w przypadku bełkotki na wyjściu procent wody (w parze) w porównaniu z powietrzem używanym do barbotowania (które zawiera już wcześniej trochę pary, zależnie od warunków pogodowych) zależy od T°, w którym zachodzi parowanie i (prawdopodobnie) nigdy nie jest ukończony (nie jest nasycony)
aby nasycić się, woda w barborze musi mieć dobry czas zrównoważyć ciśnienie pary nasyconej obecnym powietrzem, i to dla danego ciśnienia
ale często na wylocie bełkotki rura parowa jest nieco chłodzona (w zależności od tego, czy jest mniej lub bardziej dobrze izolowana), a wytwarzana sucha para staje się ponownie wilgotna (udaje się nawet skroplić na ściance rury
Para zawierająca powietrze o takiej temperaturze T° z nasyceniem pary przed zjawiskiem „kondensacji” (upłynniania) nazywana jest „stosunkiem zmieszania nasycającego” dla danego ciśnienia
niektóre benchmarki: poniżej 1 atm:
w temperaturze 100°C stosunek ten wynosi nieskończoność na kg czystego powietrza, a ta nasycona mieszanina zawierająca tylko parę wodną i niezawierającą powietrza ma masę 598 g/m3
w 90°C: 1395 g/kg czystego powietrza; 424 g/m3 (424 g pary wodnej na m3; m3 zawierające tę parę wodną + czyste powietrze)
((424 g wody + 304 g czystego powietrza)/m3); 39,47% więcej wody niż powietrza
w 87°C: ok. 1000 g/kg; 380 g wody/m3 zmieszanej z 380 g czystego powietrza/m3
w 80°C: 545 g/kg; 294 g wody/m3 zmieszanej z 539,45 g czystego powietrza/m3
w 70°C: 341 g/kg; 198 g wody/m3 zmieszanej z 580,64 g czystego powietrza/m3
w 60°C: 152 g/kg; 130 g/m3 co daje 855 g czystego powietrza/m3 (1000/152*130) tj. 152/855 = 17.7% wody w porównaniu do powietrza podczas bulgotania w temperaturze 60°C pod ciśnieniem 1 atm (obliczenia bardziej przygotowane dla 0,9 atm)
wszystko to jest jedynie obliczeniem masy lub objętości
jeśli np. barbotaż pracuje w temperaturze 90°C i zakłada się, że ma czas dobrze odparować aż do momentu nasycenia
i jeśli ten rodzaj pary dotrze do reaktora o temperaturze 87°C: daje to 395 g/kg „pary”, prawdopodobnie w postaci płynnej (mikrokropelki)
ile wynosi m3 (zawierający 424 g wody w parze + 304 g powietrza)? 0,86 m3 (losowo) zawierający 304 g wody w parze + 120 g wody w mikrokropelkach + 304 g czystego powietrza (przy 87°C stosunek pary do czystego powietrza wynosi 50/50, zawsze przy 1 bankomat)
Byłoby zatem (w tym przykładzie) tylko 120 g wody, która będąc w mikrokropelkach mogłaby zjonizować w reaktorze, spowodować „namagnesowanie” i zaczepić reaktor, który byłby wówczas w stanie oczyścić wszystkie cząsteczki wody (w mikro-kropelkach). krople i sucha para), a być może nawet czyste powietrze, które mu towarzyszy (zawierające O2 i N2)
zaczęło się
tutaj et
było
(nieco jaśniej)
śruba