Po pierwsze, jestem w tym nowy. forumi dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do tego: znalazłem tutaj wiele interesujących informacji...
Krótko mówiąc, po przeczytaniu dużej części witryny i dużej liczby tematów forumzadałem sobie zasadnicze pytanie:
Choć nie opanowałem (i daleko mi do tego!) procesu Pantone, zastanawiałem się, czy ma on jakąś realną korzyść w porównaniu z klasycznym wtryskiem wody? Kiedy mówię o zainteresowaniu, mam na myśli wymierne rezultaty, na przykład porównanie dwóch zmodyfikowanych samochodów, jednego z Pantone i drugiego ze zwykłym wtryskiem wody.
Przez jakiś czas ćwiczyłem przygotowanie samochodu do wyścigu, a szczególnie do rajdu GrF. W tym kontekście często musiałem ustawiać zastrzyki wodne. Opowiem tutaj o moich doświadczeniach w tej dziedzinie, ponieważ wydaje mi się, że niektóre informacje na ten temat są niekompletne lub rozproszone pomiędzy różnymi tematami.
Po pierwsze, jak często się mówiło, wtrysk wody nie jest niczym nowym, ponieważ był rzadko używany w ostatnich samolotach (nie tylko w Me, zapewniam, że Spitfire'y też go miały!).
Podobnie system ten był kiedyś oferowany jako opcja w Saabie 900 turbo.
Podobnie należy zauważyć, że wtrysk wody, jeśli chodzi o przygotowanie silnika, dotyczy wyłącznie silników doładowanych, za pomocą turbosprężarek lub sprężarek.
Doładowanie silnika stwarza różne problemy, w tym głównie stukanie, przegrzanie i naprężenia mechaniczne zwiększone przez „wydłużenie” cyklu.
Stukanie można zmniejszyć, obniżając temperaturę gazów dolotowych; w tym celu stosuje się dwa procesy: chłodnicę międzystopniową i wtrysk wody. Zjawisko spalania stukowego możemy również ograniczyć podnosząc liczbę oktanową paliwa. Ponieważ nie jest powszechne (a w każdym razie zabronione!) stosowanie benzyny lotniczej (~130 oktanów), wadę tę można zniwelować dodając przed spalaniem alkohol (etanol lub metanol). Ponieważ alkohol i woda są mieszalne, często łączymy wtrysk wody i alkoholu w jednym i tym samym systemie (co może rozwiązać kwestię środka zapobiegającego zamarzaniu w wodzie
).
Łącząc te procesy możemy znacznie zwiększyć doładowanie silnika, a co za tym idzie zwiększyć jego wydajność i moc, a co za tym idzie, przy normalnej eksploatacji, mieć mniejszą potrzebę wciągania biegów (a co za tym idzie mniejsze zużycie paliwa)
Oczywiście intercooler i wtrysk wody umożliwiają również wpływanie na temperaturę spalania. Natomiast wtryskiwanie większej ilości wody niż jest to konieczne do wyeliminowania stukania (około 1 litr wody na 13 litrów paliwa) wykorzystuje się inne zjawiska:
przemiana fazowa wody wymagająca dużej ilości energii, duża część ciepła wydzielanego podczas spalania jest wykorzystywana do odparowania wody. Ma to trzy zalety: temperatura w komorze spalania jest znacznie obniżona, co zmniejsza ilość ciepła odprowadzanego przez płyn chłodzący (a tym samym mniejsze straty energii... itd.).
Obniżając temperaturę w pomieszczeniu ograniczamy naprężenia termiczne w silniku przez co zwiększamy jego żywotność (lub kompensujemy jeszcze większym przeładowaniem hehe
)
Na koniec wprowadzamy ciecz do komory i zamieniamy ją w gaz: ciecz zajmuje znacznie mniej miejsca niż gaz (zaskakuje, prawda? lol), generujemy większe ciśnienie, a co za tym idzie, większy moment obrotowy. .
Na koniec należy zaznaczyć, że nawet jeśli nie jest to główny cel zatłaczania wody (w przygotowaniu), to w znaczący sposób ogranicza to zanieczyszczenie. Rzeczywiście, na przykład turbosprężarka Super Five GT przygotowana o mocy 320 KM z wtryskiem wody zanieczyszcza mniej niż ta sama turbosprężarka przygotowana o mocy 195 KM bez wtrysku wody (w obu przypadkach znacznie przewyższamy pochodzenie małego, obecnego samochodu miejskiego, zgadzamy się).
W skrócie Wszystko to znaczy, że reaktor Pantone jest bardzo ładny, ale bardzo zastanawiam się nad tym, jak to działa: czy zyski nie wynikałyby głównie z dodania wody do silnika?
Wprowadzając wtrysk wody do silnika z turbodoładowaniem, zwiększając ciśnienie doładowania i zwiększając przełożenie osi (w celu wykorzystania przyrostu momentu obrotowego do celów związanych z niższym zużyciem paliwa, a nie do celów sportowych), musimy być w stanie zmniejszyć zużycie paliwa w znaczna proporcja (-10% nie wydaje mi się nierealne), przy jednoczesnym posiadaniu mimo wszystko bardziej wydajnego pojazdu (+20% mocy bez problemu ze zużyciem równym oryginałowi).
Czy system Pantone rzeczywiście oferuje plus? (szczególnie biorąc pod uwagę złożoność wdrożenia)
Jeśli ktoś chce spróbować prostego zastrzyku wody to służę pomocą. Porównanie numeryczne bardzo mnie interesuje... Kto wie, jeśli Pantone faktycznie zaoferuje plus, może pomyślę o sportowym zastosowaniu reaktora!!
Szkoda, że działa super mocno na motocyklu!)
