Sylwia Faucheux "Musimy podnosić świadomość i mobilizować ludność"
Prezydent uniwersytetu w Wersalu Saint-Quentin-en-Yvelines opowiada o wyzwaniach związanych z tworzeniem sektora WEEE
Sylvie Faucheux jest Prezydentem Uniwersytetu Wersalskiego Saint-Quentin-en-Yvelines. Stworzyła tam własne laboratorium: Centrum Ekonomiczne ds. Etyki, Środowiska i Rozwoju oraz Fondaterra, fundację na rzecz zrównoważonego rozwoju.
Jakie są korzyści z utworzenia sektora WEEE?
Ilość tego typu odpadów we Francji ocenia się ilościowo na 1,7 mln ton, jest to około 24 kg rocznie, a na mieszkańca, a połowa pochodzi z gospodarstw domowych. Obserwujemy wzrost o 3,5% rocznie. Celem jest dość szybkie osiągnięcie recyklingu około 10 do 15% tych odpadów. Sektor ten umożliwia przede wszystkim kontrolę i ograniczenie przepływu tych odpadów, co jest ważne, ponieważ są one generalnie toksyczne. Uczestniczy w dematerializacji, której celem jest mniejsze zużycie energii i materiałów w celu redukcji emisji CO2 poprzez recykling. Po trzecie, wiąże się to z redukcją emisji freonów CFC zawartych w starych lodówkach i odpowiedzialnych za zubożenie warstwy ozonowej.
Jest to ważne z ekologicznego punktu widzenia, ale jest również ważne z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ tworzy nowy sektor, a zatem nowe miejsca pracy. Konieczne jest stworzenie lokalnych łańcuchów dostaw, które umożliwią rozwój gospodarczy terytoriów przy jednoczesnym zachowaniu środowiska i poprawie składu społecznego. Wykorzystanie bliskości dla lokalnych populacji jest ważne we wszystkim, co dzisiaj kwalifikuje się do przekwalifikowania stref przemysłowych, aby lepiej wprowadzić je na terytorium. Jednak lepsza integracja oznacza również tworzenie lokalnych miejsc pracy. Ważne jest, aby dziś połączyć je między sobą, ponieważ zbyt często mamy wrażenie, że środowisko stanowi jedynie koszt.
W jaki sposób konsumenci i producenci dzielą się swoimi obowiązkami?
Sektor ten może działać tylko wtedy, gdy konsumenci są w nim w pełni zintegrowani. Dlatego bardzo ważne jest podnoszenie świadomości i mobilizowanie populacji, aby mogły one właściwie uczestniczyć w tym sektorze.
Producenci tego typu odpadów na poziomie przemysłowym muszą ze swojej strony kompensować lokalne społeczności na podstawie skali. W ten sposób interweniują w finansowaniu sektora. Zajmują się organizacją sieci: konieczne jest gromadzenie, praca nad oczyszczaniem i wstępnym porządkowaniem oraz zapewnienie prawdziwej przejrzystości sektora poprzez dobrą informację. Logistyka musi być również dobrze zorganizowana poprzez ograniczenie transportu ZSEE i jego. Obróbka CFC we wszystkim, co wiąże się z urządzeniami gospodarstwa domowego wytwarzającymi zimno, również stanowi znaczny koszt.
Jakie są ograniczenia wprowadzanego systemu?
We Francji jest to wsparcie ludności i udział obywateli w tego typu sektorze. W przypadku odpadów z gospodarstw domowych istotne jest, aby istniała wystarczająca przejrzystość, aby ludzie mogli się do nich dalej stosować. Dzisiaj widzimy, że jeśli weźmiemy pod uwagę sortowanie selektywne, opinia publiczna zadaje wiele pytań na temat jego skuteczności. Czy istnieje selektywne sortowanie, które odbywa się na końcu? Czy posortowane w ten sposób produkty podlegają recyklingowi? Nie ma działań następczych, które pozwoliłyby obywatelom upewnić się, że ich dobre zachowanie do czegoś prowadzi. Monitoring ten musi zostać wdrożony, aby obywatele mogli zweryfikować, czy ich wysiłki, zarówno behawioralne, jak i ekonomiczne, przynoszą rezultaty zarówno poprzez redukcję tego rodzaju odpadów w górę rzeki, dzięki ekoprojektowaniu produkty, które będą wynikały z inwestycji w badania, a następnie także dzięki wskaźnikom pozwalającym zweryfikować, czy odpady rzeczywiście podlegają recyklingowi. Informowanie o wynikach jest niezbędne.
Prowadzone są również bardzo ważne prace szkoleniowe w celu dostosowania zawodów do tych nowych sektorów ekologicznych.
Jak Francja wypada na tle innych krajów w transpozycji europejskiej dyrektywy w sprawie ZSEE?
Nie jesteśmy jednymi z pierwszych, którzy to stworzyli, ponieważ istnieją kraje, które są zawsze w szczególności w północnej Europie. Inne pozostają w tyle, takie jak Hiszpania i Włochy.
Ogólnie rzecz biorąc, to podatek (udział ekologiczny, przyp. Red.) Jest faworyzowany w krajach, które wdrożyły już europejską dyrektywę w sprawie ZSEE. Ale niektórzy z nich stosują opodatkowanie z szerszej perspektywy. Na przykład w Holandii istnieje realna refleksja nad ogólną ewolucją systemu podatkowego, tak aby był on bardziej skoncentrowany na poprawie środowiska: z jednej strony my podatnicy zanieczyszczający, z drugiej inne formy opodatkowania są ograniczone, w szczególności w przypadku składek na ubezpieczenia społeczne w celu promocji zatrudnienia. Nie możemy nadal dodawać podatków zgodnie z pojawiającymi się problemami bez spojrzenia na cały system podatkowy w świetle problemów środowiskowych.
Nadia Loddo
Metrofrance.com