Protokół z Kioto: tekst kompletne i pełne

Pełny tekst protokołu z Kioto.

Słowa kluczowe: protokół z kioto, tekst, pełne, poziom emisji, CO2

PROTOKÓŁ Z KIOTO do Ramowej Konwencji NARODÓW ZJEDNOCZONYCH ZMIANY KLIMATU

Strony niniejszego Protokołu,

Będąc stronami Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (zwanej dalej „konwencją”),

Pragnąc osiągnąć ostateczny cel Konwencji określony w jej artykule 2,

Powołując się na postanowienia Konwencji,

Kierując się artykułem 3 Konwencji,

Działając na podstawie mandatu Berlinie przyjętym przez Konferencję Stron Konwencji na swojej pierwszej sesji w decyzji 1 / CP.1,

Uzgodniły, co następuje:

Artykuł pierwszy

Do celów niniejszego protokołu mają zastosowanie definicje zawarte w artykule XNUMX Konwencji. Dodatkowo :

1. „Konferencja Stron” oznacza Konferencję Stron Konwencji.

2. „Konwencja” oznacza Ramową konwencję Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, przyjętą w Nowym Jorku 9 maja 1992 r.

3. „Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu” oznacza Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu powołany wspólnie przez Światową Organizację Meteorologiczną i Program Narodów Zjednoczonych ds. Środowiska w 1988 r. .

4. „Protokół montrealski” oznacza Protokół montrealski z 1987 r. W sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, przyjęty w Montrealu 16 września 1987 r., Wraz z późniejszymi dostosowaniami i poprawkami.

5. „Strony obecne i głosujące” oznaczają Strony obecne, które oddały głos za lub przeciw.

6. „Strona” oznacza, o ile z kontekstu nie wynika inaczej, Stronę niniejszego protokołu.

7. „Strona, o której mowa w załączniku I” oznacza każdą Stronę wymienioną w załączniku I do Konwencji, biorąc pod uwagę wszelkie modyfikacje, które mogą być wprowadzone do tego załącznika, lub każdą Stronę, która dokonała notyfikacji zgodnie z Artykuł 2 ustęp 4 litera g) Konwencji.

Artykuł 2

1. Każda ze Stron wymienionych w załączniku I w celu wypełnienia swoich ilościowych zobowiązań w zakresie ograniczeń i redukcji przewidzianych w artykule 3, w celu promowania zrównoważonego rozwoju:

a) Wdrożenie i / lub dalej opracowywać polityki i środki właściwe dla warunków krajowych, na przykład, co następuje:

(i) Zwiększona efektywność energetyczna w odpowiednich sektorach gospodarki narodowej;

ii) Ochrona i ulepszanie pochłaniaczy i zbiorników gazów cieplarnianych nieuregulowanych Protokołem montrealskim, z uwzględnieniem zobowiązań wynikających z odpowiednich międzynarodowych umów środowiskowych; promocja zrównoważonych metod gospodarki leśnej, zalesiania i ponownego zalesiania;

iii) Promowanie zrównoważonych form rolnictwa z uwzględnieniem uwarunkowań klimatycznych;

(iv) badania, promocja, rozwój i zwiększone wykorzystanie odnawialnych źródeł energii, technologii sekwestracji dwutlenku węgla oraz przyjaznych dla środowiska i innowacyjnych technologii;

v) Stopniowe zmniejszanie lub stopniowa eliminacja niedoskonałości rynku, zachęt podatkowych, zwolnień z podatków i ceł oraz dotacji, które są sprzeczne z celem Konwencji, we wszystkich sektorach emitujących gazy cieplarniane szklarnia i zastosowanie instrumentów rynkowych;

vi) zachęcanie do właściwych reform w odpowiednich sektorów w celu promowania polityki i środki, które ograniczają lub redukują emisje gazów cieplarnianych nie objętych kontrolą Protokołu Montrealskiego;

vii) Działania na rzecz ograniczenia lub zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych nie objętych kontrolą Protokołu Montrealskiego w sektorze transportu;

viii) ograniczenie i / lub redukcja emisji metanu poprzez odzyskiwanie i wykorzystanie w sektorze gospodarki odpadami, a także w produkcji, transporcie i dystrybucji energii;

(b) Współpracować z innymi Stronami Objętymi w celu zwiększenia indywidualnej i ogólnej skuteczności polityk i środków przyjętych zgodnie z niniejszym artykułem, zgodnie z punktem (i) punktu (e) ustępu 2 artykułu 4 Konwencja. W tym celu Strony te dokonają uzgodnień, aby dzielić się owocami swoich doświadczeń i wymieniać informacje na temat takich polityk i środków, w szczególności poprzez rozwijanie środków poprawy ich porównywalności, przejrzystości i skuteczności. Na swojej pierwszej sesji lub zaraz potem Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron Protokołu rozważy sposoby ułatwienia takiej współpracy, biorąc pod uwagę wszystkie istotne informacje.

2. Strony wymienione w załączniku I dążą do ograniczenia lub redukcji emisji gazów cieplarnianych nieuregulowanych w Protokole montrealskim z paliw bunkrowych używanych w transporcie lotniczym i morskim, poprzez: Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego i Międzynarodowa Organizacja Morska.

3. Strony wymienione w załączniku I dołożą starań, aby stosować polityki i środki przewidziane w niniejszym artykule w taki sposób, aby zminimalizować niekorzystne skutki, w szczególności niekorzystne skutki zmian klimatycznych, skutki dla handlu międzynarodowego. oraz konsekwencje społeczne, środowiskowe i gospodarcze dla innych Stron, w szczególności Stron będących krajami rozwijającymi się, a zwłaszcza tych wymienionych w ustępach 8 i 9 artykułu 4 Konwencji, z uwzględnieniem artykułu 3 Konwencji. to. Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu może podjąć, w razie potrzeby, inne środki w celu ułatwienia wykonania postanowień niniejszego ustępu.

4. Jeżeli uzna, że ​​byłoby pożyteczne koordynowanie niektórych polityk i środków, o których mowa w ust. 1 lit. a) powyżej, biorąc pod uwagę różne sytuacje krajowe i potencjalne skutki, Konferencja Stron służąca jako spotkanie stron niniejszego protokołu przeanalizuje odpowiednie sposoby organizacji koordynacji tych polityk i środków.

Artykuł 3

1. Strony wymienione w załączniku I zapewniają, indywidualnie lub wspólnie, aby ich łączne antropogeniczne emisje gazów cieplarnianych wymienionych w załączniku A, wyrażone w ekwiwalencie dwutlenku węgla, nie przekraczały ilości, które są im przydzielane, obliczone zgodnie z ich ilościowymi zobowiązaniami w zakresie ograniczania i redukcji emisji wymienionych w załączniku B oraz zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu, w celu zmniejszenia całkowitej ich emisji tych gazów o co najmniej 5% od poziomu z 1990 r. W okresie zobowiązań 2008–2012.

2. Każda Strona wymieniona w załączniku I poczyni w 2005 r. Postęp w wypełnianiu swoich zobowiązań wynikających z niniejszego protokołu, który może wykazać.

3. Zmiany netto emisji gazów cieplarnianych według źródeł i absorpcji przez pochłaniacze wynikające z działalności człowieka bezpośrednio związanej ze zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem i ograniczonej do zalesiania, ponownego zalesiania i wylesianie od 1990 r., zmiany, które odpowiadają weryfikowalnym zmianom zasobów węgla w każdym okresie rozliczeniowym, są wykorzystywane przez Strony wymienione w załączniku I w celu wypełnienia zobowiązań wynikających z niniejszego artykułu. Emisje gazów cieplarnianych ze źródeł i pochłanianie przez pochłaniacze związane z tymi działaniami są zgłaszane w sposób przejrzysty i możliwy do zweryfikowania oraz poddawane przeglądowi zgodnie z art. 7 i 8.

4. Przed pierwszą sesją Konferencji Stron służącej jako spotkanie Stron niniejszego protokołu, każda ze Stron wymieniona w załączniku I dostarczy Organowi Pomocniczemu ds. Doradztwa Naukowego i Technologicznego, w celu jego rozpatrzenia, dane w celu określenia poziom jego zasobów węgla w 1990 r. oraz oszacowanie zmian jego zasobów węgla w następnych latach. Na swojej pierwszej sesji lub jak najszybciej później Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu podejmie decyzję w sprawie trybu, zasad i wytycznych, które mają być stosowane przy podejmowaniu decyzji, które dodatkowe działania antropogeniczne związane ze zmianami emisji przez źródła i pochłaniacze gazów cieplarnianych w kategoriach gruntów rolnych oraz zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa należy dodać do kwot przydzielonych Stronom wymienionym w załączniku I lub odejmowane od tych ilości i jak postępować w tym zakresie, biorąc pod uwagę niepewność, potrzebę przekazywania przejrzystych i weryfikowalnych danych, prace metodologiczne Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu, porady udzielone przez '' Organ pomocniczy do spraw doradztwa naukowego i technicznego, zgodnie z artykułem 5 i decyzjami Konferencji tej ze Stron. Decyzja ta obowiązuje w drugim okresie rozliczeniowym i na kolejne okresy. Strona może zastosować ją do tych dodatkowych działań antropogenicznych w pierwszym okresie zobowiązań, pod warunkiem że działania te miały miejsce od 1990 r.

5. Strony wymienione w załączniku I, które przechodzą do gospodarki rynkowej i których rok lub okres bazowy został ustalony zgodnie z decyzją 9 / CP.2 przyjętą przez Konferencję Stron na jej drugiej sesji, wypełniają swoje zobowiązania wynikające z niniejszego artykułu na podstawie roku lub okresu odniesienia. Każda inna Strona wymieniona w załączniku I, która przechodzi do gospodarki rynkowej i nie zakończyła jeszcze swojego wstępnego zawiadomienia zgodnie z artykułem 12 Konwencji, może również powiadomić Konferencję Stron służącą jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu zamierza zachować rok lub historyczny okres odniesienia inny niż rok 1990 w celu wypełnienia zobowiązań wynikających z niniejszego artykułu. Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego protokołu podejmie decyzję o przyjęciu tego powiadomienia.

6. W świetle artykułu 6 ustęp 4 Konwencji Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego protokołu przyznaje Stronom wymienionym w załączniku I, które przechodzą do gospodarki rynkowej, elastyczność w zakresie wykonanie swoich zobowiązań innych niż te, o których mowa w niniejszym artykule.

7. W pierwszym okresie ilościowych zobowiązań do ograniczenia i redukcji emisji, od 2008 do 2012 r., Kwota przydzielona każdej ze Stron wymienionej w załączniku I jest równa procentowi wpisanemu dla niej w Załączniku B, zawierającym jego zagregowane antropogeniczne emisje, wyrażone w ekwiwalencie dwutlenku węgla, gazów cieplarnianych wskazanych w załączniku A w 1990 r. Lub w ciągu roku lub okresu odniesienia ustanowionego zgodnie z ust. 5 powyżej, pomnożone przez pięć. Strony wymienione w załączniku I, dla których zmiana użytkowania gruntów i leśnictwo były źródłem netto emisji gazów cieplarnianych w 1990 r., Uwzględniają w swoich emisjach odpowiadających rokowi lub okresowi odniesienia, w celu obliczenia ich przydzielonych ilości, antropogeniczne emisje zagregowane według źródeł, wyrażone w ekwiwalencie dwutlenku węgla, pomniejszone o ilości pochłonięte przez pochłaniacze w 1990 r., wynikające ze zmiany zagospodarowanie terenu.

8. Każda Strona, o której mowa w załączniku I, może wybrać rok 1995 jako rok bazowy do celów obliczeń, o których mowa w ust. 7 powyżej, dla wodorofluorowęglowodorów, perfluorowęglowodorów i sześciofluorku siarki.

9. W przypadku Stron wymienionych w załączniku I, zobowiązania na kolejne okresy są określone w poprawkach do załącznika B do niniejszego protokołu, które są przyjmowane zgodnie z ustępem 7 artykułu 21. Konferencja Stron służąc jako spotkanie Stron niniejszego protokołu, zainicjuje przegląd tych zobowiązań co najmniej siedem lat przed końcem pierwszego okresu zobowiązań, o którym mowa w ust. 1 powyżej.

10. Każda jednostka redukcji emisji lub ułamek przyznanej ilości, którą Strona nabywa od innej Strony zgodnie z postanowieniami artykułów 6 lub 17, zostanie dodana do przydzielonej ilości Strony dokonującej redukcji emisji. 'nabycie.

11. Każda jednostka redukcji emisji lub jakikolwiek ułamek przydzielonej ilości, który Strona przekazuje innej Stronie zgodnie z postanowieniami artykułów 6 lub 17, zostanie odjęty od przydzielonej ilości Strony przekazującej.

12. Każda poświadczona jednostka redukcji emisji, którą Strona nabywa od innej Strony zgodnie z postanowieniami art. 12, zostanie dodana do ilości przydzielonej Stronie przejmującej.

13. Jeżeli emisje Strony, o której mowa w załączniku I, w okresie rozliczeniowym są mniejsze niż ilość przydzielona jej na mocy niniejszego artykułu, różnica zostanie, na wniosek tej Strony, dodawane do ilości przydzielonej na kolejne okresy zobowiązań.

14. Każda Strona wymieniona w załączniku I dołoży wszelkich starań, aby wypełnić zobowiązania, o których mowa w ustępie 1 powyżej, aby zminimalizować niekorzystne skutki społeczne, środowiskowe i gospodarcze dla Stron będących państwami rozwijającymi się, w szczególności wyznaczone w ustępach 8 i 9 artykułu 4 Konwencji. Zgodnie z odpowiednimi decyzjami Konferencji Stron dotyczącymi wdrażania tych ustępów, Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego protokołu na swojej pierwszej sesji rozważy środki niezbędne do zminimalizowania skutków zmian. klimat i / lub wpływ środków zaradczych na Strony wymienione w tych ustępach. Wśród kwestii, które należy rozważyć, są kwestie związane z finansowaniem, ubezpieczeniami i transferem technologii.

Artykuł 4

1. Wszystkie Strony wymienione w załączniku I, które zgodziły się wspólnie wypełniać swoje zobowiązania wynikające z artykułu 3, uważa się za spełniające te zobowiązania w zakresie, w jakim łączna suma ich zagregowanych emisji antropogenicznych, wyrażone w ekwiwalencie dwutlenku węgla, gazów cieplarnianych wskazanych w załączniku A nie przekracza ilości im przydzielonych, obliczonych na podstawie ich ilościowych zobowiązań do ograniczenia i redukcji emisji wymienionych w załączniku B. oraz zgodnie z postanowieniami art. 3. Odpowiedni poziom emisji przypisany każdej ze Stron Umowy jest wskazany w Umowie.

Czytaj także:  Ziemia, koniec gry?

2. Strony takiej umowy powiadamiają o jej warunkach Sekretariat w dniu złożenia dokumentów ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszego Protokołu. Sekretariat z kolei informuje Strony Konwencji i sygnatariuszy o warunkach porozumienia.

3. Każda taka umowa pozostanie w mocy przez czas trwania okresu zobowiązań określonego w ustępie 7 artykułu 3.

4. Jeżeli Strony, działając wspólnie, czynią to w ramach i po konsultacji z regionalną organizacją integracji gospodarczej, jakakolwiek zmiana składu tej organizacji, która nastąpiła po przyjęciu niniejszego protokołu, nie będzie miała wpływu na na zobowiązania zaciągnięte w ramach tego instrumentu. Wszelkie zmiany w składzie organizacji są brane pod uwagę tylko dla celów zobowiązań przewidzianych w art. 3, które zostały przyjęte po tej zmianie.

5. Jeżeli Strony takiej umowy nie spełnią oczekiwanych łącznych redukcji emisji, każda ze stron jest odpowiedzialna za poziom własnych emisji określony w umowie.

6. Jeżeli Strony, działając wspólnie, czynią to w ramach regionalnej organizacji integracji gospodarczej, która sama jest Stroną niniejszego Protokołu i po konsultacji z nią, każde Państwo Członkowskie tej regionalnej organizacji integracji gospodarczej, indywidualnie i wspólnie z regionalną organizacją integracji gospodarczej działającą zgodnie z art. 24, jest odpowiedzialna za poziom swoich emisji zgłoszonych zgodnie z niniejszym artykułem w przypadku, gdy łączny skumulowany poziom redukcji „emisji nie można osiągnąć.

Artykuł 5

1. Każda Strona wymieniona w załączniku I ustanowi, nie później niż na rok przed rozpoczęciem pierwszego okresu zobowiązań, krajowy system umożliwiający oszacowanie antropogenicznych emisji według źródeł i absorpcji przez pochłaniacze wszystkich gazów cieplarnianych nieuregulowanych w Protokole montrealskim. Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron Protokołu na swojej pierwszej sesji podejmie decyzję w sprawie ram przewodnich dla takich systemów krajowych, które będą obejmowały metodologie określone w ustępie 2 poniżej.

2. Metodologie szacowania antropogenicznych emisji według źródeł i pochłaniania przez pochłaniacze wszystkich gazów cieplarnianych nieuregulowanych w Protokole montrealskim to metody zatwierdzone przez Międzyrządowy Zespół ds. zmiany klimatu i zatwierdzone przez Konferencję Stron na jej trzeciej sesji. W przypadku niestosowania tych metod, należy dokonać odpowiednich dostosowań zgodnie z metodologiami przyjętymi przez Konferencję Stron służącą jako spotkanie Stron niniejszego protokołu na jej pierwszej sesji. Na podstawie, między innymi, prac Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu i porad udzielonych przez Pomocniczy Organ ds. Doradztwa Naukowego i Technologicznego, Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu rozważy: regularnie i, w stosownych przypadkach, weryfikuje te metodologie i dostosowania, w pełni uwzględniając wszelkie odpowiednie decyzje Konferencji Stron. Wszelkie zmiany metodologii lub dostosowań służą jedynie do weryfikacji zgodności ze zobowiązaniami przewidzianymi w art. 3 dla każdego okresu zobowiązań następującego po tym przeglądzie.

3. Współczynniki ocieplenia globalnego stosowane do obliczenia równoważnika dwutlenku węgla emisji antropogenicznych według źródeł i pochłaniania gazów cieplarnianych przez pochłaniacze, przedstawione w załączniku A, są tymi, które zostały zatwierdzone. przez Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu i zatwierdzony przez Konferencję Stron na jej trzeciej sesji. Na podstawie, między innymi, prac Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu oraz porad udzielonych przez Pomocniczy Organ ds. Doradztwa Naukowego i Technologicznego, Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu rozważy: regularnie i, jeśli to konieczne, dokonuje przeglądu współczynnika ocieplenia globalnego odpowiadającego każdemu z tych gazów cieplarnianych, w pełni uwzględniając wszelkie stosowne decyzje Konferencji Stron. Wszelkie zmiany współczynnika ocieplenia globalnego mają zastosowanie wyłącznie do zobowiązań przewidzianych w art. 3 dla dowolnego okresu zobowiązań następującego po tym przeglądzie.

Artykuł 6

1. W celu wypełnienia zobowiązań wynikających z artykułu 3, każda ze Stron, o której mowa w załączniku I, może przekazać każdej innej Stronie o takim samym statusie lub nabyć od niej jednostki redukcji emisji wynikające z projektów. mające na celu ograniczenie antropogenicznych emisji według źródeł lub zwiększenie antropogenicznego pochłaniania przez pochłaniacze gazów cieplarnianych w dowolnym sektorze gospodarki, pod warunkiem że:

a) Każdy taki projekt ma zgodę zainteresowanych Stron;

(b) Każdy taki projekt pozwala na redukcję emisji ze źródeł lub zwiększenie usuwania przez pochłaniacze, oprócz tych, które można by uzyskać w inny sposób;

c) dana Strona nie nabywa jednostek redukcji emisji, jeśli nie wypełnia swoich obowiązków wynikających z art 5 i 7;

d) Zakup jednostek redukcji emisji uzupełnia środki podjęte na poziomie krajowym w celu wypełnienia zobowiązań przewidzianych w art. 3.

2. Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu może na swojej pierwszej sesji lub jak najszybciej po niej opracować dalsze wytyczne dotyczące wdrażania niniejszego artykułu, w szczególności w odniesieniu do audyt i raportowanie.

3. Strona, o której mowa w załączniku I, może upoważnić osoby prawne do udziału, na swoją odpowiedzialność, w środkach prowadzących do produkcji, transferu lub nabycia, na mocy niniejszego artykułu, jednostek redukcji emisji. .

4. Jeżeli zgodnie z odpowiednimi postanowieniami artykułu 8 zostanie postawiona kwestia dotycząca stosowania wymogów, o których mowa w niniejszym artykule, zbycie i nabycie jednostek redukcji emisji może być kontynuowane po zgłoszeniu tej kwestii. przy założeniu, że żadna ze Stron nie może używać tych jednostek do wypełnienia swoich zobowiązań wynikających z Artykułu 3, dopóki kwestia zgodności nie zostanie rozwiązana.

Artykuł 7

1. Każda Strona wymieniona w załączniku I włączy do swojego corocznego wykazu emisji antropogenicznych według źródeł i pochłaniania przez pochłaniacze gazów cieplarnianych nieuregulowanych w Protokole montrealskim, sporządzonych zgodnie z odpowiednimi decyzjami. Konferencji Stron, dodatkowe informacje, które są niezbędne do zapewnienia przestrzegania postanowień artykułu 3 i które mają zostać określone zgodnie z ustępem 4 poniżej.

2. Każda Strona wymieniona w załączniku I włączy do swojego komunikatu krajowego przygotowanego zgodnie z artykułem 12 Konwencji dodatkowe informacje niezbędne do wykazania, że ​​wypełnia swoje zobowiązania. zgodnie z niniejszym protokołem, a ma zostać określone zgodnie z ustępem 4 poniżej.

3. Każda Strona wymieniona w załączniku I przedkłada informacje wymagane na podstawie powyższego ustępu 1 każdego roku, począwszy od pierwszego spisu, który jest zobowiązany sporządzić na mocy Konwencji, za pierwszy rok okres zobowiązań następujący po wejściu w życie niniejszego Protokołu. Każda Strona dostarczy informacje wymagane na podstawie ustępu 2 powyżej w ramach pierwszego krajowego komunikatu, który jest zobowiązana przedstawić zgodnie z Konwencją po wejściu w życie niniejszego Protokołu w odniesieniu do niej i po przyjęcie wytycznych przewidzianych w ust. 4 poniżej. Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu zadecyduje o częstotliwości, z jaką informacje wymagane na mocy niniejszego artykułu będą następnie przekazywane, biorąc pod uwagę wszelkie harmonogramy, które Konferencja Stron może ustalić w celu ich przedstawienia. komunikaty krajowe.

4. Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego protokołu przyjmie na swojej pierwszej sesji, a następnie okresowo dokona przeglądu wytycznych dotyczących przygotowania informacji wymaganych na mocy niniejszego artykułu, biorąc pod uwagę wytyczne dotyczące przygotowywania komunikatów krajowych. Strony wymienione w załączniku I przyjętym przez Konferencję Stron. Ponadto przed rozpoczęciem pierwszego okresu zobowiązań Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego protokołu podejmie decyzję w sprawie procedur rozliczania przydzielonych kwot.

Artykuł 8

1. Informacje przekazane na mocy artykułu 7 przez każdą ze Stron, zawarte w załączniku I, będą poddawane przeglądowi przez zespoły złożone z ekspertów zgodnie z odpowiednimi decyzjami Konferencji Stron oraz zgodnie z wytycznymi przyjętymi w tym celu. zgodnie z ustępem 4 poniżej przez Konferencję Stron służącą jako spotkanie Stron niniejszego protokołu. Informacje zgłoszone zgodnie z ustępem 1 artykułu 7 przez każdą ze Stron, zawarte w załączniku I, będą traktowane jako część rocznego zestawienia inwentaryzacji emisji i przydzielonych ilości oraz odpowiednich rozliczeń. Ponadto informacje przekazane zgodnie z ustępem 2 artykułu 7 przez każdą ze Stron, zawarte w załączniku I, będą traktowane jako część rozpatrywania zawiadomień.

2. Zespoły przeglądowe są koordynowane przez sekretariat i składają się z ekspertów wybranych spośród osób wyznaczonych przez Strony Konwencji oraz, w stosownych przypadkach, przez organizacje międzyrządowe, zgodnie ze wskazaniami podanymi w tym celu przez Konferencja Stron.

3. Proces przeglądu pozwala na pełną i szczegółową ocenę techniczną wszystkich aspektów wdrażania niniejszego protokołu przez Stronę. Zespoły przeglądowe przygotują raport dla Konferencji Stron służącej jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu, w którym oceniają przestrzeganie przez Stronę jej zobowiązań i wskażą wszelkie problemy napotkane przy wypełnianiu tych zobowiązań oraz czynniki wpływające na ich wydajność. Sekretariat rozsyła to sprawozdanie do wszystkich Stron Konwencji. Ponadto sekretariat sporządzi listę kwestii związanych z wdrażaniem, które mogą być wymienione w niniejszym raporcie, w celu przedłożenia ich Konferencji Stron służącej jako spotkanie Stron Protokołu w celu dalszego rozpatrzenia.

4. Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego protokołu przyjmie na swojej pierwszej sesji, a następnie dokona okresowego przeglądu wytycznych dotyczących przeglądu wykonania niniejszego protokołu przez zespoły ekspertów, biorąc pod uwagę: odpowiednie decyzje Konferencji Stron.

5. Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu rozważy, z pomocą pomocniczego organu ds. Wdrażania i pomocniczego organu ds. Doradztwa naukowego i technicznego, stosownie do przypadku:

(a) informacje przekazane przez Strony zgodnie z artykułem 7 oraz raporty z przeglądów takich informacji przeprowadzonych przez ekspertów zgodnie z niniejszym artykułem;

b) Kwestie związane z realizacją których wykaz został przygotowany przez sekretariat zgodnie z ust 3 powyżej, jak również wszelkie kwestie podniesione przez Strony.

6. Po rozważeniu informacji, o których mowa w ustępie 5 powyżej, Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu podejmie, w każdej sprawie, decyzje niezbędne do wykonania niniejszego Protokołu.

Artykuł 9

1. Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu będzie okresowo dokonywać przeglądu tego Protokołu w świetle najbardziej wiarygodnych danych naukowych i ocen dotyczących zmian klimatu i ich skutków, jak również odpowiednich danych technicznych, społecznych i ekonomicznych. Przeglądy te powinny być skoordynowane z odpowiednimi przeglądami przewidzianymi w Konwencji, w szczególności z przeglądami wymaganymi w artykule 2 ustęp 4 litera d) i artykule 2 ustęp 7 litera a) Konwencji. Konwencja. Na podstawie tych przeglądów Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego protokołu podejmie odpowiednie działania.

2. Pierwszy przegląd na drugiej sesji Konferencji Stron służącej jako spotkanie Stron niniejszego protokołu. Nowe badania prowadzone są następnie regularnie i terminowo.

Artykuł 10

Wszystkie Strony, biorąc pod uwagę ich wspólne, ale zróżnicowane obowiązki oraz specyfikę ich krajowych i regionalnych priorytetów rozwoju, ich celów i sytuacji, bez podejmowania nowych zobowiązań dla Stron niewymienionych w Załączniku Potwierdzam tylko te, które zostały już określone w artykule 1 ustęp 4 Konwencji i nadal czynię postępy w wypełnianiu tych zobowiązań w celu osiągnięcia zrównoważonego rozwoju, biorąc pod uwagę ustępy 3, 5 i 7 Artykuł 4 Konwencji:

a) Opracowanie, w stosownych przypadkach iw możliwym zakresie, efektywnych kosztowo programów krajowych i, w stosownych przypadkach, regionalnych w celu poprawy jakości wskaźników emisji, danych dotyczących działalności i / lub modele lokalne i odzwierciedlające sytuację gospodarczą każdej ze Stron, w celu ustanowienia i okresowej aktualizacji krajowych wykazów emisji antropogenicznych według źródeł i pochłaniania przez pochłaniacze gazów cieplarnianych nie uregulowane Protokołem montrealskim, przy użyciu porównywalnych metod, które będą musiały zostać określone przez Konferencję Stron i zgodne z wytycznymi dotyczącymi przygotowania komunikatów krajowych, przyjętymi przez tę samą Konferencję;

Czytaj także:  Efekt cieplarniany: czy zmienimy klimat?

b) formułować, wdrażać, publikować i regularnie aktualizować krajowe oraz, w stosownych przypadkach, regionalne programy obejmujące środki łagodzenia zmian klimatu i środki ułatwiające odpowiednią adaptację do zmian klimatu;

i) Programy te powinny odnosić się w szczególności do sektorów energii, transportu i przemysłu, a także rolnictwa, leśnictwa i gospodarki odpadami. Ponadto technologie i metody adaptacyjne usprawniające planowanie przestrzenne umożliwiłyby lepszą adaptację do zmiany klimatu;

(ii) Strony wymienione w załączniku I przekazują informacje o środkach podjętych w ramach niniejszego protokołu, w tym o programach krajowych, zgodnie z art. 7; inne Strony dołożą starań, aby w stosownych przypadkach zamieścić w swoich komunikatach krajowych informacje o programach zawierających środki, które ich zdaniem pomagają uporać się ze zmianą klimatu i jej niekorzystnymi skutkami. w tym środki mające na celu ograniczenie wzrostu emisji gazów cieplarnianych i zwiększenie absorpcji przez pochłaniacze, środki budowania potencjału i środki dostosowawcze;

(c) współpracować w celu promowania skutecznych sposobów opracowywania, stosowania i rozpowszechniania przyjaznych dla środowiska technologii, know-how, praktyk i procesów mających znaczenie z punktu widzenia zmiany klimatu oraz podejmować wszelkie możliwe środki w celu promowania, ułatwiania oraz finansuje, w stosownych przypadkach, dostęp do tych zasobów lub ich transfer, w szczególności na korzyść krajów rozwijających się, w tym poprzez opracowywanie polityk i programów mających na celu skuteczne zapewnienie transferu technologii przyjaznych dla środowiska. systemy należące do domeny publicznej lub należące do sektora publicznego oraz ustanowienie sprzyjającego środowiska dla sektora prywatnego w celu ułatwienia i wzmocnienia dostępu do technologii przyjaznych dla środowiska i ich transferu;

d) współpracować w zakresie badań technicznych i naukowych oraz zachęcać do wykorzystywania i rozwoju systemów systematycznej obserwacji oraz tworzenia archiwów danych w celu zmniejszenia niepewności dotyczących systemu klimatycznego, niekorzystnych skutków zmian klimatu i gospodarcze i społeczne konsekwencje różnych strategii reagowania i starają się promować tworzenie i wzmacnianie endogenicznych zdolności i środków udziału w międzynarodowych i międzyrządowych wysiłkach, programach i sieciach dotyczących badań i systematycznej obserwacji, z uwzględnieniem Artykuł 5 Konwencji;

e) Wspierać poprzez swoją współpracę i zachęcać na poziomie międzynarodowym, wykorzystując, w stosownych przypadkach, istniejące organy, do opracowywania i wdrażania programów edukacyjnych i szkoleniowych, w tym do wzmacniania potencjału krajowego , w szczególności na poziomie ludzkim i instytucjonalnym, oraz wymiany lub oddelegowania personelu odpowiedzialnego za szkolenie ekspertów w tej dziedzinie, w szczególności za kraje rozwijające się, oraz ułatwianie na szczeblu krajowym świadomości społecznej w zakresie zmian klimatu i dostęp do informacji o tych zmianach. Należy opracować odpowiednie zasady prowadzenia takich działań za pośrednictwem odpowiednich organów w ramach Konwencji, uwzględniając artykuł 6 Konwencji;

f) ich krajowych informacje o programach i działaniach podjętych na podstawie niniejszego artykułu, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Konferencji Stron;

(g) weźmie pod uwagę przy wypełnianiu zobowiązań przewidzianych w niniejszym artykule artykułu 8 ustęp 4 Konwencji.

Artykuł 11

1. Stosując artykuł 10, Strony uwzględniają postanowienia ustępów 4, 5, 7, 8 i 9 artykułu 4 Konwencji.

2. W ramach stosowania artykułu 1 ustęp 4 Konwencji, zgodnie z postanowieniami artykułu 3 ustęp 4 i artykułu 11 Konwencji oraz poprzez podmiot lub podmioty odpowiedzialne za zapewnienie funkcjonowania mechanizmu finansowego Konwencji, Strony - kraje rozwinięte i inne Strony rozwinięte wymienione w załączniku II do Konwencji:

(a) zapewni nowe i dodatkowe środki finansowe na pokrycie pełnych uzgodnionych kosztów poniesionych przez kraje rozwijające się w celu postępów w wypełnianiu zobowiązań określonych już w artykule 1 ustęp 4 (a) Konwencji o których mowa w artykule 10 litera a) niniejszego protokołu;

(b) zapewniają również Stronom - krajom rozwijającym się, w tym do celów transferu technologii, środki finansowe, których potrzebują, aby pokryć wszystkie uzgodnione dodatkowe koszty poniesione w celu postępu w wypełnianiu zobowiązań już określonych w ust. Artykuł 1 Konwencji, o którym mowa w artykule 4 niniejszego Protokołu, na mocy którego Strona - kraj rozwijający się uzgodniła z podmiotem lub podmiotami międzynarodowymi, o których mowa w artykule 10 Konwencji, zgodnie z tym artykułem.

Spełnienie tych zobowiązań uwzględnia fakt, że przepływ funduszy musi być odpowiedni i przewidywalny, a także znaczenie odpowiedniego podziału obciążeń między Strony - kraje rozwinięte. Wytyczne dla podmiotu lub podmiotów odpowiedzialnych za obsługę mechanizmu finansowego Konwencji zawarte w odpowiednich decyzjach Konferencji Stron, w tym zatwierdzonych przed przyjęciem niniejszego Protokołu , stosuje się mutatis mutandis do przepisów niniejszego ustępu.

3. Kraje-Strony rozwinięte i inne Strony rozwinięte wymienione w załączniku II do Konwencji mogą również zapewnić, a Strony będące krajami rozwijającymi się mogą otrzymać środki finansowe na wykonanie artykułu 10 niniejszego Protokołu. dwustronnie, regionalnie lub wielostronnie.

Artykuł 12

1. Ustanowienie mechanizmu „czystego” rozwoju.

2. Celem mechanizmu „czystego” rozwoju jest pomoc stronom spoza załącznika I w osiągnięciu zrównoważonego rozwoju, jak również przyczynienie się do osiągnięcia ostatecznego celu Konwencji, a także pomóc Stronom wymienionym w załączniku I w wypełnieniu ich ilościowych zobowiązań do ograniczenia i redukcji ich emisji na mocy artykułu 3.

3. W ramach mechanizmu „czystego” rozwoju:

a) Strony niewymienione w załączniku I odnoszą korzyści z działań prowadzonych w ramach projektów, które skutkują poświadczonymi redukcjami emisji;

(b) Strony wymienione w załączniku I mogą wykorzystać poświadczone redukcje emisji uzyskane w wyniku tych działań, aby wypełnić część swoich ilościowych zobowiązań do ograniczenia i redukcji emisji na mocy artykułu 3, zgodnie z tym, co zostało zostały określone przez Konferencję Stron służącą jako spotkanie Stron niniejszego protokołu.

4. Mechanizm „czystego” rozwoju będzie podlegał Konferencji Stron służącej jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu i będzie postępował zgodnie z jej wytycznymi; nadzorowany jest przez zarząd mechanizmu „czystego” rozwoju.

5. Redukcje emisji wynikające z każdego działania będą poświadczane przez podmioty operacyjne wyznaczone przez Konferencję Stron działające jako spotkanie Stron niniejszego protokołu, na podstawie następujących kryteriów:

a) dobrowolnego udziału zaakceptowanego przez każdą ze Stron;

(b) rzeczywiste, wymierne i trwałe korzyści związane z łagodzeniem zmiany klimatu;

c) redukcje emisji dodatkowe w stosunku do tych, które wystąpiłyby w przypadku braku certyfikowanej działalności.

6. Mechanizm „czystego” rozwoju pomaga odpowiednio zorganizować finansowanie certyfikowanych działań.

7. Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu opracuje na swojej pierwszej sesji zasady i procedury zapewniające przejrzystość, efektywność i odpowiedzialność poprzez niezależny audyt i weryfikację działań.

8. Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu zapewni, że część funduszy z certyfikowanej działalności zostanie wykorzystana na pokrycie kosztów administracyjnych i na pomoc Stronom - krajom rozwijającym się, które są szczególnie narażone na niekorzystne skutki zmiana klimatu na sfinansowanie kosztów adaptacji.

9. Może uczestniczyć w mechanizmie „czystego” rozwoju, w szczególności w działaniach, o których mowa w punkcie (a) ustępu 3 powyżej oraz w nabywaniu jednostek poświadczonej redukcji emisji, zarówno przez podmioty publiczne, jak i prywatne. ; uczestnictwo podlega wytycznym, które może wydać zarząd mechanizmu.

10. Poświadczone redukcje emisji osiągnięte między 2000 r. A początkiem pierwszego okresu zobowiązań można wykorzystać do wypełnienia zobowiązań na ten okres.

Artykuł 13

1. Jako najwyższy organ Konwencji Konferencja Stron działa jako spotkanie Stron niniejszego protokołu.

2. Strony Konwencji, które nie są Stronami niniejszego Protokołu, mogą uczestniczyć, jako obserwatorzy, w obradach każdej sesji Konferencji Stron służącej jako spotkanie Stron Protokołu. Gdy Konferencja Stron jest spotkaniem Stron niniejszego Protokołu, decyzje podjęte na mocy tego Protokołu będą podejmowane wyłącznie przez Strony niniejszego dokumentu.

3. Gdy Konferencja Stron działa jako spotkanie Stron niniejszego protokołu, każdy członek Biura Konferencji Stron reprezentujący Stronę Konwencji, która w tym czasie nie jest Stroną niniejszego protokołu, jest zastępowany przez: nowy członek wybrany przez i spośród Stron niniejszego protokołu.

4. Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego protokołu dokonuje regularnych realizacji niniejszego protokołu oraz dokonuje, w ramach swojego mandatu, decyzje konieczne do wspierania jego skutecznego wdrożenia. Pełni funkcje powierzone jej na mocy niniejszego protokołu oraz:

a) ocenia, na podstawie wszystkich informacji przekazanych jej zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu, ich wykonanie przez Strony, ogólne skutki środków podjętych w ramach stosowania niniejszego Protokołu, w w szczególności skutki środowiskowe, gospodarcze i społeczne oraz ich skumulowane skutki, a także postęp w realizacji celu Konwencji;

(b) Okresowo dokonuje przeglądu zobowiązań Stron wynikających z niniejszego Protokołu, z należytym uwzględnieniem wszelkich przeglądów przewidzianych w artykule 2 ustęp 4 litera d) i artykule 2 ustęp 7 Konwencji oraz biorąc pod uwagę cel Konwencji, doświadczenie zdobyte w jej stosowaniu oraz rozwój wiedzy naukowej i technologicznej iw tym zakresie bada i przyjmuje okresowe sprawozdania z realizacji niniejszej Protokół;

c) Zachęca i ułatwia wymianę informacji na temat środków przyjętych przez Strony w celu przeciwdziałania zmianom klimatycznym i ich skutkom, biorąc pod uwagę różnorodność sytuacji, obowiązków i środków Stron, a także ich odpowiednie zobowiązania w ramach niniejszego protokołu;

d) Ułatwia, na wniosek dwóch lub więcej Stron, koordynację środków, które przyjęły w celu przeciwdziałania zmianom klimatu i ich skutkom, biorąc pod uwagę różnorodność sytuacji, obowiązków i środków Stron. a także ich odpowiednie zobowiązania wynikające z niniejszego protokołu;

e) zachęca i kieruje, zgodnie z celem Konwencji i postanowieniami niniejszego Protokołu oraz przy pełnym uwzględnieniu odpowiednich decyzji Konferencji Stron, opracowywanie i okresowe udoskonalanie porównywalnych metodologii, aby umożliwić skutecznie wdrażać wspomniany protokół, o czym zadecyduje Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego protokołu;

f) wydaje zalecenia w sprawach niezbędnych dla realizacji niniejszego protokołu;

(g) stara się zmobilizować dodatkowe środki finansowe zgodnie z ustępem 2 artykułu 11;

h) ustanawia organy pomocnicze uznane za niezbędne do realizacji niniejszego Protokołu;

(i) tam, gdzie jest to stosowne, zwraca się o usługi i pomoc do organizacji międzynarodowych oraz właściwych organów międzyrządowych i pozarządowych i korzysta z takich usług, jak również informacje, które dostarczają;

j) wykonywać inne funkcje, jakie mogą być konieczne do realizacji niniejszego Protokołu i dokonywać przeglądu wszelkich zadań wynikających z decyzji Konferencji Stron.

5. Regulamin wewnętrzny Konferencji Stron oraz procedury finansowe stosowane na mocy Konwencji stosuje się mutatis mutandis do niniejszego Protokołu, chyba że Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu postanowi inaczej w drodze konsensusu.

6. Sekretariat zwoła pierwszą sesję Konferencji Stron służącej jako spotkanie Stron niniejszego protokołu przy okazji pierwszej sesji Konferencji Stron zaplanowanej po wejściu w życie niniejszego protokołu. Kolejne zwyczajne sesje Konferencji Stron służącej jako spotkanie Stron Protokołu będą odbywały się corocznie i zbiegają się ze zwyczajnymi sesjami Konferencji Stron, chyba że Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu nie postanawia inaczej.

7. Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu będzie odbywać sesje nadzwyczajne w każdym innym czasie, gdy uzna to za konieczne, lub jeśli Strona zażąda tego na piśmie, pod warunkiem że taka prośba jest poparta przez stronę trzecią Strony. mniej niż Strony w ciągu sześciu miesięcy od powiadomienia Stron przez sekretariat.

8. Organizacja Narodów Zjednoczonych, jej wyspecjalizowane agencje i Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej, jak również każde państwo będące członkiem jednej z tych organizacji lub mające status obserwatora w jednej z nich, które nie nie jest Stroną Konwencji, może być reprezentowana na sesjach Konferencji Stron służącej jako spotkanie Stron Protokołu w charakterze obserwatorów. Każdy organ lub organ krajowy lub międzynarodowy, rządowy lub pozarządowy, który jest kompetentny w dziedzinach objętych niniejszym Protokołem i który poinformował sekretariat, że chce być reprezentowany jako obserwator na sesji Konferencji Strony służące jako spotkanie Stron niniejszego protokołu mogą zostać przyjęte w tym charakterze, chyba że co najmniej jedna trzecia obecnych Stron sprzeciwi się temu. Przyjęcie i udział obserwatorów reguluje regulamin, o którym mowa w ust. 5 powyżej.

Czytaj także:  Ekologiczny wpływ transportu we Francji

Artykuł 14

1. Sekretariat utworzony zgodnie z artykułem 8 Konwencji zapewni sekretariat dla niniejszego Protokołu.

2. Artykuł 2 ust. 8 Konwencji dotyczący funkcji sekretariatu oraz ust. 3 tego samego artykułu odnoszący się do ustaleń dokonanych w celu jego funkcjonowania stosuje się mutatis mutandis do niniejszego protokołu. Sekretariat wykonuje również funkcje powierzone mu na mocy niniejszego protokołu.

Artykuł 15

1. Pomocniczy organ do spraw doradztwa naukowego i technicznego oraz pomocniczy organ do spraw wdrażania Konwencji, ustanowione w artykułach 9 i 10 Konwencji, będą funkcjonować odpowiednio jako pomocniczy organ do spraw doradztwa naukowego i technicznego oraz jako organ pomocniczy do spraw doradztwa naukowego i technicznego. Organ pomocniczy odpowiedzialny za wdrażanie niniejszego protokołu. Postanowienia Konwencji dotyczące funkcjonowania tych dwóch organów stosuje się mutatis mutandis do niniejszego Protokołu. Posiedzenia pomocniczego organu do spraw doradztwa naukowego i technicznego oraz pomocniczego organu do spraw wdrażania niniejszego protokołu będą zbiegać się z posiedzeniami pomocniczego organu do spraw doradztwa naukowego i technicznego oraz pomocniczego organu do spraw wdrażania niniejszego protokołu. Konwencja.

2. Strony Konwencji, które nie są Stronami niniejszego Protokołu, mogą uczestniczyć jako obserwatorzy w pracach każdej sesji organów pomocniczych. Jeżeli organy pomocnicze działają jako organy pomocnicze niniejszego protokołu, decyzje na podstawie niniejszego protokołu są podejmowane wyłącznie przez te Strony konwencji, które są stronami niniejszego instrumentu.

3. Gdy organy pomocnicze ustanowione w artykułach 9 i 10 Konwencji wykonują swoje funkcje w dziedzinie objętej niniejszym Protokołem, każdy członek ich biura reprezentujący Stronę Konwencji, który w tym czasie nie jest osoba niebędąca stroną niniejszego protokołu zostanie zastąpiona przez nowego członka wybranego przez Strony protokołu i spośród nich.

Artykuł 16

Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu rozważy zastosowanie do niniejszego Protokołu wielostronnego procesu konsultacyjnego, o którym mowa w artykule 13 Konwencji, tak szybko, jak to możliwe i zmieni je w razie potrzeby, w świetle wszelkich odpowiednią decyzję, która może zostać podjęta przez Konferencję Stron Konwencji. Każdy wielostronny proces konsultacyjny, który można zastosować do niniejszego protokołu, przebiega bez uszczerbku dla procedur i mechanizmów ustanowionych zgodnie z art. 18.

Artykuł 17

Konferencja Stron określa zasady, tryb, reguły i wytyczne, które należy stosować w szczególności w odniesieniu do weryfikacji, sprawozdawczości i rozliczalności w handlu emisjami. Strony wymienione w załączniku B mogą uczestniczyć w handlu uprawnieniami do emisji w celu wypełnienia zobowiązań wynikających z art. 3. Handel taki jest dodatkiem do środków podejmowanych na szczeblu krajowym w celu wypełnienia zobowiązań. wartości ograniczenia i redukcji emisji podane w tym artykule.

Artykuł 18

Na swojej pierwszej sesji Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego Protokołu zatwierdzi odpowiednie i skuteczne procedury i mechanizmy identyfikacji i rozpatrywania przypadków niezgodności z postanowieniami niniejszego Protokołu, w szczególności poprzez sporządzenie orientacyjnego wykazu konsekwencji, biorąc pod uwagę przyczynę, rodzaj i stopień niezgodności oraz częstotliwość spraw. Jeżeli procedury i mechanizmy, o których mowa w niniejszym artykule, mają wiążące konsekwencje, zostaną przyjęte w drodze poprawki do niniejszego protokołu.

Artykuł 19

Postanowienia artykułu 14 Konwencji dotyczące rozstrzygania sporów stosuje się mutatis mutandis do niniejszego Protokołu.

Artykuł 20

1. Każda ze Stron może zaproponować poprawki do niniejszego protokołu.

2. Poprawki do niniejszego protokołu będą przyjmowane na zwyczajnej sesji Konferencji Stron służącej jako spotkanie Stron niniejszego protokołu. Tekst każdej proponowanej zmiany do niniejszego protokołu zostanie przekazany Stronom przez sekretariat co najmniej sześć miesięcy przed posiedzeniem, na którym proponuje się przyjęcie poprawki. Sekretariat przekaże również tekst każdej proponowanej poprawki Stronom Konwencji i sygnatariuszom niniejszego dokumentu oraz depozytariuszowi do wiadomości.

3. Strony dołożą wszelkich starań, aby w drodze konsensusu osiągnąć porozumienie w sprawie każdej proponowanej zmiany niniejszego protokołu. Jeżeli wszelkie wysiłki w tym kierunku nie powiodą się i nie zostanie osiągnięte porozumienie, poprawka zostanie przyjęta w ostateczności większością trzech czwartych głosów Stron obecnych i głosujących. Sekretariat przekazuje przyjętą poprawkę depozytariuszowi, który przekazuje ją wszystkim Stronom do akceptacji.

4. Dokumenty przyjęcia poprawek zostaną złożone depozytariuszowi. Każda poprawka przyjęta zgodnie z powyższym ustępem 3 wejdzie w życie w stosunku do Stron, które ją przyjęły, dziewięćdziesiątego dnia od daty otrzymania przez depozytariusza dokumentów przyjęcia przez trzy czwarte okresu. mniej Stron niniejszego protokołu.

5. Poprawka wejdzie w życie w odniesieniu do każdej innej Strony dziewięćdziesiątego dnia od daty złożenia przez tę Stronę depozytariuszowi dokumentu przyjęcia tej poprawki.

Artykuł 21

1. Załączniki do niniejszego protokołu stanowią jego integralną część i, o ile wyraźnie nie postanowiono inaczej, każde odniesienie do niniejszego protokołu stanowi jednocześnie odniesienie do jego załączników. Jeżeli załączniki zostaną przyjęte po wejściu w życie niniejszego Protokołu, będą one ograniczone do list, formularzy i innych dokumentów opisowych o charakterze naukowym, technicznym, proceduralnym lub administracyjnym.

2. Każda ze Stron może zaproponować załącznikach do niniejszego Protokołu oraz zmian do załączników do niniejszego protokołu.

3. Załączniki do niniejszego protokołu i poprawki do załączników do niniejszego protokołu zostaną przyjęte na zwyczajnej sesji Konferencji Stron służącej jako spotkanie Stron niniejszego protokołu. Tekst każdego proponowanego załącznika lub poprawki do załącznika zostanie przekazany Stronom przez sekretariat co najmniej sześć miesięcy przed posiedzeniem, na którym załącznik lub poprawka są proponowane do przyjęcia. Sekretariat przekaże również tekst każdego proponowanego załącznika lub poprawki do załącznika Stronom Konwencji i sygnatariuszom niniejszego dokumentu oraz depozytariuszowi do wiadomości.

4. Strony dołożą wszelkich starań, aby osiągnąć porozumienie w drodze konsensusu w sprawie proponowanego załącznika lub poprawki do załącznika. Jeżeli wszelkie wysiłki w tym kierunku nie przyniosą skutku i nie zostanie osiągnięte porozumienie, załącznik lub poprawka do aneksu zostanie przyjęta w ostateczności większością trzech czwartych głosów Stron obecnych i głosujących. Załącznik lub poprawka do przyjętego załącznika jest przekazywana przez sekretariat depozytariuszowi, który przekazuje ją wszystkim Stronom do akceptacji.

5. Każdy załącznik lub każda poprawka do załącznika, inna niż załącznik A lub B, która została przyjęta zgodnie z ustępami 3 i 4 powyżej, wchodzi w życie w stosunku do wszystkich Stron niniejszego protokołu po upływie sześciu miesięcy. po dacie, w której depozytariusz powiadomi ich o jego przyjęciu, z wyjątkiem Stron, które w międzyczasie powiadomiły depozytariusza na piśmie, że nie akceptują danego załącznika lub poprawki. W stosunku do Stron, które wycofają swoje zawiadomienie o nieprzyjęciu, załącznik lub poprawka do aneksu wejdzie w życie dziewięćdziesiątego dnia od daty otrzymania przez depozytariusza zawiadomienia o to wycofanie.

6. Jeżeli przyjęcie załącznika lub poprawki do załącznika wymaga poprawki do niniejszego protokołu, taki załącznik lub poprawka do załącznika nie wejdzie w życie do czasu wejścia w życie samej poprawki do protokołu. siła.

7. Zmiany załączników A i B do niniejszego protokołu są przyjmowane i wchodzą w życie zgodnie z procedurą określoną w art. 20, pod warunkiem że każda zmiana załącznika B zostanie przyjęta wyłącznie za pisemną zgodą zainteresowanej Strony. .

Artykuł 22

1. Każda Strona dysponuje jednym głosem, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2 poniżej.

2. W dziedzinach podlegających ich kompetencji regionalne organizacje integracji gospodarczej, aby wykonywać swoje prawo głosu, dysponują liczbą głosów równą liczbie ich państw członkowskich, które są Stronami niniejszego protokołu. Organizacje te nie korzystają ze swojego prawa głosu, jeżeli którekolwiek z ich państw członkowskich korzysta ze swojego prawa i odwrotnie.

Artykuł 23

Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych jest depozytariuszem niniejszego protokołu.

Artykuł 24

1. Niniejszy Protokół jest otwarty do podpisu i podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez państwa i regionalne organizacje integracji gospodarczej, które są Stronami Konwencji. Będzie otwarta do podpisu w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku od 16 marca 1998 r. Do 15 marca 1999 r. I będzie otwarta do przystąpienia w dniu, w którym przestanie być otwarta do podpisu. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia są składane u depozytariusza.

2. Każda regionalna organizacja integracji gospodarczej, która staje się Stroną niniejszego protokołu, w sytuacji gdy żadne z jej państw członkowskich nie jest Stroną, jest związana wszystkimi zobowiązaniami wynikającymi z niniejszego protokołu. W przypadku gdy co najmniej jedno państwo członkowskie takiej organizacji jest Stroną niniejszego protokołu, organizacja ta i jej państwa członkowskie uzgadniają swoją odpowiedzialność za wypełnienie zobowiązań wynikających z niniejszego protokołu. W takim przypadku organizacja i jej państwa członkowskie nie są uprawnione do jednoczesnego korzystania z praw wynikających z niniejszego protokołu.

3. W swoich dokumentach ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia regionalne organizacje integracji gospodarczej określą zakres swoich kompetencji w odniesieniu do spraw regulowanych przez niniejszy protokół. Ponadto organizacje te poinformują depozytariusza, który z kolei poinformuje Strony o wszelkich istotnych zmianach w zakresie ich kompetencji.

Artykuł 25

1. Niniejszy Protokół wejdzie w życie dziewięćdziesiątego dnia od daty złożenia ich dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia przez co najmniej 55 Stron Konwencji, w tym: Strony wymienione w załączniku I, których łączna emisja dwutlenku węgla w 1990 r. Stanowiła co najmniej 55% całkowitej wielkości emisji dwutlenku węgla wszystkich Stron objętych niniejszym załącznikiem.

2. Do celów niniejszego artykułu „całkowita wielkość emisji dwutlenku węgla w 1990 r. Przez Strony ujęte w załączniku I” oznacza wielkość zgłoszoną przez Strony ujęte w załączniku I, w dniu, w którym przyjęły niniejszego protokołu lub wcześniej, w swoim pierwotnym komunikacie krajowym przedłożonym zgodnie z artykułem 12 Konwencji.

3. W odniesieniu do każdej Strony lub regionalnej organizacji integracji gospodarczej, która ratyfikuje, przyjmie lub zatwierdzi niniejszy Protokół lub przystąpi do niego po spełnieniu warunków wejścia w życie określonych w ustępie 1 powyżej. niniejszy Protokół wejdzie w życie dziewięćdziesiątego dnia od daty złożenia przez to państwo lub organizację dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

4. Do celów niniejszego artykułu żaden dokument złożony przez regionalną organizację integracji gospodarczej nie może być dodatkiem do dokumentów złożonych przez państwa członkowskie tej organizacji.

Artykuł 26

Nie można zgłaszać zastrzeżeń do niniejszego protokołu.

Artykuł 27

1. Po upływie trzech lat od daty wejścia w życie niniejszego protokołu dla Strony, Strona ta może w dowolnym czasie wypowiedzieć go w drodze pisemnego zawiadomienia skierowanego do Depozytariusz.

2. Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie jednego roku od dnia, w którym depozytariusz otrzyma powiadomienie o tym fakcie, lub w jakimkolwiek późniejszym terminie określonym w tym zawiadomieniu.

3. Każda Strona, która wypowiada Konwencję uznaje się także wypowiedzieć niniejszy protokół.

Artykuł 28

Oryginał niniejszego protokołu, którego teksty w językach arabskim, chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim są jednakowo autentyczne, zostanie złożony Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Sporządzono w Kioto w dniu 11 grudnia tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego do siedmiu.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszy Protokół we wskazanych datach.

Załącznik A

gazów cieplarnianych

Dwutlenek węgla (CO2)
Metan (CH4)
Podtlenek azotu (N2O)
Wodorofluorowęglowodory (HFC)
perfluorowęglowodory (PFC)
sześciofluorek siarki (SF6)

Sektory / kategorie źródeł

Energia

spalanie paliwa

Sektor energetyczny
Przemysł wytwórczy i budownictwo
Transport
pozostałe sektory
inny

Emisje lotne z paliw

paliwa stałe
Nafty i Gazu
inny

procesy przemysłowe

produkty mineralne
Przemysł chemiczny
produkcja metali
inna produkcja
Produkcja węglowodorów chlorowcowanych i sześciofluorku siarki
Zużycie chlorowcowanych węglowodorów i sześciofluorku siarki
inny

Stosowanie rozpuszczalników i innych produktów

Rolnictwo

fermentacja jelitowa
Zarządzanie obornika
ryż
gleby rolne
Przewidziana spalanie sawannie
Spalanie Pole odpadów rolniczych
inny

odpady

Składowanie odpadów stałych
Oczyszczanie ścieków
spalanie odpadów
inny

Załącznik B

Party przedawnienia zobowiązania mierzalna
lub redukcja emisji
(jako procent emisji za rok lub okres odniesienia)
Niemcy 92
108 Australia
92 Austria
Belgia 92
Bułgaria * 92
kanada 94
92 Wspólnota Europejska
Chorwacja * 95
Dania 92
Hiszpania 92
Estonia * 92
Stany Zjednoczone Ameryki 93
Federacja Rosyjska * 100
Finlandia 92
Francja 92
Grecja 92
Węgry * 94
Irlandia 92
Islandia 110
Włochy 92
Japonia 94
Łotwa * 92
Liechtenstein 92
Litwa * 92
Luksemburg 92
Monaco 92
Norwegia 101
Nowa Zelandia 100
Holandia 92
Polska * 94
Portugalia 92
Republika Czeska * 92
Rumunia * 92
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej 92
Słowacja * 92
Słowenia * 92
Szwecja 92
Szwajcaria 92
Ukraina * 100

________________________

* Kraje przejścia do gospodarki rynkowej.

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *