Niestabilność produkcji jest jednym z głównych problemów Enr (zwłaszcza w przypadku energii słonecznej)
Metanizacja, rozwiązanie na przyszłość, aby przezwyciężyć zmienność produkcji energii odnawialnej
Jean François Papot, zastępca dyrektora biura projektowego Les EnR, oferuje nam ekspertyzę dotyczącą przydatności metanizacji do magazynowania energii i łagodzenia zmienności produkcji energii odnawialnej.
„Tak, ale co robisz, kiedy nie ma już słońca ani wiatru?” To proste pytanie zbyt często kończy debatę na temat masowej integracji energii odnawialnej z naszym koszykiem energetycznym. Co gorsza, często towarzyszy temu stereotypowe przemówienie o potrzebie ponownego rozpalenia elektrowni węglowych lub przywołanie powrotu do świec. Głównym zarzutem stawianym energii odnawialnej jest rzeczywiście nieciągłość ich produkcji.
Miks energii odnawialnej: pytanie nie brzmi już „czy”, ale „kiedy”
W obliczu niedoboru paliw kopalnych i rosnącej niedopuszczalności energii jądrowej, masowe wykorzystanie energii odnawialnej do produkcji naszej energii elektrycznej nie jest już uważane za ekologiczną utopię, ale raczej za konieczne przejście zarówno od ekonomicznego, jak i środowiskowego. Z tej potrzeby wynika kolejna: zapewnienie odpowiedzi na nieciągłość energii odnawialnej, magazynowanie nadwyżek z okresów produkcji i reagowanie na szczyty zużycia.
Przewidziana jest praca przerywana: to nawet praca!
Przede wszystkim należy pamiętać, że nieciągłość nie oznacza nieprzewidywalności. Jest więc całkiem możliwe, np. w skali regionu, zaplanowanie produkcji farmy wiatrowej czy elektrowni fotowoltaicznej z kilkugodzinnym wyprzedzeniem. Ponieważ każdy menedżer sieci już przewiduje szczyty zużycia, najbardziej innowacyjni (w Hiszpanii, Niemczech itd.) nauczyli się integrować koszyk energetyczny z silnym komponentem odnawialnym (punktowo większym niż 100%), a tym samym zarządzać tą słynną nieciągłością. Kiedy produkcja jest wyższa niż zużycie, powszechne jest zatem „przechowywanie” energii elektrycznej za pośrednictwem, na przykład, pompowo-pompowych stacji przesyłowych energii (STEP) w celu „podniesienia” wody pobieranej z dolnego do górnego biegu tamy hydraulicznej. Wodę tę można następnie przetworzyć w konwencjonalny sposób na energię przez zaporę kosztem utraty wydajności rzędu 20 do 30%. Takie zarządzanie przerwami (produkcja przez magazynowanie i zużycie przez zrzucanie obciążenia) jest jednym z wyzwań przyszłych inteligentnych sieci, które obecnie mobilizują ogromne zasoby finansowe, techniczne lub przemysłowe.
Metanizacja: budowanie pomostu między gazem a elektrycznością
Mimo to masowe wykorzystanie (tj. blisko 100%) energii odnawialnej wymaga znalezienia nowych metod magazynowania. Istnieje kilka eleganckich dróg, ale napotykają one ograniczenia techniczne (regulacja cykli ładowania/rozładowania akumulatorów elektrycznych), ilościowe (STEP, magazynowanie sprężonego powietrza itp.), środowiskowe (wykorzystanie materiałów do akumulatorów) lub bezpieczeństwa (przechowywanie wodoru) i nie pozwolą zatem, nawet łącząc je, w zadowalający sposób odpowiedzieć na problem jako całość.
Jedną z największych zalet scenariusza négaWatt jest odpowiedź na ten problem poprzez podkreślenie niezbędnej komplementarności między gazem a elektrycznością. Tradycyjnie uważa się, że gaz służy do produkcji energii elektrycznej (kogeneracja), ale dobrze znana i francuska koncepcja umożliwia również odwrócenie paradygmatu, aby stworzyć równoważność, w ramach strat wydajności, między tymi dwiema energiami: metanizacja.
Wzór Sabatiera: CO2 + 4 H2 = CH4 + 2 H2O
(...)
Źródło kontynuowane: http://www.actu-environnement.com/ae/ne ... 15627.php4