Ramy prawne dotyczące biopaliw w Belgii
Słowa kluczowe: biopaliwo, Belgia, HVB, HVP, prawo, dekret, belgijski, cła
autorstwa Yoli MINATCHY
Adwokat w brukselskiej izbie adwokackiej
Lallemand-Legros & Associates
departament prawa europejskiego
Wprowadzenie
Czy prawodawstwo UE dotyczące biopaliw oznacza koniec naszej zależności od czarnego złota w sektorze transportu? W kierunku nadejścia ery technologii lignocelulozowych, w których samochody o czystych liniach będą ślizgać się po naszych ulicach bez plucia szkodliwymi szarawymi zawirowaniami nasyconymi dwutlenkiem węgla (CO2)… Świat, w którym ropa naftowa nie będzie już synkretyzować zakładników problemów energetycznych, wojen w Iraku lub w południowej Nigerii; gdzie czas turbin wiatrowych, zlewni morskich, paneli słonecznych, biomasy zastąpiłby potęgę otaczającej petrochemii. Podobnie jak nasze wizje z dzieciństwa dotyczące zielonego „high-tech” roku 2000…
Wykorzystanie oleju jako paliwa nadal odpowiada za 84% emisji CO2. Zawartość CO2, gazu cieplarnianego, osiąga obecnie w atmosferze bezprecedensowy poziom (1).
Jednak to wysokie stężenie CO2 jest uznawane za główną przyczynę globalnego ocieplenia, czego konsekwencją jest wzrost liczby huraganów, powodzi, susz, podnoszenie się poziomu mórz, topnienie lodowców i inne zaburzenia klimatyczne. Ropa szkodzi, jej cena jest coraz bardziej wygórowana, a jednak z każdym rokiem nasze uzależnienie od niej stopniowo wzrasta.
Aby położyć kres temu oksymoronowi w sektorze transportu, Komisja Europejska zaproponowała ustawodawstwo zalecające wykorzystanie biopaliw w ponad 20% europejskiego zużycia benzyny i oleju napędowego do 2020 r., zgodnie z protokołem z Kioto z 1997 r. W naszym wyścigu o czystą i odnawialną energię Belgia będzie musiała zredukować emisje CO2 do atmosfery. Pod egidą filozofii zrównoważonego rozwoju instytucje wspólnotowe stworzyły w 2003 r. realistyczne ramy prawne dla biopaliw (I), nakazując pilne uruchomienie placów budowy w belgijskich jednostkach produkcyjnych agrosurowców (II).
Dyrektywy wspólnotowe, realistyczne ramy prawne dla rozwoju biopaliw
Transpozycja do prawa belgijskiego, utrudniona przez lokalne względy gospodarcze.
Belgia jest zmuszona dyrektywami wspólnotowymi do wprowadzenia na rynek benzyny i oleju napędowego zawierających 2% biopaliw przed 31 grudnia 2005 r. i 5,75% od 2010 r.
Wnioski
Połączenie rozwoju gospodarczego, poszukiwania nowych rynków zbytu, niezależności energetycznej, większego poszanowania środowiska, synkretyzuje splot istotnych zalet biopaliw. Wydaje się, że rolnictwo, zmieniający się sektor gospodarki w Europie, jest na dobrej drodze, by sprostać wyzwaniu polegającemu na rozpoczęciu produkcji surowca do produkcji biopaliw. Ekologiczne biopaliwa z pewnością stanowią realistyczną alternatywę dla produktów ropopochodnych i dywersyfikacji źródeł energii. Niemniej jednak ta główna kwestia zrównoważonego rozwoju pozostaje ekonomicznym i ekologicznym rozwiązaniem wciąż niepewnej przyszłości.
Rzeczywiście, wyścig o czystą energię nie oznacza rychłego końca naszej zależności od szeroko rozpowszechnionych żył czarnego złota. Szczególnie od czasu, gdy raport służby geologicznej rządu USA z 2005 roku z wdziękiem uszczypnął nerw szeroko rozpowszechnionej iluzji o niedoborze ropy naftowej: „pod ziemią wciąż znajduje się ropa naftowa, jak dotąd wypompowaliśmy tylko jedną trzecią zasobów ropy na Ziemi. Zieleń „high-tech” roku 2000 nie jest jeszcze na jutro…
Źródło: DroitBelge.Net – Aktualności – 13 października 2005 r