Nawet jeśli to zadziała, nie uda nam się tego zrobić bez zmiany materiału, z którego wykonane są magnesy. W przypadku obecnego projektu ITER, który jest małym prototypem (nawet jeśli jest już gigantyczny), konieczne jest:
Charakterystyka magnesów głównych (źródło Wikipedia)
Materiał przewodzący Długość uzwojenia Masa Prąd znamionowy Pole magnetyczne Energia zmagazynowana Koszt (prognoza z 2011 r.)
Cewki poloidalne NbTi 65 km 2 t 163 kA 52 T 6 GJ 4 mln €
Cewki toroidalne Nb3Sn 88 km 6 t 540 kA 68 T 11,8 GJ 41 mln €
Centralny elektromagnes Nb3Sn 42 km 974 t 46 kA 13 T 6,4 GJ 135 mln €
Nie jestem zbyt leniwy, aby obliczyć ilość niobu w tych 3 stopach, ale musi to być około 5 ton. Światowa produkcja wynosi około 000 20 ton (w 000 r.). Zatem prototyp zużywa około 1990% światowej rudy... na prototyp.
Myślałem, że to błąd w Wikipedii, ale na stronie ITER jest wyraźnie napisane:
System magnesów ITER będzie największy i najbardziej zintegrowany system magnesów nadprzewodzących, jaki kiedykolwiek zbudowano.
Dziesięć tysięcy ton magnesów, o łącznej zgromadzonej energii magnetycznej wynoszącej 51 gigadżuli (GJ), wytworzy pola magnetyczne, które będą inicjować, ograniczać, kształtować i kontrolować plazmę ITER. Wykonane z niobu-cyny (Nb3Sn) lub niobu-tytanu (Nb-Ti), magnesy stają się nadprzewodzące po ochłodzeniu nadkrytycznym helem w zakresie 4 Kelvinów (-269°C).
10 000 ton magnesu.... Nie przeszkadza mi, że ludzie krzyczą na temat magnesów do turbin wiatrowych, ale...
W przyszłości konieczne będzie zatem znalezienie innych nadprzewodników.