informacje dotyczące badań przeprowadzonych przez fińskich naukowców badających przydatność zrębków z chrustu do produkcji energii w Namibii:
Elektrownie na biomasę nie mogą czerpać korzyści z produkcji energii elektrycznej w Namibii w oparciu o zrębki chrustu bez wsparcia inwestycyjnego i korzyści z handlu emisjami. Taki jest wniosek z badania przeprowadzonego przez Fińskie Centrum Badań Technicznych (VTT) we współpracy ze specjalistami z Namibii.
Aby produkcja energii elektrycznej ze zrębków chrustu była komercyjnie opłacalna w elektrowniach o mocy 10 i 20 megawatów (MW), konieczna jest pomoc inwestycyjna w wysokości 35% i 15 euro za tonę dwutlenku węgla wyemitowanego w handlu emisjami. Jeśli zastosujemy się do tej logiki, elektrownia stanie się rentowna po okresie od siedmiu do dziesięciu lat.
Stolica kraju, Windhuk, ma jednak elektrownię węglową. Zdaniem fińskich i namibijskich naukowców przekształcenie jednego z czterech kotłów na biomasę byłoby korzystne nawet bez żadnej pomocy. Osiągając moc 20 MW, inwestycja zwróciłaby się w ciągu siedmiu lat.
Wiele części południowej Afryki jest porośniętych zaroślami: w najbardziej dotkniętym regionie rośnie od 1000 do 10000 10 krzewów na hektar, około 5 milionów hektarów w północnych częściach środkowej i wschodniej Namibii, co odpowiada biomasie od 25 do XNUMX ton na hektar. Ten gęsty wzrost utrudnia hodowlę bydła (głównego źródła dochodu kraju). W rzeczywistości zapobiega to przemieszczaniu się w tych regionach, a także wzrostowi pastwisk.
Obecne badanie sugeruje przycinanie zarośli i pozostawienie tylko 200 do 300 najwyższych roślin na sawannie. Otrzymując średnią ilość 10 ton z hektara, dotknięte obszary wyprodukowałyby łącznie 125 milionów ton biomasy, a zatem około 500 terawatogodzin (TWh).
Jednak w 1999 roku całkowite zużycie energii w Namibii wynosiło zaledwie 12,6 TWh, zauważają naukowcy. Wykorzystanie zrębków z chrustu do wytwarzania energii nie tylko ułatwi hodowlę zwierząt, ale także przyczyni się do samowystarczalności energetycznej Namibii. Rzeczywiście, obecnie importuje większość swojej energii z Republiki Południowej Afryki.
Wióry z krzaków są już używane jako drewno opałowe w Namibii. Są również surowcem do produkcji węgla drzewnego i spieków.
Aby uzyskać więcej informacji:
1. Patrz pochodzenie tej informacji.
2. Uzyskaj dostęp do strona Fińskiego Centrum Badań Technicznych.