Reaktor Pantone, osobiste refleksje
opublikowane: 10/11/05, 15:46
Witam wszystkich!
Cóż, odkryłem system pantone przez znajomego. Od 3 dni nie śpię i zastanawiam się, czy system mogę dostosować do mojego pojazdu!
Ale zanim cokolwiek zrobię, staram się jak najdokładniej przeanalizować operację, aby móc ją zoptymalizować i upewnić się, że zadziała za pierwszym razem.
Oto moje osobiste przemyślenia, na które zwróciłem uwagę, gdy pomysły przyszły mi do głowy:
Refleksje na temat bubblera:
---------------------------
- Należy upewnić się, że podczas ruchów reaktor nie może zasysać rozprysków. Dlatego konieczne jest zabezpieczenie wylotu do reaktora, aby wilgotne powietrze mogło przepływać, ale nie krople wody.
- Bubbler musi wytwarzać wilgotne powietrze, a nie parę wodną. Myślę, że jeśli barbotaż wytwarza parę wodną, w powietrzu jest zbyt dużo wody, aby reaktor mógł wykonać swoją pracę. Ponadto, jeśli będzie za dużo wody, reaktor ostygnie i może się zatrzymać.
- Aby bulgot działał lepiej, woda musi zostać podgrzana. W rzeczywistości w gorącej wodzie cząsteczki są aktywowane, a parowanie przebiega lepiej. Wiadomo, że gorąca woda odparowuje szybciej niż zimna woda. Z drugiej strony woda nie musi się gotować, w przeciwnym razie z bełkotki wydobywa się kwadratowa para. Dobrym rozwiązaniem byłoby regulowanie wody w urządzeniu do barbotażu w określonej temperaturze, na przykład 90 ° C.
- Istnieje duża szansa, że barbot będzie działał lepiej, jeśli zasysane powietrze zostanie wstępnie podgrzane
Refleksje na temat reaktora:
----------------------------
- Nie sądzę, że średnica pręta jest bardzo ważna. Ważna jest prawdopodobnie odległość między prętem a jego pojemnikiem, która wydaje się wynosić między 0.5 a 1.5 mm. Myślę, że konieczne jest zwymiarowanie średnicy pręta i jego pojemnika zgodnie z przepływem powietrza, który chce się tam przepłynąć. Im większe przemieszczenie, tym większa ilość powietrza zasysanego przez wlot, dlatego im bardziej wilgotne powietrze musi zostać przepuszczone przez reaktor, jeśli chcemy zachować tę samą proporcję normalnego powietrza / wilgotnego powietrza pantonizowanego.
- Konieczne jest, aby rury wlotowe i wylotowe reaktora były większe niż powierzchnia między prętem a jego pojemnikiem. Myślę, że wewnętrzna średnica rur wlotowych i wylotowych musi być taka sama jak wewnętrzna średnica reaktora. W ten sposób będzie dobre zagłębienie wokół pręta i dobre przyspieszenie powietrza.
- Reaktor musi być tak gorący, jak to możliwe, więc myślę, że powinien być umieszczony jak najbliżej wylotu silnika. Myślę, że fajnie byłoby również izolować termicznie reaktor od rury wydechowej, aby naczynie + głowica cylindra nie absorbowały ciepła z reaktora. Ponieważ wyobrażam sobie, że gazy wydechowe są znacznie gorętsze niż sam garnek. Jeśli więc będziemy dobrze izolowani, temperatura reaktora będzie wyższa niż w przypadku słabej izolacji.
- Myślę, że aby być skutecznym, reaktor nie powinien zasysać powietrza, które jest zbyt obciążone wodą, na przykład parą. Naprawdę uważam, że powinieneś ssać wilgotne powietrze, a nie parę. Musisz zaprojektować bubbler.
- Myślę, że jeśli konieczne jest, aby gazy spalinowe krążyły w przeciwnym kierunku do powietrza reaktora, dzieje się tak bardziej ze względu na temperaturę powietrza na wylocie z reaktora niż z magnetyzmu lub nie znać inny powód. W rzeczywistości wylot reaktora będzie teoretycznie cieplejszy niż wlot, ponieważ gazy spalinowe będą się ochładzać w miarę postępu. Nagle możemy powiedzieć, że powietrze zasysane przez reaktor zostanie podgrzane „delikatnie”.
Teoretyczne przykłady:
Jeżeli wlot reaktora ma 700 ° C, a wylot 800 ° C (cyrkulacja w reaktorze naprzeciwko gazów spalinowych):
Powietrze docierające do reaktora będzie się stopniowo nagrzewać i ma szansę osiągnąć temperaturę bliską 800 ° C.
Teraz, jeśli wlot reaktora ma temperaturę 800 ° C, a wylot 700 ° C (cyrkulacja w tym samym kierunku):
Napływające powietrze nagle osiągnie temperaturę 800 ° C, ale nie będzie w stanie natychmiast go osiągnąć!
A ponieważ temperatura reaktora spada, nie powinniśmy być w stanie zbliżyć się tak blisko 800 ° C jak w pierwszym przypadku.
- W porównaniu z poprzednim punktem jest zatem możliwe, że im dłuższy reaktor i pręt, tym lepiej działa:
Ponieważ stopniowo ogrzewamy powietrze na całej trasie, więc jest ono długie, tym bardziej zbliżamy się do temperatury wylotu reaktora. Ponadto, jeśli tarcie cząsteczek na ścianach powoduje elektryfikację i że ta elektryfikacja ma coś wspólnego z procesem pantone, myślę, że im dłużej się ociera, tym lepiej!
- Być może konieczne byłoby pozostawienie pewnej odległości między wylotem reaktora a wejściem, aby wilgotne powietrze pantonizowane nieco się ochłodziło i stało się gęstsze?
-----------
Moja teoria o działaniu zasady pantone:
Powietrze, które wchodzi do reaktora, jest obciążone wilgocią, to znaczy, że w powietrzu zawieszone są mikrokropelki wody.
Przechodząc wokół pręta, całe powietrze jest podnoszone do wysokiej temperatury (bez pręta powietrze w środku reaktora nie ogrzewałoby się tak bardzo, jak powietrze ocierające się o krawędzie).
Myślę, że podniesienie powietrza do wysokiej temperatury rozbija mikrokropelki wody na mniejsze cząsteczki, może wprost na cząsteczki wody. Może jeśli nastąpi elektryfikacja z powodu tarcia, jeszcze bardziej pomaga rozbić mikrokropelki.
Myślę, że na tym etapie cząsteczki wody nie są jeszcze pęknięte.
Następnie powietrze to miesza się z powietrzem otoczenia i wchodzi do cylindra. Myślę, że w momencie wybuchu paliwa, gdy temperatura rośnie bardzo wysoko, woda pęka i zamienia się w wodór + tlen, a następnie bierze udział we wzmacnianiu spalania, zyskując w ten sposób moc i przede wszystkim umożliwiają pełniejsze spalanie (a tym samym mniejsze zanieczyszczenie).
--------
Małe odbicie na bąblu:
Myślę, że maksymalne możliwe optymalizacje zostaną przeprowadzone na urządzeniu do barbotażu i na drodze do doprowadzenia mocy wyjściowej reaktora do wlotu silnika.
Ponieważ celem gry jest to, że silnik połyka maksimum powietrza pochodzącego z reaktora ...
Jeśli chodzi o bełkot i obecny zespół, coś mnie niepokoi. Oto bardzo uproszczony schemat:
Potrzeba pewnej siły ssącej, aby móc zasysać powietrze w tego typu barbotażu, ponieważ aby zasysać powietrze, konieczne jest wytworzenie wystarczającego obniżenia, aby poziom wody we wlocie powietrza spadł do „poniżej, aby mógł wejść pęcherzyk powietrza.
Dlatego w niektórych witrynach zalecają zamknięcie oryginalnego wlotu powietrza, aby zapewnić wystarczające zasysanie w urządzeniu do barbotażu i powodować bulgotanie.
Mój pomysł byłby następujący: silnik nie powinien zasysać powietrza z bełkotki, ale to do nas należy dostarczenie tego powietrza!
W ten sposób możemy nawet zapewnić mu więcej powietrza, niż potrzebuje, aby mieć pewność, że jest wypchany na maksa!
Ponieważ jestem pewien, że dzięki obecnemu systemowi bubblera silnik na biegu jałowym nie pobiera wystarczającej ilości powietrza przez wlot, aby spowodować wystarczającą depresję i prawidłowe bulgotanie. W przypadku podróży po mieście często jesteśmy na biegu jałowym, kiedy czekamy na czerwonym świetle lub w korku, więc nawet na biegu jałowym silnik powinien być zasilany powietrzem panton.
W tym celu moim pomysłem jest włożenie pompy powietrza między reaktorem a filtrem powietrza. To on wciągałby powietrze do barbotera przez reaktor i dostarczał je do silnika.
Następnie moglibyśmy elektrycznie wybrać natężenie przepływu powietrza, które chcemy wysłać do silnika. A dzięki pompie bardziej silnik zasysa to powietrze, to my je dostarczamy.
Montaż byłby jeszcze prostszy, wystarczyłoby podłączyć wylot pompy prawie w dowolnym miejscu za filtrem powietrza, bez konieczności zastanawiania się, czy ktoś jest wystarczająco ssany w bełkocie.
Dzięki temu systemowi nie byłoby potrzeby odcinania oryginalnego wlotu powietrza.
Dużą zaletą pompy jest to, że dla każdego pojazdu możemy skalibrować minimalny przepływ na biegu jałowym i maksymalny przepływ. Następnie wystarczy obrócić pompę mniej więcej szybciej, aby wyregulować przepływ.
Ponadto, gdy woda jest zimna w bełkocie lub na przykład, gdy reaktor nie jest gorący (możemy rozważyć czujniki), po prostu nie uruchamiaj pompy, a pantone jest nieaktywny!
Będąc inżynierem elektronikiem i programistą systemowym, wcale mnie to nie przeraża, aby stworzyć rodzaj kalkulatora wtrysku pantonu!
------
Instalacja w moim pojeździe:
Chcę zainstalować ten system w moim samochodzie. Jest to laguna I faza 98, silnik benzynowy 2.0 l, 115 KM. Całe zarządzanie silnikiem odbywa się za pomocą komputera, ale nie sądzę, że jest to problem, myślę, że to nawet przewaga. Wyjaśniam dlaczego:
Samochód ma komputer pokładowy, który mówi mi o zużyciu w czasie rzeczywistym (będzie to praktyczne do testowania !!).
Teraz podam konkretny przykład, powiedzmy, że jestem stabilizowany przy prędkości 100 km / h na płaskiej drodze.
Zużycie w czasie rzeczywistym mówi mi 6.2 l / 100 km i pozostaje wyjątkowo stabilne, jeśli nie ruszę stopy z akceleratora. Teraz, jeśli droga zacznie opadać, a ja nie ruszam nogą pedału przyspieszenia, samochód nabiera prędkości, silnik skręca, ale zużycie spada nieco. Normalne, ponieważ komputer wykrywa, że samochód jest mniej naładowany, więc wtryskuje mniej benzyny.
Teraz, jeśli podczas schodzenia podniosę stopę, aby pozostać przy prędkości 100 km / h, wówczas zużycie gwałtownie spada, ponieważ samochód jest jeszcze mniej obciążony.
Mówię więc sobie, że na płaskiej, ustabilizowanej z pewną prędkością, a system pantone się uruchomił, samochód będzie miał tendencję do większego poruszania się, i znajdę się w tym samym przypadku co zjazd: w przeciwnym razie nie podniosę stopę, a samochód nabiera prędkości, zużywając tyle samo lub trochę mniej, albo podnoszę stopę i tam konsumuję mniej.
Nie sądzę więc, aby system pantone był niezgodny z elektronicznymi zastrzykami.
Studiowałem dokumentację techniczną mojego samochodu, a wtrysk jest regulowany dzięki następującym parametrom i czujnikom:
- Temperatura wody (aby wiedzieć, czy silnik jest gorący)
- Temperatura powietrza na wlocie
- Depresja w kolektorze dolotowym (myślę, że do obliczenia obciążenia samochodu)
- Położenie przepustnicy (a więc przyspieszenia)
- Sonda lambda
System pantone miałby zatem wpływ na temperaturę powietrza na wlocie. Ponieważ powietrze będzie cieplejsze, kalkulator powinien wywnioskować, że powietrze jest mniej gęste i dostosuje bogactwo poprzez wtrysk mniejszej ilości benzyny.
Jedynym możliwym problemem jest sonda lambda. Wygląda na to, że dzięki systemowi pantone silnik uwalnia dużo tlenu. Sonda lambda sprawi, że kalkulator uwierzy, że mieszanka jest zbyt uboga, i dlatego powinna wtryskać więcej benzyny.
Dlatego możliwe jest, że komputer nie będzie już w stanie zbyt wiele obejść i przywróci ustawienia domyślne. W końcu zobaczymy, jeśli tak jest, będziemy musieli majstrować przy sondzie lambda, aby powiedzieć komputerowi, że wszystko jest w porządku.
W przeciwnym razie po południu postawiłem samochód na moście (ojczym jest właścicielem garażu, to pomaga;))
Aby umieścić reaktor, nie mam 36 możliwości, należy go umieścić w miejscu katalizatora.
Mam 4 wydechy głowicy cylindrów, które spotykają się w Y co najmniej 60 cm od głowicy cylindrów.
Więc nie mogę umieścić reaktora tak blisko, jak chciałem. Zaraz po Y mam sondę Lambda.
A za sondą lambda mam łokieć, a następnie 30 cm dalej katalizator.
Nie mogę dotknąć rury, która jest między Y a katalizatorem, ponieważ to on integruje sondę lambda, a byłoby to zbyt dużo pracy, ponieważ cała ta część znajduje się między kokpitem a silnikiem, dlatego całkowicie niedostępne.
Więc nie mam wyboru, postaw się w miejscu katalizatora. Dużą zaletą jest prostota demontażu / wymiany reaktora, ponieważ do odkręcenia jest 5 śrub! I jest wystarczająco dużo miejsca, aby zrobić coś czystego.
Wady mam nadzieję, że będzie wystarczająco ciepło
Mam nadzieję, że doszedłeś do końca mojej powieści i nie jesteś zbyt śpiący
Czy mógłbyś przekazać mi swoje opinie na temat moich hipotez i pomysłów?
Do zobaczenia wkrótce
Cóż, odkryłem system pantone przez znajomego. Od 3 dni nie śpię i zastanawiam się, czy system mogę dostosować do mojego pojazdu!
Ale zanim cokolwiek zrobię, staram się jak najdokładniej przeanalizować operację, aby móc ją zoptymalizować i upewnić się, że zadziała za pierwszym razem.
Oto moje osobiste przemyślenia, na które zwróciłem uwagę, gdy pomysły przyszły mi do głowy:
Refleksje na temat bubblera:
---------------------------
- Należy upewnić się, że podczas ruchów reaktor nie może zasysać rozprysków. Dlatego konieczne jest zabezpieczenie wylotu do reaktora, aby wilgotne powietrze mogło przepływać, ale nie krople wody.
- Bubbler musi wytwarzać wilgotne powietrze, a nie parę wodną. Myślę, że jeśli barbotaż wytwarza parę wodną, w powietrzu jest zbyt dużo wody, aby reaktor mógł wykonać swoją pracę. Ponadto, jeśli będzie za dużo wody, reaktor ostygnie i może się zatrzymać.
- Aby bulgot działał lepiej, woda musi zostać podgrzana. W rzeczywistości w gorącej wodzie cząsteczki są aktywowane, a parowanie przebiega lepiej. Wiadomo, że gorąca woda odparowuje szybciej niż zimna woda. Z drugiej strony woda nie musi się gotować, w przeciwnym razie z bełkotki wydobywa się kwadratowa para. Dobrym rozwiązaniem byłoby regulowanie wody w urządzeniu do barbotażu w określonej temperaturze, na przykład 90 ° C.
- Istnieje duża szansa, że barbot będzie działał lepiej, jeśli zasysane powietrze zostanie wstępnie podgrzane
Refleksje na temat reaktora:
----------------------------
- Nie sądzę, że średnica pręta jest bardzo ważna. Ważna jest prawdopodobnie odległość między prętem a jego pojemnikiem, która wydaje się wynosić między 0.5 a 1.5 mm. Myślę, że konieczne jest zwymiarowanie średnicy pręta i jego pojemnika zgodnie z przepływem powietrza, który chce się tam przepłynąć. Im większe przemieszczenie, tym większa ilość powietrza zasysanego przez wlot, dlatego im bardziej wilgotne powietrze musi zostać przepuszczone przez reaktor, jeśli chcemy zachować tę samą proporcję normalnego powietrza / wilgotnego powietrza pantonizowanego.
- Konieczne jest, aby rury wlotowe i wylotowe reaktora były większe niż powierzchnia między prętem a jego pojemnikiem. Myślę, że wewnętrzna średnica rur wlotowych i wylotowych musi być taka sama jak wewnętrzna średnica reaktora. W ten sposób będzie dobre zagłębienie wokół pręta i dobre przyspieszenie powietrza.
- Reaktor musi być tak gorący, jak to możliwe, więc myślę, że powinien być umieszczony jak najbliżej wylotu silnika. Myślę, że fajnie byłoby również izolować termicznie reaktor od rury wydechowej, aby naczynie + głowica cylindra nie absorbowały ciepła z reaktora. Ponieważ wyobrażam sobie, że gazy wydechowe są znacznie gorętsze niż sam garnek. Jeśli więc będziemy dobrze izolowani, temperatura reaktora będzie wyższa niż w przypadku słabej izolacji.
- Myślę, że aby być skutecznym, reaktor nie powinien zasysać powietrza, które jest zbyt obciążone wodą, na przykład parą. Naprawdę uważam, że powinieneś ssać wilgotne powietrze, a nie parę. Musisz zaprojektować bubbler.
- Myślę, że jeśli konieczne jest, aby gazy spalinowe krążyły w przeciwnym kierunku do powietrza reaktora, dzieje się tak bardziej ze względu na temperaturę powietrza na wylocie z reaktora niż z magnetyzmu lub nie znać inny powód. W rzeczywistości wylot reaktora będzie teoretycznie cieplejszy niż wlot, ponieważ gazy spalinowe będą się ochładzać w miarę postępu. Nagle możemy powiedzieć, że powietrze zasysane przez reaktor zostanie podgrzane „delikatnie”.
Teoretyczne przykłady:
Jeżeli wlot reaktora ma 700 ° C, a wylot 800 ° C (cyrkulacja w reaktorze naprzeciwko gazów spalinowych):
Powietrze docierające do reaktora będzie się stopniowo nagrzewać i ma szansę osiągnąć temperaturę bliską 800 ° C.
Teraz, jeśli wlot reaktora ma temperaturę 800 ° C, a wylot 700 ° C (cyrkulacja w tym samym kierunku):
Napływające powietrze nagle osiągnie temperaturę 800 ° C, ale nie będzie w stanie natychmiast go osiągnąć!
A ponieważ temperatura reaktora spada, nie powinniśmy być w stanie zbliżyć się tak blisko 800 ° C jak w pierwszym przypadku.
- W porównaniu z poprzednim punktem jest zatem możliwe, że im dłuższy reaktor i pręt, tym lepiej działa:
Ponieważ stopniowo ogrzewamy powietrze na całej trasie, więc jest ono długie, tym bardziej zbliżamy się do temperatury wylotu reaktora. Ponadto, jeśli tarcie cząsteczek na ścianach powoduje elektryfikację i że ta elektryfikacja ma coś wspólnego z procesem pantone, myślę, że im dłużej się ociera, tym lepiej!
- Być może konieczne byłoby pozostawienie pewnej odległości między wylotem reaktora a wejściem, aby wilgotne powietrze pantonizowane nieco się ochłodziło i stało się gęstsze?
-----------
Moja teoria o działaniu zasady pantone:
Powietrze, które wchodzi do reaktora, jest obciążone wilgocią, to znaczy, że w powietrzu zawieszone są mikrokropelki wody.
Przechodząc wokół pręta, całe powietrze jest podnoszone do wysokiej temperatury (bez pręta powietrze w środku reaktora nie ogrzewałoby się tak bardzo, jak powietrze ocierające się o krawędzie).
Myślę, że podniesienie powietrza do wysokiej temperatury rozbija mikrokropelki wody na mniejsze cząsteczki, może wprost na cząsteczki wody. Może jeśli nastąpi elektryfikacja z powodu tarcia, jeszcze bardziej pomaga rozbić mikrokropelki.
Myślę, że na tym etapie cząsteczki wody nie są jeszcze pęknięte.
Następnie powietrze to miesza się z powietrzem otoczenia i wchodzi do cylindra. Myślę, że w momencie wybuchu paliwa, gdy temperatura rośnie bardzo wysoko, woda pęka i zamienia się w wodór + tlen, a następnie bierze udział we wzmacnianiu spalania, zyskując w ten sposób moc i przede wszystkim umożliwiają pełniejsze spalanie (a tym samym mniejsze zanieczyszczenie).
--------
Małe odbicie na bąblu:
Myślę, że maksymalne możliwe optymalizacje zostaną przeprowadzone na urządzeniu do barbotażu i na drodze do doprowadzenia mocy wyjściowej reaktora do wlotu silnika.
Ponieważ celem gry jest to, że silnik połyka maksimum powietrza pochodzącego z reaktora ...
Jeśli chodzi o bełkot i obecny zespół, coś mnie niepokoi. Oto bardzo uproszczony schemat:
Potrzeba pewnej siły ssącej, aby móc zasysać powietrze w tego typu barbotażu, ponieważ aby zasysać powietrze, konieczne jest wytworzenie wystarczającego obniżenia, aby poziom wody we wlocie powietrza spadł do „poniżej, aby mógł wejść pęcherzyk powietrza.
Dlatego w niektórych witrynach zalecają zamknięcie oryginalnego wlotu powietrza, aby zapewnić wystarczające zasysanie w urządzeniu do barbotażu i powodować bulgotanie.
Mój pomysł byłby następujący: silnik nie powinien zasysać powietrza z bełkotki, ale to do nas należy dostarczenie tego powietrza!
W ten sposób możemy nawet zapewnić mu więcej powietrza, niż potrzebuje, aby mieć pewność, że jest wypchany na maksa!
Ponieważ jestem pewien, że dzięki obecnemu systemowi bubblera silnik na biegu jałowym nie pobiera wystarczającej ilości powietrza przez wlot, aby spowodować wystarczającą depresję i prawidłowe bulgotanie. W przypadku podróży po mieście często jesteśmy na biegu jałowym, kiedy czekamy na czerwonym świetle lub w korku, więc nawet na biegu jałowym silnik powinien być zasilany powietrzem panton.
W tym celu moim pomysłem jest włożenie pompy powietrza między reaktorem a filtrem powietrza. To on wciągałby powietrze do barbotera przez reaktor i dostarczał je do silnika.
Następnie moglibyśmy elektrycznie wybrać natężenie przepływu powietrza, które chcemy wysłać do silnika. A dzięki pompie bardziej silnik zasysa to powietrze, to my je dostarczamy.
Montaż byłby jeszcze prostszy, wystarczyłoby podłączyć wylot pompy prawie w dowolnym miejscu za filtrem powietrza, bez konieczności zastanawiania się, czy ktoś jest wystarczająco ssany w bełkocie.
Dzięki temu systemowi nie byłoby potrzeby odcinania oryginalnego wlotu powietrza.
Dużą zaletą pompy jest to, że dla każdego pojazdu możemy skalibrować minimalny przepływ na biegu jałowym i maksymalny przepływ. Następnie wystarczy obrócić pompę mniej więcej szybciej, aby wyregulować przepływ.
Ponadto, gdy woda jest zimna w bełkocie lub na przykład, gdy reaktor nie jest gorący (możemy rozważyć czujniki), po prostu nie uruchamiaj pompy, a pantone jest nieaktywny!
Będąc inżynierem elektronikiem i programistą systemowym, wcale mnie to nie przeraża, aby stworzyć rodzaj kalkulatora wtrysku pantonu!
------
Instalacja w moim pojeździe:
Chcę zainstalować ten system w moim samochodzie. Jest to laguna I faza 98, silnik benzynowy 2.0 l, 115 KM. Całe zarządzanie silnikiem odbywa się za pomocą komputera, ale nie sądzę, że jest to problem, myślę, że to nawet przewaga. Wyjaśniam dlaczego:
Samochód ma komputer pokładowy, który mówi mi o zużyciu w czasie rzeczywistym (będzie to praktyczne do testowania !!).
Teraz podam konkretny przykład, powiedzmy, że jestem stabilizowany przy prędkości 100 km / h na płaskiej drodze.
Zużycie w czasie rzeczywistym mówi mi 6.2 l / 100 km i pozostaje wyjątkowo stabilne, jeśli nie ruszę stopy z akceleratora. Teraz, jeśli droga zacznie opadać, a ja nie ruszam nogą pedału przyspieszenia, samochód nabiera prędkości, silnik skręca, ale zużycie spada nieco. Normalne, ponieważ komputer wykrywa, że samochód jest mniej naładowany, więc wtryskuje mniej benzyny.
Teraz, jeśli podczas schodzenia podniosę stopę, aby pozostać przy prędkości 100 km / h, wówczas zużycie gwałtownie spada, ponieważ samochód jest jeszcze mniej obciążony.
Mówię więc sobie, że na płaskiej, ustabilizowanej z pewną prędkością, a system pantone się uruchomił, samochód będzie miał tendencję do większego poruszania się, i znajdę się w tym samym przypadku co zjazd: w przeciwnym razie nie podniosę stopę, a samochód nabiera prędkości, zużywając tyle samo lub trochę mniej, albo podnoszę stopę i tam konsumuję mniej.
Nie sądzę więc, aby system pantone był niezgodny z elektronicznymi zastrzykami.
Studiowałem dokumentację techniczną mojego samochodu, a wtrysk jest regulowany dzięki następującym parametrom i czujnikom:
- Temperatura wody (aby wiedzieć, czy silnik jest gorący)
- Temperatura powietrza na wlocie
- Depresja w kolektorze dolotowym (myślę, że do obliczenia obciążenia samochodu)
- Położenie przepustnicy (a więc przyspieszenia)
- Sonda lambda
System pantone miałby zatem wpływ na temperaturę powietrza na wlocie. Ponieważ powietrze będzie cieplejsze, kalkulator powinien wywnioskować, że powietrze jest mniej gęste i dostosuje bogactwo poprzez wtrysk mniejszej ilości benzyny.
Jedynym możliwym problemem jest sonda lambda. Wygląda na to, że dzięki systemowi pantone silnik uwalnia dużo tlenu. Sonda lambda sprawi, że kalkulator uwierzy, że mieszanka jest zbyt uboga, i dlatego powinna wtryskać więcej benzyny.
Dlatego możliwe jest, że komputer nie będzie już w stanie zbyt wiele obejść i przywróci ustawienia domyślne. W końcu zobaczymy, jeśli tak jest, będziemy musieli majstrować przy sondzie lambda, aby powiedzieć komputerowi, że wszystko jest w porządku.
W przeciwnym razie po południu postawiłem samochód na moście (ojczym jest właścicielem garażu, to pomaga;))
Aby umieścić reaktor, nie mam 36 możliwości, należy go umieścić w miejscu katalizatora.
Mam 4 wydechy głowicy cylindrów, które spotykają się w Y co najmniej 60 cm od głowicy cylindrów.
Więc nie mogę umieścić reaktora tak blisko, jak chciałem. Zaraz po Y mam sondę Lambda.
A za sondą lambda mam łokieć, a następnie 30 cm dalej katalizator.
Nie mogę dotknąć rury, która jest między Y a katalizatorem, ponieważ to on integruje sondę lambda, a byłoby to zbyt dużo pracy, ponieważ cała ta część znajduje się między kokpitem a silnikiem, dlatego całkowicie niedostępne.
Więc nie mam wyboru, postaw się w miejscu katalizatora. Dużą zaletą jest prostota demontażu / wymiany reaktora, ponieważ do odkręcenia jest 5 śrub! I jest wystarczająco dużo miejsca, aby zrobić coś czystego.
Wady mam nadzieję, że będzie wystarczająco ciepło
Mam nadzieję, że doszedłeś do końca mojej powieści i nie jesteś zbyt śpiący
Czy mógłbyś przekazać mi swoje opinie na temat moich hipotez i pomysłów?
Do zobaczenia wkrótce