Oto mój kompletny sprzęt do „spiruliny”:
- tacę masarską 0,7x0,6x0,25 wypełnioną prawie po brzegi,
- małe solarne "mieszadło" wykonane ze starego rozebranego zestawu hi-fi i zasilane małym panelem słonecznym wyjętym z chińskiego elektryzatora płotowego HS (zdjęcia dostępne na życzenie).
- duży hak,
- marmurowa płyta do suszenia
- dzban
- termometr,
- Papier słonecznikowy do pH
- białe płótno zimujące do cieniowania w razie potrzeby.
- i oczywiście oczy, nos i palce.
Voila, to jest to!
O tak ! Zapomniałem:
Płyta SECCHI, mała biała powierzchnia na końcu wyskalowanej linijki: pomiaru dokonuje się poprzez zanurzenie krążka w zupie, gdy tylko stanie się niewidoczny, odczytujemy podziałkę odpowiadającą powierzchni.
Wystawienie zbiornika na światło, ale bez bezpośredniego światła słonecznego (niebezpieczeństwo śmierci!), pH kultury w zakresie od 9 do 11,5 w wodzie słonawej.
Idealna temperatura wynosi od 25 do 35°C, poniżej 15°C spirulina przestaje rosnąć. Nie znam górnej granicy, ale jako że nigdy nie doszedłem do 35°C....
Głębokość nie powinna przekraczać 20 cm, a mieszanie powinno być delikatne i regularne.
Nadchodzi czas zbiorów, gdy SECCHI osiąga wielkość od 20 do 30 mm. Staramy się go sprowadzić do okolic 35-45 mm.
Aby to zrobić, dwa rozwiązania:
- mikrofiltracja zupy... (nie mam do tego sprzętu),
- odstawić na kilka godzin (wyłączyć mieszanie), glony tworzą na powierzchni dywan, który łatwo zebrać za pomocą sitka.
Dajemy „do jedzenia” według tego, co bierzemy (zbiory średnio co trzy dni w dobrym sezonie).
„Jeść” to mocz lub obornik z pokrzywy, sole żelaza (raczej cytryniany, jeśli to możliwe) i popiół drzewny.
Niezbędna jest również soda oczyszczona, która służy do wyrównania pH i doprowadzenia rozpuszczonego CO2, co „przyspiesza” wzrost glonów.
Cała sztuka polega na znalezieniu rytmu samplowania/karmienia dostosowanego do warunków danej chwili (oświetlenie, temperatura itp.).
Przy odrobinie doświadczenia robi się to bardzo dobrze „na wyczucie”.
Rozróżnimy
- „pożywka”: na 100 l należy odliczyć 30 l „wody popiołowej”, 500 g soli i 70 l wody.
- „woda popiołowa”: przygotowana w proporcji 1 kg popiołu drzewnego na 5 l wody (2 przejścia), do której dodaje się 65 g/l wodorowęglanu sodu.
- „roztwór żelaza”: litr białego octu, sok z dwóch cytryn i 100 g starych paznokci marynowanych przez 10 dni. 1ml tego roztworu „rekompensuje” zebranie 10 g świeżej spiruliny.
- „pożywienie”: obornik pokrzywy + roztwór żelaza lub mocz + roztwór żelaza. 100 ml moczu „rekompensuje” zebranie 50 g świeżej spiruliny, do tego samego efektu potrzeba trochę więcej obornika (w skrócie x2 do x3).
Zbiór i karmienie odbywają się regularnie, zgodnie ze spadkiem SECCHI, rano, od maja do października na naszych szerokościach geograficznych.
Wreszcie zdrowie kultury: przy dobrym zdrowiu kultura spiruliny ma głęboki i ciemnozielony/niebieski kolor, ale może się to również zdarzyć....
- plon staje się blady i bardzo „gęsty”, na dnie tworzy się błoto: za dużo światła i pożywienia: oczyść osad, lekko zacień i zbieraj bez ponownego dokarmiania, a nawet w skrajnych przypadkach całkowicie rozcieńczyć czystą słodką wodą.
- spirulina zbiera się w grudki na dnie zbiornika: jest to objaw stresu (zbyt duże rozcieńczenie, szok świetlny lub termiczny, niedobór azotu). Rozwiązaniem jest przyciemnienie, dodanie azotu, rozbicie grudek (paseta) i delikatne wstrząśnięcie.
- w dotyku kultura jest „galaretowata”: brak azotu i siarki, dodać mocz (szczególnie nie za dużo!).
- tworzy się piana: udar słoneczny! Zacień i zmniejsz mieszanie.
- wiele bąbelków w ciągu dnia: silny wzrost, cieniowanie, częste zbiory;
- wiele pęcherzyków nocnych: fermentacja, usunięcie osadu.
- wrażenie „mydlanej” kultury: zbyt wysokie pH, przyciemnić i dodać wodorowęglanu.
Więc ! Mam nadzieję, że to daje jakieś pomysły!
Jeśli masz jakieś pytania, nie wahaj się!
„Bóg śmieje się z tych, którzy potępiają skutki, których pielęgnują przyczyny” BOSSUET
"Na zobaczyć co jest Croit„Dennis MEADOWS
Jako dodatek do żywności ;)