Turbulencje w reaktorze Pantone?

[lio74]

Halo

Kiedy mówimy o turbulencjach w reaktorze, nie mam na myśli turbulencji spiralnych wokół pręta.
...
Myślę, że powinniśmy mieć tylko dwie burzliwe warstwy, nie pozostawiając miejsca na cienką warstwę laminarną,
wymiana temperatur ze ścianami jest znacznie lepsza, gdy jest turbulentnie.

Witaj Andrew,
to myślisz, że nie ma helikoidalnej cyrkulacji gazu!?! skoro tak mówisz! Oddaję się Tobie (który jest tak wielkim eksperymentatorem)! Poprawię swój egzemplarz... ale wydaje mi się, że gdzieś przeczytałem, że tam się odwróciło?! dobrze, w każdym razie upraszcza to dla mnie chimblik, aby modelować przepływ bełkotki przy wejściu!

inaczej znam ten efekt ściany, to właśnie on między innymi odrywa naładowane cząstki, ponieważ teoretycznie płyn (newtonowski i blabla..) uderza w ścianę z tą samą prędkością co ta ściana oraz fakt, że pewne cząstki „rozdzierają się” ze ściany tworzy to ładunek (stan energetyczny), co powoduje turbulencje (napięcie geometryczne). krótko mówiąc, nie da się tego już udowodnić (por http://img210.imageshack.us/img210/4138/image26tu.jpgdokument przekazany przez Boba)
więc im bardziej zwiększa się powierzchnia styku, tym więcej jest ładunków.......
_________________
Lau, twój knot wygląda ładnie, rozumiem, że chciałeś go przetestować!!
niebieska kropka na końcu, jak myślisz, oznacza to, że działa lepiej? czy odwrotnie? ten punkt jest istotny dla bardzo wysokich temperatur, więc to tam będą zachodzić reakcje mieszanki wody i paliwa!?!
czy odczułeś poprawę w porównaniu z prostą wędką???

[Andre]

Halo
W zespole pantonowym wykonanym w 100% z rektyfikowanego pręta stalowego pozostawionego wolnego bez kołka centrującego, występuje spiralny ślad o dość regularnej podziałce, który odpowiada promieniowi pręta i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara, patrząc na niego przez wlot reaktora. Widziałem to tylko dwa razy na prętach i nie ma dowodów, że nie jest to spowodowane czymś innym, ponieważ jest swobodny w reaktorze, może wibrować, obracać się i uderzać w ścianę
ale takie równe rowki? może to być coś innego, pręty są ze stali rektyfikowanej polerowanej (wiertło)
Teraz celowe wymuszanie tego ruchu okrężnego wokół pręta nie daje mi nic więcej na znanym zespole, który działa (dość trudno było wykonać mały turbulator z blachy przed reaktorem, średnica wynosi 12,7 mm)
W moim dieslu zrobiłem to nawet z prętem ze stali nierdzewnej, a gdy umieściłem pręt z czystego niklu, uczyniłem go całkowicie gładkim.

Jeśli chodzi o kolor to niebieska część cholewki nie jest najcieplejsza, w 100% pantonie najcieplejsza część znajduje się tuż za niebieską częścią na 15 mm + lub - ale zawsze jest to koniec cholewki.
badania przeprowadzone kilka lat temu polegają na wyjęciu wydrążonego pręta i umieszczeniu termopary w pręcie w innym miejscu
do przodu na środku i na wyjściu, trudność polega na zakleszczeniu złącza termopary za pomocą pręta, aby uzyskać dobry kontakt pręta.
Ale znowu jest to tylko przybliżone wyobrażenie o cieple pręta, nic nie mówi, że na powierzchni nie jest goręcej niż w środku.
Istnieje jednak inny sposób sprawdzenia, czy ciepło dociera do środka pręta. To właśnie na podstawie badania temperatury pręta próbowałem ustalić minimalną długość pręta.
Niewielki nadmiar pręta na wlocie reaktora nie jest szkodliwy, pod warunkiem, że nie spowoduje zawilgocenia pręta.

Należy się zastanowić, dlaczego pręt, którego (zimna) część wejściowa zamoczy się, powoduje, że reaktor nie działa? nawet w przypadku cieczy izolujących, takich jak paliwo. trzeba wierzyć, że gdy pręt pokryty jest cienką warstwą cieczy, pełni on raczej rolę tarcia. Pomimo wysokiej temperatury pręta, która jest znacznie wyższa niż wylot (pary) z reaktora, może on zostać pokryty cienką warstwą cieczy.
Trzeba działać bardzo szybko, żeby to zauważyć, gdy tylko reaktor zacznie działać nieprawidłowo, trzeba szybko wyjąć pręt, aby zauważyć, że przednia część jest zawilgocona, po 2 minutach ma czas wyschnąć (to doświadczenie można łatwo widoczne podczas pracy silnika benzynowego na oleju opałowym)



André

[lau]

czy odczułeś poprawę w porównaniu z prostą wędką???

nie, nic lepszego, a nawet powiedziałbym mniej.

[śruba]

Co musisz wiedzieć, gdy w przewodzie krąży płyn, a dokładniej gaz, występuje efekt ściany, to znaczy, że na powierzchni przewodu występuje tarcie, płyn chce pozostać przyklejony do ściany i dalej w tej cienkiej warstwie płyn krąży w sposób turbulentny, dopiero w środku przewodu cyrkulacja jest laminarna.
Ta turbulentna cyrkulacja zależy od kilku czynników, rodzaju gładkich lub chropowatych ścian, prędkości przepływu, lepkości płynu i średnicy rury.
W przypadku reaktora mamy ściany reaktora i ściany prętów, więc dwie cienkie strefy turbulencji, jeśli szczelina powietrzna jest mała lub ściany są chropowate lub zanieczyszczone, nie może być przepływu laminarnego pomiędzy tymi dwiema warstwami.
Myślę, że powinniśmy mieć tylko dwie burzliwe warstwy, nie pozostawiając miejsca na cienką warstwę laminarną,
wymiana temperatur ze ścianami jest znacznie lepsza, gdy jest turbulentnie.
André

cześć
W przepływie laminarnym prędkość płynu przechodzi od zerowej prędkości w stosunku do ściany do maksymalnej prędkości w miarę możliwości od ścian (w przypadku reaktora) (lub w środku cylindrycznego przewodu), równej 2-krotności średniej prędkości (średnia prędkość = prędkość obliczona w odniesieniu do przepływu). Ścieżki przepływu są równoległe do osi
Rzeczywiście więc cząsteczki, które przechodzą „daleko” od ścian, pozostają „daleko” przez całą podróż i dlatego pobierają mniej ciepła niż te, które „ocierają się” o jedną ze ścian.

W przepływie turbulentnym prędkość nadal wynosi zero contre ścianę, ale już bardzo blisko niej robi się bardzo wysoko, ale w środku ścian mamy niewiele więcej niż 1,2-krotność średniej prędkości

przykład obliczeń dotyczących rur przed i za reaktorem:
Reaktor: pręt: 12.7; rurka: 15; długość: 20 cm
Przepływ pary: 7 m3/h (lepkość dynamiczna: ok. 15*10-6 kg/ms; gęstość: ok. 1.2 kg/m3 (temperatura pary: 100°C i ciśnienie ok. 0.95 atm))
Spadek ciśnienia w reaktorze: 37.7 mbar (około 37.7 cm wody)
przekrój (przestrzeń pręt/rura): 50.03784 mm²
średnica wewnętrzna rury o przekroju równoważnym: 7.98185 mm
Zakładam, że ten sam przepływ za reaktorem (w rzeczywistości jest prawdopodobnie wyższy, ponieważ objętość rośnie wraz z temperaturą), który daje spadek ciśnienia o 7,39 mbar (na 20 cm lg) lub 5.1 razy mniej niż w reaktorze dla tego samego odcinka przejścia
I w tym przypadku mamy (oprócz temperatury) tę samą prędkość płynu: około 140 km/h

Możemy się dobrze bawić, wykonując obliczenia, aby uzyskać taki sam liniowy spadek ciśnienia w rurze za reaktorem jak w reaktorze: daje to wewnętrzną średnicę rury 5,788 mm i zawsze dla 7 m3/h prędkość (dla tego samego liniowego spadku ciśnienia ) wtedy byłoby 266 km / h.
Elektryfikacja przez przepływ byłaby silniejsza w rurze znajdującej się za reaktorem niż w reaktorze
Przy rurze 7,98 mm mamy już znacznie bardziej turbulentny reżim niż w reaktorze, a przy rurze 5,7888 mm jest jeszcze bardziej.

Z drugiej strony, jeśli weźmiemy inny przykład: wydaje się, że lepiej jest mieć szczelinę powietrzną 0,5 mm:
pręt: 15; rura 16 wew. ; długość: 20 cm; spadek ciśnienia: 37.99 mbar
co pozwala na przepływ pary na poziomie 2 m3/h (nie więcej, bo za bardzo odbiegamy od obniżenia możliwego przy ssaniu silnika)
średnica dla przekroju równoważnego: 5,57 mm, ale liniowy spadek ciśnienia 8,6 razy mniejszy: 4.41 mbar
przy tym samym liniowym spadku ciśnienia możemy zejść do 3,6247 mm wewnątrz (prędkość w tym przypadku: 194 km/h)
W przypadku naszych rur 12/14 nie ma zatem spadku ciśnienia, ale też nie ma prędkości i być może nie ma w tej rurze elektryfikacji przez przepływ

Wróćmy jednak do przestrzeni pierścieniowej 0,5 mm: w opisanym powyżej przypadku z reaktorem 16/15 i parą 2 m3/h wbrew pozorom nie ma przepływu turbulentnego: liczba Reynoldsa: 1825 (mniej niż 2000), natomiast w rurze dolnej o średnicy 5,57 mamy 10164, a w średnicy 3,6247 mamy 15612
(laminarny<2000

zauważ, że w przykładzie 15/12,7; 7m3/h, burzliwie: 7150
7 m3/h w średnicy 7,981: 24814
7 m3/h w średnicy 5,788: 34219 dla nb Reynoldsa

Co o tym wszystkim myślisz?
śruba

[Andre]

Cześć Bolt

Jeśli dobrze rozumiem twoje obliczenia, istnieje szczelina powietrzna sprzyjająca turbulencjom.
0,5 mm bez turbulencji i 1 mm turbulencji.
co się dzieje z 1,5 mm? jak SPAD
Mam dobrą wiedzę na temat aerodynamiki, ale trochę mniejszą na temat przepływu płynów w kanałach, chociaż jest to w pewnym stopniu zgodne z prawdą
Byłem przekonany, że na gładkiej powierzchni pozostaje cienka warstwa, która pozostaje przyklejona do powierzchni, druga cienka warstwa staje się turbulentna, a reszta w zasadzie jest laminarna
Obserwacja dokonana na skrzydle samolotu podczas lotu w śniegu
bardzo cienka warstwa pozostaje przyklejona do skrzydła pomimo prędkości 230 km/h, może to nie jest dobre porównanie, kształt skrzydła temu sprzyja, czasami przyklejam linie wełny, żeby zobaczyć reakcję powietrza w innym locie konfiguracja)

Wracając do reaktora, pomyślałbym, że przy szczelinie powietrznej wynoszącej 2 mm w przypadku bardzo gładkiego reaktora podzielilibyśmy się na
burzliwa warstwa na reaktorze, burzliwa warstwa na pręcie i pomiędzy nimi cienka warstwa laminarna.
I że przy niewielkim prześwicie 0,5 mm mieliśmy po prostu dwie burzliwe warstwy.

Dobrze byłoby określić, która gra jest właściwa
istnieje kilka ograniczeń, które ograniczają nas w naszych wyborach

Niewielkie szczeliny, tj. 0,5 mm, ograniczają przejście przez reaktor, ale sprzyjają tarciu i wymianie ciepła
Duży prześwit wynoszący 1,5 mm sprzyja przepływowi, ale ogranicza tarcie i wymianę ciepła.
W tej kolejności rozumowania można by zbudować reaktor składający się z 25 rur o średnicy wewnętrznej 1,6 mm, bez wstawiania pręta. daje to większą powierzchnię zewnętrzną do wymiany ze spalinami.




André

[bob_isat]

Elektryfikacja przez przepływ byłaby silniejsza w rurze znajdującej się za reaktorem niż w reaktorze

Elektryfikacja przepływu nie jest funkcją samej prędkości. Ważna jest również powierzchnia kontaktu płynu ze ścianką.

W reaktorze ma to znaczenie, ponieważ płyn ociera się zarówno o rurę, jak i pręt.

Wydaje się również, że temperatura ma znaczenie. (Mam „kontakt”, który musi mi przekazać badania na temat elektryfikacji poprzez tarcie pary wodnej)

Reaktor łączyłby zatem dużą prędkość, dużą powierzchnię styku i wysoką temperaturę, czyli wszystko, co jest potrzebne do dużej elektryfikacji…

[śruba]

cześć
Według teorii przepływ jest zgodny z liczbą Reynoldsa, laminarny lub turbulentny (patrz mój post powyżej)
A to nb Reynoldsa jest proporcjonalne do średniej prędkości przepływu w rozpatrywanej rurze
Jest również proporcjonalny do przekroju przepływu płynu
" " " " do gęstości płynu
" " " " do lepkości dynamicznej płynu
Ale jest odwrotnie proporcjonalnie do obwód sekcji przepływu płynu

Jednak obwód ten jest minimalny w przypadku rury okrągłej (wydrążonej w niej, jak powiedzieliby Belgowie) w porównaniu z odcinkiem przelotowym
Może jednak silnie wpływać na nb Reynoldsa w przypadku reaktora, którego szczelina powietrzna jest bardzo mała: obwód może ledwo się podwoić, ale przekrój przelotowy może ogromnie się zmniejszyć w stosunku do obwód tarcia

Zastanawiając się nad tym, co jest dla nas korzystne: czy nie byłby to przez przypadek przepływ laminarny, pozwólcie, że wyjaśnię:
W przepływie laminarnym płyn ma zerową prędkość w stosunku do 2 ścian (w naszym przypadku: reaktora: ścianki rury i ściany pręta) oraz z maksymalną prędkością, czyli dwukrotnie większa prędkość średnia (w naszym przypadku: w połowie odległości między rurą a prętem) (podczas gdy przy przepływie turbulentnym byłaby ona tylko ok. 1,2 razy większa)
Ale najciekawsze w laminarnym jest to, że ścieżki przepływu są równoległe do osi bez mieszania, co oznacza, że ​​warstwa przylegająca do rury przesuwa się bardzo wolno w porównaniu z tą, która znajduje się w połowie odległości między 2 ściankami i dlatego może mieć czas aby zabrać dużo kalorii z tej ściany i stać się bardzo bardzo gorąco względem warstwy "szybko" i co się dzieje, gdy ciepłe powietrze nasuwa się na zimne (uh chłodniej (lub odwrotnie)
: burza oczywiście

i w zasadzie towarzyszy temu nawet wilgotność

Być może zjawisko to nie może wystąpić w przepływie turbulentnym (jest to nawet logiczne, patrząc w ten sposób, nie

A ponieważ nb Reynoldsa jest proporcjonalne do prędkości płynu, może się zdarzyć, że gdy będzie on pracował ze średnią prędkością, fakt przyspieszania z pełną prędkością spowodowałby zatrzymanie reaktora, powodując jedynie zmianę trybu laminarnego w warunkach turbulentnych tryb

Co sądzisz o tej recenzji?
śruba

[Andre]

Witam,
Swoją drogą może to być wyjaśnienie, co mnie niepokoi
gdy kanał wylotowy, a co za tym idzie ssanie w reaktorze, jest zmniejszony, przepływ gazu jest mniejszy i prawdopodobnie wolniejszy
system się poprawia? i ta obserwacja kłóci się z logiką działania reaktora. W pierwszej chwili myślałem, że to może być wina samego przewodu, jednak samo ograniczenie daje w przybliżeniu takie same skutki.
Co oznacza, że ​​gdy zwężka Venturiego powoduje duże wgłębienie na wlocie, zwiększamy prędkość reaktora, a jeśli istnieje prędkość krytyczna, aby reaktor mógł działać, będzie to stanowić problem.
W moim rozumowaniu na temat wielkości kanałów wylotowych martwiłem się głównie efektem relaksacji płynu opuszczającego reaktor, jeśli chodzi o kondensację na wylocie z reaktora, z testami prowadzonymi tej zimy w bardzo zimnych rurach rura izolowana termicznie i chłodzona, nie zauważyłem znaczącej różnicy (w odróżnieniu od pantona 100% po prostu przez fakt schłodzenia wylotu pantona silnik się zapada)
Przestałem porównywać, czy to mostek, szczelina powietrzna, długość
przedkomora, wszystko jest inne, jedyną wspólną zasadą jest rurka pręta, ponieważ myślę, że nie są znane żadne poważne badania dotyczące domieszkowania wodą, wszystko jest do odkrycia i obecnie możemy jedynie bazować opieramy się na tym, co wiadomo, aby ulepszyć, należy zacząć od systemu, który (działa) czy przy 10%, czy 30% i modyfikować zgodnie
to, co się chce udowodnić, a nie przez grzebanie i przypadek.

We wszystkich zespołach pręt i rurki są mniej więcej podobne, różnią się jedynie zagłębieniami, dlatego prędkości przepływu i temperatury w grach są różne.
Najpilniej jest znaleźć sposób na zmierzenie, kiedy reaktor pracuje i dlaczego nie zawsze działa, gdy wszystkie warunki są spełnione, stabilna jazda na autostradzie, powinien działać cały czas, ale tak nie jest, ( jedynym przewodnikiem jest wyczucie jazdy i docelowo przejście do pompy co w jakiś sposób daje średnią prawidłowego funkcjonowania reaktora).

André

[śruba]

dobry wieczór
Jeśli założymy, że mam rację (nie jestem pewien) Jeśli zdarza się, że Twój reaktor działa z nb Reynoldsa w przedziale od 2000 do 4000, to normalne jest, że nie działa on przez cały czas, ponieważ teoretycznie tylko wtedy, gdy mamy nb Reynlodsa w przedziale od 2000 i 4000 (lub 6000 według niektórych teoretyków) mówią, że w tym przypadku przepływ jest czasem laminarny, czasem turbulentny, nie wiedząc dlaczego np. byłby turbulentny o 2100, a laminarny o 3900 (lub 5900), nie ma reguły , to tak, jak podczas opróżniania zlewu, czasem pojawia się wir, czasem nie
Czy efekt Coriolisa miałby znaczenie dla reaktora w zależności od kierunku, w jakim się porusza, oraz prędkości, z jaką jedziemy?
Wydaje się, że dla wiru zlewu, który się opróżnia, efekt Coriolisa jest nieistotny, ale kropla wody wystarczy, jak mówią
śruba

[bob_isat]

Jak wynika z publikacji dostępnych w Internecie, elektryfikacja przepływowa jest 4 do 5 razy ważniejsza w przypadku przepływu turbulentnego.

Prawdą jest, że gdy wykonujemy obliczenia Reynoldsa nb (na przykład na podstawie danych André), zbliżamy się do roku 2000, czyli granicy między laminarnością a turbulencją...