Marnotrawstwo energii

Marnotrawstwo energii

Wiele procesów przekształcania energii cieplnej w energię mechaniczną (użyteczną) pojawiło się na różnych polach działalności człowieka:

-do transportu: przeważa silnik tłokowy o ruchu posuwisto-zwrotnym (ze wszystkimi możliwymi zmianami w układzie tłoka, a nawet ruchu tłoka), przemysłowe zastosowanie silników rotacyjnych pozostaje anegdotyczne (chociaż Mazda wygrała Mans w 1992 roku dzięki silnikowi Wankla)

- do produkcji energii elektrycznej: turbina parowa (lub turbina gazowa), której para jest podgrzewana przez kotły.

- dla lotnictwa: turbina gazowa działająca na sprężanie i rozprężanie gazów spalinowych w celu wytworzenia ciągu.

Wszystkie te systemy przekształcania energii cieplnej w energię mechaniczną z bardzo różnymi technologiami, które istnieją od kilkudziesięciu lat mają, z pewnymi wyjątkami, maksymalną wydajność (przy zużyciu paliwa) na poziomie około 35% ...

Uzasadnione jest zastanawianie się nad niską wydajnością tych systemów, opartą na starych zasadach termodynamiki. Systemy te naprawdę „marnują” 2/3 zużytej energii cieplnej. To znaczy, że na 100 franków paliwa zużytego w Twoim pojeździe 70 franków jest marnowanych na straty cieplne (ciepło).

Czytaj także:  Medycznych i społecznych kosztów zanieczyszczenia miejskiego

sprawność silnika cieplnego

Diagram sprawności silnika tłokowego stosowanego obecnie w samochodach. Ps: sprawność silnika Diesla jest nieco wyższa, stąd mniejsze zużycie w silnikach Diesla.

Wyczerpane zasoby

W obliczu kurczących się zasobów ropy naftowej takie marnotrawstwo energii nie jest już dłużej akceptowalne: produkcja ropy naftowej wydaje się osiągać maksimum w połowie lat 1990. XX wieku (jak pokazano w poniższym dokumencie). Niektóre inne badania umieszczają ten szczyt w połowie dekady 2000-2010.

Mimo to należy rozumieć, że wzrost cen nie był jeszcze odczuwalny, ponieważ cena ropy zależy bardziej od koncepcji politycznych i ekonomicznych niż od rzeczywistych kosztów wydobycia. (2 do 4 dolarów za baryłkę z Arabii Saudyjskiej).

Należy zauważyć, że dzienne spożycie ludzkości wyniesie w 2002 r. Około 75 mln baryłek. Liczbę tę należy porównać do strat wynikających z pożarów szybów naftowych Saddama Husajna w 1991 roku: ponad 66 milionów baryłek w ciągu 6 miesięcy. Wszystkie media na świecie uznały to za katastrofę ekologiczną i gospodarczą ...

Czytaj także:  Zalety i wady gazu ziemnego

krzywa Huberta produkcji i odkrycia zasobów ropy naftowej

Krzywa produkcji ropy i roczne odkrycia (źródło: World Energy Committee)

Ponadto duża część zachodniej gospodarki (być może poza Stanami Zjednoczonymi, które zgromadziły rezerwy przez ponad 2 lata i posiadają znaczne zasoby) jest zależna od krajów OPEC (Organizacja Krajów Eksportujących Olej). Taka zależność jest bardzo niebezpieczna (patrz kryzysy naftowe 1973 i 1979). Ale z drugiej strony, ta zależność pozwala na ekonomiczną hegemonię krajów uprzemysłowionych i konsumenckich, w których obowiązuje jednorodna cena energii. Z drugiej strony, obecne opodatkowanie ropy naftowej bardzo utrudnia pojawienie się krajów rozwijających się. W tym sensie, jeśli ropa jest źródłem lokalnych konfliktów (w krajach produkujących… 80% obecnych konfliktów na świecie ma pochodzenie naftowe), jej monopol energetyczny jest gwarantem pokoju na świecie.

Zauważymy również, że energia elektryczna, druga energia XX wieku, jest produkowana w 2% dzięki paliwom kopalnym (aw USA obecnie nadal w 60%).

Czytaj także:  Ekonomia i ekonomia: dlaczego to blokuje?

Eksperci szacują, że pozostało około 50 lat rezerw ropy naftowej (w wartościach bezwzględnych, biorąc pod uwagę ewolucję zużycia i nowe odkrycia) ... Nie wolno nam jednak mylić rezerw i zasobów nadających się do eksploatacji, chociaż tempo tempo wydobycia, dzięki nowej technologii naftowej, jest coraz wyższe.

Najwyższy czas, aby ludzkość oszczędzała paliwa kopalne, a przemysł i kompetentne organizacje szybko podjęły technologiczne i behawioralne środki racjonalizacji. Firmy zbyt długo zaniedbywały koszty środowiskowe i oszczędność energii pod pretekstem korzystnych kosztów krótkoterminowych.

Nadszedł czas, aby zastosować to, co grandes écoles potrafią nas tak dobrze nauczyć: mieć globalną i długoterminową wizję inwestycji.

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *