Odcinek 3: Przemiana zawodowa i podstawy „problemu motorycznego”
Od lutego do końca czerwca 2003 pełniłem funkcję stażysty inżyniera utrzymania ruchu w 1 francuskiej grupie ds. elektrolizy, odlewania i kształtowania aluminium, która stopniowo staje się amerykańsko-kanadyjska, ponieważ jest wyjadana z powodu wrogiego przejęcia giełdowego ; nie sprzyja to entuzjazmowi wśród pracowników.
Przydzielono mnie do warsztatu blach grubych, przeznaczonego do produkcji grubych i długich blach dla lotnictwa, z fachowo wykonanymi stopami aluminium. Blachy te wymagają ciężkich operacji mechanicznych, a także metalurgicznych, nawet po odlaniu: ma to miejsce w piecach do hartowania i odpuszczania. Znam ten warsztat dobrze, ponieważ pracowałem tam latem w „S208” jako robotnik-nitownik/przycinarka na piłach o długości 50 m i grubości około 30 cm.
Kiedy przyjechałem, piętrzyły się kilogramy dokumentacji dotyczącej dwóch pieców: F235 (hartowanie) i F238 (hartowanie). Pierwszy jest wielkości 3-4 piętrowego budynku, drugi ma długość 2 naczep. Królestwo nadmiaru.
Doktor jest równie nieproporcjonalny. Czasami w języku angielskim lub niemieckim konieczne jest wydobycie stron strategicznych (oddzielenie reklam i stron bez udowodnionej wartości technicznej), sklasyfikowanie ich i opatrzenie adnotacjami zgodnie z przyzwyczajeniami fabryki. Taka praca, która się ciągnie i kumuluje, bo jest zarezerwowana dla stażystów albo na czas określony, bo żaden pracownik na stałe nie chce tego robić… tyle, że potrzeba stażystów, którzy nie są do tego za głupi i zmotywowani; nie znajdujemy tak wielu.
Swoją misję wykonuję najlepiej jak potrafię: ciągle zadaję niezbędne pytania doświadczonym technikom, później zostaję specjalistą od etykietowania.
Mówię sobie, że mam szczęście, bo moja Bac+5 z mechaniki zostanie odznaczona wyróżnieniem „dokumentalista przemysłowy”. To rzadkie !
Potem następuje sporządzenie modopu, wdrożenie kampanii konserwacji rutynowej (smarowanie/szybkie kontrole) i konserwacji nadzwyczajnej (przegląd miesięczny/roczny), wzbogacenie bazy danych o części zamienne (w celu skrócenia czasu powrotu do eksploatacji w przypadku awarii) oraz plany operacyjne przeciw zagrożeniom przemysłowym (pocri). Staje się mniej nudny, ale nie fascynuje mnie zbytnio.
Pod koniec stażu, jeden z techników zauważa, że ja i mój komputer osobisty tworzymy małe mobilne biuro do nauki
(bo żaden komputer nie był wolny w pudełku, a ja musiałem pracować…).
Chodzi o to, że poprawiam wiele rzeczy na moim laptopie. Udoskonaliłem mój program do rysowania silników astroidalnych, mam obrazy CAD w tle i dobrze się bawię, wykonując badanie RdM za pomocą skończonych elementów walca walcowniczego który właśnie roztrzaskał się w nietypowym miejscu (stalowy cylinder o ponad 1 m średnicy i 4 m szerokości). Po zapoznaniu się z planami walcowni staram się poprzez modyfikację podpór spowodować koncentrację naprężeń w miejscu pęknięcia części, zrozumieć co mogło się stać i jak tego uniknąć w przyszłości.
Raport, który sporządziłem, nie odbił się wówczas echem i nadal musi gromadzić kurz w szufladzie, w której go zostawiłem… Podejrzewałem to, pisząc pierwszą linijkę: nie ma inżyniera zajmującego się konserwacją, który miałby czas na omówienie tego lambda i nietypowy raport stażysty... a szczególnie w chwili gdy piszę ten raport i publikuję go, cały warsztat jest w rozsypce, wszystko trzeba zmienić.awaryjna walcownia: niezwykle uciążliwa i delikatna procedura, czarterowany jest specjalny dźwig .
Przez 2 lub 3 tygodnie harmonogram jest zakłócony: walcownia jest sercem warsztatu, który właśnie przestał bić. Teraz nie czas na refleksje, ale na działanie.
Aby wrócić do tego technika, powierza mi, w porozumieniu z moim opiekunem stażu, zaprojektowanie klatki konserwacyjnej przeznaczonej do zejścia do dołów sąsiedniej odlewni, z pracownikami i sprzętem. Nazywa to Raymondine, aby mnie zmotywować… Symuluję na komputerze deformacje spowodowane ciężarem spawanych profili stalowych i sporządzam kolejny raport. Ale moim zdaniem Raymondine nigdy później nie zbudowano…
W rzeczywistości za 450 euro miesięcznie celem mojego „pracodawcy” (żeby nie powiedzieć tymczasowego wyzyskiwacza) było mieć, bez żadnych zobowiązań ani uznania, faceta takiego jak ja, który wykonał robotę i perspektywę inżyniera + trochę brudasa praca. Cytrusowa atmosfera prasy gwarantowana i zwiastująca późniejszy ruch buntu wysoko wykwalifikowanych stażystów we Francji, ale to już inny temat.
Wykonuję więc swoją pracę i to nie tylko swoją, bo inaczej czeka mnie nuda. Przeskakuję od jednej czynności do drugiej, obserwując, jak technik wyjeżdża w „teren”, aby w locie chwycić swój komputer i wprowadzić moje dane z pełną prędkością w sieci i oprogramowanie SAP… Góra, c to kiedy jeden z nich odchodzi… Przynajmniej mogę iść do przodu: stukając i ustalając priorytety niekończących się referencji silników, sprężarek, reduktorów, cylindrów, śrub, kabli, czujników elektrycznych dziesiątkami… Liczby i litery bez napisów końcowych i Romejko!
I perspektywy kariery w tym wszystkim… Szczerze mówiąc, szybko poczułem, że nie ma możliwości zatrudnienia, a zresztą praca nie była stymulująca intelektualnie.
W tej ponurej rutynie zabarwionej bezruchem musisz przejąć kontrolę. Wyobraź sobie też, że moja głowa jest gdzie indziej: masz rację.
Między 2 wizytami u „facetów” od pieców, Zamierzam ukryć się na tyłach biura technicznego; laptop umieszczony na antycznym stole kreślarskim, cały z kutego żelaza, tak ogromny, jak zakurzony, uciekam w „problem z silnikiem”.
Kompiluję wszystko, co udało mi się przeczytać i przeanalizować przez około 4 lata. Wszystko idzie: historia, paliwo, zastosowanie, hybrydyzacja, obecne i przyszłe wyzwania w związku z rozwojem energetycznym i technologicznym, na których również się skupiam wady techniczne w architekturze tłoka / korbowodu / korby. Wada wyważenia, bardzo trudna zmiana pojemności cylindra, zmienny rozrząd we wszystkich komorach, skok zaworów i przepływ niesprzyjający napełnieniu świeżym powietrzem, trudność posiadania prostego VCR do optymalizacji doładowania... et jak dla mnie 2 główne wady: zbyt mała zwartość, nieodpowiednie prawo kinematyczne tłoka, szczególnie w górnym martwym punkcie. Obraz podsumowujący bulgotanie pomysłów i analiz...
Następnie trzeba to wszystko uporządkować, ustalić priorytety, scharakteryzować, zsyntetyzować, ale o niczym nie zapomnieć... Dało to specyfikacje z 8 głównymi funkcjami związanymi z bardzo wysokimi wymaganiami, pogrupowanymi w specyfikacje, obecnie publikowane.
Podsumowując, silnik musi być w porównaniu z silnikiem tłokowym 4 razy bardziej zwarty przy jednakowej mocy, mieć poziomy mocy poniżej 25% mocy maksymalnej, mieć w pełni sterowalny zmienny rozrząd z możliwością trwałego zamykania lub otwierania, integrować opcjonalny i elastyczny magnetowid, który nie zmienia podstawowej architektury i jest doskonale i wewnętrznie zrównoważony. A przede wszystkim powinien dotyczyć tylko elementów mechanicznych, które są już znane.
Oto podstawa robocza, która wydawała mi się wówczas zbyt ambitna, aby można ją było osiągnąć we wszystkich aspektach. Ale jest to dobrowolne, ponieważ muszę myśleć na dużą skalę, aby przetestować tę asteroidalną koncepcję, która wciąż jest w powijakach. Wyzwanie, nowatorstwo i śmiałość, nawet jeśli oznaczało to flirtowanie z niemożliwym, ale z pełną świadomością tego: taki był wtedy mój stan umysłu.
Jeśli czasami mam głowę na wysokości, stąpam też po ziemi. Każdego wieczoru wracam do domu około 17:1. Stawiam na jogurt z cukrem, a przed wieczornym posiłkiem systematycznie zaczynam od 2 do 20 godzin powtórki z chemii. Niewiarygodne: wciskam się jak 6-latek, a za niecały miesiąc zostanę „głównym inżynierem”, a XNUMX miesięcy wcześniej dano mi konferencje i odgrywanie ról na temat zarządzania charyzmatycznego…
Bo mamy czerwiec 2003 i moja decyzja została podjęta: odchodzę z branży, ale nie inżynierskiej, żeby mieć pełną swobodę w rozwijaniu moich projektów osobistych i zawodowych.
Dlatego zdam egzaminy nauczycielskie i uczynię swoją transdyscyplinarność atutem w przekazywaniu mojej wiedzy innym młodym ludziom, tak jak wcześniej inni nauczyciele rozbudzili mój umysł na tak wiele rzeczy.
I trenuj praktyczną pracę, skonfrontuj tematy Agreg i CAPES. Wielu odpuściło: przygotowanie się do agreg nie polega na przeczytaniu kursu w połowie na tydzień przed zajęciami w niepełnym wymiarze godzin i zapomnieniu o nim tydzień później... 
