Wybory polityczne mające na celu stworzenie i utrzymanie bezrobocia

[Christophe]

Konsultacje obywatelskie

Zgadzam się, ale nie umieszczaj tam Francuzów!

ps: Właśnie się dowiedziałem, że Sąd Gospodarczy jest instytucją prywatną, tak naprawdę jak kancelaria notarialna...pracownicy to nawet nie asymilowani urzędnicy...szaleńcy...to już sprywatyzowaliśmy wymiar sprawiedliwości?

[humus]

Co zatem sugerowalibyście jako zmianę na żółte kamizelki?

Konsultacje obywatelskie

Pomarańczowa kamizelka!

[humus]

Konsultacje obywatelskie

Zgadzam się, ale nie umieszczaj tam Francuzów!

ps: Właśnie się dowiedziałem, że Sąd Gospodarczy jest instytucją prywatną, tak naprawdę jak kancelaria notarialna...pracownicy to nawet nie asymilowani urzędnicy...szaleńcy...to już sprywatyzowaliśmy wymiar sprawiedliwości?

W tytule, który zmodyfikowałeś, chciałem, aby temat pozostał ogólny, aby omówić fatalizm i rezygnację z porządku rzeczy vs możliwość i wybór emancypacji z tego porządku rzeczy.

[Christophe]

Ok, nie martw się, jaki tytuł proponujesz… Chciałem, żeby był trochę mniej niejasny… niż „wybory polityczne”…

[Ahmed]

Dziwi mnie, że autor komiksu jest spolaryzowany (w swojej interwencji) tylko po stronie finansowej (maksymalny deficyt, inflacja...), instytucjonalnej, a nie wziął bezpośrednio pod uwagę presji społecznej na płace i warunki pracy generowanej przez bezrobocie? W fazie kryzysu systemowego wywołanie tego typu presji jest równoznaczne ze zwiększeniem różnicy potencjałów między bogatymi a biednymi, a więc częściowym i czasowym zaradzeniem jej skutkom (przypominam, że w stanie równowagi (co stanowi absurdalny podstawowy postulat ekonomistów) nic się nie dzieje…).

Bardziej ogólna uwaga: tego rodzaju lewicowy dyskurs, zresztą sympatyczny, doskonale ilustruje historyczną ambiwalencję tego stanowiska i rzuca światło na jego powtarzające się niepowodzenia. Rzeczywiście, jakie są lepsze argumenty na paradoksalne usprawiedliwienie tych, którzy zostali wskazani jako jego adwersarze, niż poleganie na tych samych kategoriach, które stanowią immanentną stronę systemu? Uwaga sporządzona przez ABC à humus* doskonale to ilustruje: nie da się zaatakować systemu od środka, wślizgując się w jego logikę i twierdząc, że się z niego ucieknie. Jest to niespójne podejście, które łatwo wyjaśnia od dawna deklarowaną śmierć myśli lewicowej, ponieważ nie wiedziała, jak zdefiniować siebie inaczej niż jako odwrócone lustrzane odbicie prawicowego niemyślenia. Prawica nie myśli, ale dlatego pozostaje, że tak powiem, konsekwentna...

Kolejna uwaga: spadek potencjalnej pracy ludzkiej (wyrażenie nietożsame z pojęciem bezrobocia) ma charakter strukturalny, ze względu na wzrost wydajności, który nie jest już skorelowany z możliwościami proporcjonalnego wzrostu jej dyspozycji.

* Kto ma rację, każdy w swojej „kategorii”.

Jako tytuł proponuję: "Czy istnieje inne możliwe życie poza TINA?"

[humus]

Ok, nie martw się, jaki tytuł proponujesz… Chciałem, żeby był trochę mniej niejasny… niż „wybory polityczne”…

Coś w stylu: „Miejsce politycznego wyboru w obliczu tego, co wydaje się nieuchronne”, ale w zasadzie nie jest to zbyt poważne, jeśli zostanie tak, jak jest, nie jesteśmy o krok od kilku dygresji!

[humus]

Determinizmy nie pozbawiają ludzi mocy! Nie wolno mylić determinizmu z fatalizmem.
Determinizm polega na uproszczeniu działania krok po kroku zgodnie z zasadą przyczynowości.

Nie bardzo widzę różnicę. „Działanie krok po kroku według zasady przyczynowości”, dzięki któremu człowiek może coś zmienić, czy nie?
Opisywanie łańcucha przyczynowo-skutkowego wyrytego w kamieniu, gdy jest on wyrwany z kontekstu możliwych działań naprawczych, jest dla mnie odpowiednikiem fatalizmu.
Celem tego przedmiotu jest właśnie uwypuklenie możliwości działania w obliczu determinizmów, których już nie ma, od momentu, gdy działanie korygujące przyszło radykalnie zmodyfikować trajektorię.

PS: ten film o bezrobociu był tylko przykładem do bardziej ogólnego omówienia możliwych działań w obliczu tego, co jest nie tak: RC, wzrost/upadek itp.

[humus]

* Kto ma rację, każdy w swojej „kategorii”.

Tak ale nie.
W rzeczywistości każdy ma rację w swojej kategorii, ale istnieje kategoria, która nie obejmuje całości problemu ani całości możliwości.
Ta kategoria jest co najmniej błędna w tym punkcie.

nie można zaatakować systemu od wewnątrz, wślizgując się w jego logikę i udając, że się przed nim ucieka. Jest to niespójne podejście, które łatwo wyjaśnia od dawna deklarowaną śmierć myśli lewicowej, ponieważ nie wiedziała, jak zdefiniować siebie inaczej niż jako odwrócone lustrzane odbicie prawicowego niemyślenia. Prawica nie myśli, ale dlatego pozostaje, że tak powiem, spójna…”.

Absolutnie, +1000, nie jesteśmy wystarczająco buntowniczy.

[renaud67]

to nie jest z wczoraj

[Ahmed]

Bezrobocie jest zjawiskiem paradoksalnym, przynajmniej w kategoriach absolutnych: nasze „nowoczesne” * społeczeństwo opiera się na powszechności pracy i jej obowiązku, pracy, którą stale promuje poprzez rytualne odwoływanie się do „tworzenia miejsc pracy” **. Jednak „jednocześnie” (sic!) dąży do zwiększenia produktywności (kolejny z jej imperatywnych fundamentów), co przy pewnym poziomie produkcji, jakim jest obecnie obserwowany, obiektywnie sprowadza się do równie masowego niszczenia miejsc pracy…
Tyle tylko, że nie wolno nam myśleć tylko w kategoriach zmysłowego bogactwa ****, ale także abstrakcyjnej wartości (jak już przewidział Ricardo). Jeśli wprowadzimy ten parametr, który pozwala wyjaśnić wiele rzeczy, zdamy sobie sprawę, że tego paliatywu nie da się długo łudzić: tylko masowa mobilizacja pracy ludzkiej odpowiada kryteriom systemowego funkcjonowania kapitalizmu (to określenie brane neutralnie i czysto nominalnie). Jeśli polegamy na determinizmach, nieuchronnie nastąpi przejście do innego systemu, opartego na innych zasadach. Do tej pory technonauka i ekonomia działały w ścisłej synergii: chociaż abstrakcyjna dominacja ekonomii jest na co dzień bardziej odczuwalna przez jej zobowiązanych agentów niż inny czynnik, możliwe jest, że ewolucja świata ostatecznie zmierza w kierunku technosfery, a ekonomia była tylko wyrzutnią. Jest to oczywiście założenie (które, mam nadzieję, jest fałszywe), ale zgodne z obecnym procesem, o ile używamy właściwych instrumentów obserwacyjnych ***** i uwzględniamy niedawną konwergencję nowych technologii cyfrowych, sztucznej inteligencji i nano...

* Używam tego terminu, aby go umiejscowić, a nie w sposób doceniający.
** Należy zauważyć, że te prace są pożądane w sposób abstrakcyjny, bez uwzględnienia ich konkretnej użyteczności, ponieważ ich prawdziwą ukrytą użytecznością jest dostosowanie się do obowiązującej formy społecznej.
*** Jak trafnie zauważyłeś, humus: „…ale istnieje kategoria, która nie obejmuje całości problemu ani całości możliwości”.
**** Koncepcja, którą należy najpierw zakwestionować, zanim przyjmie się ją jako dowód!
***** Przede wszystkim porzuć instrumenty, które służą do opisu istnienia jako trwałości!