forums energii: społeczeństwo, ekologia i czyste technologie

był to M. LAVOISIER, genialny naukowiec, który jako pierwszy w 1781 r. rozłożył wodę na tlen i wodór.



Przepuścił parę wodną przez żarówkę, na wyjściu otrzymał wodór. Tak zwany wynalazca z USA przejął francuskie doświadczenia i nieco je udoskonalił!!!

W rzeczywistości jest to oksyredukcja. UTLENIANIE żelaza i redukcja wody!

H2O + Fe -> FeO (UTLENIONE ŻELAZO) + H2

Witam,
Głos jego pana!!
To nie jest takie proste jak myślisz, w rzeczywistości gdyby to co zapowiadasz było prawdą to krótko po uruchomieniu procesora z pręta zostałaby tylko kupa rdzy, ale tak nie jest!!!
(trzeba trochę potrząsnąć mózgiem przed opublikowaniem B))
@+

Myślałem już o tej reakcji i oto bilans energetyczny:

Obliczenia szacunkowe

„Żywotność” 500-gramowego pręta żelaznego. Innymi słowy: ile energii w postaci H2 dostarcza 500 gramów żelaza.

Założenia przyjmuje się, że:

- 100% wody pękło w tej reakcji, jest to najbardziej korzystna hipoteza pod względem energii i najmniej korzystna pod względem żywotności żelaza. Oczywiście w rzeczywistości ta reakcja nie jest kompletna.

- T° i ciepło dostarczane do reaktora są większe lub co najmniej równe warunkom tej reakcji

- Zużyta masa żelaza 500g

- Masy molowe: Mfr = 58.8, Mh2 = 2, Mh2o=18, Mfe3o4=240.4 (jednostka: g/mol). PCI H2 = 120 000 kJ/kg. PCI GB = 40 000 kJ/kg. Gęstość GO = 0.8 kg/L


Z równania mamy:

3 mole żelaza reagują z 4 molami wody dając 1 mol tlenku żelaza i 4 mole wodoru. Masowo: 3 mole żelaza = 176.4 g i 4 mole wody = 72 g dają 1 mol rdzy = 240.4 g, a 4 mole wodoru = 8 g.

Od razu widzimy, że ilość produkowanego wodoru w porównaniu do zużycia żelaza jest śmieszna. Ale kontynuujmy obliczenia do końca.

500 g „zardzewiałego” żelaza będzie zatem oczywiście dawać 22,7 g H2… Odpowiada to 2724 kJ lub 68.1 g GO, a zatem 85 ml GO.

Wniosek: liczby te są absurdalnie niskie i jeśli nie znajdziemy metody odtleniania rdzy żelaza, nie jest możliwe, aby reakcja ta zachodziła w przypadku ciągników z domieszką wody. Obliczenie okresu użytkowania jest zatem bezużyteczne w świetle tego pierwszego oszacowania.

Witam,

Z drugiej strony, jeśli strumień wody jest pulsowany na rozgrzane do czerwoności żelazo, podczas fazy, w której nie ma wody, tlenek żelaza jest ponownie przekształcany w żelazo.
Musielibyśmy więc znaleźć częstotliwość utleniania odtleniania żelaza, więc mamy fazę odzyskiwania wodoru i fazę odzyskiwania tlenu, jest tylko po to, aby system był opłacalny (energetycznie).

GEO ;).

geotrouvetout napisał:Z drugiej strony, jeśli strumień wody jest pulsowany na rozgrzane do czerwoności żelazo, podczas fazy, w której nie ma wody, tlenek żelaza jest ponownie przekształcany w żelazo.
Musielibyśmy więc znaleźć częstotliwość utleniania odtleniania żelaza, więc mamy fazę odzyskiwania wodoru i fazę odzyskiwania tlenu, jest tylko po to, aby system był opłacalny (energetycznie).

Nie rozumiem, co mówisz .... Mówisz o odwracalności reakcji?
Możesz być bardziej dokładny? DZIĘKI

Witam,

dla ekonologii wyraźniej (mam nadzieję) podczas spryskiwania wodą czerwonego żelaza dochodzi do utleniania żelaza i produkcji wodoru.
Tlenek żelaza + energia cieplna daje żelazo i wytwarza tlen.
Tak więc w pierwszej fazie rozpalone żelazo jest spryskiwane wodą w celu wytworzenia wodoru.
W drugiej fazie tlenek żelaza powstały w pierwszej fazie jest podgrzewany w celu uwolnienia tlenu i znalezienia go z żelazem.
Tak więc faza 1, faza 2 naprzemiennie w celu wytworzenia H i O i kończy się Fe.
Analogicznie, NaH+H2o --> NaOH + H2 i NaOH + energia cieplna --> NaH+O, pętla jest zamknięta.

GEO ;).

Najwyraźniej to nie będzie ta reakcja, która zachodzi w „reaktorze Pantone”
Układ działa, więc pytanie brzmi raczej, jakie reakcje zachodzą w tym układzie, prawda?

Co dokładnie wychodzi z rektora?

Zastanawiałem się, czy można zbudować przezroczysty rektor, na przykład z twojej szklanej rurki?
Jakiego rodzaju szkło byłoby potrzebne, aby wytrzymało ciepło panujące w układzie?

Jak więc analizować elementy wchodzące i wychodzące z systemu?

Mogę zapomnieć o podstawach chemii, więc dla wyników eksperymentu trudno będzie mi je przestudiować, jeśli zbuduję taki reaktor.

Pytanie, które często sobie zadawałem: czy to, co wychodzi z Pantone z domieszką wody, jest łatwopalne?

A jak, robimy palniki

Tak, ale jeśli się nie mylę, to nie jest w 100% woda!

Myślę, że cuicui chciał wiedzieć, czy gaz wydobywający się z reaktora, który zasysa tylko wodę, jest łatwopalny.

I myślę, że nie, inaczej byłoby wiadomo!