W trwającym 15 miesięcy studium wykonalności finansowanym przez Radę ds. Badań Inżynierii i Nauk Fizycznych (EPSRC) na kwotę 24 000 funtów (około 35 000 euro) naukowcy z School of Biosciences na Uniwersytecie w Birmingham wykazali, że „Specyficzna bakteria wytwarza wodór, żywiąc się bardzo słodkimi odpadami. Testy przeprowadzono na odpadach międzynarodowej firmy cukierniczo-napojowej Cadbury Schweppes z siedzibą w Birmingham. Inny partner, C-Tech Innovation, bada ekonomię procesu i wykazał, że ta technologia może być interesująca na większą skalę.
Badane w reaktorze demonstracyjnym litrów 5 bakterie te dodano do mieszaniny rozcieńczonego nugatu i odpadów karmelowych.
Następnie bakterie zużyły cukier, produkując wodór i kwasy organiczne. Inny rodzaj bakterii jest wprowadzany do drugiego reaktora, aby z kolei przekształcić kwasy organiczne w wodór. Następnie wodór zasila ogniwo paliwowe, aby wytworzyć energię elektryczną (reakcja chemiczna między wodorem i tlenem w powietrzu). Dwutlenek węgla utworzony w pierwszym reaktorze jest wychwytywany i sekwestrowany, aby nie przedostał się do atmosfery.
Powstałe odpady biomasy są usuwane, mieszane z palladem, a następnie wykorzystywane jako katalizatory w innym projekcie badawczym. Ten drugi projekt jest finansowany przez Radę ds. Badań nad Biotechnologią i Naukami Biologicznymi (BBSRC) i ma na celu zidentyfikowanie różnych mechanizmów usuwania zanieczyszczeń, takich jak chrom i polichlorowane bifenyle (PCB). Reaktory katalityczne użyte w tym równoległym projekcie również wymagają wodoru, który jest zatem dostarczany przez odpady ze słodyczy.
Proces ten jest zatem czysty, oszczędza energię i umożliwia przemysłowi cukierniczemu odzyskiwanie odpadów, a nie składowanie ich na wysypiskach, tak jak to robią obecnie. Ten proces mógłby teoretycznie być stosowany przez większość firm spożywczych.
Jednak testy przeprowadzone z ekstraktami ziemniaczanymi nie przyniosły rozstrzygających wyników.
Profesor Lynne Macaskie z Uniwersytetu w Birmingham uważa, że system można by opracować na potrzeby wytwarzania energii przemysłowej i procesów przetwarzania odpadów. Zespół badawczy prowadzi obecnie dalsze prace, aby uzyskać więcej informacji na temat ogólnego potencjału tej techniki w przypadku bardziej zróżnicowanych „słodkich” odpadów.
Źródło: sztolnia