El boliviano napisał:Salut!
Przepraszamy za zwłokę, ale pojawiły się problemy „techniczne”.
przyszedł, aby zakłócić projekty..
Udało nam się więc wykonać reaktor ze stali nierdzewnej w rurze o długości 16x24mm x 260mm z prętem 14.5mm.
Dwa końce to Ts z zaślepkami ze stali nierdzewnej z otworem nieprzelotowym 12 mm, w którym trzyma się pręt (końce pręta są obrócone o 11.5 mm na 20 mm)
Więc pręt może się sam obracać. (wydanie ?? )
Nie, może wibruje i hałasuje?... Z drugiej strony, jeśli wędka zostanie wyjmowana, czeka nas bardzo ciekawy test. Polega to na dokonaniu porównania wędki tak jak ją montowałeś oraz montując ją na izolowanych elektrycznie „pierścieniach”. Istnieje teoria działania reaktora, która mówi o elektryzowaniu się kropelek wody zawartych w parze. Odizolowanie pręta od masy reaktora, aby można go było również naładować, może mieć wpływ na elektryfikację pary…. (nigdy nie miałem czasu zrobić tego testu
)
Reaktor ustawiono na pojeździe atmo robiąc otwór 28x 50mm na wydechu 350mm od zaworów (bliżej się nie da, będziemy w kolektorze lub w kołnierzu).
W ten sposób powinieneś zebrać jak najwięcej ciepła.
Podstawowy bełkot wykonany z przezroczystego pudełka typu "tupperware".
Wlot powietrza to motocyklowy filtr powietrza podłączony do kątowej rurki miedzianej 24mm, perforowanej w części poziomej.
Pojemność 0.8 litra wody.
Zasysanie odbywa się od góry przez rurkę zraszającą o średnicy +/- 18 mm, która dociera do reaktora rurą o wymiarach 16 mm na 200 mm (aby nie stopić się z powodu bliskości wylotu)
Jak szybko zużywasz ten zbiornik wody?
Pozioma perforowana część, masz łatę lub zdjęcie?
Czy twój bąbelek jest plastikowy? Podgrzewasz jakoś wodę w zbiorniku?
Wylot silnika dociera do wlotu w kanale między filtrem powietrza a zaworami przez miedzianą rurkę 12x14.
około dziesięciu cm,
Jak twoja fajka otwiera się w osłonie (golenie, w środku, w kształcie łyżki itp.)
zakładamy przezroczystą osłonę, aby widzieć przepływ pary, a jednocześnie służy ona jako amortyzator drgań.
W zasadzie jest bardzo dobrze, w praktyce w normalnej eksploatacji na drodze nic nie widać bo jest się w przedziale pasażerskim... Ale ta informacja jest na pewno bardzo rozsądna. (zobacz białą mgiełkę lub strumień kropelek w zależności od użycia silnika itp.)
Jest depresja, bąbelkowa bańka (ale niewiele jak na mój gust)
Możesz po prostu zmierzyć depresję za pomocą rurki w kształcie litery U. Według André potrzebne jest zagłębienie odpowiadające słupowi wody o wysokości około 80 cm. Z pewnością możliwe do uzyskania tylko ze zwężką Venturiego w wejściu. Jeśli wykonasz manipulację, nie przegap tego i nie połykaj całej wody w rurze, jak przy jednym zbyt wielu wściekłych pociągnięciach przepustnicy...
Cóż, z punktu widzenia wydajności, nie ma dużej różnicy, jeśli jest...
według kierowcy. (to nadal subiektywne)
Konsumencki punkt widzenia też nic super topowego.. czekamy na wyniki kolejnych pomiarów jeszcze w tym tygodniu, bo odczyty km były źle robione przez pierwsze trzy dni. ale ekstrapolując, ledwo zyskalibyśmy 1 litr/100 km
Powinno to nastąpić wraz z rozwojem po kilku „metodycznych” testach, zwłaszcza gdy opanujesz ilość / jakość „pary”, którą możesz dostarczyć do silnika.
Z drugiej strony poziom czarnego dymu był wyraźny postęp. z wyjątkiem brutalnego przyspieszenia, gdzie nadal jest ładna czarna chmura… ale coraz mniej.
Silnik i miska nie czyszczą się od razu, trzeba będzie kilka napełnić.
Czytałem historie o czasach „docierania” silnika, aby uzyskać lepsze osiągi.. Twoje doświadczenia?
Trudno kategorycznie stwierdzić, ale z mojej strony najlepsze minusy nie uzyskałem od razu po modyfikacji mojego systemu, powiedzmy, że między czasem okiełznania nowego funkcjonowania systemu po modyfikacji a podniesieniem nowego conso w mniej lub bardziej mniej niezawodny/reprezentatywny sposób zajmuje od 100 do 300 km?. Na przykład wypolerowany pręt reaktora wydaje się działać gorzej niż nieco „brudny” (ale jak szybko się brudzi?
)
) 
