Astrofizyka: względność czasu

[Flytox]

Capt_Maloche napisał:
Powiedzmy, że puściłeś, a my nie zaproponowaliśmy ci czekolady, wygląda na Razz

Do cholery, zatem przyspieszamy względem hipotetycznego punktu zerowego i w jakim stopniu będzie to miało wpływ na naszą masę? Serdeczny uśmiech

Masz na myśli, że masa obiektu wzrasta wraz z jego prędkością w próżni? czynnik Lorentza? Zapomniałem o tym

Innym sposobem na zwiększenie masy jest jedzenie czekolady.

[Capt_Maloche]

OK, Gastonie,
innymi słowy, przy jakiej prędkości podwoilibyśmy na przykład swoją masę?

DIXIT GASTON:
V = gt / rac(1+g²t²/c²) przy g = F/m
g w m/s²
wszystko
c w m/s (prędkość światła w próżni)

dlatego
g²t² w m²/s²
g²t²/c² bez jednostki
Rac(1+g²t²/c²) bez jednostek
Więc V jednorodny przy gt w m/s.

Zastanawiam się, czy facet w statku kosmicznym poddany działaniu stałej siły odczuje spadek przyspieszenia w miarę zbliżania się do c. Tylko względny czas na Ziemi będzie płynął wolniej, może wydawać się nieskończenie długi, ale nie dla faceta w jego maszyna


Hej MacFly! nie sprawia, że ​​czekolada staje się tłusta

[Gaston]

OK, Gastonie,
innymi słowy, przy jakiej prędkości podwoilibyśmy na przykład swoją masę?

v = c/rac(2) = 212 132 km/s

[Capt_Maloche]

Nadal ciekawe, że masa rośnie wraz z prędkością, bo prędkość zależy od punktu, ale jakiego, kiedy jesteśmy pośrodku niczego, na przykład w przestrzeni międzygalaktycznej
Jak to sprawdzić?

Wszystko zależy zatem od „obserwatora” i nikt nie ma takiego samego „czasu”

Czyli facet w swojej maszynie jadący z prędkością 212 000 km/s podwoiłby swoją masę, ale skoro jest w próżni, to go to nie obchodzi, z grubsza przy ciągu 1/2G w tym momencie wydawałoby mu się, że sztuczna grawitacja „ normalnie”, ale czas „gdzie indziej” będzie płynął wolniej;
zwłaszcza gdy wiemy, że osiągnięcie tej prędkości zajmuje około 1 roku...

To wygląda na nasze rozsądne ograniczenie prędkości, w sam raz na spacery po Układzie Słonecznym.

Wreszcie przy stałym ciągu przyspieszenie maleje proporcjonalnie do przyrostu masy i nie czujemy efektów, natura jest dobrze zrobiona

-------------------------------------------------- --------------------------------------------------

Dla zabawy odległość od Ziemi do Marsa waha się od 56 milionów kilometrów (perygeum) do 400 milionów kilometrów (apogeum). Ile rzeczywistego i pozornego czasu, aby tam dotrzeć ze stałym ciągiem, aby wytworzyć sztuczną grawitację 1G?

[Christophe]

będzie przewijać wolniej;

Szybciej, prawda?

Grać

Hej, jest piątkowy wieczór!

[Arnaud M]

Jeśli chodzi o czas potrzebny na podróż międzygalaktyczną, nawet bardzo szybka podróż byłaby bardzo, bardzo długa...

W naszej galaktyce jest 200 miliardów gwiazd, więc lokalnie jest mnóstwo dobrej zabawy!

Faceci, z którymi kontaktują się istoty pozaziemskie, powtarzają to, co im się mówi, to znaczy, że zmieniając „wymiar”, zmieniają się lokalne prawa, na przykład prędkość światła jest 10 razy większa niż znana nam.

To wyjaśnia możliwość podróży międzygwiezdnych, ale znowu pozostajemy ograniczeni do pobliskich układów gwiezdnych (znowu jest ich wiele wokół nas).

Kolejną zabawną rzeczą jest to, że wszechświat jest pusty, poza jednym atomem wodoru co kilka kilometrów (nie pamiętam liczb). Kiedy lecimy z prędkością światła, te rozproszone atomy są postrzegane jako płyn gęstszy od powietrza; musimy zapewnić wystarczająco solidną powłokę, która jest odporna na ogrzewanie.

[Capt_Maloche]

...
Faceci, z którymi kontaktują się istoty pozaziemskie, powtarzają to, co im się mówi, to znaczy, że zmieniając „wymiar”, zmieniają się lokalne prawa, na przykład prędkość światła jest 10 razy większa niż znana nam.
...

Hmm..., znasz jakieś?

[Arnaud M]

Harmonia Magkyar.

[Capt_Maloche]

Tak, ale nie znasz go bezpośrednio
Cóż, najwyraźniej umieścił w Internecie darmową pracę dostępną dla każdego

Jego książka w formacie Word (.DOC) do pobrania tutaj, 295 stron dużym drukiem (książka bezpłatna):
http://www.sendspace.com/file/7k1kr7

NNSPS stworzyło bloga poświęconego informacjom o tej osobie:
http://nnspsevolution.canalblog.com/

Kto ma czas to czytać?
Bo dla mnie historie nieznanego faceta, który opowiada historie o równie nieznanych istotach pozaziemskich, pozostają w sferze powieści fantasy, chyba że istnieją weryfikowalne informacje, które można sprawdzić, co też robi każdy dobry powieściopisarz.

Ale tutaj odchodzimy od tematu

[Henryk II]

Witam ...
Podoba mi się ta dyskusja :-)

Jak słusznie zauważono w poprzednich postach, czas i odległość to dwie najlepsze blokady w więzieniu wszechświata.

Wadą mogą być „tunele czasoprzestrzenne”, splątanie kwantowe, które jest już dziś wykorzystywane do szyfrowania informacji.

Jest bardzo prawdopodobne, że splątując 2 fotony, w rzeczywistości tworzymy jedynie tunel kwantowy, drzwi otwarte dla pojedynczego fotonu, który możemy następnie przedstawić jako 2 połączone fotony.

Splątanie fotonów umożliwia zatem zobaczenie tego samego fotonu w dwóch różnych miejscach, co wyjaśnia, że ​​modyfikacje stanu jednego fotonu są powiązane z modyfikacjami stanu drugiego splątanego fotonu, ponieważ nie ma tylko jednego fotonu .

Splątanie kwantowe jest jedyną odpowiedzią, która pozwala uniknąć wszystkich problemów naszego więziennego wszechświata (prędkość światła, czasoprzestrzeń, ekspansja).

Twoje opinie

Z góry dziękuję.