Pc jest ceną dla końcowego konsumenta mleka, Pf minimalną ceną sprzedaży rolnika - producenta, C jego kosztem wynagrodzenia łącznie z kosztem, B1 jego minimalnym zyskiem (Pf = C + B1), a Bn-1 całego zysku niższego szczebla, ustalając λ wartość związaną z wartością dodaną niższego szczebla lub λ = B (n-1) / (Pc-Pf), to minimalny zysk B1, który ma być gwarantowany - naszym zdaniem - dla rolnika - producent zweryfikowałby B1 / (C + B1) = λ lub:

B1 = C.λ / (1-λ)

I Pf = C + B1

(I, nazywając Bn wszystkie zarobki w sektorze musiałby zawsze B1 / (C + B1) = B (n-1) / (PC-PF) = Bn / Pc = λ)

Czytaj także:  Mauritius chce rozwijać energię wiatrową

Przykład liczbowy:

Jeśli C = 0,5; Pf = 1; Pc = 2; B (n-1) = 0,25
Następnie λ = 0,25 / (2-1) = 0,25
A B1 = 0,25 x 0,5 / 1 - 0,25) = 0,166
(Bn = 0,5)
I Pf = 0,5 + 0,166 = 0,666

Następnie zauważamy, że zgodnie z sugestią wartość B1 rośnie wraz z ceną kosztu C i wartością korzyści „niższego szczebla”. System pozwala rolnikowi-producentowi zachęcić do wyzwania jakości, unika nadużywania marży „niższego szczebla” osiągniętej ze szkodą dla pierwszego dostawcy łańcucha, pozostawiając temu drugiemu swobodę jego strategii. optymalizacja pod kątem kosztu produkcji C (gra jakościowa z ilościową itp.).

W tym samym czasie urządzenie nadaje się do formalnej kontroli administracyjnej (a posteriori).

Można się spodziewać, że uogólnienie tego przepisu, skoryguj niekorzystne wyzwanie wyścigu do najniższych cen we wszystkich sektorach i przynieś trochę mądrości w globalnym biznesie, który niszczy planetę i ludzkość.
Rémi Guillet
(1) Zobacz w szczególności wyd. Harmattan „Dla większej trwałości między kapitałem a pracą” (R. Guillet. 2004 i wersja e-book w 2009)
(2) Patrz wyd. Harmattan „Propozycje dla sprawiedliwej gospodarki” (R. Guillet. 2012 i wersja e-book w 2015)

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *